Όσα διαδραματίστηκαν χθες τις πρώτες πρωινές ώρες στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής ξεπερνούν τόσο τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που εγείρονται σχετικά με τη λειτουργία των μεταλλείων αυτών όσο και... εκείνες που έχουν να κάνουν με το επιχειρείν στην Ελλάδα και την ελκυστικότητα της χώρας μας έναντι ξένων επενδύσεων.
Αφορούν, κυρίως, ένα πράγμα: το γεγονός ότι με ενέργειες όπως αυτή η χώρα μας απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από κάθε έννοια κράτους δικαίου και κατρακυλά ταχύτατα στον νόμο της ζούγκλας.
Εάν ο καθένας που θεωρεί ότι έχει δίκιο και ότι αδικείται αφεθεί να πάρει τον νόμο στα χέρια του, το τέλος δεν θα αργήσει για όλους. Δικαίους και αδίκους.
Οι άνθρωποι οι οποίοι εισέβαλαν χθες τα ξημερώματα στο εργοτάξιο των μεταλλείων χρυσού και ξυλοκόπησαν, έδεσαν και περιέλουσαν με βενζίνη τους φύλακες της εισόδου, έβαλαν φωτιά στις εγκαταστάσεις καίγοντας τρία φορτηγά, ένα γκρέιντερ, εκσκαφείς, δύο τζιπ, δύο γεννήτριες και τα κοντέινερ όπου στεγάζονται τα γραφεία της μεταλλευτικής εταιρείας, ενώ έφραξαν με κορμούς δέντρων την πρόσβαση προς τις εγκαταστάσεις ώστε να εμποδίσουν την έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, είναι στυγνοί εγκληματίες και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν από τη συντεταγμένη Πολιτεία.
Αντίστοιχα, εάν η απάντηση της Πολιτείας δεν είναι εκείνη που ορίζουν οι νόμοι του κράτους, ανοίγει ο δρόμος για την επικράτηση φωνών όπως αυτή του προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στα μεταλλεία της Ελληνικός Χρυσός, Μαύρη Πέτρα, Άγγελου Δεληγιόβα...
«Οι εργαζόμενοι θα πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας. Έως εδώ. Αφού δεν μπορεί το κράτος να περιφρουρήσει την επένδυση, θα το κάνουμε εμείς. Θα ξεκινήσει εμφύλιος. Θα γίνει μεγάλο κακό αν μας κόψουν το μεροκάματο», τόνισε χθες στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη την επίθεση.
Τι απαιτείται, άραγε, ακόμη ώστε να ξεφύγει η κατάσταση από κάθε έλεγχο;
Ας μην γελιόμαστε. Όσα διαδραματίστηκαν χθες στη Χαλκιδική είναι ενδεικτικά της μικρής απόστασης που μας χωρίζει από την κατάλυση της έννομης τάξης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την υπόθεση αυτή.
Εάν φαινόμενα όπως αυτό δεν αντιμετωπιστούν με τον προσήκοντα τρόπο από τις διωκτικές και τις δικαστικές αρχές του τόπου, υπάρχει σαφής κίνδυνος επέκτασής τους τις κρίσιμες τούτες ώρες που διανύει η χώρα.
Η υπόθεση αυτή δεν επιδέχεται ούτε δικαιολογιών ούτε ελαφρυντικών.
Αφορά ευθέως μια εγκληματική ενέργεια, η οποία έχει ως στόχο την τρομοκράτηση μιας εταιρείας και των εργαζομένων σε αυτήν και την εκδίωξη της συγκεκριμένης επένδυσης από την περιοχή, που δεν πρέπει να περάσει ατιμώρητη.
Εάν υπάρχουν περιβαλλοντικές ή άλλες ενστάσεις σχετικά με τη λειτουργία της συγκεκριμένης επένδυσης στην περιοχή, αυτές οφείλουν να τεθούν ενώπιον των αρμοδίων, δικαστικών ή άλλων φορέων της Πολιτείας.
Ούτως ή άλλως, σχετικές προσφυγές εκκρεμούν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Αντίστοιχα, εάν οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη δραστηριότητα ή η ίδια η επιχείρηση απειλούνται από κακοποιά στοιχεία, η Πολιτεία οφείλει να τους προφυλάξει και να αποκαταστήσει τo απολεσθέν αίσθημα ασφάλειας.
Οτιδήποτε λιγότερο πολύ απλά δεν αρκεί.
Σε μια χώρα η οποία δεν χαρακτηρίζεται ως κράτος δικαίου, το τελευταίο πράγμα που μπορεί να περιμένει κανείς είναι η προσέλκυση ξένων ή άλλων επενδύσεων.
Αντίθετα, μπορεί να περιμένει πολλά άλλα…
N.Γ.Δρoσoς
http://greece-salonika.blogspot.com/2013/02/blog-post_6906.html
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου