Η Θράκη χάνεται και οι κυβερνώντες χαμογελάνε…

• Οι κάτοικοι της Θράκης ζητάνε από το κράτος των Αθηνών να τους συμπεριφέρεται ως έλληνες…
• Έχουν χαθεί τα αυτονόητα και οι έλληνες της Θράκης αισθάνονται πως μετατρέπονται σε μία δυσάρεστη για τους κυβερνώντες υπαρκτή μειονότητα...

Η δημιουργία αμιγώς τουρκόφωνων περιοχών μέσα στη Θράκη, στις οποίες η παρεμβατικότητα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής τείνει να γίνει αποκλειστικός και υπέρτατος νόμος, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Το φαινόμενο αυτό υλοποιείται μέσω των κατά τόπους (σε κάθε χωριό τουλάχιστον ένας) αντιπροσώπους και καλοπληρωμένους «πράκτορες» οι οποίοι δίνουν αναφορά για οτιδήποτε συμβαίνει στην περιοχή τους. Συνηθίζεται μάλιστα να αποτελούν το «πρώτο κύμα» παρενόχλησης, εκβιασμών και τρομοκράτησης, έως ότου πλαισιωθούν και από συνδαιτημόνες (είναι μοναδικό το «φαγοπότι» που ρίχνουν εις βάρος του μουσουλμανικού πληθυσμού) για να ασκήσουν κάθε είδους πιέσεις σε όσους δεν υπακούουν στις προσταγές του εκάστοτε «πασά» τουρκοπροξένου...
«Ναι, είμαι τρομοκρατημένος. Η Χαρά φεύγει τώρα, και φοβάμαι ότι θα βάλουν εμένα στόχο, μέχρι να με κάνουν να φύγω κι εγώ… Ο φόβος μου είναι μην ξυπνήσω κάποια μέρα και δω την τουρκική σημαία… Νιώθω μόνος, νιώθω πως είμαι μειονότητα...»
Αυτά ήταν τα λόγια ενός από τους υπολειπόμενους 6 χριστιανούς που απέμειναν στο Μέγα Δέρειο, στο χωριό που μέχρι χθες αντιστεκόταν η Χαρά Νικοπούλου. Μόνιμος κάτοικος, χριστιανός, της περιοχής, εκδήλωσε τους φόβους του τόσο για την αρτιμέλεια του ιδίου, όσο και για την παρεμβατικότητα της Άγκυρας και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (μέσω των τουρκοφρόνων της περιοχής).
Αυτά ήταν τα λόγια ενός έλληνα που έχει εγκαταλειφθεί, επειδή κάποιοι δεν έχουν την τόλμη να σταθούν στο πλάι του, επειδή κάποιοι κομπορημονούν στην Αθήνα, διαλαλώντας τον νέο-πατριωτισμό τους, που κατά τα φαινόμενα δεν συμπεριλαμβάνει την Θράκη.
Οι περί άλλων τυρβάζοντες κυβερνώντες, στην προσπάθειά τους να περισώσουν τη χώρα από τα τραγικά λάθη του παρελθόντος (των ιδίων), έχουν ξεχάσει πως το πρώτιστο μέλημα κάθε κυβέρνησης είναι να διατηρεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, να προσφέρει κλίμα ασφάλειας στους πολίτες της και να εξουδετερώνει – εξαλείφει οποιονδήποτε προσπαθεί να τροποποιήσει ή να αφαιρέσει από την χώρα και τους κατοίκους της. Οι περισπούδαστοι άρχοντές μας, αλλά ολότελα ξένοι στην κουλτούρα, τον τρόπο σκέψης, στην ιδιοσυγκρασία και την συναισθηματική φόρτιση των ελλήνων απέναντι στην ίδια τη χώρα και τα σύμβολά της, ακολουθώντας πιστά την real politik (πολιτική τακτικής οπισθοχώρησης) στα ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος, στην πραγματικότητα έχουν καταφέρει να καταστήσουν μία (μέχρι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον) περιοχή της χώρας, ως αμφισβητούμενη – γκρίζα περιοχή, για την οποία πρέπει να γίνουν συζητήσεις (μάλλον) ως προς το πολιτειακό καθεστώς που θα επικρατεί. Και οι συζητήσεις αυτές γίνονται με την Άγκυρα!!!
Γεγονός είναι πως οι αστικές ή οι αμιγώς κατοικημένες από έλληνες χριστιανούς περιοχές δεν γνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος που έντεχνα δημιουργεί το τουρκικό προξενείο, αφού η στάση των μουσουλμάνων (η αναφορά γίνεται στους φανατικούς) είναι τελείως διαφορετική όταν βρίσκονται μέσα σε περιοχές με ισομερή ή άνιση θρησκευτική κατονομή κατοίκων. Οι ίδιοι άνθρωποι, που περιχαρείς περιδιαβαίνουν δρόμους πόλεων, κυκλοφορούν ως «νταβατζήδες» ή «σοφοί» στα μικρά μουσουλμανικά χωριά (κυρίως των Πομάκων), περιστοιχιζόμενοι από «φίλους» που αναλαμβάνουν «οικειοθελώς» τον ρόλο της σωματικής τους προστασίας.
Οι χριστιανοί κάτοικοι, που για πολλούς λόγους δεν επισκέπτονται χωριά μουσουλμανικά, αγνοούν τις «λανθάνουσες» έως ποινικά κολάσιμες συμπεριφορές των τουρκοφρόνων νταήδων. Κι αυτό συμβαίνει επειδή η Άγκυρα δεν στοχεύει (ακόμη) στην όξυνση των σχέσεων μεταξύ των κατοίκων της Θράκης. Αντίθετα (αν και ο στόχος είναι η αμφισβήτηση της ελληνικότητας μέρους της ελληνικής αυτής γης), λειτουργώντας αθόρυβα, προσπαθεί να «χτίσει» περιοχές αμιγώς μουσουλμανικές και στη συνέχεια, έχοντας εξασφαλίσει έναν ικανοποιητικό αριθμό μουσουλμάνων κατοίκων, αλλά και μία σεβαστή ποσότητα γης σε χέρια μουσουλμάνων, η Άγκυρα σκοπεύει να αιτηθεί «ειδικό καθεστώς» για τις «μουσουλμανικές περιοχές της Θράκης».
Αυτό συμβαίνει συστηματικά και με την συνεχή παρατήρηση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που φροντίζει να σχεδιάζει συνεχώς νέες «δράσεις» που τείνουν προς την «εκκαθάριση» ολόκληρων χωριών ή και ευρύτερων περιοχών. Είτε επιβάλλοντας ένα κλίμα ανασφάλειας, είτε εκμεταλλευόμενοι τις οικονομικές δυσκολίες χριστιανικών αγροτικών οικογενειών που δίχως την ειδική φροντίδα του κράτους, γίνεται τελικά κατορθωτή η εξαγορά γης (οικοπέδων αλλά και χωραφιών). Το «σύστημα-δίκτυο» μάλιστα που έχει στηθεί για την εξαγορά της γης, δρα εδώ και αρκετά χρόνια με ιδιαίτερη επιτυχία. Αρκεί κάποιος μουσουλμάνος να εμπιστευτεί σε κάποιον φίλο του ή γνωστό του πως θέλει να αγοράσει οικόπεδο ή χωράφι και μετά από λίγες ημέρες δέχεται «επίσκεψη» του τοπικού αντιπροσώπου (παλαιότερα του τουρκικού προξενείου, σήμερα της Ziraat Bank – γνωστή κρατική τράπεζα τουρκικών συμφερόντων που διακινεί χρήματα της ΜΙΤ, των στρατηγών, του βαθέως τουρκικού κράτους κ.α.), ο οποίος καταγράφει σε κατάσταση το ενδιαφέρον του μουσουλμάνου και του δίνει –συνήθως- και ημερομηνία ικανοποίησης-διευθέτησης της βοήθειας προς το πρόσωπό του.
Η επιχείρηση «εξαγορά-κατάληψη ελληνικής γης», συνεχίζεται καθημερινά και διευκολύνει τα σχέδια της αυριανής Κοσοβοποίησης της Θράκης και δυστυχώς, χωρίς καμία διάθεση ουσιαστικής παρέμβασης των κυβερνώντων (χθεσινών) και των νεοπατριωτών (σημερινών) που έχουν (ή είχαν) αναλάβει «να φυλάττουν πίστην εις την πατρίδαν και τους νόμους του κράτους»…
Οι κάτοικοι της Θράκης, λοιπόν, που βλέπουν και που αισθάνονται τις πιέσεις της Άγκυρας, βρίσκονται σε αγροτικές περιοχές με αυξημένο μουσουλμανικό πληθυσμό. Εκεί ακριβώς εστιάζει η Άγκυρα την πολιτική της τουρκοποίησης των ελλήνων μουσουλμάνων και της Θρακικής γης.
«Τώρα που φεύγει η Χαρά, φοβάμαι… δεν θα είναι εδώ να τα βάζουν μαζί της, αλλά θα ασχοληθούν με εμένα, μέχρι να με κάνουν να φύγω…»!!! Αυτά τα λόγια αποτελούν και το απόσταγμα της τουρκικής πολιτικής στην Θράκη. Δημιουργία μουσουλμανικών – τουρκόφωνων και τουρκόφρονων περιοχών. Το ευαίσθητο θέμα της Θράκης, πρέπει πλέον να αντιμετωπισθεί, όπως ο νόμος ορίζει. Αρχής γενομένης από τη δράση του τουρκικού προξενείου, το οποίο παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λωζάνης, η οποία αναγνωρίζει «τουρκική μέριμνα» μόνο ως προς το θρησκευτικό σκέλος προς τους μουσουλμάνους της Θράκης. Κάθε τι, άλλο, πέραν της θρησκευτικής αλληλεγγύης-μέριμνας (και μόνο για την περίπτωση που καταπατώνται τα θρησκευτικά δικαιώματα των μουσουλμάνων της περιοχής) αποτελεί μονομερή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης και η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να εφαρμόσει σχετικές «ποινές» (π.χ. απαγόρευση λειτουργίας του τουρκικού προξενείου λόγω υπέρβασης διπλωματικής συμπεριφοράς). Στην περίπτωση που κάποιος έλληνας μουσουλμάνος συμμετέχει σε δραστηριότητες που αντίκεινται των εθνικών συμφερόντων και που απειλούν την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των κατοίκων, ο νόμος υπάρχει και ορίζει την αφαίρεση υπηκοότητας και την άμεση απέλαση του κατ’ επανάληψη και λειτουργούνται με δόλο παραβάτη.
Γιατί λοιπόν η Αθήνα συνεχίζει τα χαμόγελα με αυτούς που απειλούν μία ολόκληρη γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας;
Γιατί οι αδαείς νέο-πατριώτες συνεχίζουν να ανέχονται συμπεριφορές που σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του κόσμου θα γνώριζαν την άμεση παρέμβαση και σκληρότητα του νόμου;
Είναι δυνατόν η ιδεοληπτική κυβερνητική παρέα να «ποιεί τη νήσσαν» (κάνει την πάπια) όταν εξόφθαλμα παραβιάζονται δικαιώματα ελλήνων κατοίκων (χριστιανών και μουσουλμάνων) και να μην λαμβάνει υπόψιν την επικινδυνότητα της δόλιας παρεμβατικότητας της Άγκυρας;
Δυστυχώς, τα γεγονότα επιβεβαιώνουν πως η Θράκη έχει εγκαταλειφθεί και δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη η εγκατάλειψή της, αλλά οι «ιθύνοντες» για την απώλειά της περιμένουν να ωριμάσει ο χρόνος, να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες (και ίσως λογικά, πολιτικά, οικονομικά και διπλωματικά αδιέξοδα) για να αρχίσουν να «διαρρέουν» (κατά την προσφιλή τους μέθοδο) την αναγκαιότητα αναγνώρισης ανθρωπίνων, εθνοτικών και πολιτικών δικαιωμάτων σε περιοχές της χώρας (που ίσως να μην είναι μόνο η Θράκη, αλλά να είναι και τα Δωδεκάνησα, και η περιοχή της Φλώρινας αλλά και μέρος της Ηπείρου…).
Τι μέλλει γενέσθαι; Εάν δεν υπάρξουν σύντομες, σαφείς, οριζόντιες και κάθετες κυβερνητικές παρεμβάσεις, πολύ σύντομα οι έλληνες θα μάθουν πως οτιδήποτε θεωρούσαν ελληνικό δεν είναι απαραίτητο να συνεχίσει να θεωρείται, «αφού ζούμε σε μία εποχή με συνεχείς και μεγάλες μεταβολές σε ολόκληρο τον πλανήτη».
Η οικονομία της Θράκης παραδίδεται πλέον σε τούρκους επιχειρηματίες, που λίαν προσφάτως επισκέφθηκαν (με την παρουσία του τούρκου προξένου κυρίου Σαρνίτς) την περιοχή, είδαν βιομηχανικές περιοχές (κυρίως την βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής), έβγαλαν τα συμπεράσματά τους και (όπως γνωρίζουμε) κατέστρωσαν ήδη τα σχέδιά τους για την οικονομική κατάκτηση της ακριτικής αυτής ελληνικής περιοχής.
Η παιδεία, βιάζεται συνεχώς από μία ομάδα ανίκανων (μπορούν άραγε να μας παρουσιάσουν οι ειδήμονες-υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας, τις διαπιστεύσεις τους για τις γνώσεις τους στην μειονοτική εκπαίδευση και να μας αναφέρουν σε ποια επιστημονικά μοντέλα βασίστηκαν και έχτισαν την πανεπιστημιακή τους έρευνα και καριέρα;) που έχει καταλάβει θέσεις – κλειδιά στο υπουργείο Παιδείας. Μάλιστα, αυτή η ομάδα ανθρώπων, παραβιάζοντας την κείμενη νομοθεσία, επιτρέπει την τουρκική παρεμβατικότητα.
Είναι γνωστό πως σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν ελληνικά βιβλία στα μειονοτικά σχολεία λόγω προβλημάτων που παρουσιάζονται στην μεταφορά τους
Είναι επίσης γνωστή η ύπαρξη και «δασκάλων» που δεν διαθέτουν καμία εκπαιδευτική κατάρτιση, αλλά λειτουργούν ως εκπαιδευτικοί αφού έχουν χαρακτηριστεί ως προσοντούχοι. Μάλιστα, είναι γνωστό πως αυτοί οι «προσοντούχοι δάσκαλοι» είναι καθοδηγούμενα και τυφλά όργανα της Άγκυρας
Γνωστή σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι και η εγκατάλειψη σχολικών κτιριακών εγκαταστάσεων, η οποία γίνεται με αποκλειστική ευθύνη των μουσουλμάνων – τουρκοφρόνων διευθυντών τους και με αποτέλεσμα την δημιουργία άσχημης εικόνας προς τον μουσουλμανικό πληθυσμό που νιώθει να εγκαταλείπεται στην «ευεργεσία» του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Σε πολλές περιπτώσεις οι παρεμβάσεις των χριστιανών δασκάλων προλαβαίνουν να διασώσουν την Ελλάδα, αφού φροντίζουν –κινδυνεύοντας να δεχτούν λεκτικές και άλλες επιθέσεις- για την αποκατάσταση των κτιριακών προβλημάτων, μέχρι και τον εφοδιασμό και συντήρηση των υλικών γραφείου των μειονοτικών σχολείων.
Σε όλους, επίσης, είναι γνωστή η κατάφορη παραποίηση της εκπαιδευτικής ύλης, αφού οι εκπαιδευτές (δάσκαλοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ή καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) δεν γνωρίζουν την ύλη, γνωρίζουν ελάχιστα στην ελληνική γλώσσα. Ο χαρακτηρισμός που τους γίνεται από μουσουλμάνους μαθητές, είναι «στρατηγοί» επειδή η ιδιαιτερότητα της προσέγγισής τους στον χώρο της εκπαίδευσης και στους εκπαιδευόμενους μαθητές, είναι χαρακτηριστική άλλων εποχών ή άλλων δεκαετιών και πολιτισμών…
Η ανοχή στην ύπαρξη τούρκων δασκάλων, που τους στέλνει το τουρκικό υπουργείο Παιδείας, έχει ως αποτέλεσμα την μετατροπή των μειονοτικών σχολείων σε ιδιότυπα τουρκόγλωσσα εκπαιδευτήρια. Μάλιστα, οι συνάδελφοι έλληνες χριστιανοί των δασκάλων αυτών, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους, επειδή δεν υπάρχει κοινή γλώσσα συνεννόησης!!! Πώς καταφέρνουν αυτοί οι άνθρωποι να επιβιώνουν εκπαιδευτικά και ταυτόχρονα να είναι παραγωγικοί μέσα από ένα συνεργατικό κλίμα, είναι απορίας άξιο. Αν και οι αναφορές μουσουλμάνων μαθητών, είναι πολύ σκληρές ιδιαίτερα για τους τούρκους καθηγητές, οι οποίοι τους μιλάνε αποκλειστικά στην τουρκική γλώσσα, δεν κάνουν μάθημα, αλλά φροντίζουν να μιλάνε συνέχεια για την ομορφιά της Τουρκίας και για τα οφέλη του να είναι κανείς Τούρκος. Μήπως, στο υπουργείο Παιδείας (το ελληνικό) γνωρίζουν να μας πούνε πως λεγόταν παλιότερα αυτή η «εκπαιδευτική τακτική προσέγγισης»; Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν, θα πρέπει ίσως να ενημερωθούν πως ονομαζόταν «γενιτσαρισμός» και αποτελούσε την προσφιλή τακτική τουρκοποίησης των εξυπνότερων ελληνόπαιδων, που τα απήγαγαν από τις οικογένειές τους και τα παρέδιδαν στην τουρκική «εκπαίδευση»… Στις ημέρες μας αυτή η τακτική ονομάζεται «πλύση εγκεφάλου» και κρίνεται λίαν επικίνδυνη για το κοινωνικό σύνολο, ενώ καταπατά τα ατομικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα του «υποκειμένου» της ιδιότυπης «εκπαιδευτικής προσέγγισης-πλύσης».
Όμως, αυτός ο τρόπος λειτουργίας των μειονοτικών εκπαιδευτηρίων, δημιουργεί ουσιαστικά μία άτυπη μορφή λειτουργίας και τα μετατρέπει σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Και ως ιδιωτικά (έστω και άτυπα) εκπαιδευτήρια, εξαναγκάζουν τους μουσουλμάνους γονείς στην καταβολή ετήσιας εισφοράς - διδάκτρων προκειμένου να πραγματοποιηθεί η οικονομική αποζημίωση των εκ Τουρκίας ερχομένων δασκάλων…!!! Δηλαδή, παραβιάζοντας το νόμο, λειτουργούν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, εδώ και δεκαετίες!!! Με αγνώστου ταυτότητας (και μη εγκεκριμένους από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, αφού δεν φέρουν πιστοποιητικό εκπαιδευτού με εξετάσεις από ελληνικό πανεπιστήμιο) δασκάλους, παρέχεται εκπαίδευση, επί πληρωμή, η οποία μάλιστα είναι αναγκαστική. Τι ελληνικά μαθαίνουν οι μαθητές των μειονοτικών σχολείων; Η απάντηση είναι τόσο θλιβερή, όσο θλιβερά είναι και οι πολιτικοί υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας. Δεν μαθαίνουν ελληνικά!!! Γεγονός που έχει επισημανθεί από τους μουσουλμάνους γονείς, οι οποίοι προσπαθούν (αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες και οικονομική τρομοκρατία, π.χ. σταματούν να τους παίρνουν σε εργασίες μουσουλμάνων –οικοδομές- ή τους απειλούν μέσω των ιμάμηδων πως δεν θα τους θάψουν όταν πεθάνουν!!!) να στέλνουν τους νεαρούς μουσουλμάνους (αγόρια και κορίτσια) σε σχολεία του ελληνικού δημοσίου, για να αποκτήσουν αρκετά εφόδια για την πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση, αλλά και για την συνύπαρξή τους με τους έλληνες χριστιανούς.
Η Θράκη και οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτήν, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, φωνάζουν καθημερινά, αλλά δυστυχώς οι κυβερνώντες δεν ακούνε τόσο μακριά. Βλέπετε, η ασφάλεια των Αθηνών, δεν τους επιτρέπει να νιώσουν πως χάνεται ένα κομμάτι από την πατρίδα τους. Αν χρειαστεί, θα το συζητήσουν στις τηλεοπτικές κάμερες, αλλά μετά από αυτό, τίποτε άλλο… Οι κάτοικοι της Θράκης ζητάνε να τους συμπεριφέρονται ως έλληνες… Είναι δυνατόν να γίνει, επιτέλους, αυτό; Μπορούν οι νόμοι να εφαρμόζονται όπως το Σύνταγμα (το ελληνικό) ορίζει και σε αυτή την περιοχή της Ελλάδας;
Χριστιανοι και μουσουλμάνοι της Θράκης ζούνε ειρηνικά εδώ και πολλές δεκαετίες. Η πολιτική ανωριμότητα ή η εγκεφαλική δυσλειτουργία ορισμένων στην Αθήνα δημιουργούν σημαντικά προβλήματα, αφού αφήνουν φανατικούς ή πράκτορες (από την πλευρά της Άγκυρας) να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να αφήνουν το δηλητήριό τους στον τόπο. Η πολιτική διχόνοιας που προσπαθεί η Άγκυρα να ενσταλάξει στην Θράκη, θα πρέπει να διακοπεί δια παντός από την ελληνική κυβέρνηση (έστω και σήμερα).
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για καθωσπρεπισμούς, αφού η Άγκυρα δημιουργεί καθημερινά ερείσματα, μέσα από την real politik της Αθήνας και διεκδικεί καθημερινά ολοένα και περισσότερα "οφελήματα". Πότε θα ξυπνήσει, επιτέλους, αυτό το άνευρο και ανεγκέφαλο κράτος των Αθηνών;
Πότε θα μπορέσει ο νεο-πατριωτισμός των κυβερνώντων να αντιληφθεί πως δεν μπορεί να ανέχεται καταπάτηση των ελληνικών νόμων, στο όνομα των καλών διακρατικών σχέσεων;
Πότε θα καταλάβουν οι αμετάκλητα πολιτικοί ανεύθυνοι, ότι η Άγκυρα δεν αλλάζει την πολιτική της και πως ο στόχος του νεο-οθωμανισμού είναι η επιβολή του τουρκισμού στη ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και φυσικά και στην Ελληνική Θράκη;

Κωνσταντίνος

Μοιραστείτε