Αυτός θεωρούμε είναι ο μεγαλύτερος αστικός μύθος που αφορά σε πολιτικά πρόσωπα των τελευταίων 30 ετών! Ας δούμε γιατί:
Τα σύνορα με την Αλβανία δεν τα άνοιξε ποτέ η Ελλάδα, διότι δεν τα είχε κλείσει ποτέ εκείνη! Τα σύνορα με την Αλβανία ήταν του κομμουνιστικού καθεστώτος της, ήταν ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και ουσιαστικά ήταν σύνορα της Δύσης με το «Σιδηρούν Παραπέτασμα». Τα σύνορα της Αλβανίας έπεσαν επειδή κατέρρευσαν με πάταγο τα καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης το 1989-90. Είχαν προηγηθεί τα δραματικά γεγονότα της πτώση του Τείχους του Βερολίνου το Νοέμβριο του 1989, της πτώσης των δικτατόρων Τεοντόρ Ζίβκωφ στη Βουλγαρία και Νικολάε Τσαουσέσκου στη Ρουμανία και η εκτέλεσή του δευτέρου τα Χριστούγεννα του 1989, αλλά και όλες οι επαναστατικές μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσώφ με την Γκλάσνοστ και την Περεστρόικα που τελικά οδήγησαν στην διάλυση της κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Το αλβανικό κομμουνιστικό καθεστώς καταρρέει με έναν χρόνο καθυστέρηση, στα τέλη του 1990 και παραιτείται ο τελευταίος δικτάτορας Ραμίζ Αλία. Ο ηρωικός ορθόδοξος ιερεύς Μιχαήλ Ντάκος στις 12 Δεκεμβρίου του 1990 τολμά και τελεί την πρώτη Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία στη Δερβιτσάνη μετά από τη σκληρή απαγόρευση 23 ετών του καθεστώτος (από το Διάταγμα του 1967), δίχως ευτυχώς συνέπειες. Το 1990-91 η αλβανική οικονομία, στηριγμένη απόλυτα στον κεντρικό σχεδιασμό, καταρρέει και η παραγωγή σχεδόν μηδενίζεται, ενώ καταρρέει και όλη κρατική μηχανή, αστυνομική, διοικητική κλπ. Τα σύνορα ανοίγουν από τους Αλβανούς, όπως και πολλές φυλακές, και εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί, σχεδόν όλος ο ενεργός πληθυσμός της χώρας, κατευθύνονται παντοιοτρόπως σε Ελλάδα και Ιταλία για εύρεση οποιασδήποτε εργασίας! Η φύλαξη των συνόρων υπό τις συνθήκες αυτές θα απαιτούσε πλήρη ανάπτυξη όλων των χερσαίων στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων της χώρας!
Παράλληλα, εκείνες τις δραματικές στιγμές, όλοι οι κάτοικοι της Ανατολικής Ευρώπης, επιθυμούν και επιδιώκουν να βρουν μια οποιαδήποτε εργασία στην καταφανώς πλουσιότερη δυτική Ευρώπη η οποία αρχίζει να συζητά για πρώτη φορά τα πρόβλημα του φθηνότερου «Πολωνού υδραυλικού». Στην Ελλάδα κατεβαίνουν ανεξέλεγκτα σχεδόν όλοι οι Αλβανοί, ακριβώς όπως είχε προβλέψει ο μακαριστός Μητροπολίτης Κονίτσης Σεβαστιανός τη δεκαετία του ’80 λόγω της τριτοκοσμικής κατάστασης που επικρατούσε στην Αλβανία λέγοντας ότι «όταν ανοίξει το τυραννικό καθεστώς τα σύνορα, στην Ελλάδα θα περάσουν μέχρι και οι χελώνες!». Οι 300 με 400 χιλιάδες Βορειοηπειρώτες Έλληνες, μετά από 5 δεκαετίες απομόνωσης και σκληρών διωγμών, όπου φυλακίζονταν για τη χρήση των Ελληνικών ή την τέλεση Μυστηρίων, ενώνονται πάλι με τις εν Ελλάδι οικογένειές τους και απολαμβάνουν την απρόσμενη ελευθερία των μετακινήσεών τους!
Το «έγκλημα» το Αντώνη Σαμαρά εκείνη την εποχή ήταν ότι τον Οκτώβριο του 1990 επισκέφθηκε ως
Υπουργός Εξωτερικών με τη διπλωματική του ακολουθία και δημοσιογράφους τα ελληνικά χωριά Δερβιτσάνη και Γοραντζή της επαρχίας Αργυροκάστρου, όπου πλήθος Βορειοηπειρωτών τον υποδέχθηκαν, με ιδιαίτερη συγκίνηση και σε ατμόσφαιρα συναισθηματικώς φορτισμένη. Ήταν όχι μόνο η πρώτη επίσκεψη Έλληνα ΥΠΕΞ εκεί, αλλά και η πρώτη καθυστερημένη αλλά επίσημη αποδοχή του ελληνικού κράτους ότι μέσα στην Αλβανία υπάρχει μεγάλη και ζωντανή ελληνική μειονότητα, κάτι που αρνιόταν πεισματικά καθ’ όλη τη δεκαετία του ’80 να παραδεχτεί η ελληνική σοσιαλιστική κυβέρνηση επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου για λόγους συμπαράστασης στο τότε κομμουνιστικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα. Το 1985 μάλιστα ο τότε ΥΠΕΞ Κάρολος Παπούλιας κατόπιν εντολής του Αντρέα έκανε μονομερή άρση του εμπόλεμου Ελλάδας-Αλβανίας, δίχως ανταλλάγματα για τον Ελληνισμό της Αλβανίας. Παρόμοια επίσκεψη με αυτήν του Αντώνη Σαμαρά έκανε στη Δερβιτσάνη λίγους μήνες αργότερα, στις 13-1-1991 και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (https://www.youtube.com/watch?v=mxzfIqPD3_Q )
Υπουργός Εξωτερικών με τη διπλωματική του ακολουθία και δημοσιογράφους τα ελληνικά χωριά Δερβιτσάνη και Γοραντζή της επαρχίας Αργυροκάστρου, όπου πλήθος Βορειοηπειρωτών τον υποδέχθηκαν, με ιδιαίτερη συγκίνηση και σε ατμόσφαιρα συναισθηματικώς φορτισμένη. Ήταν όχι μόνο η πρώτη επίσκεψη Έλληνα ΥΠΕΞ εκεί, αλλά και η πρώτη καθυστερημένη αλλά επίσημη αποδοχή του ελληνικού κράτους ότι μέσα στην Αλβανία υπάρχει μεγάλη και ζωντανή ελληνική μειονότητα, κάτι που αρνιόταν πεισματικά καθ’ όλη τη δεκαετία του ’80 να παραδεχτεί η ελληνική σοσιαλιστική κυβέρνηση επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου για λόγους συμπαράστασης στο τότε κομμουνιστικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα. Το 1985 μάλιστα ο τότε ΥΠΕΞ Κάρολος Παπούλιας κατόπιν εντολής του Αντρέα έκανε μονομερή άρση του εμπόλεμου Ελλάδας-Αλβανίας, δίχως ανταλλάγματα για τον Ελληνισμό της Αλβανίας. Παρόμοια επίσκεψη με αυτήν του Αντώνη Σαμαρά έκανε στη Δερβιτσάνη λίγους μήνες αργότερα, στις 13-1-1991 και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (https://www.youtube.com/watch?v=mxzfIqPD3_Q )
Γίνεται κατανοητό ότι οι εξελίξεις που έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή ξεπερνούσαν τις επιλογές του Αντώνη Σαμαρά ή της ΝΔ ή της Ελλάδος. Όποιοι κι αν ήταν στο τιμόνι της χώρας τότε, δεν θα απέφευγαν τις συγκλονιστικές εξελίξεις που σχετίζονταν με την πολιτική και οικονομική κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ. Άλλωστε ο Σαμαράς ήταν ΥΠΕΞ μέχρι τον Απρίλιο του 1992, ενώ οι κάθοδος και μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα Αλβανών και Βορειοηπειρωτών κορυφώθηκε στη συνέχεια, κυρίως την περίοδο διακυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ 1993-2004. Επί ΠΑΣΟΚ η λαθρομετανάστευση όχι μόνο δεν αναχαιτίστηκε αλλά παροτρύνθηκε περισσότερο, με το ανακριβές ψευτοιδεολόγημα ότι και «οι έλληνες υπήρξαμε μετανάστες» του ΓΑΠ και των άλλων, ενώ αργότερα και επί ΝΔ όλοι θυμόμαστε τον Υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο να καλωσορίζει τους λαθρομετανάστες, ωσάν να είναι τουρίστες!
Συνεπώς η ευθύνη της ανεξέλεγκτης και δίχως κανόνες μετανάστευσης ήταν συνολική του τότε ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο όχι μόνο αρνιόταν την υιοθέτηση μιας σύγχρονης και σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής όπως έπρατταν τότε τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά έκρυβε το κεφάλι στην άμμο μη μπορώντας καν να συζητήσει τη λέξη «λαθρομετανάστευση» στην οποία το τότε πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο συμπλεγματικά απέδιδε «ακροδεξιά» ή «φασιστική» χροιά… Η Ελλάδα για περισσότερο από 20 έτη μετά την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ ούτε συζητούσε ούτε είχε μεταναστευτική πολιτική, και ενδεχομένως ακόμη δεν έχει.…
-Μια αλήθεια και δυο παλαιοί αστικοί μύθοι για τον Σαμαρά
Η αλήθεια για το «άνοιγμα» των ελληνοαλβανικών συνόρων το ’92
Φάκελος Μεταναστευτικό: Οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου