Η Ελλάδα έχει όντως ανακτήσει μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας της. Η κυβέρνηση έχει πετύχει τουλάχιστον να μην αντιμετωπίζουν τη χώρα μας ως παρία της Ευρώπης ή ως αναξιόπιστο συνομιλητή που άλλα λέει κι άλλα πράττει.
Δυστυχώς βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να εξαρτόμαστε από τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών και κυρίως της Μέρκελ. Δυστυχώς πιάσαμε πάτο και για να βγούμε από το βούρκο θα πρέπει το μοναδικό χέρι που μας δίνεται να το πιάσουμε. Και αυτό είναι των Ευρωπαίων, είτε μας αρέσει είτε όχι. Σκεφτείτε μόνο να ήταν ο Τσίπρας στην εξουσία. Το μόνο χέρι βοηθείας θα ήταν εκείνου του αρχηγού του αριστερού γερμανικού κόμματος που ήρθε να διαδηλώσει κατά της Μέρκελ.
Σκεφτείτε επίσης που βρισκόμασταν πέρυσι τέτοια εποχή με την κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι ξένοι έβλεπαν Βενιζέλο κι έβαζαν τα γέλια ή απομακρύνονταν, ο Παπανδρέου ετοίμαζε την πρότασή του για το δημοψήφισμα και η χώρα ζούσε στον αστερισμό της διεθνούς απομόνωσης.
Τέλη Οκτωβρίου στις Κάννες παίχτηκε το σενάριο της παρ’ ολίγον αποπομπής της χώρας από το ευρώ ενώ ο τότε πρωθυπουργός εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και παράδοση της εξουσίας στον Παπαδήμο.
Ένα χρόνο μετά, έστω και με λάθη, πισωγυρίσματα, αστοχίες και μνημονιακές λογικές, τουλάχιστον έχουμε την ελπίδα να κερδίσουμε κάτι παραπάνω από αυτό το στενό κοστούμι που μας ετοίμαζαν οι Ευρωπαίοι. Διαπραγματευόμαστε στο μέτρο του δυνατού, υποχωρούμε, προχωράμε, διεκδικούμε. Ο Σαμαράς στις Βρυξέλλες πήγε και ζήτησε όλη τη δόση των 31,5 δισ. κι όχι σταδιακά. Το ίδιο θα ζητήσει και από τη Μέρκελ, όπως και ένα πακέτο αναπτυξιακών πρωτοβουλιών για να βγει η χώρα από το τέλμα.
Έχουμε ασκήσει σκληρή κριτική στην κυβέρνηση γιατί έγιναν πολλά διαφορετικά πράγματα από αυτά που έλεγε η ΝΔ προεκλογικά. Αυτό είναι αληθές, όμως, όταν απέναντί σου έχεις το αδιάλλακτο… Χάρο που θέλει να σου πάρει το κεφάλι τότε το μόνο που έχει να κερδίσεις είναι η ζωή σου.
Αυτή η κυβέρνηση πήρε παράταση ζωής για την Ελλάδα και τώρα μπορεί ισότιμα να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Όλοι έλεγαν ότι πάση θυσία πρέπει να μείνει στο ευρώ η χώρα διότι θα πρέπει να είναι παρούσα όταν οι διεθνείς εξελίξεις οδηγήσουν σε μεγάλες ανατροπές της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Το πέτυχε και τώρα υπό την πίεση της Γαλλίας και την απομόνωση της Γερμανίας, αργά ή γρήγορα, οι αλλαγές θα έρθουν.
Πρέπει λοιπόν να είμαστε εκεί για να τις ζήσουμε. Αν μη τι άλλο η κυβέρνηση πέτυχε να μην αποβληθεί από το σύστημα λήψης αποφάσεων. Τώρα είναι, λοιπόν, η ώρα της πραγματικής πολιτικής διαπραγμάτευσης.
Ελπίζουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να πάει ένα βήμα πιο μπροστά και εκτός από την αξιοπιστία να διεκδικήσει και πιο δίκαιες οικονομικές πολιτικές από την Ευρώπη. Τα σημάδια είναι καλά
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου