Την εβδομάδα που πέρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος ζήτησε από το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να σταματήσει να κρύβεται πίσω από τη θεσμική του ιδιότητα και να μην πολιτικολογεί.
Δύο μέρες αργότερα τη σκυτάλη πήρε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης και διεμήνυσε πως η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ανεξάρτητη αλλά όχι ανεξέλεγκτη.
Στη συνέχεια επισήμανε πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την καλή συνεργασία με την ΤτΕ, σημειώνοντας πως "εμείς δεν παρεμβαίνουμε στη λειτουργία της, παρότι υπάρχουν θέματα που μπορούν να συζητηθούν".
Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε πως το θέμα είναι να ερωτηθεί η κοινωνία εάν κρίνει ότι ο κεντρικός τραπεζίτης εκτελεί σωστά τα καθήκοντά του. Εάν ναι τότε εντάξει, αλλά εάν όχι τότε το θέμα δεν είναι προσωπικό αλλά θεσμικό...
Παλιότερα η κ. Κωνσταντοπούλου επικαλούνταν ακόμη και τη βίαιη προσαγωγή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ενώπιον κάποιας αρμόδιας επιτροπής για τις ΔΕΚΟ.
Τυχαίο δεν είναι πως το πρώτο εξάμηνο του 2015 είχε διαρρεύσει πως είχαν υπάρξει σχέδια απαλλοτρίωσης αποθεμάτων της Τραπέζης της Ελλάδος.
Ευθύς εξ αρχής λοιπόν ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας βρέθηκε στο στόχαστρο των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη μια και όλοι οι θεσμοί - ασφαλιστικές δικλείδες του δημοκρατικού πολιτεύματος έχουν βρεθεί στο στόχαστρο.
Ο πρώτος που εκπαραθυρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες καθώς βρέθηκε το κατάλληλο νομικό κενό ήταν ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής. Έκτοτε η επιθεώρηση σιώπησε γιατί προφανώς το ελληνικό δημόσιο άρχισε να δουλεύει σωστά και έντιμα...
Στη δικαιοσύνη το "πραξικόπημα" που επιχειρήθηκε έμεινε ημιτελές καθώς σοβαρά όργανα του θεσμού πρόβαλαν και συνεχίζουν να προβάλουν  αντιστάσεις.
Χαρακτηριστικός του ύφους και του ήθους της διακυβέρνησης Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ είναι ο τρόπος που επιχειρήθηκαν να εκβιαστούν θεσμοί, συνειδήσεις και αποφάσεις τόσο της δικαιοσύνης όσο και της Τράπεζας της Ελλάδας.
Στην περίπτωση της απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας εν όψει του ζέοντος ζητήματος των τηλεοπτικών αδειών είχε επιχειρηθεί μέσω εκβίασης ανώτατου δικαστικού με ροζ σκάνδαλο. Στην επιχείρηση εκβίασης είχε συμμετάσχει και η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην περίπτωση της παραπομπής του σκανδάλου της Τραπέζης Αττικής στην υπόθεση Καλογρίτσα που η Τράπεζα της Ελλάδος έχει παραπέμψει στη δικαιοσύνη ο κ. Στουρνάρας επιχειρήθηκε να εκβιαστεί με έρευνα στο σπίτι του, δήθεν για υπόθεση που αφορά τις οικονομικές δραστηριότητες της συζύγου του.
Ο κ. Στουρνάρας συγκεντρώνει τα πυρά της κυβέρνησης και την εκδικητική μανία αρκετών στελεχών της για αρκετούς λόγους. Μερικοί από αυτούς είναι:
α) Συγκυρία και οικονομία
Σαν διοικητής της ΤτΕ έχει εικόνα της κατάστασης και με τις δηλώσεις του (κρίσεις τις οποίες οφείλει εκ του ρόλου του να πράττει κατά τακτά διαστήματα) χαλάει την εικόνα που θέλει να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση για την πορεία της οικονομίας. 
Αυτό έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία τις τελευταίες μέρες που η ηγεσία της κυβέρνησης θέλει να κλείσει την αξιολόγηση και συναντά αντιδράσεις από πολλά στελέχη της.
Ο κ. Τσίπρας φαίνεται πως προσπαθεί να κάμψει τις αντιδράσεις που εδράζονται στο πολιτικό κόστος με την καλλιέργεια των οφελών της γρήγορης οικονομικής ανάκαμψης. Οι παρεμβάσεις Στουρνάρα για την επιδείνωση του κλίματος στην οικονομία χαλάνε αυτήν την προσπάθεια...
β) Αριστερός με οικονομικές γνώσεις...
Ο κ. Στουρνάρας προέρχεται από αριστερή οικογένεια (ο πατέρας τους ήταν στέλεχος του ΕΑΜ) και συνεχίζει να δηλώνει και ο ίδιος κεντροαριστερός. Αντιθέτως ο υπουργός των Οικονομικών προέρχεται από την οικογένεια του στρατηγού Τσακαλώτου που συνέτριψε τους κομμουνιστές στον εμφύλιο. Ο κ. Τσίπρας προσχώρησε στην ΚΝΕ την περίοδο της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ όταν έφευγαν όλοι... Όπως το περιγράφει ο Άρθουρ Κέσλερ στο "Σταυροφορία χωρίς Σταυρό" οι αριστεροί εξ ενοχών πάντα εκδηλώνουν συμπλέγματα μειονεξίας...
Ακόμη και όσοι διαφωνούν με τις σοσιαλδημοκρατικές απόψεις του Στουρνάρα  για την οικονομία, παραδέχονται πως καταλαβαίνει από οικονομικά και είναι ένας από τους ελάχιστους οικονομολόγους με πολύχρονη εμπειρία σε νευραλγικές θέσεις...
Δεν είναι τυχαίο πως λόγω της πολυδιάσπασης του χώρου της κεντροαριστεράς συχνά ακούγονται σενάρια για το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει στην ανασύνθεση αυτού του χώρου.
Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά μετά τη μνημονιακή κωλοτούμπα επιχειρεί να μεταλλαχτεί σε κόμμα της κεντροαριστεράς η παρουσία του Στουρνάρα ως σημείου αναφοράς συνιστά εμπόδιο.
Στο ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί  πιστεύουν πως κάποια στιγμή θα συναντήσουν τον Στουρνάρα ως πολιτικό αντίπαλο και αυτό σε συνδυασμό με το απυρόβλητο που του εξασφαλίζει τώρα ο θεσμικός του ρόλος, προκαλεί νευρικές εντάσεις...
γ) Κοντά στο τέλος του μνημονίου...
Ο κ. Στουρνάρας ως Υπουργός των Οικονομικών κατά τη διετία 2012-2014 κατάφερε να πετύχει καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα. Την Άνοιξη του 2014 η Ελλάδα είχε καταφέρει να βγει δοκιμαστικά στις αγορές.
Αν δεν είχαν προκύψει οι εκλογές του 2015 και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον βέβαιο πως η χώρα θα είχε εξέλθει των μνημονίων και το δημόσιο θα είχε πολλά δισ. οφέλη από τις συμμετοχές του στις τράπεζες οι οποίες εκμηδενίστηκαν.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση της οικονομίας είναι πολύ χειρότερη και στον ορίζοντα δεν φαίνεται το τέλος της μνημονιακής επιτήρησης.
δ) Το "μάτι" του τραπεζίτη...
Η Τράπεζα της Ελλάδος ως εποπτικός μηχανισμός των εμπορικών τραπεζών μπορεί να έχει πρόσβαση σε "ευαίσθητες" πληροφορίες που αφορούν οικονομικές συναλλαγές που έχουν λάβει χώρα μέσω τραπεζών στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
Το ενδεχόμενο αυτό ίσως δημιουργεί νευρικότητα σε κάποιους και προσπαθούν με προειδοποιητικές βολές και πράξεις να προφυλαχθούν ή να προφυλάξουν άλλους...
Είναι φανερό λοιπόν γιατί ο Κεντρικός Τραπεζίτης είναι συνεχώς στο στόχαστρο κυβερνητικών παραγόντων. Πόσο μάλιστα σε μια νέα περίοδο όπου το κόστος της αδυναμίας κλεισίματος της αξιολόγησης κάθε μέρα που περνά αυξάνεται κατά εκατοντάδες εκατομμύρια.
Τέλος, η στήλη τα τελευταία δυο χρόνια αρκετές φορές έχει εκφράσει το σκεπτικισμό και τις επιφυλάξεις της για της υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του Κεντρικού Τραπεζίτη για την πορεία της οικονομίας.