Αν είχε πάρει τη θέση, οι περισσότεροι κορυφαίοι τραπεζίτες θα ήταν ήδη στα κελιά τους. Αυτός είναι και ο λόγος που άπαντες παρακολουθούσαν στενά τον πρώην κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, προκειμένου να μάθουν τα άπλυτά του, και περιμένοντας το πρώτο στραβοπάτημα. Στο τέλος βρέθηκε μια πόρνη πολυτελείας ονόματι Ashley Dupre, που έκανε σεξ μαζί του στο ξενοδοχείο Mayflower. Μόλις μαθεύτηκε, τα ΜΜΕ έπεσαν επάνω του σαν όρνεα. Έτσι, οι απατεώνες της Wall Street ανακουφίστηκαν, και συνέχισαν να κάνουν αυτό που κάνουν πολύ καλά: Να κοροϊδεύουν τους επενδυτές, και να κλέβουν τις οικονομίες του κοσμάκη.
Ο Strauss-Kahn είχε πάρα πολλούς ισχυρούς εχθρούς. Για αυτό και η περίπτωση της σύλληψής του είναι ύποπτη. Πρώτα απ όλα, ήταν ο πιο πιθανός υποψήφιος των σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία, απέναντι στον Sarkozy. Μάλιστα είχε ήδη το πλεονέκτημα, αφού ο Γάλλος πρόεδρος είναι μπλεγμένος σε μια θάλασσα προσωπικών σκανδάλων, και η δημοτικότητά του έχει πέσει κατά πολύ.
Αν η υπόθεση του Strauss-Kahn είναι όντως στημένη, τότε ο πιο πιθανός ένοχος είναι τα μέλη του συνασπισμού των τραπεζιτών της Δύσης, η πολιτική των οποίων καταστρέφει και εξαθλιώνει τους λαούς του πλανήτη εδώ και δυο αιώνες...
Πρόσφατα, ο Strauss-Kahn ξέφυγε κάπως από τη «κομματική γραμμή», προσπαθώντας να αλλάξει την πορεία του ΔΝΤ. Μάλιστα η αλλαγή αυτή εξυμνήθηκε από τον προοδευτικό οικονομολόγο Joseph Stiglitz σε πρόσφατο άρθρο του (Το Νέο ΔΝΤ του Dominique Strauss-Kahn, http://www.antinews.gr/2011/05/11/100226/).
Ο Γάλλος προσπαθούσε να αλλάξει τη κατεύθυνση του ΔΝΤ, έτσι ώστε οι εθνικές οικονομίες των κρατών να μην είναι τόσο εκτεθειμένες και βορά στις ορέξεις του ξένου κεφαλαίου, που κινείται γρήγορα, ανεβάζει τις τιμές δημιουργώντας φούσκες, και αποχωρεί ακόμη πιο γρήγορα, αφήνοντας πίσω του ανεργία, πεσμένη ζήτηση, ανάπηρη βιομηχανία, και μια βαθιά ύφεση. Ο Strauss-Kahn επιθυμούσε μια πιο απαλή και πιο ήπια πορεία, που δεν θα ανάγκαζε τα κράτη να ιδιωτικοποιήσουν τις δημόσιες επιχειρήσεις τους και να καταπνίξουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Και όπως είναι φυσικό, αυτό δεν άρεσε στους κεφαλαιοκράτες που βλέπουν το ΔΝΤ ως τον νομιμοποιητικό παράγοντα για τη λεηλασία του πλανήτη. Μιλάμε για ανθρώπους που θεωρούν τις ισχύουσες πολιτικές «μια χαρά», αφού παράγουν αποτελέσματα ευνοϊκά για τα κέρδη τους, αλλά και φτώχια για όλους τους υπόλοιπους.
Όλα όσα ευαγγελίζονταν ο Strauss-Kahn (βλ. άρθρο του Stiglitz), σίγουρα εξοργίζουν τους ισχυρούς. Οπότε, δεν θέλει και πολύ για να αποφασίσουν πως του αξίζουν μακροχρόνιες διακοπές.
Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το World Campaign, και κρίνετε μόνοι σας αν ο Strauss-Kahn είχε εξελιχθεί σε απειλή που θα έπρεπε να εξουδετερωθεί, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτη η λεηλασία των λαών.
«Εδώ και δεκαετίες, το ΔΝΤ έχει ταυτιστεί από τους ακτιβιστές ως σύμβολο του κάθε τι στραβού σε σχέση με τη δημοσιονομική διαχείριση του κόσμου από πλευράς των πλούσιων εθνών. Έχει ταυτιστεί με την μονοδιάστατη επιβολή λιτότητας ως αντάλλαγμα των δανείων του, και με μια οικονομική φιλοσοφία που επιτρέπει στις παραδοσιακές ελίτ να διατηρούν το στάτους κβο, ενώ η πλειοψηφία των λαών ζει στη δυστυχία.
Με έναν κόσμο που η παρούσα πραγματικότητα οδηγεί σε επαναστάσεις, και με μια παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε την γενικότερη απορρύθμιση της οικονομίας, ο επικεφαλής του ΔΝΤ Strauss-Kahn, προχώρησε σε αποκαλυπτικές παρατηρήσεις, όσον αφορά στην ανάγκη αλλαγής πολιτικής τόσο του Ταμείου, όσο και του κόσμου… Ο Strauss-Kahn οδηγεί το ΔΝΤ σε μια αλλαγή πλεύσης, καταλήγοντας πως θα πρέπει να επεκταθούν οι κρατικοί έλεγχοι των αγορών, να δημιουργηθούν παγκόσμιες πολιτικές με έμφαση στην αναδιανομή του πλούτου, και να δραστηριοποιηθούν οι κεντρικές τράπεζες… Όπως είπε σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο George Washington: Τα εκκρεμές πρέπει να κινηθεί από την αγορά προς το κράτος… η παγκοσμιοποίηση πρόσφερε πολλά, έχει όμως και μια σκοτεινή πλευρά: Το μεγάλο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Χρειαζόμαστε μια νέα παγκοσμιοποίηση που θα εμποδίζει το αόρατο χέρι των αγορών να μετατρέπεται σε αόρατη γροθιά…» http://wcampaign.org/issue.php?mid=625&v=y)
Πλάκα μας κάνουν; Όποιος διαβάσει το παραπάνω απόσπασμα, καταλαβαίνει αμέσως, ότι με αυτά που είπε, ο Strauss-Kahn υπέγραψε τη θανατική του καταδίκη.
Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία επανάσταση στο ΔΝΤ. Αυτά είναι σαχλαμάρες. Ο θεσμός αυτός δημιουργήθηκε με μόνο σκοπό τη κλοπή των ανθρώπων, και σ αυτό έχει πετύχει μια χαρά. Δεν πρόκειται να αλλάξει η πολιτική του. Γιατί άλλωστε να αλλάξει; Μήπως οι τραπεζίτες, και οι υπόλοιποι απατεώνες απέκτησαν ξαφνικά συνείδηση; Μήπως αποφάσισαν να βοηθήσουν επιτέλους την ανθρωπότητα; Μη τρελαθούμε…
Ο Strauss-Kahn ξέφυγε από τη γραμμή, και μπήκε σε χωράφια επικίνδυνα. Για αυτό και του την έστησαν, ζουλώντας τον σαν έντομο.
Παρεμπιπτόντως, τη θέση του κατέλαβε ήδη ο Νο2 του ΔΝΤ, John Lipsky, πρώην αντιπρόεδρος της JPMorgan Investment Bank!
Ωραία αλλαγή ε;
Prison Planet
Απόδοση SA
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου