Σε λίγες μέρες συμπλήρώνονται τρία χρόνια από το… ατύχημα της ανόδου των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία. Και αυτό αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος από το άμεσο και έμμεσο κόστος που συσσώρευσαν στην οικονομία και τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία. Για να θυμίσουμε ακόμη μία φορά τα… καμώματά τους έχουμε να κάνουμε με ένα τρίτο μνημόνιο που συνοδεύτηκε από νέο δανεισμό ύψους 86 δισ. ευρώ, εκροή καταθέσεων λόγω αβεβαιότητας που έως σήμερα φτάνουν τα 36 δισ. ευρώ, μηδενισμό της αξίας των τραπεζών λόγω ανακεφαλαιοποίησης το Νοέμβριο του 2015 με απώλειες 37 δισ. ευρώ, 14,5 δισ. ευρώ νέα και αχρείαστα μέτρα, περίπου 14 δισ. ευρώ διαφυγόν ΑΕΠ για την τριετία 2015-2017 και απώλεια 9-10 δισ. ευρώ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών επί των ελληνικών ομολόγων. Το άθροισμα των ανωτέρω αναμφισβήτητων… ανοησιών της προηγούμενης τριετίας φτάνει τουλάχιστον στα 197 δισ. ευρώ! Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν η αγορά με 5,5 δισ. ευρώ του συνόλου του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών από τους ξένους επενδυτές, ήτοι 345 δισ. ευρώ. Και για… σιροπάκι πάνω από το… κερασάκι, να προσθέσουμε τα capital controls!
Το κόστος της συριζανελικής διακυβέρνησης αγγίζει όλους τους Έλληνες μέσα από τη μείωση των συντάξεων, των μισθών και του αφορολόγητου ορίου, τη μείωση ή κατάργηση επιδομάτων και φοροαπαλλαγών, την υπέρμετρη φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, τη συνεχή συρρίκνωση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών στην υγεία και την παιδεία, την περαιτέρω απαξίωση της δημόσιας διοίκησης. Όποιος νομίζει ότι ισχύει κάτι διαφορετικό ας κάνει τη σύγκριση με το μνημονιακό έτος 2014 και να σκεφτεί αν τότε υπήρχαν οι αρνητικές συνθήκες γι αυτό που ακολούθησε. Ας κοιτάξει στην τσέπη του να δει τι έχει τώρα και ας σκεφτεί τι μπορούσε να κάνει με αυτά που είχε στη σκέψη του πριν από 3 και πλέον χρόνια. Ας σκεφτεί ποια αξία είχαν τα περιουσιακά του στοιχεία και ποια είναι σήμερα. Εννοείται ότι σε κάθε περίπτωση οι συγκρίσεις αφορούν ομοειδή πράγματα, δηλαδή συγκρίνουμε εντός μνημονίου πορτοκάλια με πορτοκάλια και όχι πορτοκάλια με… αβοκάντο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν μετά από τις σχετικές συγκρίσεις εξακολουθεί να δηλώνει κάποιος ότι σήμερα είναι καλύτερες οι συνθήκες, τότε πρόκειται μόνο για βολεμένο, για έμμισθο του σημερινού συστήματος ή για κάποιο παράσιτο. Μόνο όσοι έχουν βολευτεί σε θέση στον δημόσιο τομέα κατά την τελευταία περίοδο μπορούν να ισχυριστούν ότι περνάνε καλύτερα. Αλλά αυτοί αποτελούν μια ελάχιστη και σε κάθε περίπτωση θλιβερή μειοψηφία. Σχεδόν το σύνολο των πολιτών στενάζουν, κάνουν λογαριασμούς για να δουν τι χάνουν κάθε μήνα από τα εισοδήματά τους και πόσα περισσότερα πληρώνουν. Κοιτάζουν τις δόσεις των δανείων ή της Εφορίας και των ασφαλιστικών ταμείων και τρέμουν στην ιδέα να χάσουν κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία.
Η χώρα έχασε πολύτιμα καθοριστικά χρόνια, τα οποία μεταθέτουν κρίσιμους εθνικούς στόχους για πολύ αργότερα. Έστω ότι φεύγει η σημερινή κυβέρνηση και έρχεται μια άλλη και για την ακρίβεια η Ν.Δ. ως αυτοδύναμη ή σε συνεργασία με το Κίνημα Αλλαγής. Τι θα συμβεί; Σίγουρα και με καμία… κυβέρνηση δεν γίνεται να αποτραπεί η συμφορά με την περαιτέρω μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου. Και τότε, τι μπορεί να αλλάξει; Μα φυσικά το επενδυτικό περιβάλλον για να ανακάμψει και να αναπτυχθεί πραγματικά και με υγιή τρόπο η οικονομία ώστε να μην χρειαστεί πάλι να μειωθούν συντάξεις, μισθοί, αφορολόγητα όρια κ.ο.κ. Στο σημείο που έχουμε φτάσει σήμερα, το ζητούμενο είναι τι πρέπει να γίνει για να μπει ένα τέλος στον κατήφορο. Αυτό μόνο με ένα ισχυρό επενδυτικό σοκ στην οικονομία μπορεί να αντιμετωπιστεί…
Στην περίπτωση μιας θεαματικής αλλαγής του κλίματος λόγω προσδοκιών για σταδιακή μείωση των φόρων έστω και αργότερα, τα επενδυτικά κεφάλαια θα κινητοποιηθούν. Τότε θα διαμορφωθούν θετικές προσδοκίες για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ και ένα πρώτο μέτρο που θα έχει ψυχολογική αλλά και πρακτική σημασία θα είναι η μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10% από την πρώτη κιόλας χρονιά. Σε μια τέτοια περίπτωση, η αναμενόμενη απώλεια εσόδων φτάνει στα 270 εκατ. ευρώ, τα οποία μπορούν να καλυφθούν άνετα από τη δραστική μείωση των δαπανών μέσω κατάργησης ή και κλεισίματος κάποιων απίθανων κρατικών νομικών προσώπων… συριζανελικής εμπνεύσεως. Είναι οι κρατικοί φορείς που… ρουφάνε πολύτιμα έσοδα από τους αιματηρούς φόρους που πληρώνουν σήμερα οι επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα. Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι η οικονομία θα αρχίσει να παίρνει μπρος και ως εκ τούτου θα δούμε νέα θεαματική μείωση στα επιτόκια των κρατικών τίτλων. Η εξέλιξη αυτή θα αποτελέσει επί της ουσίας το εισιτήριο για μια καθαρότατη έξοδο στις αγορές η οποία θα έχει διάρκεια και πάνω απ΄ όλα βιωσιμότητα. Γιατί οι σημερινές εξαγγελίες προπαγανδιστικού χαρακτήρα από την πλευρά της κυβέρνησης μόνο ως υποκριτικές και αστείες μπορούν να χαρακτηριστούν…
Ένα επενδυτικό σοκ στην οικονομία θα ενεργοποιήσει εκ νέου και μετά από πολλά χρόνια τους μηχανισμούς αντίστασης στην εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας. Μια επενδυτική έκρηξη θα προσελκύσει κεφάλαια τα οποία σταδιακά θα τοποθετούνται με αυξημένους ρυθμούς στην πραγματική οικονομία ενισχύοντας την αγορά των ακινήτων. Το άνοιγμα της οικονομίας στα επενδυτικά κεφάλαια και η μαζική δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θα βελτιώσει τους δείκτες της κατανάλωσης. Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα καλλιεργηθούν ανατιμητικές προσδοκίες για τις ήδη υπέρμετρα συμπιεσμένες τιμές των ακινήτων αλλά και τα μισθώματα. Κάπου εκεί θα έχει αρχίσει η στροφή της οικονομίας από τη σημερινή κατάσταση φθοράς σε έναν νέο ενάρετο κύκλο υγιούς μεγέθυνσης. Για περισσότερες πληροφορίες στα εγχειρίδια της Γ΄ Λυκείου σχετικά με το πώς λειτουργεί μια οικονομία, όταν υπάρχουν οι ανάλογοι πολιτικοί που εφαρμόζουν τα αυτονόητα. Σε κάθε άλλη περίπτωση μη κατανόησης των αυτονόητων, μιλάμε απλά για τύπους ανεπίδεκτους μαθήσεως λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων και διανοητικής καθυστέρησης…
Μοιρασείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου