Κυριακή 17 Αυγούστου 2008

Μετά την κρίση στον Καύκασο νέες αμερικανικές πιέσεις υπέρ ΠΓΔΜ

Πηγές : Strategy-Geopolitics - politis-gr

Επανέρχονται οι αμερικανικές πιέσεις για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη μια ακόμα προσπάθεια του ειδικού μεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών M. Νίμιτς για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις σε δηλώσεις της επανέλαβε τη θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι το θέμα της ονομασίας δεν θα πρέπει να εμποδίσει την ευρωατλαντική προοπτική της ΠΓΔΜ. Παράλληλα, ανέφερε ότι υπάρχει ελπίδα το θέμα της ονομασίας να διευθετηθεί σύντομα. Διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Ράις, υπενθυμίζουν ότι η κυβέρνηση Μπους δεν έχει κρύψει την επιθυμία της να δει την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ πριν από την ολοκλήρωση της θητείας της. Επισημαίνουν δε ότι καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, είναι αναμενόμενο να ενταθούν οι αμερικανικές πιέσεις. Η κρίση στον Καύκασο είναι επίσης ένας παράγοντας που επηρεάζει τη διαδικασία, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, καθώς μετά τις εξελίξεις σε σχέση με τη Γεωργία, η Ουάσιγκτον μπορεί να εντείνει τις πιέσεις για ένταξη της ΠΓΔΜ, για να δείξει ότι εξακολουθεί να έχει ισχύ στην ευρύτερη περιοχή και μπορεί να βοηθήσει και να προστατέψει τις χώρες που βρίσκονται υπό την επιρροή της.
Παράλληλα, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «International Herald Tribune» από τον εργολάβο της σκοπιανής προπαγάνδας Edward Ρ. Joseph επισημαίνεται η ανάγκη άμεσης πρόσκλησης της «Μακεδονίας» (όπως την αναφέρει) στο ΝΑΤΟ για να δοθεί ένα «μήνυμα αποφασιστικότητας στη Μόσχα», ενώ παράλληλα ο αρθρογράφος «κουνάει αυστηρά το δάχτυλο» στην Αθήνα για τις σχέσεις της με τη Ρωσία αλλά και για την εμμονή της να εμποδίζει την ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «…η Ελλάδα, παράλληλα με την αντίθεσή της στην ονομασία της “Μακεδονίας”, αναθέρμανε τις σχέσεις της με τη Μόσχα και Έλληνες παρατηρητές θεωρούν ότι οι σχέσεις αυτές ενθάρρυναν την Αθήνα στη διαμόρφωση αυτής της σκληρής γραμμής. Με μια άμεση πρόσκληση στη “Μακεδονία”, το ΝΑΤΟ θα έστελνε ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα στη Ρωσία, την Τιφλίδα και τους γειτόνους της ότι είναι αποφασισμένο να συνεχίσει την πορεία διεύρυνσής του. Θα έστελνε ένα σαφές μήνυμα από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο για την εδαφική ακεραιότητα των μικρών κρατών και η Μόσχα θα καταλάβαινε την αποφασιστικότητα της Δύσης σχετικά με τις “παγωμένες διενέξεις”, είτε πρόκειται για τη Γεωργία, είτε για τη γείτονα της “Μακεδονίας”, το Κοσσυφοπέδιο, όπου η Ρωσία συνεχίζει να στηρίζει όσους Σέρβους αντιτίθενται στο νέο κράτος». Συνεχίζοντας, ο συντάκτης του αναρωτιέται «με ποιον τρόπο μπορεί να πεισθεί η Ελλάδα ότι η νατοϊκή αλληλεγγύη είναι σημαντικότερη από το όνομα του γείτονά της» και, γνωρίζοντας καλά τα ελληνικά πράγματα, ισχυρίζεται ότι «…ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μπορεί να εξαρτάται από μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ακόμη όμως και η αντιπολίτευση θα μπορούσε να κατανοήσει ότι η συνολική κατάσταση έχει μεταβληθεί». Το άρθρο που υπογράφεται από τον γνωστό Edward P. Joseph, συνεργάτη του Κέντρου Υπερατλαντικών Σχέσεων της Σχολής Διεθνών Σπουδών Τζον Χόπκινς, το οποίο θεωρείται στην Ουάσιγκτον ένα σοβαρό και με επιρροή think tank, μοιράστηκε προχθες το πρωί στους πολιτικούς συντάκτες από το γραφείο Τύπου της αμερικανικής κυβέρνησης.

Βλέπετε ότι προ του αδιεξόδου που έχουν βρεθεί κάποιοι από την απερχόμενη κυβέρνηση Bush, καταβάλουν προσπάθειες μέσω του ντόμινο των επιπτώσεων του Καυκάσου να πετύχουν αυτό που δεν μπόρεσαν στο Βουκουρέστι.

Δεν έχουν κατανοήσει ότι δεν είμαστε στο 1993 του … «επίτιμου», ούτε στο 1996 των Ιμίων.

Στο μόνο σημείο από το άρθρο στο οποίο πρέπει να σταθούμε με ιδιαίτερη προσοχή , είναι σε αυτό που αναφέρεται στο…. εσωτερικό της χώρας μας και στα μηνύματα του.

Τι θέλει να πει ο… ποιητής Edward P. Joseph ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: