Κοινότητα να πας να πεις την πατρίδα σου την Νότια Κορέα, αν θέλεις να την πεις έτσι, κύριε Ban Ki-moon. Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο κράτος.
Και έχει χυθεί πολύ αίμα για να γίνει ανεξάρτητη και ελεύθερη. Πολύ αίμα. Αθώων και ηρώων. Ενα νησί γεμάτο τάφους, τύμβους, κενοτάφια, μνημεία και πόνο. Για την ελευθερία. Αν έχεις ακούσει.
Κι αν έχεις χρόνο, να πας. Να πας στην Κύπρο. Να πάρεις το αεροπλάνο και να πας. Θα σε ξεναγήσουν οι Κύπριοι. Θα σε πάνε σε όλους τους τόπους του μαρτυρίου, όπου μαρτύρησαν οι ήρωές τους για να γίνει κράτος ελεύθερο η Κύπρος. Οχι κοινότητα. Κράτος. Θα σε γυρίσουν στους τάφους και στους τύμβους των ηρώων τους. Θα σου πουν ιστορίες και ιστορίες. Θα σου δείξουν τις μανάδες που χάσαν τους γιους τους. Τις γυναίκες που χάσαν τους άντρες τους. Τα παιδιά τους πατέρες τους.
Θα σε ξεναγήσουν γιατί είναι φιλόξενοι. Θα σε φιλέψουν κιόλας, αν έχεις ακούσει. Εχω πάει και το ξέρω. Ημουν εκεί το 1996 καβάλα σε μια μοτοσυκλέτα, μαζί με δεκάδες έλληνες και “ξένους” από όλη την Ευρώπη, εκεί λίγο πριν από την πράσινη ζώνη. Εκεί που σκότωσαν τον Ισαάκ. Εκεί που σκότωσαν τον Σολωμό.
Και ήμουν εκεί, ήμασταν εκεί, για να μην μπορεί κανένας να λέει την Κύπρο κοινότητα. Ούτε καν εσύ κύριε Γενικέ Γραμματέα.
Ούτε καν εσύ!
Θραξ Αναρμόδιος
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου