Δημήτρη, ο κόσμος διαβάζει μέσα απ’ το μπλογκ σου, το «Χωρίς κορδόνια», αλλά και τον «Ελεύθερο Κόσμο», τα κείμενα που γράφεις μέσα απ’ την φυλακή. Αυτό που εντυπώνεται σε όλους είναι ότι διατηρείς την ψυχραιμία σου και το χιούμορ σου.
Στην ζωή για δύο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέσαι: «Για εκείνα που επανορθώνονται και για εκείνα που δεν επανορθώνονται». Δεν είναι δικό μου. Το διάβασα σε ένα από τα βιβλία που είχα την ευκαιρία να ξεκοκαλίσω κλεισμένος εδώ μέσα. Για μένα το γράψιμο δεν ήταν ποτέ βιοποριστικό εργαλείο. Είναι ανάγκη. Και δεν βρίσκω λόγο ν’ αλλάξει αυτό μόνο και μόνο επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν να μας λυγίσουν με σικέ προφυλακίσεις.
Το «Χωρίς Κορδόνια», ο «Ελεύθερος Κόσμος» και η «Ελεύθερη Ώρα» (αλλά και τα πολλά μπλογκς που απ’ ό,τι μαθαίνω αναδημοσιεύουν τα κείμενά μου) είναι για μένα η σημαντικότερη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Την ψυχραιμία μου να την χάσω για ποιο λόγο; Πληρώνω ένα τίμημα, επειδή επέλεξα την ελευθερία έναντι του κομφορμισμού. Και η επιλογή ήταν συνειδητή...
Γράφτηκε από τα έντυπα με τα οποία συνεργάζεσαι, αλλά ειπώθηκε και από τον πρόεδρο και τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., ότι η προφυλάκισή σου έχει πολιτικά κίνητρα. Ποια πιστεύεις ότι είναι αυτά;
Προσωπικά, πιστεύω ότι πρόκειται περί παραδειγματισμού. Η εξουσία, θέλησε να καταστήσει σαφές ότι θα «πατάξει» όσους φέρνουν αντίρρηση στα σχέδιά της. Η πολιτική βούληση της κυβέρνησης ήταν σαφής από καιρό. Από όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης μιλούσε για ακροδεξιά τρομοκρατία που έρχεται.
Σκοπός της προφυλάκισής μου είναι η τρομοκράτηση των Ελλήνων, ώστε να μείνουν αδρανείς και η κυβέρνηση να εκπληρώσει τα σχέδιά της. Μην ξεχνάμε ότι της προφυλάκισής μου προηγήθηκε η στοχοποίηση από το γνωστό Indymedia. Η υπόδειξή μου, δηλαδή, από έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Συμβαίνει κάτι περίεργο. Η προφυλάκισή σου μοιάζει – τουλάχιστον χρονικά - να αποτελεί την αφετηρία μίας άνευ προηγουμένου συσπειρώσεως του πατριωτικού χώρου. Στο συλλαλητήριο που έγινε το περασμένο Σάββατο κατά του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια βρέθηκαν μαζί όλες – μα όλες – οι δυνάμεις του πατριωτικού χώρου. Χωρίς καπελώματα και με μόνο σύμβολο την ελληνική σημαία. Πιστεύεις ότι έπαιξε κάποιο ρόλο η προφυλάκισή σου ή είναι σύμπτωση;
Πραγματικά, δεν γνωρίζω. Εύχομαι η δική μου περιπέτεια να αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο «καμπανάκι κινδύνου». Αν πραγματικά συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πω ότι άξιζε τον κόπο. Αυτά τα πράγματα, όμως, χρειάζονται και βάθος χρόνου. Δυστυχώς, όμως, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προ των πυλών δεν υπάρχει χρόνος για ζυμώσεις. Χρειάζεται αντίσταση σε κάθε επίπεδο. Αν όμως ισχύει κάτι τέτοιο, όπως προείπα, θα είμαι πραγματικά χαρούμενος.
Οι φωνές που στάθηκαν δημοσίως στο πλευρό σου αυτές τις εβδομάδες που είσαι στον Κορυδαλλό προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα αλλά και από την Εκκλησία και τον δημοσιογραφικό κόσμο. Ακόμη και συντάκτης των «Νέων» έκανε δημόσια δήλωση κατά της κρατήσεώς σου. Αποτελεί για σένα αυτό μία δικαίωση;
Κοιτάξτε, ενσυνείδητοι και τίμιοι άνθρωποι υπάρχουν παντού. Όχι όμως, δεν τα εκλαμβάνω ως προσωπική δικαίωση, αλλά ως μία ειλικρινή διάγνωση της ζοφερής πραγματικότητας. Βεβαίως, είναι τιμητικό να μιλούν για μένα προσωπικότητες τέτοιου επιπέδου και τους ευχαριστώ πραγματικά. Όπως ευχαριστώ και τους πολλούς φίλους, γνωστούς ή αγνώστους, που επικοινωνούν με συγγενικά και φιλικά μου πρόσωπα για να εκφράσουν την στήριξή τους. Όπως κι αυτούς που κάνουν το ίδιο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή συμμετέχουν στις διάφορες ομάδες στο διαδίκτυο. Για μένα είναι εξίσου σημαντικό.
Παρά τις μεμονωμένες δηλώσεις γνωστών δημοσιογράφων υπέρ σου, η ΕΣΗΕΑ δεν σε στήριξε, ενώ είσαι μέλος της. Ενώ ο Πρόεδρός της, ο κ. Σόμπολος είχε από την πρώτη στιγμή γνώση απίστευτων καταστάσεων που δημιουργήθηκαν στην ΓΑΔΑ με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να υποδεικνύουν εσένα και άλλους από τους κρατουμένους, δεν τόλμησε να κάνει ούτε μία ουδέτερη τοποθέτηση. Εσύ, ως μέλος αυτού του σωματείου, τι έχεις να πεις;
Κατ’ αρχήν να διευκρινίσω ότι δεν είμαι ακόμη μέλος της ΕΣΗΕΑ. Ακόμη μαζεύω τα ένσημα που χρειάζονται για να καταθέσω την αίτηση μέλους. Το αν τελικά θα το κάνω, είναι κάτι που ακόμη αναρωτιέμαι, βλέποντας το τι συμβαίνει σήμερα. Για τον κ. Σόμπολο δεν θέλω να πω τίποτε το κακό.
Όταν, όπως μου μεταφέρθηκε, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι θέλουν μέσα στην ΓΑΔΑ, διατάσσοντας ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., θεωρώ ότι στην ΕΣΗΕΑ τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα. Κάποια στιγμή όμως, θα πρέπει η ΕΣΗΕΑ να επιλέξει αν εκπροσωπεί τους δημοσιογράφους γενικά ή μόνον τους «Ιούς».
Σύντομα θα είσαι πάλι ελεύθερος. Έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που βλέπεις και θέλεις να δεις τα πράγματα;
Ελεύθερος είμαι και τώρα. Όταν με το καλό βγω απ’ την φυλακή εννοείς. Τις αλλαγές – αν υπάρχουν - σίγουρα δεν μπορώ να τις αντιληφθώ αυτή την στιγμή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά τις «διακοπές» που αναγκαστικά κάνω τώρα θα έχω όρεξη για πάρα πολλά πράγματα. Και σίγουρα θα ήθελα να δω και άλλους ανθρώπους με αντίστοιχη όρεξη.
Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες της «Απόδρασης»;
Να αποδράσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται από τα δεσμά της εικονικής πραγματικότητας και να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε βιώματα.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο τεύχος 15 (Φεβρουάριος 2010) του περιοδικού «Απόδραση» της ΝΕ.Ο.Σ. (Νεολαία Ορθόδοξου Συναγερμού).
Πηγή: e-grammes
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου