1.Οι εικόνες παιδιών σε δημοτικά σχολεία της Τουρκίας και Τούρκων αθλητών στα ευρωπαϊκά γήπεδα να χαιρετούν στρατιωτικά επιβεβαιώνουν τον σταδιακό εκφασισμό της Τουρκικής κοινωνίας, με πολιτικό εργαλείο του Ερντογάν τον Οθωμανικό αναθεωρητισμό και ιδεολογικό εργαλείο το Ισλάμ του φανατισμού και της αντιδυτικής τζιχάντ.
2.Οι εικόνες του Πούτιν με μαύρη στολή, επικεφαλής πομπής νεοφασιστικής συμμορίας μηχανόβιων, είναι αποκαλυπτικές της άρνησης αλλά και της αδυναμίας του Ρωσικού καθεστώτος να «αποτάξει» τον κληρονομημένο ολοκληρωτισμό του, αν και χωρίς αυτές θα ήταν αρκετή απόδειξη η δολοφονία Ρώσων αντικαθεστωτικών με ραδιενεργές ουσίες σε ξένη χώρα!
3.Δεν χρειάζονται εικόνες για να επιβεβαιωθεί η επικυριαρχία του ισλαμοφασισμού στο σύνολο της Ιρανικής κοινωνίας, του τρίτου πόλου της συμμαχίας του σύγχρονου Ολοκληρωτισμού.
Αναφερόμαστε σε αυτές τις τρείς χώρες επειδή είναι και οι τρείς πολύ ισχυρές και επειδή συγκροτούν όχι μόνο έναν γεωγραφικά συμπαγή χώρο αλλά και τα σημερινά συμπαγή (ήδη;) σύνορα μεταξύ Δημοκρατίας και Ολοκληρωτισμού.
Μετά τον Β’ ΠΠ τα όρια αυτά είχαν τεθεί ανάμεσα στο κομμουνιστικό στρατόπεδο (γιατί περί στρατοπέδου επρόκειτο) και στις δυτικές ανοικτές κοινωνίες.
Η κατάρρευση του κομμουνιστικού κόσμου και των ολοκληρωτικών καθεστώτων του συνέπεσε με την αρχή της μεγάλης επιτάχυνσης της παγκοσμιοποίησης λόγω της ψηφιοποίησης του χρηματοπιστωτικού κυρίως τομέα και του παγκόσμιου εμπορίου.
Εκτός από τις γεωγραφικές και τις πολιτικές, μειώθηκαν και οι πολιτισμικές αποστάσεις καθώς κουλτούρες και πολιτισμοί πολύ διαφορετικοί κλήθηκαν να συνυπάρξουν όχι πια ως διαφορετικές εκδοχές ενός πολυπολιτισμικού φολκλόρ στο εσωτερικό των δυτικών χωρών, αλλά μιας νέας παγκόσμιας, πολυεπίπεδης συνύπαρξης που πια ούτε πρέπει ούτε και μπορεί να γυρίσει πίσω.
Αλλά ενώ καταρρέουν οικονομικά και εμπορικά σύνορα, υψώνονται αδιαπέραστα πολιτισμικά τείχη ανάμεσα σε αυτόνομες και ετερόνομες κοινωνίες, ανάμεσα στην αξία του ατόμου ως πυρηνικής μονάδας δικαιωμάτων και την απαξίωσή του μέσα στον κοινωνικό πολτό, ανάμεσα στην συνθήκη ελευθερίας της ηθικής της ευθύνης και στην ολοκληρωτική επιβολή της ηθικής των σκοπών.
Αυτή την αντίθεση καλείται να αντιμετωπίσει ο δυτικός κόσμος προς όφελος του δικού του αξιακού συστήματος.
Γι αυτό η τριπλή συμμαχία Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας χρειάζεται να αντιμετωπιστεί ως αυτό που πραγματικά είναι: Ως η παγκόσμια μορφή σύγκλισης του πολιτικού και ιδεολογικού βήματος του Ολοκληρωτισμού.
Γι αυτό, μόνο ανησυχία προκαλεί το πολιτικό και ιδεολογικό βραχυκύκλωμα της Δύσης, η αμηχανία την οποία δείχνει μπροστά στην ανάγκη να εκφρασθεί δυναμικά και ενιαία απέναντι σ’ αυτήν τη νέα συμμαχία του κακού.
Δυστυχώς, οι πολιτικές ελίτ δεν φαίνεται να κατανοούν αυτό το βραχυκύκλωμα ως αποτέλεσμα της θεσμικής προσβολής που έχει προκληθεί στον δυτικό κόσμο, με τη λεηλασία μέρους της πολιτικής λειτουργίας των θεσμικών οργάνων από τα λόμπυ των εταιρικών μεγαθηρίων οπλικών συστημάτων, πετρελαίου, υπηρεσιών πληροφόρησης-κοινωνικής δικτύωσης και χρηματοπιστωτικών τουρμπο-προϊόντων.
Αν η κατάρρευση του κομμουνιστικού στρατοπέδου απελευθέρωσε τις διαδικασίες παγκοσμιοποίησης του ηλεκτρονικού χρηματοπιστωτικού κοπαδιού, η σύγκλιση του παγκόσμιου ολοκληρωτισμού πυροδοτεί ήδη τη διάλυση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής ισορροπίας.
Οι ΗΠΑ είναι ίσως οι πρώτες που συναισθάνονται τον κίνδυνο και αντιδρούν.
Είναι τουλάχιστον αφελής όποιος θεωρεί ότι τα πρόσφατα μέτρα δασμολογικού προστατευτισμού των ΗΠΑ συνιστούν επιστροφή στον απομονωτισμό και ταυτόχρονα ένδειξη της αδυναμίας του αμερικανικού συστήματος άσκησης οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής να ελέγξει και να καλυμπράρει τις αποφάσεις του (οποιουδήποτε) προέδρου των ΗΠΑ.
Αντίθετα, μπορεί βάσιμα να υποστηριχθεί η άποψη ότι πρόκειται για προοίμιο αλλαγής παραδείγματος της Δύσης στην αντιπαράθεση με τον Ολοκληρωτισμό.
Στο κάτω-κάτω της γραφής αν προτεραιότητα μιας φιλελεύθερης κοινωνίας είναι οι αξιολογήσεις της αγοράς, γιατί να μην «γουστάρει» έναν τύπο που είναι χρόνια στο κουρμπέτι των πωλήσεων και επιτυχημένος!
Είναι αυθαίρετη και λανθασμένη στον πυρήνα της η ευρωπαϊκή πεποίθηση ότι το δυτικό μοντέλο αποτελεί οικουμενικό παράδειγμα οπότε (σίγουρα!) θα προκαλέσει μακροχρόνια μία πολιτισμική ομογενοποίηση ικανή να δημιουργήσει τον γεωμετρικό τόπο των σημείων της νέας παγκόσμιας ισορροπίας.
Ζούμε τη διάψευση της εικαζόμενης οικουμενικότητας του δυτικού παραδείγματος καθώς και στο εσωτερικό του δυτικού κόσμου η ανάδυση κάθε είδους λαϊκισμού στερεί οξυγόνο από την ελεύθερη σκέψη και τη Δημοκρατία και ταυτόχρονα συντηρεί ψευδαισθήσεις όπως αυτή για τον ρόλο της Τουρκίας στην διεθνή σκηνή.
Όσο περισσότερο διαρκέσει η δυτική (κυρίως ευρωπαϊκή) ψευδαίσθηση ότι η Τουρκική πολιτικοστρατιωτική ελίτ μπορεί να ρυμουλκηθεί έστω και με κυρώσεις σε τροχιά ανοικτής κοινωνίας, τόσο περισσότερο θα βαθαίνει ο Οθωμανικός αναθεωρητισμός, αφού πρόκειται για γενέθλιο σύμπτωμα, σύμπτωμα που φωλιάζει στο φιλοσοφικό DNA του Ολοκληρωτισμού.
*Αν σήμερα οι ισλαμιστές του Ερντογάν γυρίζουν στα δημοτικά σχολεία μαθαίνοντας τα παιδάκια να «βλέπουν» την πατρίδα τους uber alles, απλά συνεχίζουν την κεμαλική παράδοση των μαθημάτων ακραίου εθνικισμού από Τούρκους συνταγματάρχες τον περασμένο αιώνα.
*Το έθνος/κράτος πρωταθλητής σε γενοκτονίες διαφορετικών λαών και μειονοτήτων είναι το Τουρκικό.
*Πολύ σύντομα η Ευρώπη θα διαπιστώσει ότι η Τουρκική πολιτικοστρατιωτική μηχανή είναι το δόρυ της νέας συμμαχίας του Ολοκληρωτισμού.
Και το δόρυ αυτό πλήττει ήδη την Ελλάδα:
Κανείς δεν φαίνεται να αναρωτιέται γιατί και πώς αμέτρητα καραβάνια μεταναστών από τα βάθη της ταλιμπανικής ανατολής βρήκαν ανοικτά όλα τα κρατικά σύνορα μέχρι τις ακτές του Αιγαίου.
Το Οθωμανικό σχέδιο παραβίασης των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων με τις ευλογίες των δικτατορικών καθεστώτων Ρωσίας-Ιράν, έχει ξεκινήσει με την στρατιωτική αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, συνεχίζεται με την οργανωμένη αποστολή προσφύγων και μεταναστών σε αριθμούς ικανούς να δημιουργήσουν συνθήκες κοινωνικής αποσταθεροποίησης, ενώ συνεχίζουμε να κάνουμε πως δεν βλέπουμε ότι το επόμενο βήμα του θα είναι η de facto αναθεώρηση της συμφωνίας της Λωζάνης, με την «πηγή ειρήνης» στα ανατολικά να είναι η γενική δοκιμή της ανοχής της Δύσης, πριν την στρατιωτική προσβολή στα δυτικά.
Και όλα αυτά, με τους ευρωπαίους ηγέτες να κάνουν «αυστηρή κριτική» στις ΗΠΑ που επιτέλους αποφάσισαν ότι σύμφωνα με τους σκοπούς του ΝΑΤΟ, δεν είναι ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό, ούτε δίκαιο, να σκοτώνονται αποκλειστικά Αμερικανοί στρατιώτες στην αντιμετώπιση του Ολοκληρωτισμού, όπου αυτή δεν μπορεί να γίνει με ειρηνικά μέσα.
Όσο για μας!
Μια χαρά είμαστε μέσα στον Οθωμανικά Ορθόδοξο Ευρωπαϊσμό μας.
Κι άμα λάχει και πάρουμε πίσω τις «κλεμμένες από τους τοκογλύφους συντάξεις μας» και καταργήσουμε και τα πρότυπα και πειραματικά ελιτίστικα σχολεία κατ’ απαίτηση της ολότελα προοδευτικής ΟΛΜΕ, έ τότε ποιος μας πιάνει!
Άσε που από προχτές φάνηκε ότι μπορεί ο Κος Πολάκης να απέτυχε να βάλει φυλακή κάνα δυο προδότες γερμανοτσολιάδες, αλλά υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι ίσως τους δείρει μέσα σε αίθουσα του Κοινοβουλίου, επιβεβαιώνοντας την παράδοξη αριστερή μας νεωτερικότητα.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου