Στις αρχές του έτους η κατάσταση στο μεταναστευτικό έμοιαζε απελπιστική. Από το καλοκαίρι του 2019 η Τουρκία είχε ανοίξει τις πύλες στα κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων, με αποτέλεσμα ο αριθμός των εισερχόμενων μεταναστών προς τα νησιά του Αιγαίου να πολλαπλασιαστεί μέσα σε χρόνο-ρεκόρ.
Πάνος Αμυράς
Η κυβέρνηση διόρθωσε σχετικά γρήγορα τη λανθασμένη κίνηση να καταργήσει το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, βλέποντας ότι η γραφειοκρατία των «συναρμοδιοτήτων» οδηγούσε, τελικά, στην αδράνεια. Παράλληλα, προχώρησε στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου προκειμένου οι αιτήσεις ασύλου να εξετάζονται και να λαμβάνονται αμετάκλητες αποφάσεις μέσα σε έξι μήνες.
Στις 15 Ιανουαρίου ο Νότης Μηταράκης ανέλαβε την πρόκληση του υπουργείου Μετανάστευσης, γνωρίζοντας ότι, ως βουλευτής Χίου, έβαζε το πολιτικό του μέλλον σε μεγάλη δοκιμασία. Και από τότε ξεκίνησε τη δουλειά, μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Γιώργο Κουμουτσάκο.
Γρήγορα βρέθηκαν στο στόχαστρο των τοπικών κοινωνιών, όλοι θυμόμαστε τα πρωτοφανή επεισόδια κατοίκων της Λέσβου με αστυνομικές δυνάμεις, όταν επιχείρησαν να προχωρήσουν την κατασκευή κλειστού Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης.
Τον Φεβρουάριο το νησί είχε 26.000 μετανάστες και πρόσφυγες, μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρα εγκλωβισμού με την πολιτική των ανοικτών συνόρων και τη θεωρία περί μεταναστών «που λιάζονταν και εξαφανίζονταν», έβγαζε πύρινες ανακοινώσεις κατά της κυβέρνησης. Η αμφισβήτηση για τη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης είχε κλιμακωθεί, αλλά η ηγεσία του υπουργείου πίστευε στην ορθότητα των επιλογών της και ζητούσε από τις τοπικές κοινωνίες πίστωση χρόνου.
Τα επεισόδια στον Εβρο, όταν ο Ερντογάν προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει τη χώρα στέλνοντας δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στα ελληνικά σύνορα, λειτούργησαν καταλυτικά, όλοι κατάλαβαν ότι πίσω από το μεταναστευτικό ζήτημα κρύβονται θηριώδη γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που δεν διστάζουν να «εργαλειοποιήσουν» τον ανθρώπινο πόνο για να πετύχουν τις σκοτεινές επιδιώξεις τους.
Τους επόμενους μήνες η προσπάθεια αποσυμφόρησης των νησιών απέδωσε τους πρώτους καρπούς, ο νόμος για το άσυλο λειτούργησε στην πράξη, μόνο στη Λέσβο ο αριθμός των μεταναστών είχε μειωθεί στις 12.000, δηλαδή μέσα σε επτά μήνες είχαν αποχωρήσει πάνω από 14.000 άνθρωποι. Για πρώτη φορά από το 2014 ο αριθμός των εισερχόμενων μεταναστών ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο των αποχωρούντων, η αυστηρή φύλαξη των θαλασσίων συνόρων είχε φέρει αποτελέσματα, παρά τις προσπάθειες, ακόμη και της Τουρκικής Ακτοφυλακής, να στείλουν νέες καραβιές μεταναστών προς τα νησιά μας.
Η καταστροφή της Μόριας, από νεαρούς Αφγανούς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Αστυνομίας, ανέκοψε προσωρινά τη διαδικασία αποσυμφόρησης, όμως η πολιτική των τελευταίων μηνών δεν πρέπει να φρενάρει. Η Ευρώπη, μετά τα γεγονότα του Εβρου αλλά και τις τελευταίες πυρκαγιές στη Λέσβο, έχει αντιληφθεί πως η Ελλάδα αξίζει και της έμπρακτης αλληλεγγύης αλλά και της ουσιαστικής βοήθειας, γι’ αυτό και βλέπουμε να ενεργοποιούνται οι συμφωνίες μετεγκατάστασης προσφύγων προς Γερμανία και Γαλλία.
Η δήλωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ότι μέχρι το Πάσχα του 2021 θα έχουν απομακρυνθεί όλοι οι μετανάστες της Μόριας δείχνει πως υπάρχει προοπτική για την πλήρη αποσυμφόρηση των νησιών. Η υπόθεση του μεταναστευτικού, που μέχρι τις αρχές του έτους φαινόταν χαμένη, φαίνεται ότι παίρνει νέα τροπή, αρκεί να υπάρξει συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, αυστηρή φύλαξη των συνόρων, κατανομή προσφύγων σε όλη την Ευρώπη και προώθηση στις πατρίδες όσων μεταναστών δεν έχουν προσφυγική ιδιότητα. Εκτός από τα νησιά, η κυβέρνηση οφείλει να επιταχύνει τις διαδικασίες για την εξέταση ασύλου όσων βρίσκονται στην ηπειρωτική Ελλάδα και ιδίως στην Αθήνα, όπου η κατάσταση σε αρκετές περιοχές παραμένει οριακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου