Πρόωρες εκλογές; Και μετά τι;

Η εναλλακτική λύση που μας προσφέρεται τούτη την ώρα είναι προγραμματικώς θολή, πολιτικά ανερμάτιστη και πιθανώς θα αποδειχτεί και αριθμητικά ανεπαρκής την επόμενη των εκλογών ημέρα.

Με αφορμή τον σχολιασμό του φίλτατου Uncle Stgm επιτρέψτε μου μερικές σκόρπιες σκέψεις συμφωνίας και πιθανώς διεύρυνσης των ορθότατων κατ’ εμέ συλλογισμών του.

Να δεχτούμε πως η παρούσα κυβέρνηση έχει πέσει σε σωρεία λαθών, πολλά από αυτά παιδαριώδη, καλή ώρα σαν την αύξηση της φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης, την φορολόγηση του ιδιωτικού τομέα από το πρώτο ευρώ ΧΩΡΙΣ αφορολόγητο και τελευταίως τον τραγέλαφο με τον ΕΝΦΙΑ.

Να δεχτούμε επίσης πως δεν κατάφερε να προωθήσει πολλές από τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.

Να δεχτούμε τέλος, πως ακόμη και στον προνομιακό (θεωρητικά) γι αυτήν τομέα της αναζήτησης των κλεμμένων και της τιμωρίας των κλεπτών, η παρούσα κυβέρνηση παίρνει επιεικώς κάτω από την βάση.

Υπάρχουν λοιπόν μετά από αυτές τις παραδοχές πολλοί που ζητούν πρόωρες εκλογές ώστε να αλλάξει η κυβέρνηση και να πάρει την εξουσία μια καινούρια. Όλοι αυτοί κατά την άποψή μου πελαγοδρομούν παραζαλισμένοι, επειδή δεν δέχονται μια σειρά αυταπόδεικτα γεγονότα που είναι αρκετά για σκορπίσουν οποιαδήποτε ελπίδα τους (αληθινή ή ψεύτικη) στους πέντε ανέμους.

Δεν δέχονται πως η εναλλακτική λύση που μας προσφέρεται τούτη την ώρα είναι προγραμματικώς θολή, πολιτικά ανερμάτιστη και πιθανώς θα αποδειχτεί και αριθμητικά ανεπαρκής την επόμενη των εκλογών ημέρα. Μια κυβέρνηση ας πούμε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ συμμέτοχο τον κ. Βενιζέλο ας μου πει κάποιος τι διαφορετικό μπορεί να προσφέρει στην χώρα;

Δεν δέχονται πως καμιά καινούρια πολιτική δύναμη δεν έχει γεννηθεί που να μπορεί να συνεγείρει την κοινωνία και το Έθνος ολόκληρο σε μια μακρά, σκληρή και ελπιδοφόρα πορεία προς την έξοδο από την πολλαπλή κρίση (κυρίως κρίση αξιών και δικαίου) που μας ταλανίζει. Εκτός κι αν πιστεύουν
στ’ αλήθεια κάποιοι πως με μπροστάρηδες τους Φωτόπουλους, τους ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ, τις ΡΟΖΕΣ και τ’ άλλα «παιδιά» του βαθέος ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενα από τους ψεκασμένους ή τα χρυσά αυγά, μπορούμε να δούμε ως χώρα χαΐρι!

Και κυρίως, δεν δέχονται αυτό που πολύ προσφυώς λέει ο Uncle Stgm στα σχόλιά του: ότι δηλαδή, όπως είναι εμφανέστατο τόσο από τα δημοσκοπικά και εκλογικά αποτελέσματα, όσο και από τις πολλαπλές συζητήσεις στο διαδίκτυο και μέσα εδώ στο Antinews, πως δυστυχώς, ακόμη δεν υπάρχει καταγραμμένο και επαρκές κοινωνικό ρεύμα που να μπορεί να στηρίξει μια πραγματική και κυρίως ειρηνική πολιτική ανατροπή, μέσα από την δημιουργία καινούριων πολιτικών υποκειμένων και την ανάδειξη με αξιοκρατία, σκοπό και νόημα των ηγετών εκείνων που θα οδηγήσουν την χώρα σε ένα καλύτερο, δικαιότερο και δημοκρατικότερο πεπρωμένο.

Και τούτο το λέω μετά λόγου γνώσεως, καθώς η μοναδική κίνηση εκτός του κανόνος (out of the box στα … ελληνικά!) που έκανε ποτέ κοινωνική-πολιτική ομάδα τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, η ανάδειξη δηλαδή του Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία της ΝΔ και κατόπιν στην Πρωθυπουργία, δεν ολοκληρώθηκε δυστυχώς ποτέ σε όλο της το εύρος και δεν είμαι σίγουρος ποιος φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό: η κοινωνία και ο λαός που ζητούσε και ζητά διακαώς κάποιον «μεσσία» που θα την φροντίσει, θα την ταΐσει, θα την προσλάβει, θα την επιδοτήσει, θα την αποζημιώσει και θα την σώσει, ή ο ίδιος ο Σαμαράς που δεν κατάφερε καλώς ή κακώς να ανταποκριθεί σε τούτο τον «ανδρεοπαπανδρεϊκό» ρόλο;

Αυτό είναι ίσως και το μεγάλο λάθος του Πρωθυπουργού. Δηλαδή, πως ενώ δεν αποδέχτηκε τον οπερετικό αυτό ρόλο του καινούριου «ανδρέα», έναν ρόλο που αντίθετα προβάρει μετά μανίας ο κ. Τσίπρας, από την άλλη και μέχρι στιγμής, δεν ανέλαβε επίσης πλήρως τον ρόλο που η μοίρα του έχει επιφυλάξει. Τον ρόλο αυτού που θα ανατρέψει την σάπια πραγματικότητα, θα πατάξει την ύβρη, θα προ-καλέσει την νέμεση και στο τέλος θα οδηγήσει στην κάθαρση.

Ποτέ δεν είναι αργά όμως! Υπάρχουν ακόμη δύο σχεδόν χρόνια για τον Πρωθυπουργό ώστε να επανορθώσει. Τόσο για την υστεροφημία του ιδίου, όσο και για να δώσει χρόνο στην κοινωνία να σκεφτεί, να αντιδράσει, να συνταχθεί με το καινούριο, να βρει ένα όραμα για να προχωρήσει εμπρός. Η παρούσα Βουλή και το παρόν παραπαίον πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται να του φέρουν εμπόδια αν το τολμήσει. Κι αν προσπαθήσουν, θα πυροδοτήσουν νωρίτερα την απαραίτητη και κυρίως αναίμακτη κοινωνικο-πολιτική στροφή προς μια οριστική ανατροπή των πάντων με στόχο ένα δημοκρατικότερο και δικαιότερο μέλλον.

Αν δεν το τολμήσει, θα βρεθούν άλλοι να το κάνουν. Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι πως οι πρόωρες εκλογές όχι μονάχα δεν φέρουν εντός τους το παραμικρό σπέρμα ελπίδας, αλλά είναι δυνατόν υπό προϋποθέσεις, να καταπνίξουν κάθε απόπειρα κοινωνικού και πολιτικού εκλεκτικισμού, μέσα σε ένα βαθύ, πολύχρωμο και θολό ποτάμι επιστροφής στις ρίζες της ιδιόρρυθμης «ανδρεοπαπανδρεϊκής σοβιετίας». Και δυστυχώς, από μια τέτοια «επιστροφή» φοβάμαι πως η χώρα θα κάνει πολλές δεκαετίες να ανανήψει …

antinews


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK