Η εμμονή της τρόϊκα με τα εργασιακά, εξυπηρετεί την Κυβέρνηση!

Είναι προφανές ότι το βάρος της διαπραγμάτευσης θα το σηκώσει ο Πρωθυπουργός.

Όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο εκ πρώτης όψεως, αυτή η εμμονή της τρόϊκα με τα εργασιακά, μπορεί και να εξυπηρετεί την Κυβέρνηση!

Πρώτον, γιατί η Κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να χαράξει μια πραγματικά κόκκινη γραμμή και να πεί, επιτέλους, ένα «έως εδώ». Τέλος!
Η Ελλάδα δεν μπορεί να μεταβληθεί σε τριτοκοσμική μπανανία.
Δεύτερον, ίσως είναι η πρώτη φορά, από τότε που άρχισαν οι «διαπραγματεύσεις» με την τρόϊκα, που η Ελλάδα μπορεί να θέσει έναν πραγματικά αδιαπραγμάτευτο στόχο. Γιατί μέχρι τώρα, όλοι οι …αδιαπραγμάτευτοι στόχοι, έπεφταν στον πρώτο εκβιασμό.
Μια τέτοια στρατηγική δεν θα ενισχύσει μόνο τη συνοχή της κυβέρνησης και το εσωτερικό μέτωπο, αλλά θα στείλει και ένα ισχυρό μήνυμα ότι η κοινωνία έχει προ πολλού υπερβεί τα όρια αντοχής της.
Aν η κυβέρνηση υποκύψει στις απαιτήσεις της τρόϊκα για τα εργασιακά τα πραγματικά οφέλη για την οικονομία θα είναι ελάχιστα. Αντιθέτως, η αγορά εργασίας θα απορρυθμιστεί πλήρως με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε μια «βαλκανοποίηση» μισθών. Αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανεργία, τα ασφαλιστικά ταμεία, την πραγματική ζήτηση της οικονομίας και την κοινωνική συνοχή.

Θα έχει, επομένως, ενδιαφέρον να δούμε, στη Σύνοδο Κορυφής, αν η «επίθεση φιλίας» που δέχεται η Ελλάδα τις τελευταίες μέρες είναι ειλικρινής ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες…

Η διεθνής αρθρογραφία….


Είναι ορατό ό,τι τα πράγματα αλλάζουν διεθνώς.
Όλο και περισσότερο τα διεθνή μέσα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι αυτή η εμμονή με τη λιτότητα είναι αδιέξοδη.
Παραδέχονται, επίσης, ότι η πρόβλεψη της πορείας του χρέους μας,(θέμα που υποτίθεται είχε αντιμετωπιστεί με το PSI) το προβάλει ως μη βιώσιμο.
Αρα, αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο ο,τι γίνεται φαίνεται να μην έχει αποτέλεσμα.
Πολλαπλασιάζονται, λοιπόν , οι φωνές για την ανάγκη ενός νέου κουρέματος.
Ενδεικτική είναι, επι του προκειμένου, η καταιγιστική αρθρογραφία των Financial Times.

Το βάρος στον Πρωθυπουργό

Είναι προφανές ότι το βάρος της διαπραγμάτευσης θα το σηκώσει ο Πρωθυπουργός.

Ο κ. Βενιζέλος είναι εγκλωβισμένος στα λάθη του, χώρια που δεν αποτελεί πλέον αξιόπιστο συνομιλητή, όχι μόνο λόγων των τραγικών χειρισμών του στην υπόθεση με την περιβόητη πλέον «λίστα Λαγκάρντ», αλλά και γιατί αντιμετωπίζει μια γενικευμένη εσωκομματική αντιπολίτευση. Τα περιθώρια ελιγμών του είναι περιορισμένα. Αποτελεί βαρίδι για την κυβέρνηση γιατί ενδιαφέρεται πρωτίστως για την προσωπική πολιτική του επιβίωση. Αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε αποφάσεις με εσωκομματικά κριτήρια.

Ο κ. Κουβέλης, από την άλλη, προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί. Και στη ΔΗΜΑΡ το εσωκομματικό τοπίο είναι εκρηκτικό. Αναμφίβολα αποτελεί τον πλέον αξιόπιστο συνομιλητή του Πρωθυπουργού, αλλά δεν μπορεί να αναλάβει ή να του φορτωθεί φορτίο το οποίο δεν μπορεί να φέρει.

Κώστας Ροδινός


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK