...Ένας Παπαδήμος που ήταν λέει απ' την αρχή η
«αυτονόητη» επιλογή. Η δική μου νόηση κινείται εκτός του μιντιακού
αυτονοήτου, θα προσπαθήσω να την φιξάρω, θα καταβάλω κάθε δυνατή
προσπάθεια να δω τα πράγματα υπό αυτό το πρίσμα, θα καταβάλω κάθε δυνατή
προσπάθεια να νομιμοποιήσω εντός μου τον εντολοδόχο πρωθυπουργό - για
να είναι αυτονόητος κάτι ριζικό πρέπει να μου έχει διαφύγει στο όλο
θέμα.
Και επειδή σε έχουν κουράσει οι
υστερίες μου περί εκπροσώπου του τραπεζικού συστήματος στην εξουσία κλπ,
μόλις απαλλαγώ από αυτές θα προσπαθήσω να δω το ριζικό που μου διέφυγε
στα εξής δύο σημεία:
1) Πώς η αυτονόητη
λύση για «την υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης
της 26ης Οκτωβρίου 2011» -που είναι το αποκλειστικό υποτίθεται έργο της
μεταβατικής κυβέρνησης- είναι ο
άνθρωπος εκείνος που με βαρυσήμαντο άρθρο του τρεις ημέρες πριν την
απόφαση, στις 23 Οκτώβριου, αντιτάχθηκε απερίφραστα στην προοπτική της.
2)
Πώς γίνεται ενώ επανήλθε στη διεθνή συζήτηση ο τρόπος με τον οποίο
μπήκε η Ελλάδα στο ευρώ και ξανακούστηκαν κατηγορίες για χάλκευμα των
δημοσιονομικών στοιχείων της, να εμφανίζεται ως ο πλέον αξιόπιστος
συνομιλητής με το διεθνές σύστημα ο τότε κεντρικός τραπεζίτης της χώρας,
ένας δηλαδή εκ των μεγάλων πρωταγωνιστών της εισόδου μας στο ευρώ.
Δηλαδή εάν δεν ανήκαμε από την αρχή στο ευρώ, δεν ανήκαμε επειδή ο
Παπαδήμος μαγείρευε νούμερα. Όχι ο Φωτόπουλος, όχι ο Λυμπερόπουλος. Ο
Παπαδήμος.
Ήταν η εκπομπή «Πείτε στο
αυτονόητο πως οι δρόμοι μας έχουν χωρίσει οριστικά». Αύριο πάλι μαζί, με
κριτική για τον Τεντέν και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.
old-boyΜοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου