Η στάση της Αριστεράς είναι δεδομένη. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συμπράξουν ποτέ στα ατελείωτα κύματα μέτρων που εξαπολύει η κυβέρνηση κατά των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των μικρών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων. Η στάση του Καρατζαφέρη, της Ντόρας, του Κουβέλη είναι επίσης εκπεφρασμένη. Έχουν από καιρό διαλέξει το μετερίζι τους.
Άρα, η επίθεση συναίνεσης έχει ένα και μοναδικό στόχο: τη ΝΔ. Καλύτερα, για να ακριβολογούμε: τον Αντώνη Σαμαρά.
Ας κάνουμε την υπόθεση εργασίας ότι ο Σαμαράς αποδέχεται τη συναίνεση. Αυτομάτως οι «συστημικές» λύσεις θα είναι η εξής μία: το μνημόνιο (με τις όλο και πιο επαχθείς τροποποιήσεις του). Η οικονομική καχεξία και η κοινωνική οργή θα μεγαλώνει. Θα στερήσει η συναίνεση την ελπίδα για την έξοδο από την κρίση με μια άλλη πολιτική πρόταση.
Άρα η πολιτική πρόταση για το μέλλον από όλα τα κόμματα –πλην της Αριστεράς- θα είναι ένας χυλός με διαφορετικές εκφάνσεις. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα διατηρηθεί στην εξουσία όσο μπορέσει και μετά τις εκλογές. Αποτέλεσμα: μη αυτοδυναμία. Κυβερνήσεις συνεργασίας αδύναμες, έρμαια στις διαθέσεις των πιστωτών και της εγχώριας διαπλοκής. Τα χρόνια θα περάσουν. Η οικονομική κρίση επίσης. Και πίσω θα μείνει μια Ελλάδα ρημαγμένη, εξαθλιωμένη, ξεπουλημένη. Το χάσμα μεταξύ των ελαχίστων πλούσιων και των πολλών και φτωχών θα είναι χαώδες.
Το αίτημα για «συναίνεση» και εθνική συνεννόηση και ομοψυχία είναι στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη προπαγανδιστική προσπάθεια κατά της αυτοδύναμης κυβέρνησης Σαμαρά. Είναι η ύστατη προσπάθεια του «συστήματος» να εγκλωβίσει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας, την οποία κατέθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Ζάππειο ΙΙ. Είναι το ρέκβιεμ ενός «συστήματος» που πεθαίνει. Είναι το τελευταίο μεγάλο «όχι» του Σαμαρά πριν εγκατασταθεί στο Μαξίμου…
Μικρός Οδυσσέας
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου