Αφελής, επικίνδυνος ή με... πολλά χρέη;- Μετά τη συνάντηση με τον Ομπάμα, ο Παπανδρέου άρχισε να κινείται και εκτός... οικονομίας, προδιαγράφοντας μεγάλες αναταραχές στην Ελλάδα
Ο Παπανδρέου έχει ανάγκη τώρα κάθε επιτυχία. Επιστρέφοντας χθες τα ξημερώματα από την Ουάσινγκτον, ήρθε αντιμέτωπος με την πιεστική πραγματικότητα της Ελλάδας. Μία χώρα στη δίνη των χρεών, ευρισκόμενη σε παράλυση εξαιτίας των απεργιών και των διαδηλώσεων.
Ωστόσο, δεν έχει πληγεί μόνο η αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς χρηματαγορές αλλά και η πολιτική αξιοπιστία, καθώς η χώρα επί σειρά ετών προσπαθούσε να αποκρύψει την οικονομική αθλιότητα με ψευδή στοιχεία.
Οι επισκέψεις του Έλληνα πρωθυπουργού στο Λουξεμβούργο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στην Ουάσινγκτον είχαν σαν κύριο θέμα τη δημοσιονομική κρίση. Ο Παπανδρέου θέλει τώρα να αφοσιωθεί στο αγαπημένο του θέμα που είναι η διπλωματία, λέγεται από τους κύκλους του πρωθυπουργού, ο οποίος ασκεί επίσης το λειτούργημα του Υπουργού Εξωτερικών. Πάνω-πάνω στην ατζέντα είναι οι σχέσεις με τον «προαιώνιο» εχθρό, την Τουρκία. Ήδη τις επόμενες εβδομάδες αναμένεται να επισκεφθεί ο τούρκος πρωθυπουργός την ελληνική πρωτεύουσα.
Η σχέση Ελλάδας–Τουρκίας έχει περάσει μεν περάσει σε μία φάση αποκλιμάκωσης μετά τις πρωτοβουλίες Παπανδρέου τα χρονια 1999-2004. Επίσης το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών έχει αυξηθεί σημαντικά. Ωστόσο, κάποια θέματα παραμένουν αγκάθια. Σε αυτά περιλαμβάνεται το θέμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και το θέμα της στρατικοποίησης των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, όπως επίσης και το Κυπριακό, το οποίο άν δεν λυθεί δεν θα μπορέσει να υπάρξει μία πραγματική προσέγγιση ανάμεσα στις δύο χώρες.
Οι προϋποθέσεις για πρόοδο στις σχέσεις των δύο χωρών είναι τώρα καλύτερες από ποτέ. Ο τούρκος πρωθυπουργού γνωρίζει ότι το Κυπριακό αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ενταξιακή πορεία της χώρας του στην ΕΕ. Ωστόσο ο Ερντογάν φαίνεται να κερδίζει έδαφος απέναντι στους στρατιωτικούς. Δεν είναι σίγουρα σύμπτωση ο υπαινιγμός για την απόσυρση του στρατού από την Κύπρο, που κατέχει το βόρειο τμήμα του νησιού από το 1974.
Και ο Γιώργος Παπανδρέου έχει λόγους να προωθεί τη διαδικασία προσέγγισης. Οι χρόνιες εντάσεις με την Τουρκία αποτελούν την αιτία των αυξημένων δαπανών για εξοπλισμούς, που με τη σειρά τους είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή δημοσιονομική κρίση. Εάν εκλείψει η «τουρκική απειλή», λένε οι ειδικοί, η Ελλάδα θα εξοικονομούσε πολλά δισ. Ευρώ από τους εξοπλισμούς. Χρήματα που χρειάζεται επειγόντως ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών.
Τα ζητούμενα αλλά ταυτόχρονα και τα τεράστια ερωτήματα που τίθενται είναι:
- Ο κύριος Παπανδρέου έχει τα κατάλληλα προσόντα για έναν ελληνοτουρκικό διάλογο;
- Είναι η κατάλληλη στιγμή για να τεθεί το συγκεκριμένο θέμα προς συζήτηση;
- Μπορούν όλα τα ζητήματα (ακόμη και τα εθνικά) να αντιμετωπίζονται μέσα από το πρίσμα της Οικονομίας;
- Έχει αναλογισθεί ο κύριος Παπανδρέου και οι σύμβουλοί του, ποιά θα είναι τα αποτελέσματα εάν ο διάλογος αποτύχει ή εάν καταφέρει η Τουρκία να "πάρει" ελληνικά κεκτημένα μέσα από αυτόν;
- Τέλος, ο κύριος Παπανδρέου έχει ενημερώσει τους έλληνες πολίτες για όλα όσα συζητά μέσα από την μυστική διπλωματία που έχει αναπτύξει (μην ξεχνάμε πως ακόμη δεν έχει δημοσιοποιηθεί το περιεχόμενο της επιστολής του προς τον τούρκο ομόλογό του κ. Ερντογάν);
Είναι βέβαιο πως ο κύριος Παπανδρέου έχει υπερεκτιμήσει τον εαυτό του ή τρέχει να προλάβει για να ικανοποιήσει επιθυμίες τρίτων. Όπως και να έχει, το βέβαιο πλέον είναι πως βαδίζει ολοταχώς προς το πολιτικό του τέλος, μόνο που σε αυτή του την ξέφρενη κούρσα συμπαρασύρει και έναν ολόκληρο λαό, ένα ολόκληρο κράτος, αδιαφορώντας (άγνοια κινδύνου;) πλήρως ακόμη και για την περίπτωση της πολιτικής του απαξίωσης και της προσωπικής του εξαθλίωσης...
Πηγή: kostasxan
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου