Αυτοί που συγκινούνται για την τύχη των παλαιστίνιων γιατί δεν χύνουν δάκρυα και για τις χιλιάδες των αμάχων, παιδιά και γυναίκες ανάμεσά τους, που χάνουν την ζωή τους σχεδόν καθημερινά στα χέρια των Τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους της Συρίας και του Ιράκ, των ακραίων φανατικών μουσουλμάνων της Λιβύης και της Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία. Οι σφαγές που γίνονται εκεί γιατί δεν ενοχλούν εξ ίσου τις φιλεύσπλαχνες καρδιές των συμπονετικών δυτικών; Το Ισραήλ είναι που τους πειράζει; Επειδή βρίσκεται κοντά στη Δύση – και δεν το κρύβει;
Ας θέσουμε το θέμα λίγο ρητορικά. Θα υπήρχε ο οποιοσδήποτε πόλεμος και αιματοχυσία αν οι Παλαιστίνιοι της Χαμάς άφηναν το Ισραήλ στην ησυχία του; Σε εδάφη που αυτό τους παραχώρησε δίχως να έχει χάσει κάποιον πόλεμο. Κι αμέσως σχεδόν αφού τους παραχωρήθηκε η Γάζα, άρχισαν οι εχθροπραξίες. Γιατί σκάβουν τούνελ; Γιατί προμηθεύονται βόμβες και ρουκέτες αντί να αξιοποιήσουν τα χρήματα που τους διατίθενται για έργα ειρηνικά – για νοσοκομεία, σχολεία και έργα αστικής υποδομής;
Θέλει το Ισραήλ τον πόλεμο η οι Παλαιστίνιοι που επιδιώκουν την οριστική του εξαφάνιση; Το Ισραήλ δεν πρόκειται να φύγει από την Μέση Ανατολή. Και θα πολεμάει με νύχια και με δόντια για την επιβίωσή του… Η επίτευξη της ειρήνης είναι εύκολο να καταλάβει κανείς σε ποιανού τα χέρια βρίσκεται…
Του Α. Ανδριανόπουλου από το andrianopoulos.gr
antilogos-gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου