Γράφει η Σοφία Λουκέρη, Υποψήφια Βουλευτής Α’ Αθηνών ΝΔ
Ως στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και Υποψήφια Βουλευτής στην Α’ Αθηνών, αποφεύγω να σχολιάζω τα εσωκομματικά άλλων κομμάτων. Είναι τόσο λίγες εξάλλου οι μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές – αν δεν το μετανιώσουν στο ΣΥΡΙΖΑ για να μείνουν για λίγο ακόμη στην καρέκλα-, που το σημαντικό είναι η ανάδειξη του πολιτικού μας προγράμματος και όχι η μικροπολιτική.
Για να μπορέσουμε όμως ως Νέα Δημοκρατία να προχωρήσουμε και να υλοποιήσουμε τις μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν προοπτική στη χώρα, οφείλουμε να ενημερώνουμε ταυτόχρονα τους πολίτες για τη σπουδαιότητα μιας ακόμη μεγαλύτερης εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ και στις Εθνικές εκλογές. Δεν είναι θέμα πολιτικού γοήτρου, είναι επιβεβλημένη ανάγκη, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε ως χώρα μπροστά. Και η αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ αλλάζει τα δεδομένα.
Η πολιτική των ίσων αποστάσεων της Φώφης Γεννηματά που διεκδικεί έναν ρόλο που δεν της αναλογεί
Από καιρό παρατηρώ στον δημόσιο λόγο των στελεχών του ΚΙΝΑΛ που ανήκουν στο στενό περιβάλλον της Προέδρου του, την υιοθέτηση πολιτικής ίσων αποστάσεων ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία. «Ναι μεν ο Τσίπρας πρέπει να φύγει, αλλά όχι να έρθει και ο Μητσοτάκης». «Ναι μεν η περίοδος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για την Ελλάδα ένας εφιάλτης, αλλά από την άλλη δεν θα συνεργαστούμε με τη ΝΔ αν δεν αποδεχθεί το δικό μας πρόγραμμα» (ποιο πρόγραμμα αλήθεια;)
Έφτασαν μάλιστα στο σημείο κάποιοι στο ΚΙΝΑΛ, να αξιώνουν μέσω τηλεοπτικών τους συνεντεύξεων κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ και να ψελλίζουν πως σε αυτό το σχήμα καλό θα ήταν να είναι Πρωθυπουργός η… Φώφη! Τραγελαφικές καταστάσεις που όμως θα μπορούσαν υπό κακές προϋποθέσεις να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα την επόμενη ημέρα στην κυβερνησιμότητα της χώρας.
Το «σχίσμα» Γεννηματά – Βενιζέλου
Η σημερινή εξέλιξη της αποχώρησης του Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ, μετά την απόφαση της Φώφης Γεννηματά να μην τον συμπεριλάβει σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, πιστεύω πως θα διδάσκεται στις σχολές πολιτικής επιστήμης του μέλλοντος ως ο ορισμός της «πολιτικής αυτοκτονίας» μιας πολιτικού.
Η κα Γεννηματά, προφανώς επηρεασμένη από όσους την έχουν οδηγήσει σε μια κεκαλυμμένη προσδοκία μεγαλύτερου ρόλου από αυτόν που θα μπορούσε να της αναλογεί, επέλεξε να διαχωρίσει τη θέση της από τον άνθρωπο που στο δικό της χώρο είχε σηκώσει ψηλά τη σπουδαιότητα του «αντισυριζαϊκού» μετώπου. Είναι βέβαιο πως για την πλειοψηφία του κόσμου του ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποτελούσε μέχρι σήμερα τον εγγυητή της συνεννόησης στο χώρο τους με βάση το εθνικό συμφέρον, αν η ΝΔ αναγκαστικά ή εθελοντικά επιζητούσε ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες μετά την λαϊκή ετυμηγορία.
Η Νέα Δημοκρατία, το έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολλές φορές , ακόμη και αν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία στις Εθνικές εκλογές, θα επιχειρήσει συνεργασία με όλες τις δυνάμεις που κατανοούν την ανάγκη εφαρμογής του προγράμματος μας.
Αυτή η γενναία θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη που αντιλαμβάνεται περισσότερο από τον καθένα το διακύβευμα της επόμενης ημέρας, σίγουρα μέτρησε και στις πρόσφατες Ευρωεκλογές ώστε μια μεγάλη μερίδα πολιτών που ανήκουν παραδοσιακά στο ΚΙΝΑΛ, παρά την αποστροφή τους για το ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσουν την Νέα Δημοκρατία, αισθανόμενοι ασφαλείς με την επιλογή τους.
Απο σήμερα όμως που ο Ευάγγελος Βενιζέλος και εκατοντάδες άλλα στελέχη του ΚΙΝΑΛ δεν συμμετέχουν στις αποφάσεις αυτού του χώρου, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Ήδη τα στελέχη που αποχωρούν από το ΚΙΝΑΛ και ο ίδιος ο Βενιζέλος κατηγορούν ανοιχτά την Φώφη Γεννηματά πως επιθυμεί να γίνει ουρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ρισκάρουν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ να παίξουν το παιχνίδι του Τσίπρα; Κατά τη γνώμη μου το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο που ξεπερνά τις παλιές διαχωριστικές μας γραμμές.
Ας προβληματιστούν.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου