Ένα από τα αφηγήματα στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία αλλά και το περιβόητο «ηθικό πλεονέκτημα», ήταν η πρόθεση για πάταξη της φοροδιαφυγής. Σήμερα, που η οικονομία έχει περιέλθει σε πλήρη αποτελμάτωση εξαιτίας των περιορισμών κεφαλαίων και των ληστρικών φόρων, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μοιράζει σανό στους ψηφοφόρους της παρουσιάζοντας τη φοροδιαφυγή σαν το μείζον πρόβλημα της χώρας μας.
Αρχικά, φοροδιαφυγή υπάρχει σε όλες τις χώρες. Δεν υπάρχει τρόπος εκμηδενισμού της διότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ωφελιμιστικά όντα που αντιδρούν θετικά σ’ ένα κίνητρο υψηλότερου κέρδους. Σε μια χώρα όπου η φορολογία στερείται ανταποδοτικότητας και οι παρεχόμενες δημόσιες υπηρεσίες είναι χειρότερες από τις αντίστοιχες χωρών του λιγότερου αναπτυγμένου κόσμου, η φοροδιαφυγή εμφανίζεται ως λογική αντίδραση. Είναι παράνομη; Ναι, είναι. Όμως, το ίδιο αντισυνταγματική είναι και η φορολογική αφαίμαξη που συντελείται, σε βαθμό που αν ένας ελεύθερος επαγγελματίας δεν φοροδιαφύγει, θα υποχρεωθεί είτε σε χρεωκοπία είτε σε πείνα. Υπό αυτή τη συλλογιστική, το κράτος των ιδεοληπτικών ωθεί τους πολίτες του στη φοροδιαφυγή. Αυξάνοντας υπέρμετρα τους φόρους για να συλλέξει έσοδα, αυξάνει τη ροπή στη φοροδιαφυγή και τελικά καταλήγει να μην πετυχαίνει τους ετήσιους στόχους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ακραιφνές κομμουνιστικό μόρφωμα, δεν θεωρεί τη φοροδιαφυγή κακή για την κοινωνία όπως την αντιλαμβάνονται οι φιλελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες. Για τους κομμουνιστές, η φοροδιαφυγή είναι κακή όχι επειδή είναι παράνομη, αλλά γιατί στερεί χρήματα από το κράτος της κομματικής εκδούλευσης. Τα χρήματα που συλλέγονται από φόρους δεν επιστρέφουν στην κοινωνία μέσω αξιόλογων παροχών, αλλά διοχετεύονται στη συντήρηση του πελατειακού κράτους. Οι Έλληνες πολίτες στραγγαλίζονται από τους φόρους για να απολαμβάνουν την Παιδεία των διαλυμένων πανεπιστημίων και των καταλήψεων, την Υγεία του Πολάκη, τους δρόμους των κακοτεχνιών και το δημόσιο της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας. Ακόμη και αν η κυβέρνηση μπορούσε να μηδενίσει τη φοροδιαφυγή, οι δημόσιες υπηρεσίες θα συνέχιζαν να υπολείπονται ποιότητας. Όμως, θα βλέπαμε εξόφθαλμη αύξηση των μισθών των δημοσίων κηφήνων.
Το επιχείρημα ότι οι Έλληνες είναι συστηματικοί φοροφυγάδες συνιστά μια πλάνη με ταξικές υποδηλώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμπορεύεται τον μύθο της ασύδοτης φοροδιαφυγής προκειμένου να ενεργοποιήσει τα εναπομείναντα ταξικά αντανακλαστικά των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων. Έχει πείσει τον κόσμο ότι η φοροδιαφυγή είναι συνώνυμη του ανάλγητου καπιταλισμού, επάνω στην οποία κάποιοι θησαυρίζουν εξοντώνοντας τα λαϊκά στρώματα. Βέβαια, η αλήθεια απέχει παρασάγγας, μιας και η φοροδιαφυγή εντοπίζεται κυρίως σε μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες και όχι σε μεγάλες επιχειρήσεις.
Παράλληλα, η χώρα δεν χρεωκόπησε εξαιτίας της φοροδιαφυγής. Όσοι πολίτες φοροδιέφευγαν, κατανάλωσαν ή επένδυσαν τα χρήματα στην αγορά. Επομένως, το κράτος στερήθηκε έσοδα, αλλά οι δημόσιες υπηρεσίες δεν ήταν χαμηλού επιπέδου εξαιτίας αυτού. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι μέσω της φοροδιαφυγής στερήθηκε πόρους το πελατειακό κράτος, όχι όμως οι ιδιώτες. Η χώρα χρεοκόπησε εξαιτίας των υπέρμετρα υψηλών δημοσίων δαπανών σε τομείς με μηδενική απόδοση και του ασφαλιστικού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προεξοφλεί ότι η φοροδιαφυγή θα περιοριστεί με την υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος. Αυτό αποτελεί μύθο. Η φοροδιαφυγή όχι μόνο δεν θα μειωθεί, αλλά θα δημιουργηθεί μια παράλληλη οικονομία στην οποία πωλητές και καταναλωτές θα λειτουργούν με στόχο τη μεγιστοποίηση του συμφέροντός τους. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν χρέη προς το δημόσιο. Η υποχρεωτική χρήση pos εκτός του ότι στερεί από τις επιχειρήσεις βραχυχρόνια ρευστότητα, μεταφέρει όλα τα έσοδα των χρεωμένων επιχειρήσεων στο κράτος. Με τον τρόπο αυτό ο επιχειρηματίας παύει να διατηρεί τον έλεγχο της εταιρείας του και μοιραία θα οδηγηθεί σε ασφυκτικές καταστάσεις. Ουσιαστικά, η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος εξωθεί πολλούς επιχειρηματίες στο να απολύσουν υπαλλήλους ή να χρεωκοπήσουν. Σε κάθε περίπτωση, η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος βλάπτει ανεπανόρθωτα την οικονομία, πυροδοτώντας έναν φαύλο κύκλο υφέσεως. Πέραν αυτού, η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος, ενώ υπάρχει σε κυκλοφορία φυσικό χρήμα, είναι πέρα για πέρα αντισυνταγματική και σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί τον στόχο της εξόδου από τα μνημόνια και την κρίση.
Η ελάττωση της φοροδιαφυγής σ’ ένα ελάχιστο αποδεκτό μέγεθος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών και των εργοδοτικών εισφορών. Επιπροσθέτως, απαιτείται συρρίκνωση του κόστους του δημοσίου, ηλεκτρονική διακυβέρνηση των δημοσίων υπηρεσιών και άμβλυνση της γραφειοκρατίας. Ακόμη, είναι βαρύνουσας σημασίας η μακροχρόνια σταθεροποίηση του θεσμικού πλαισίου εντός του οποίου λειτουργούν οι επιχειρήσεις, ώστε να καθίσταται δυνατή η πρόβλεψη των μελλοντικών συνθηκών της αγοράς και η λήψη αποφάσεων. Όσο η παρούσα κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να πράξει τα ανωτέρω, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα επιδεινώνεται όλο και περισσότερο με μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο μέλλον.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου