Του Σάκη Μουμτζή
Όταν ο Γ. Κυρίτσης ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ καλούσε την ηγεσία του να συγκροτήσει τον στρατό των φτωχών, ήξερε πολύ καλά τι έγραφε. Και η συγκεκριμένη ορολογία που χρησιμοποιούσε δεν ήταν τυχαία. Ζητούσε την δημιουργία του συλλογικού υποκειμένου που θα πρωταγωνιστούσε στην ταξική σύγκρουση. Στον αγώνα των φτωχών κατά των πλουσίων, στο πνεύμα του «ή εμείς ή αυτοί», « θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν.»
Όλα αυτά δεν θα ήταν παρά γραφικά και φαιδρά εν έτει 2016, αν στην εξουσία δεν βρισκόταν ένα αριστερό εθνολαϊκιστικό μόρφωμα που υπογείως και δολίως κινείται προς την κατεύθυνση που ζητεί ο Γ. Κυρίτσης.Γιατί η κοινωνική δομή της Ελλάδος διαφέρει από την αντίστοιχη των χωρών της Λ. Αμερικής που επικαλείται το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς διαθέτει μιαν ισχυρή και πολυπληθή μεσαία τάξη με βαθύτατο το αίσθημα της ιδιοκτησίας και η οποία για δεκαετίες απορροφούσε τους κοινωνικούς κραδασμούς. Αποτελούσε δηλαδή το κοινωνικό αμορτισέρ, τον σταθεροποιητικό παράγοντα που απέτρεπε τις κοινωνικές εκρήξεις.
Παρά τα πλήγματα που υπέστη η μεσαία τάξη από την εφαρμογή των δύο μνημονίων, επέζησε, αντιστάθηκε και προς το τέλος του 2014 φαινόταν πως σιγά-σιγά θα γιάτρευε τις πληγές της. Σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σταθερά μεθοδεύει την εξόντωση της μέσω της υπερφορολόγησης. Επιδιώκει την φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της, ώστε προστιθέμενο αυτό στους ήδη αναξιοπαθούντες, να συγκροτήσουν ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο κατά των υπολοίπων που άντεξαν και αντέχουν.
Την ιδεολογική και πολιτική καθοδήγηση αυτού του στρατού για να μπορέσει να αντεπεξέλθει
νικηφόρα στον ταξικό πόλεμο, την έχουν αναλάβει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που κυνικά, ξεδιάντροπα, επιθετικά, τα θλιβερά αποτελέσματα των δικών τους επιλογών τα αποδίδουν σε αυτούς που θεωρούν ταξικούς τους αντιπάλους. Έτσι την χρεοκοπία ή την φυγή των επιχειρήσεων εξαιτίας των capital controls και της ασκούμενης αντιαναπτυξιακής πολιτικής την χρεώνουν στους, εκ της μαρξιστικής θεωρίας, ανάλγητους κεφαλαιοκράτες, ενώ για την υπερφορολόγηση, μέχρις εξοντώσεως, των μεσαίων στρωμάτων δείχνουν πονηρά τους δανειστές. Και αποσιωπούν βέβαια πως όλα αυτά έχουν την σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Λ. Αμερική και ειδικά στην Βενεζουέλα, που έχουν ώς πρότυπο κοινωνίας, υπήρχε μια παγιωμένη κοινωνική δομή με ασθενική μεσαία τάξη, με μία πολύ πλούσια ολιγαρχία και τους ιθαγενείς που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες και αποτέλεσαν τον στρατό του Τσαβισμού. Οι υμνητές του Τσάβες και του Μαδούρο με στοχευμένες κινήσεις από τα πάνω, επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια παρόμοια κοινωνική στρωμάτωση δια της συνειδητής εξαθλιώσεως της μεσαίας τάξης. Αυτό που το λέει ο Γ. Κυρίτσης κραυγαλέα, η ηγεσία του το πράττει υπογείως και δολίως.
Αυτή η πολιτική πρακτική απορρέει από την αντίληψη του μαρξισμού πως τα ιστορικά υποκείμενα είναι οι τάξεις και όχι οι άνθρωποι ως αυτάρκεις και αυτόνομες μονάδες. Η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων δια της εντάξεως τους σε κοινωνικές τάξεις, που ο ιστορικός προορισμός τους είναι να συγκρουσθούν, έχει ως άμεση συνέπεια τον υποβιβασμό τους σε απλά παρακολουθήματα της Ιστορίας που γράφεται ερήμην τους. Γι΄αυτό και οι μαρξιστές σε τελική ανάλυση μισούν τον άνθρωπο, την πρόοδο του, την εξέλιξη του, καθώς έτσι δεν εγκλωβίζεται στον στρατό των φτωχών. Το σύνθημα « όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα», το εννοούν. Είναι η ιδεολογία τους. Ο «ανθρωπισμός» τους διαθέτει μιαν απανθρωπιά. Το καλό είναι πως όλα αυτά δεν τα κρύβουν.
Το ζήτημα είναι, όλοι οι υπόλοιποι να το καταλάβουμε και να αντιδράσουμε.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου