Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Ανεμπόδιστα εκτυλισσόμενος ολοκληρωτισμός

Σχετικά με τον αναγγελθέντα εντός ολίγων ημερών διαγωνισμό για τις νέες τηλεοπτικές άδειες, το Antinews έθεσε το εύλογο ερώτημα «Δηλαδή... ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης ή ο Καλογρίτσας θα είναι αντικειμενικοί;». Η απάντηση, αυτονόητη.

Ενώ όμως οι εξελίξεις τρέχουν, τον κατ εξοχήν τοποτηρητή της τηρήσεως των σταθερών του αστικού καθεστώτος, την εγχώρια, αστική πολιτική τάξη δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα το νέο, δραματικά δυσμενέστερο τοπίο στον χώρο της ενημερώσεως των πολιτών που αναμένεται να προκύψει πάραυτα. Και όχι αποκλειστικά στον τηλεοπτικό χώρο.

Γιατί, ο διαγωνισμός φυσικά δεν σχεδιάστηκε με ενυπάρχουσα την πιθανότητα να παρέμεναν τελικά, ξανά στο τηλεοπτικό τοπίο κανάλια όπως το MEGA, το οποίο ήδη αποκλείστηκε, ή ο ΣΚΑΙ, οι καταθέσεις του Αλαφούζου δεσμεύτηκαν.

Η όλη διαδικασία, από τον σχεδιασμό μέχρι την υλοποίηση είχε έναν ρητό και ξεκάθαρο στόχο. Την απαλοιφή από τον χώρο της δημοσίας ενημερώσεως κάθε μέσου το οποίο αντιπολιτεύτηκε, αντιπολιτεύεται ή ως μη ελεγχόμενο ενδέχεται στο μέλλον να αντιπολιτεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γι αυτό και ο σχεδιασμός, ο οποίος υπήρχε πολύ πριν την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία, ανετέθη από την πρώτη στιγμή στον εξ απορρήτων του, τον «άνθρωπο για όλες τις εποχές» για να θυμηθούμε τον τίτλο μιας παλιάς, ιστορικής ταινίας - μόνο που εκεί ο ήρωας είχε θετική ιστορική επιρροή.

Παρεμπιπτόντως, υφίστανται άλλες δύο διαστάσεις του θέματος. Η πρώτη είναι η ανταπόδοση
εύνοιας σε οικονομικούς και πολιτικούς υποστηρικτές με την παραχώρηση τηλεοπτικού διαύλου, αυστηρά όμως στην κατεύθυνση της δημιουργίας «συριζοδιαπλοκής». Το μοντέλο «αναλαμβάνω δημόσια έργα - έχω κανάλι - με αυτό στηρίζω σθεναρά την κυβέρνηση που μού δίνει τα έργα» δεν ανακαλύφθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως επιδιώκει σαν καλός μαθητής να βαδίσει στα βήματα του πρώτου διδάξαντος Σημίτη.

Η δεύτερη αποτελεί μια προσωπική πολιτική ερμηνεία με ισχυρά ιστορικά ερείσματα. Οι Καραμανλήδες είναι εκδικητικοί. Ο πρεσβύτερος, το 1974 κυρίως εκδικήθηκε όσους και όσα τον είχαν ενοχλήσει την προηγούμενη 11ετία. Ο νεώτερος, ισχυρίζομαι, παίρνει, μέσω του Τσίπρα, τη ρεβάνς από τους «νταβατζήδες» που τον στραπατσάρισαν στην υπόθεση του «βασικού μετόχου».

Το στοιχείο της εκδικήσεως υπάρχει και για τον Τσίπρα, ειδικά απέναντι σε έναν όμιλο. Διαβάζοντας προσεκτικά την «γάτα των Ιμαλαΐων» προκύπτει πως ο Τσίπρας πίστευε ότι η εξουσία τού ανήκε από το 2012 και ότι την στερήθηκε επειδή ο ΔΟΛ δεν τον στήριξε επαρκώς, σε εκείνη τη μακρά προεκλογική περίοδο από την Άνοιξη έως τον Ιούνιο του 2012. Γι αυτό η διάχυτη αντιπαλότητα απέναντι στους παλαιούς καναλάρχες γίνεται εμφανές μένος ειδικά απέναντι στον Ψυχάρη.

Όμως το κύριο και ζέον είναι η σταθερότατη πορεία προς τον ολοκληρωτισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο αποτελεσματικό κόμμα από το 1949 κι εντεύθεν στην τήρηση του προγράμματος του. Προσοχή! Όχι αποτελεσματικό στην υλοποίηση πολιτικών σε υπεράσπιση του κοινού, εθνικού συμφέροντος, όπως νοεί η πλειοψηφία των πολιτών, πολλών και από αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, το έργο της κυβερνήσεως που αναδεικνύεται από τις εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτελεί αταλάντευτα το κομματικό του πρόγραμμα όπως προκύπτει από την ιδεολογία του - και όχι από ιδεοληψίες όπως συνήθως, ανοήτως, παπαγαλίζει η αντιπολίτευση. Στόχος των κομμουνιστών είναι πάντοτε η δημιουργία της κοινωνίας των ονείρων τους. Ισοπεδωμένοι πολίτες, ισόποσα μερίδια από την οργανωμένη δυστυχία που έχει επιβληθεί, όπου ευημερούν μόνο τα μέλη της κομματικής ελίτ. Δικτατορική διακυβέρνηση, η οποία αφού γίνεται «στο όνομα του λαού» δεν επιδέχεται την παραμικρή αντίρρηση - και ποτέ την εναλλαγή.

Μέσα σε ενάμιση χρόνο :
Διωγμός της αριστείας, κατάργηση των προτύπων σχολείων. Κατάργηση των διαδικασιών που την πιστοποιούν, όπως οι εισαγωγικές εξετάσεις. Κατάργηση της συμμετοχής των αρίστων μαθητών μας στην Μαθηματική Ολυμπιάδα, δια της μη πληρωμής των μηδαμινών αναγκαίων παραβόλων.

Κατάργηση διδασκαλίας των Θρησκευτικών. Επιδίωξη αναθεωρήσεως του Συντάγματος με έναν βασικό σκοπό, την εξάλειψη του Ορθοδόξου χαρακτήρα του Ελληνικού Κράτους, αυτός είναι και μη γελιέστε από τις λοιπές πολιτικές προφάσεις, στην κατεύθυνση δήθεν της «ουδετεροθρησκείας».

Οι παρακρατικοί του καταστρέφουν, βανδαλίζουν, αμαυρώνουν κάθε σύμβολο του εθνικού χαρακτήρα του Ελληνικού Κράτους, όπως την κεφαλή της Βορείου Ηπείρου και δεκάδες άλλα, όπως και ορθοδόξους ναούς.

Άνοιγμα συνόρων με το πρόσχημα της αλληλεγγύης, δημιουργία «άλλου λαού», «άλλης εθνικής οντότητας» κατά Φίλη, χωρίς τις παραδοσιακές, εθνικές και θρησκευτικές αναφορές του ελληνικού, παραδόσεις τις οποίες πόσο αβυσσαλέα μισούν οι αριστεροί το γνωρίζουν μόνον όσοι τους έχουν βιώσει από κοντά.

Διάλυση των θεσμών-πυλώνων του κράτους, με την κομματικοποίηση της Δικαιοσύνης και τον συνδικαλισμό στο στρατό.

Ξέφρενοι ρυθμοί δημιουργίας κομματικού κράτους. Διορίζουν ασταμάτητα. Σχηματίζοντας τον μηχανισμό που θα τους στηρίζει, καθώς θα είναι οι μόνοι με σταθερό εισόδημα ανάμεσα σε εξαθλιωμένους πολίτες, σε μια οικονομία την οποία κατέστρεψαν σ αυτόν τον ενάμιση χρόνο.

Ο απόλυτος έλεγχος του περιεχομένου της δημοσίας ενημερώσεως σε μια τέτοια προοπτική και σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι εκ των ουκ άνευ. Αυτό και παρακολουθούμε.

Σας έχω προϊδεάσει. Τον Μάϊο του 2015 έγραφα εδώ, με τίτλο «Δοκιμασμένες συνταγές» :
»Ο πρώτος μηχανισμός του Σοβιετικού Κράτους που λειτούργησε αποτελεσματικά από την εγκαθίδρυση του καθεστώτος μέχρι την κατάρρευσή του, υπήρξαν οι μυστικές υπηρεσίες.
Ο δεύτερος αποτελεσματικός μηχανισμός υπήρξε η περίφημη
Agitprop, το Υπουργείο Αγκιτάτσιας και Προπαγάνδας, αρκτικόλεξο που συνέθετε τα δύο αρχικά (Αγκιτ-άτσια+Προπ-αγάνδα), υπαγόμενο απευθείας στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
Με αποστολή την ωραιοποιημένη παρουσίαση στο εσωτερικό της ζοφερής πραγματικότητας που επικρατούσε σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.

Μυστικές υπηρεσίες και προπαγάνδα υπήρξαν τα μοναδικά σταθερά, διαχρονικά ατού του καθεστώτος.

Ο Τσίπρας ως κληρονόμος της πλούσιας εμπειρίας του κομμουνιστικού κινήματος, ίσως του πλέον αποτελεσματικού μηχανισμού απολυταρχικής εξουσίας που εμφανίστηκε στην Ιστορία, γνωρίζει τις δέουσες καθεστωτικές σταθερές.
Σήμερα στην ομιλία του Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή υπήρξε μια ενδιαφέρουσα, σχετική με την προπαγάνδα, αποστροφή.

Ήταν στην επιταγή που εξέφρασε ότι «η ΕΡΤ οφείλει να ανοίξει ώστε να έχει ο λαός πλήρη ενημέρωση και όχι μονομερή από τα κανάλια των ολιγαρχών»
.Η ΕΡΤ άνοιξε, σειρά έχουν τα κανάλια των ολιγαρχών.
Και μετά; Γιατί μη νομίσετε ότι τελειώσαμε. Ας επιχειρήσουμε μια χαρτογράφηση του μετα-αδειοδοτικού τοπίου σε όλο τον χώρο της ενημερώσεως. Και πάμε κατ ευθείαν στο καθοριστικό ερώτημα :
Πόσοι και ποιοι απ όλα τα μέσα ενημερώσεως θα αντιπολιτεύονται δυναμικά στο άμεσο μέλλον τον Τσίπρα;

Το ΑΠΕ έγινε κομματικό πρακτορείο. Ο ΔΟΛ είναι σίγουρο ότι θα δεχθεί επίθεση διαρκείας, και με τραπεζικά χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την εξέλιξή του. Έπειτα ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου εμφανίζεται φυσικά εξασθενημένος και αυτό βεβαίως δεν είναι στα υπέρ.

Μια τυχόν κατάρρευση του ΔΟΛ θα κλείσει δεκάδες μέσα. Εφημερίδες, περιοδικά, και τις αντίστοιχες ιστοσελίδες τους, πόρταλς, ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ο ΔΟΛ από το 1980 διαπνέεται από έντονα αριστερόστροφο πνεύμα παρουσιάσεως όλων των ζητημάτων. Υπήρξε ο ένας από τους τρεις πυλώνες (& «Ελευθεροτυπία» & «Πήγασος-Έθνος») που έφεραν και κράτησαν το ρυπαρό πασοκικό καθεστώς στην εξουσία. Και σήμερα, η αντιπολίτευση στον Τσίπρα είναι σύγκρουση «εγώ» και συμφερόντων. Όχι ιδεολογική σύγκρουση. Ουσιαστικά κάνει προπαγάνδα υπέρ των απόψεων που κοινωνικά πλειοψηφικές έφεραν τον Τσίπρα στην εξουσία Αν ακούσετε το σταθμό του, με 95% αριστερούς εκφωνητές, π.χ. οι λαθροεισβολείς είναι «ταλαίπωροι πρόσφυγες». Παρ όλα αυτά υπήρξε διαχρονικά και βήμα υποστηρίξεως ιστορικών και αστικών σταθερών. Για παράδειγμα, ως δώρα πρόσφερε βιβλία για την ελληνική γλώσσα. Αν χαθεί, δεν είναι σίγουρο ότι θα αντικατασταθεί από κάτι εθνικά επωφελέστερο π.χ. Τούρκο επενδυτή.

Η όχι βέβαιη αλλά διαφαινόμενη απόρριψη του ΣΚΑΙ πιθανόν θα επηρεάσει τον ευρύτερο ειδησεογραφικό όμιλο, ραδιόφωνο και «Καθημερινή», μια από τις λίγες σοβαρές, συντηρητικές εφημερίδες.

Με το κλείσιμο του MEGA, ο Όμιλος Μπόμπολα, αν δεν λάβει μέρος σε κάποιο σχήμα, μένει με τον «ΠΗΓΑΣΟ», ο οποίος έχει επίσης υψηλά χρέη και ο οποίος οι φήμες λένε ότι τα τελευταία χρόνια δεν είναι και πολύ συνεπής στις πληρωμές του. Πολιτικά, ωστόσο, οι εφημερίδες του δεν αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλλον διάκεινται ευνοϊκά απέναντί του.

Επίσης μάλλον ευνοϊκά έχει σταθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Όμιλος Βαρδινογιάννη, μέσα από το STAR.

Κοντομηνάς και Κυριακού, εάν λάβουν άδεια, με τον Κυριακού να ενδιαφέρεται για «απολίτικη» άδεια ειδικού περιεχομένου, δεν φαίνεται ότι θα «ταράξουν» τον Τσίπρα στην αντιπολίτευση, ενώ προφανώς τα αντίστοιχα θα πράξουν και με τα ραδιόφωνά τους. Ήδη, ΑΛΦΑ και ΑΝΤ1 εκπέμπουν σε πνεύμα «ευμενούς ουδετερότητος».

Εφόσον αδειοδοτηθούν : Ο Μαρινάκης, με όλα του τα μέσα, δύσκολα θα μπορεί να καταχωρηθεί στους εχθρούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σαββίδης, με ισχυρή προσωπική σχέση με τον Πούτιν, μπορεί βάσιμα να αναμένεται ότι θα αποτελέσει και παρουσιαστή των βασικών επιδιώξεων του ρωσσικού παράγοντα. Το δε να ασκήσει αντιπολίτευση ο Καλογρίτσας στον Τσίπρα αποτελεί επιστημονική φαντασία.

Πιθανόν, βεβαίως, αργότερα, οι, όποιοι, αδειοδοτηθέντες να έρθουν σε σύγκρουση συμφερόντων με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποια «χάρη» που περίμεναν και δεν έγινε, και να αρχίσουν για τούτο την αντιπολίτευση. Δεν αναμένεται το πρώτο διάστημα, οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εδραιώσει το καθεστώς του, ώστε και μια εκλογική επικράτηση της ΝΔ να αποτελέσει, αυτό σχεδιάζουν, «δεξιά παρένθεση» που θα πέσει από την αντίθεση του καθεστώτος τους, του πεζοδρομίου τους και του παρακράτους τους.

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ελέγξει την τηλεόραση, ήλεγξε την ενημέρωση του 50% του ελληνικού λαού. Μπορεί να μην την πιστεύουν, μπορεί να την βρίζουν, αλλά, ιδίως οι από κάποια ηλικία και άνω, κυρίως από κει ενημερώνονται, ήτοι από κει διαμορφώνουν εικόνα για τον κόσμο, πεποιθήσεις, πολιτικές εκτιμήσεις και εκλογικές προτιμήσεις. Σε όποιον αντιτείνει ότι πλέον οι Έλληνες ψηφίζουν με βάση την τσέπη τους, μένει να το δούμε ως γεγονός, διότι μέχρι τώρα ψηφίζουν κυρίως συναισθηματικά.

Το ραδιόφωνο δεν χρήζει περαιτέρω αναλύσεως, οι βασικοί σταθμοί βρίσκονται στα χέρια των βασικών παικτών και θα ακολουθήσουν τις τύχες τους - και τις στάσεις τους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε στην Ελλάδα ποσοτικά δεν επηρεάζει μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων στην πολιτική συμπεριφορά.

Τί έμεινε; Λοιπές εφημερίδες και Διαδίκτυο.
»Πρώτο Θέμα», μεγάλη κυκλοφορία, μεγάλη επιρροή στο διαδίκτυο, έντονα αντιπολιτευτικό πνεύμα, όμως και ένας υφέρπων αριστερισμός. Για παράδειγμα, η δήλωση του Μητροπολίτη Χίου «δεν είναι πρόσφυγες, είναι όλοι λαθρομετανάστες», παρουσιάστηκε με απαξιωτικό υπέρτιτλο «Απίστευτη δήλωση!». Και πρόσφατα είχαμε την ανακίνηση της δικαστικής διάστασης ενός παλιού φορολογικού ζητήματος του βασικού της μετόχου.

»Δημοκρατία» και «Ελεύθερος Τύπος». Αξιόλογη αρθρογραφία και σταθερή αντιπολιτευτική στάση, αλλά μικρές κυκλοφορίες που δεν θα έλεγες ότι διαμορφώνουν σε καθοριστικό ποσοστό την κοινή γνώμη.

»Εστία», ναυαρχίδα της εθνικής και αστικής σοβαρότητος, αλλά με 1.000 φύλλα ημερησίως. Ενώ για όλα τα φύλλα έχουν ιδιαίτερη οικονομική σημασία οι δημοσιεύσεις του Δημοσίου, συνεπώς και αυτός που αποφασίζει τη ροή τους.

Η διείσδυση του Διαδικτύου έχει φθάσει το 70% στην Ελλάδα. Ας δεχθούμε ότι διαμορφώνει το άλλο 50% του εκλογικού σώματος, παρ ότι και εκτιμάται αλλά και μετράται ότι πολλοί, πάρα πολλοί γενικώς «χαζεύουν» στο διαδίκτυο, φλερτάρουν, τζογάρουν, ψωνίζουν, «ψωνίζονται», «μπανίζουν». Το 60% μπαίνει για να μπει στο fb.

Μόνο μια κατηγορία, οι άνδρες μέσης ηλικίας παρουσιάζουν υψηλό ποσοστό, περίπου 40% που δηλώνει ότι ενημερώνεται από το διαδίκτυο. Αλλά και το ελληνικό, ενημερωτικό, πολιτικοοικονομικό διαδίκτυο είναι «κινούμενη άμμος».

Αν όπως προαναφέρθηκε, καταρρεύσουν ή κλονιστούν, οι μεγάλοι όμιλοι, «χάθηκε» το μισό ελληνικό, ενημερωτικό διαδίκτυο. Και τι μένει σε τέτοια περίπτωση; Τα μικρομεσαία, ειδησεογραφικά ή οικονομικά sites. Ένια των οποίων εξαρτώνται οικονομικά από χορηγίες τραπεζών, οργανισμών, επιχειρηματιών, ή γενικώς διαφόρων φορέων που είτε ελέγχονται είτε μπορούν να επηρεαστούν καθοριστικά από την κυβερνητική εξουσία.

Ματ.

Επαναλαμβάνω το ερώτημα : Ποιος θα ασκεί στο άμεσο μέλλον δυναμική αντιπολίτευση στον Τσίπρα διά του Τύπου;

Από το Antinews μπορείτε να περιμένετε ότι θα συνεχίσει. Από άλλους όχι σίγουρα.

Των οικιών ημών εμπιπραμένων υμείς άδετε.
Ενώ όλη η μεταπολιτευτική ιστορία αποτελεί την κατά κράτος κυριάρχηση από την Αριστερά του δημοσίου λόγου και χώρου, χωρίς να βρίσκεται στην εξουσία ο σκληρός κομμουνιστικός της πυρήνας, τώρα που βρίσκεται τί περιμένετε;

Σίγουρα ο αλλοδαπός παράγων, όπως, κομψά, αναφέρεται διαχρονικά ο ξένος επικυρίαρχος, Βρετανία πρώτα, ΗΠΑ κατόπιν, τώρα μαζί με τη Γερμανία, δεν «γουστάρει» τον Τσίπρα, ακούω να κυκλοφορούν ευρέως πολιτικοί κύκλοι. Και λοιπόν; Μήπως περιμένετε να στείλει ο Ομπάμα αεροπλανοφόρα και η Μέρκελ κανονιοφόρους στο Φάληρο, όπως η Βρετανία το 1850 με την Υπόθεση Πατσίφικο, να επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό και να επιβάλει την πτώση Τσίπρα; Κανένας άλλος δεν θα τους έδινε την Ελληνική Δημόσια Περιουσία για 100 χρόνια. Κανένας δεν θα έκανε την Ελλάδα χώρο υποδοχής ενός εκατομμυρίου λαθρομεταναστών, όπως είναι το Σχέδιο Β αν καταρρεύσει η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, όπως θα δεχθεί ο Τσίπρας.

Το αν οι Έλληνες θα δυστυχούν, θα καταπιέζονται, θα απωλέσουν εθνικά εδάφη ή ακόμα το αν θα εξαφανιστούν ιστορικά, η διολίσθηση σε μια μεσογειακή Βενεζουέλα λίγο τους ενδιαφέρει, εφόσον τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα εξυπηρετούνται απρόσκοπτα. Άλλωστε, λένε, με τον πραγματισμό του ισχυρού, «ας εκλέγατε εθνικές ελίτ που να υποστήριζαν τα εθνικά σας συμφέροντα» - βέβαια «έριξαν» τον Σαμαρά που το έκανε.

Κλείνω «ανοίγοντας» το θέμα προς συζήτηση : οι κομμουνιστές είναι πολιτικά θανατηφόρος μηχανισμός. Αντιμετωπίζονται μόνο με μηχανισμό. Ιδεολογικό, πολιτικό, κοινωνικό. Και με τον κρατικό μηχανισμό να εξαρθρώνει οργανωμένα το παρακράτος τους.

Υπάρχουν τα παιγνιδιάρικα σκυλιά του σαλονιού που προκαλούν χαρούλες. Υπάρχουν και τα λυσσασμένα, για τα οποία προβλέπεται συγκεκριμένη μεταχείριση. Αλλοίμονο σ εκείνους που φέρονται στα δεύτερα όπως συνηθίζεται για τα πρώτα.

antinews.gr


Μοιραστείτε

Share/Bookmark

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Δεν υπάρχουν σχόλια: