Του Σάκη Μουμτζή
Τα όσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες, είναι άνευ νοήματος να προσπαθήσουμε να τα εξηγήσουμε με όρους της ψυχιατρικής επιστήμης, αν και προσφέρονται προς τούτο. Ενδεχομένως η ένταση και η πίεση τόσο των στιγμών όσο και των ευθυνών, να επέφερε σε κάποιους από τους εγχώριους πρωταγωνιστές κλινικά συμπτώματα κατάρρευσης, όμως η ερμηνεία που καλούμαστε να δώσουμε θα πρέπει να είναι με βάση τη λογική συμπεριφορά ενηλίκων ανθρώπων.
Η κοινή δήλωση Γιουνκέρ - Τσίπρα αποτελεί τομή στην διαδικασία που αποκλήθηκε "διαπραγμάτευση", γιατί παραβιάζει τις κόκκινες γραμμές της συγκυβέρνησης στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και στην αξιολόγηση. Το κείμενο βέβαια είναι ασαφές και μπορεί να ερμηνευτεί και πάλι αμφίσημα. Η ερμηνεία όμως τέτοιων κειμένων εξαρτάται από το συσχετισμό δυνάμεων, που στην σημερινή συγκυρία είναι προφανής. Ελπίζω πως η ελληνική πλευρά θα τον αναγνώσει ορθά αυτήν την φορά. Πάντως το συγκεκριμένο ανακοινωθέν, στην στιγμή που εκδόθηκε, παράγει μία νέα πολιτική πραγματικότητα, που απαγορεύει την επιστροφή στο status quo ante, για δύο λόγους:
1. Θέτει, ανεξαρτήτως αναγνώσεως, τα θέματα - ταμπού για τον Σύριζα, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το εργασιακό και το ασφαλιστικό υπάρχουν ως προβλήματα, θα συζητηθούν και θα ληφθούν μέτρα. Τι είδους και ποιάς μορφής; Αυτό ακριβώς θα καθορίσει και εάν οι κόκκινες γραμμές του Σύριζα θα γίνουν απλώς ροζ (κάτι μάλλον εύπεπτο για τις συνιστώσες του) ή αν θα σαρωθούν (κάτι προφανώς δύσπεπτο και προβληματικό). Η "τρισκατάρατη" αξιολόγηση και αυτή είναι εδώ, στο κείμενο. Υπάρχει για να θυμίζει το μνημόνιο, που ακόμα περιμένει τον νόμο με το ένα άρθρο που θα το καταργήσει αυτοστιγμεί. Ως γνωστόν την 5η αξιολόγηση, δηλαδή το κλείσιμο του τρέχοντος προγράμματος, ήθελε να αποφύγει –και απέφυγε δια των εκλογών– και η απελθούσα συγκυβέρνηση. Ετσι λοιπόν θα καταγραφούν, επί κυβερνήσεως Σύριζα, τα πεπραγμένα και οι παραλείψεις των όσων προέβλεπε το μνημόνιο (γιατί περί αυτού πρόκειται).
Η ελληνική κυβέρνηση μετά το κοινό ανακοινωθέν, και με δεδομένη την παντελή έλλειψη ρευστότητας, θα πρέπει να επανακαθορίσει τις κόκκινες γραμμές της. Κοινώς, να τις μεταθέσει πιο πίσω. Αυτό είναι το καλό σενάριο γι’ αυτήν. Το κακό σενάριο είναι, να μην μπορέσει καν να βάλει κόκκινες γραμμές. Ρίξιμο λευκής πετσέτας. Το πρόβλημα ούτως ή άλλως θα μεταφερθεί στο εσωτερικό του Σύριζα αλλά και στην ελληνική κοινωνία, στην οποία θα πρέπει να εξηγηθεί πειστικά η λήψη των νέων οδυνηρών μέτρων αλλά και το "ξόδεμα" των 100 ημερών με το ανυπολόγιστο κόστος για την οικονομία της χώρας. Δηλαδή, μετά βεβαιότητος μπορούμε να πούμε, πως η σχέση του Σύριζα με την ελληνική κοινωνία θα επαναπροσδιορισθεί, με άμεσες πολιτικές συνέπειες.
2. Η κίνηση του Γιουνκέρ είναι, κατά τη γνώμη μου, ίσως η τελευταία προσπάθεια τόσο του ιδίου, όσο και των κύκλων που εκφράζει εντός της ευρωζώνης, να διασωθεί η Ελλάδα. Η τελευταία ευκαιρία που δίνεται στην ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει την χρηματοδότηση της οικονομίας της. Εχω την αίσθηση, πως αν αυτή για τους δικούς της λόγους, οχυρωθεί πίσω από την γενικότητα των διατυπώσεων του ανακοινωθέντος για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό και προσπαθήσει έτσι να διατηρήσει τις κόκκινες γραμμές της στο αρχικό σημείο, θα είναι και το οριστικό τέλος της διαδικασίας που άρχισε την επομένη των εκλογών. Ο Γιουνκέρ μαζί με τους "θεσμούς" προσπάθησαν να δημιουργήσουν θετικό κλίμα ενόψει του Eurogroup της 11ης Μαΐου. Είναι γνωστό πως σε αυτό δεν θα υπάρξει (εκτός απροόπτου) συμφωνία, όμως οι θέσεις που θα διατυπωθούν στο κοινό ανακοινωθέν –απαραίτητο για τις ενέσεις ρευστότητας– θα δείξουν αν έχει υπάρξει "απτή πρόοδος" στις διαπραγματεύσεις.
Ετσι λοιπόν, από την 6η Μαΐου διαμορφώνεται μία νέα πραγματικότητα. Το πώς θα την διαχειρισθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, αναλόγως θα διαμορφώσει και τις νέες πολιτικές ισορροπίες καθώς θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, στην αναδιάταξη των στόχων κάθε κόμματος όπως και στις σχέσεις τους με την κοινωνία.
Τελειώνοντας, κάνω μίαν υπόθεση. Με βάση κάποιες ενδείξεις, πιστεύω πως η τελική συμφωνία θα απαιτεί -αφανώς μεν, κατηγορηματικώς δε- την ποιοτική ανασύνθεση του κυβερνητικού σχήματος και την απόρριψη της προσφυγής στις κάλπες (εκλογές, δημοψήφισμα).
Ούτως ή άλλως στις 6 Μαΐου 2015, έληξε μια φάση της ιστορίας της μνημονιακής Ελλάδος. Η ηγετική ομάδα του Σύριζα διέβη τον Ρουβικώνα, η διάβαση του οποίου είναι συνδεδεμένη με την φράση κύβος ερρίφθη’’.
* Ο κ. Σάκης Μουμτζής είναι συγγραφέας
ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ.
Πηγή:www.capital.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου