Εκεί δίπλα στον «τροχό», τα «αλογάκια», τα «συγκρουόμενα» και το «σπίτι του τρόμου», υπήρχε και ο «πύργος των παραισθήσεων»...
Όπου έμπαινες σε μιαν αίθουσα γεμάτη παραμορφωτικούς καθρέφτες. Και από τη μια σε εμφάνιζαν πολύ ψηλό και λεπτό, από την άλλη πολύ κοντό και χοντρό, ύστερα τέλεια παραμορφωμένο, ενώ λίγο πιο κάτω έβλεπες το είδωλό σου σε πολλαπλές αντανακλάσεις, άλλοτε κανονικό, άλλο δύσμορφο, άλλοτε αγνώριστο…
Όταν έβγαινες ήσουν τόσο παραζαλισμένος, που σου έπαιρνε ώρα να συνηθίσεις τις κανονικές μορφές ανθρώπων και πραγμάτων γύρω σου…
Ο σύγχρονος «πύργος των παραισθήσεων» του ΣΥΡΙΖΑ έχει όνομα και λέγεται: «πλεονάσματα»!
Και είναι η στρεβλή απεικόνιση μιας ολόκληρης οικονομίας που εμφανίζεται να «εξυγιαίνεται», ενώ στην πραγματικότητα ασφυκτιά και αργοσβήνει…
Αυτός κι αν είναι «πύργος των παραισθήσεων»!
Σήμερα-αύριο ανακοινώνονται θηριώδη «πλεονάσματα», που, όμως… ΔΕΝ είναι πλεονάσματα!
Που ΔΕΝ πιστοποιούν καμία απολύτως «εξυγίανση»…
Που ΔΕΝ τα αντέχει η οικονομία.
Και που, στην πραγματικότητα, δεν τα πιστεύει κανείς, ούτε πια και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ! Γι’ αυτό και του επιβάλλουν – και ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται, τελικά – να ψηφίσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, για να πιάσει μετά από δύο χρόνια, πλεονάσματα… μικρότερα από αυτά που υποτίθεται ότι έχει ήδη πιάσει από πέρσι!
Κι έτσι μαζί με τα «πέτσινα» πλεονάσματα του ΣΥΡΙΖΑ καταρρέουν ταυτόχρονα κι όλα τα υπόλοιπα ψέματά του…
Πρώτα-πρώτα, τι είναι «πρωτογενές πλεόνασμα»;
Είναι όταν τα έσοδα του κράτους καλύπτουν όλες τις δαπάνες του πλην των τόκων που πληρώνει για το χρέος.
Στην περίπτωσή μας, τα 7,2 δισεκατομμύρια που «πανηγυρίζει» η κυβέρνηση (σχεδόν 4% του ΑΕΠ) δεν είναι «πρωτογενές πλεόνασμα»!
Δεν έχει καλύψει προηγουμένως όλες τις τρέχουσες δαπάνες της!
Δεν είναι «ό,τι περίσσεψε» αφού πλήρωσε τα τρέχοντα έξοδά της.
Είναι «ταμειακό» πλεόνασμα. Και μόνο!
Είναι ό,τι της έμεινε στο ταμείο, επειδή άφησε απλήρωτους πολλούς από τους τρέχοντες λογαριασμούς της.
Άμα είναι έτσι, όλες οι χώρες έχουν ή μπορούν να υπερηφανεύονται πως έχουν τέτοια «πλεονάσματα»:
Δεν πληρώνουν τίποτε, κι ό,τι τους μένει στο ταμείο το εμφανίζουν ως «πλεόνασμα». Αυτά είναι αστεία πράγματα…
Ή μάλλον είναι τραγικά (για την οικονομία και την κοινωνία…)
Ύστερα, τα πρωτογενή πλεονάσματα (τα αληθινά, όχι τα «πέτσινα») είναι διαχρονικά και «χτίζονται» από χρονιά σε χρονιά. Δεν συμπεριλαμβάνουν ΜΗ επαναλαμβανόμενα «έσοδα» - one offs, όπως τα λένε – δηλαδή έσοδα που δεν θα υπάρξουν αναγκαστικά τις άλλες χρονιές…
Για παράδειγμα, όταν αυξήσεις μια χρονιά την προκαταβολή φόρου και εισπράξεις αυξημένα ποσά από τους φορολογούμενους, την επόμενη χρονιά θα έχει αυξημένες «επιστροφές», δηλαδή αυξημένες δαπάνες. Επομένως, τα αυξημένα έσοδα μιας χρονιάς «αντικρίζονται» από αυξημένες δαπάνες («επιστροφές φόρου») την επόμενη. Άρα το ποσό αυτό ΔΕΝ συνυπολογίζεται στο «διαχρονικό» πρωτογενές πλεόνασμα. Είναι μόνο «ταμειακό» γι’ αυτή τη χρονιά…
Η κυβέρνηση Τσίπρα, λοιπόν, αύξησε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, δηλαδή τις απλήρωτες τρέχουσες υποχρεώσεις της προς τους ιδιώτες, τους φέσωσε κανονικά, και έτσι εμφάνισε «πρωτογενές πλεόνασμα»!
Συν ότι μέτρησε και αρκετά «ΜΗ επαναλαμβανόμενα» έσοδα…
Αυτό δεν είναι επίτευγμα. Είναι έγκλημα. Είναι και απάτη.
Που τώρα αποκαλύπτονται…
Ειδικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Τσίπρα είναι το πιο χειροπιαστό τεκμήριο αποτυχίας της οικονομικής του πολιτικής.
Για να έχετε μέτρο σύγκρισης:
Ο Σαμαράς βρήκε τον Ιούλιο του 2012 (από την προηγούμενη διακυβέρνηση ΓΑΠ) τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους, γύρω στα 9 δισεκατομμύρια…
Επί δυόμιση χρόνια η κυβέρνηση Σαμαρά όχι μόνο πλήρωνε τις δικές τις τρέχουσες δαπάνες, αλλά εξοφλούσε και μείωνε σταθερά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, δηλαδή τα «φέσια» που παρέλαβε από την προηγούμενη διακυβέρνηση.
Έτσι τα «ληξιπρόθεσμα» επί Σαμαρά μειώθηκαν από 9 δισεκατομμύρια σε 3 δισεκατομμύρια…
Ο Τσίπρας παρέλαβε τα ληξιπρόθεσμα 3 δισεκατομμύρια και σήμερα τα έφτασε στα 8 δισεκατομμύρια (τουλάχιστον, κατά το ΔΝΤ!)
Και στο μεταξύ, έχει ήδη δανειστεί 3,7 δισεκατομμύρια, για να καλύψει προηγούμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Άρα ο ίδιος προσέθεσε στα «ληξιπρόθεσμα»: 8 – 3 +3,7 = 8,7 δισεκατομμύρια! Αυτά είναι αποκλειστικά δικά του ληξιπρόθεσμα…
Και δημιουργήθηκαν το 2015 και το 2016 (και στον πρώτο μήνα του 2017 - τα «φέσια» των επομένων μηνών δεν έχουν «μετρήσει» ακόμα)…
Συνολικά από τα 8,7 δισεκατομμύρια τα 5 περίπου είναι αποκλειστικά της χρήσης του 2016. Κι έχουμε ακόμα, άλλα 0,55 δισεκατομμύρια (ή 550 εκατομμύρια περίπου) που αφορούν ΜΗ επαναλαμβανόμενες εισπράξεις (one-offs) του 2016 που ασφαλώς δεν μετράνε στο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016. Σύνολο ποσών που πρέπει να αφαιρεθούν: 5,55 δισεκατομμύρια (από τα 7,2 που μας εμφανίζει ως «ταμειακό πλεόνασμα»).
Δηλαδή το πραγματικό «πρωτογενές πλεόνασμα» είναι μόλις 1,65 δισεκατομμύρια.
Λιγότερο από το ένα τέταρτο αυτού για το οποίο… «πανηγυρίζει» σήμερα!
Ή αλλιώς, 0,9% του ΑΕΠ.
Και όχι 4% του ΑΕΠ…
Να σημειωθεί ακόμα, ότι επί Σαμαρά ΔΕΝ υπήρχε καμία «διαφωνία» - ούτε με το ΔΝΤ ούτε με οποιονδήποτε άλλο - για τα πρωτογενή πλεονάσματα που επιτύγχανε η τότε κυβέρνηση! Γιατί;
Διότι, απλούστατα, επί Σαμαρά μειώνονταν συνεχώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους! Ξεπληρώνονταν τα προηγούμενα «φέσια»! Κι αυτό ήταν το «μυστικό» που τότε μπήκαμε στην ανάπτυξη μια χρονιά νωρίτερα.
Ενώ τώρα όλο «ανάπτυξη» ονειρεύονται και ανάπτυξη δεν βλέπουμε…
Διότι επί Τσίπρα αυξάνονται συνεχώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές και στενάζει η οικονομία στην ασφυξία. Το κράτος πληρώνει όλο και λιγότερο τις δικές του υποχρεώσεις και απαιτεί από τους φορολογούμενους να πληρώσουν όλο και περισσότερα! Αυτό σίγουρα ΔΕΝ συνέβαινε επί Σαμαρά…
Προσέξτε και κάτι ακόμα:
Όταν υπάρχει ανάπτυξη, για κάθε ευρώ που προστίθεται στο ΑΕΠ, το κράτος βάζει στην τσέπη του (από φόρους) – και χωρίς να αλλάξει το παραμικρό στους φορολογικούς συντελεστές - γύρω στα 33 λεπτά, δηλαδή ή το ένα τρίτο περίπου.
Μέχρι πριν λίγους μήνες, όλοι δέχονταν πως η Ελληνική Οικονομία θα αναπτυχθεί φέτος (το 2017) με ρυθμό 2,7% του ΑΕΠ! Δηλαδή το κράτος περίμενε φέτος παραπάνω έσοδα γύρω στο 0,9% του ΑΕΠ. Συν το 0,9% που έβγαλε πρωτογενές πλεόνασμα πέρσι, θα έπιανε το 2017 πρωτογενές πλεόνασμα 1,8% του ΑΕΠ! Έναντι στόχου ελάχιστα μικρότερου (1,75%)…
Γι’ αυτό και όλοι έλεγαν πως για το 2017 δεν υπήρχε πρόβλημα με τα πρωτογενή πλεονάσματα. Ακόμα και το ΔΝΤ, έλεγε ως πρόσφατα, πως πρόβλημα θα υπάρξει από το 2018 και μετά. Γι’ αυτό και ζητούσε «προνομοθέτηση» επιπρόσθετων μέτρων λιτότητας από το 2018 και σίγουρα από το 2019 και πέρα.
Τώρα, όμως το ΔΝΤ αναθεώρησε (προς τα κάτω) την πρόβλεψή του για φέτος και προβλέπει πως το ΑΕΠ της χώρας μας θα αυξηθεί λιγότερο: κατά 2,2%. (Μεταξύ μας, όλοι οι ανεξάρτητοι διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν ακόμα λιγότερο: γύρω στο 1% ή και πιο κάτω…)
Αλλά και το 2,2% που είναι η τωρινή πρόβλεψη του ΔΝΤ σημαίνει πως το κράτος θα εισπράξει παραπάνω έσοδα μόλις 0,7% του ΑΕΠ.
Κι αυτό σημαίνει πως το πλεόνασμα για φέτος πέφτει στο (0,9 από πέρσι συν 0,7 για φέτος, ίσον) 1,6%, δηλαδή κάτω από το στόχο! Άρα είναι πιθανό, να ζητήσει (μικρά) πρόσθετα μέτρα λιτότητας και για φέτος...
Βέβαια, επειδή η διαφορά αυτή είναι μικρή (μόλις 0,15% του ΑΕΠ ή 270 εκατομμύρια) μπορεί να μη δημιουργήσει θέμα ακόμα. Αλλά αν αρχίσει να φαίνεται πως και αυτή η «πρόβλεψη» ανάπτυξης είναι «υπερβολική», αφού όλοι οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν πολύ μικρότερη ανάπτυξη για την Ελλάδα, μπορεί σε ένα , δύο ή τρείς μήνες να έλθει το ΔΝΤ και να μας πει:
--Συγγνώμη, και για το 2017 πέφτετε έξω! Συνεπώς, για να πιάσετε και το φετινό στόχο σας, θα χρειαστείτε πρόσθετα μέτρα ΚΑΙ για φέτος!
Για το 2018 δεν το συζητούν. Θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα οπωσδήποτε!
Το έχει ήδη θέσει το ΔΝΤ και επανέρχεται συνεχώς...
Εδώ το θέμα είναι να μη βάλουν και πρόσθετη λιτότητα φέτος.
Συνεπώς, όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα προνομοθετήσουν τώρα για το 2019 και 2020, στην πραγματικότητα θα τους ζητήσουν να τα εφαρμόσουν από το 2018, ίσως κάποια και από φέτος.
Σκεφτείτε, δηλαδή, να τους πουν πως τη νέα μείωση των συντάξεων (περικοπή προσωπικής διαφοράς) να την εφαρμόσουν σε λίγους μήνες από τώρα...!
(Τα πράγματα μπορούν να μπλέξουν ακόμα περισσότερο, αν συνυπολογίσουμε και τις προβλέψεις του ΔΝΤ για τον πληθωρισμό φέτος και του χρόνου. Τα αποτελέσματα αλλάζουν λίγο, αλλά τα δημοσιονομικά κενά παραμένουν, αν και διαφοροποιείται η χρονική κατανομή τους: Συνυπολογίζοντας τον πληθωρισμό, ίσως δεν υπάρχει πρόβλημα φέτος, αλλά προκύπτει μεγαλύτερο πρόβλημα το 2018 και στη συνέχεια…)
Εκείνο που πρέπει να κρατήσετε, όμως, είναι το εξής:
Κανονικά, αν το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 2016 ήταν πράγματι 7,2 δισεκατομμύρια ή 4% του ΑΕΠ, τότε δεν θα χρειαζόταν κανένα απολύτως πρόσθετο μέτρο: Θα είχαμε ξεπεράσει από πέρσι το στόχο του πλεονάσματος για το… 2018 και για όλα τα επόμενα χρόνια!
Ο στόχος για μετά το 2018 είναι 3,5% κι εμείς θα είχαμε 4% από το 2016!
Θα έπρεπε τώρα να συζητάμε εντελώς άλλα πράγματα:
Πως θα… «μοιράσουμε» την «υπέρβαση» του στόχου:
την περσινή, τη φετινή, του 2018 και του 2019!
Με ελάχιστη ανάπτυξη κάθε χρόνο, τα «πλεονάσματα» (αν ήταν αληθινά) θα διευρύνονταν συνεχώς! Και θα είχαμε «υπέρβαση στόχων» κάθε χρόνο από δω και στο εξής…
Αλλά κανείς δεν μιλάει για το «πώς θα μοιράσουμε» την υπέρβαση στόχων! Όλοι μιλάνε πια – οι δανειστές πιέζουν όλοι μαζί, και η κυβέρνηση δέχθηκε ήδη – πως θα βάλουμε πρόσθετη λιτότητα για να πιάσουμε πλεονάσματα που υποτίθεται πως… «έχουμε ήδη πιάσει και με το παραπάνω»!
Κανείς δεν πιστεύει πια τα ψέματα της κυβέρνησης Τσίπρα. Ούτε η ίδια…
Αλλά και όλη η συζήτηση για τα «ευνοϊκά αντίμετρα» ακυρώνεται!
Τα αντίμετρα είχαν συμφωνηθεί από το 2012, αν θα προέκυπτε «υπέρβαση στόχου»...
Και μάλιστα, τα συμφωνημένα αντίμετρα επί Σαμαρά ήταν και μεγαλύτερα: 70% της «υπέρβασης». (Και μοιράστηκε «κοινωνικό μέρισμα» 529 εκατομμυρίων το 2014, για την υπέρβαση στόχου του 2013)…
Επί Τσίπρα, τα «αντίμετρα» έπεσαν από το 70% στο 40% της «υπέρβασης στόχου»!
Και τώρα, κανονικά έπρεπε να μιλάμε πως θα μοιράσουμε το 40% των 5,5 δισεκατομμυρίων (τόσο θα ήταν η υπέρβαση στόχου για το 2016, αν τα πλεονάσματα ήταν αληθινά).
Δηλαδή, έπρεπε να συζητάμε τώρα, πως θα μοιράσουμε φέτος 2,2 δισεκατομμύρια περίπου, (άντε 1,5 δισ., αν αφαιρέσουμε το μπουναμά που ήδη έδωσε η κυβέρνηση πέρσι το Δεκέμβριο)!
Κι αντί να μιλάμε πως θα μοιράσουμε 2,2 δισεκατομμύρια φέτος (και αντίστοιχα για το 2017 και τα επόμενα χρόνια), η κυβέρνηση Τσίπρα ήδη δέχθηκε, να προνομοθετήσει 3,6 δισεκατομμύρια πρόσθετη λιτότητα για το 2019 και μετά.
Κι όπως φαίνεται θα τους ζητήσουν να τα φέρουν πιο μπροστά ή και να προσθέσουν κι άλλα!
Αυτά δεν τα αντέχει καμία κυβέρνηση, καμία οικονομία και καμία κοινωνία!
Το σκληρό ροκ τώρα αρχίζει!
Τώρα που βγαίνουμε από τον «πύργο των παραισθήσεων» του ΣΥΡΙΖΑ…
antinews.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου