Το σχέδιο αυτό στηρίζεται στα εξής μέρη:
Πρώτον, τα τέσσερα σημεία για την ηγεμονία στην αστική τάξη
Δεύτερον, τα επτά σημεία για την ηγεμονία στην Δεξιά
Στη συνέχεια ο πρόεδρος της ΝΔ απομονώνει τα δύο άκρα από τον εθνικό κορμό που θα οικοδομήσει τη Νέα Ελλάδα και κλείνει την παρουσίαση του σχεδίου με την σύνθεση, την εθνική ενότητα.
Τα τέσσερα σημεία για την ηγεμονία στην Αστική Τάξη
Στην αρχή παρουσίασε τα τέσσερα μεγάλα βήματα που οικοδομούν τη Νέα Ελλάδα.
Πρώτον, η Ελλάδα θα είναι μια χώρα που θα βασίζεται στα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα. Όχι σε δανεικά! Μια χώρα που θα στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στα ταλέντα, στην εργατικότητα των ανθρώπων της, στις ανεξάντλητες δυνάμεις της Ελληνικής Διασποράς. Αυτός είναι ο πλούτος μας και θα τον αξιοποιήσουμε, παραγωγή, εξαγωγές, ευκαιρίες για όλους. Να μην πάει χαμένο κανένα μυαλό, να μην πάει χαμένο κανένα ταλέντο, να μη μας φύγει κανένα νέο παιδί, να έχουν ευκαιρία να προκόβουν όλοι στην πατρίδα τους, και να επιστρέψουν τα παιδιά που έφυγαν.
Δεύτερον, θέλουμε μια Χώρα που ξέρει να υπερασπίζεται τα Εθνικά της δικαιώματα αναδεικνύοντας και αξιοποιώντας τη διεθνή της θέση. Όχι περιχαρακωμένη! Όχι με φοβικά συμπλέγματα! Όχι με σύνδρομα απομόνωσης από παντού. Η Ελλάδα μπορεί να μεγαλουργήσει συμμετέχοντας στο κόσμο, όχι απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Και μπορεί – μαζί με την Κύπρο- να γίνει προπύργιο σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Και εγγύηση ασφάλειας για πολλές χώρες της περιοχής, «ατμομηχανή ανάπτυξης» για τα Βαλκάνια. Μπορεί να γίνει πύλη εμπορίου Ευρώπης – Άπω Ανατολής – Κίνας! Μπορεί να γίνει βασικός κόμβος ενεργειακού εφοδιασμού. Όλα αυτά αναβαθμίζοντας το ρόλο της, αξιοποιώντας τη θέση της, όχι σε απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο! Και φυσικά εμείς δεν θα ζητήσουμε ποτέ από κάποιον να μας… «υιοθετήσει»! Δεν ψάχνουμε για «προστάτες»! Χτίζουμε έντιμες σχέσεις με εταίρους, με φίλους και συμμάχους. Δεν θα
συμπίπτουν πάντα τα συμφέροντά μας με όλους. Ούτε οι επιδιώξεις μας. Αλλά αν εμείς πατάμε γερά στα πόδια μας, αν εμείς ξέρουμε τι θέλουμε, αν παίζουμε ρόλους σημαντικούς στην περιοχή μας, μπορούμε να κερδίσουμε και το σεβασμό απ’ όλους. Ασφαλώς, η Ανεξαρτησία είναι πηγή της Ελευθερίας μας. Αλλά δεν θα γίνουμε πιο «ανεξάρτητοι», αν πάμε απομονωμένοι από όλους! Η Ανάπτυξη που θα πετύχουμε και οι ρόλοι που διεκδικούμε είναι πηγή ανεξαρτησίας, θωράκιση Εθνικής κυριαρχίας.
Τρίτον, πέρα από την Ανάπτυξη πηγή δύναμης είναι και η Δημοκρατία μας. Αλλά Δημοκρατία δεν σημαίνει αυθαιρεσία μειοψηφιών! Δημοκρατία δεν είναι το κομματικό κράτος! Δημοκρατία δεν είναι το «μονοπώλιο της αλήθειας» από κάποιους! Δημοκρατία δεν είναι τα προνόμια των συντεχνιών και το κράτος όπου κυριαρχούν πάντα οι «ημέτεροι», οι χαμαιλέοντες της Πολιτικής και οι κρατικοδίαιτοι διαπλεκόμενοι. Δημοκρατία σημαίνει ότι όλοι είναι ίσοι απέναντι στο Νόμο. Δημοκρατία σημαίνει ότι όλοι είναι ίσοι απέναντι στις ευκαιρίες. Δημοκρατία σημαίνει σταθερότητα και δημοκρατική τάξη, ότι κανείς δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να επηρεάζει ούτε να εκβιάζει εξελίξεις ούτε μέσα από τη Χώρα, ούτε έξω απ’ αυτήν. Δημοκρατία σημαίνει ότι στο δημόσιο συμφέρον υποτάσσονται τα πάντα. Και οι πάντες! Δημοκρατία σημαίνει διαφάνεια, όχι κομματικά «φέουδα». Σημαίνει διαφάνεια και στην ενημέρωση, στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, πρόσβαση για όλους στην Παιδεία, Υγεία και ταχύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης. Υπάρχει τέτοια Δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα; Την ξέρετε την απάντηση: Όχι, δεν υπάρχει! Μαζί θα τη φτιάξουμε! Μαζί τη φτιάχνουμε με αγώνες, με τόλμη κάθε μέρα.
Τέταρτον, στην Ελλάδα που χτίζουμε, πηγή δύναμης και υπερηφάνειας είναι ο Πολιτισμός μας! Ο Ελληνικός Πολιτισμός δεν είναι μόνο τα ένδοξα ερείπια από το χθες! Ούτε τα γύψινα αγαλματάκια που πουλάνε οι πραματευτές στους τουρίστες. Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι η μήτρα του σύγχρονου Πολιτισμού, είναι οι μεγάλες απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα του Ανθρώπου που όλες δόθηκαν εδώ, σε αυτό το χώρο, από ανθρώπους που λούζονταν από το ίδιο φώς, όπως εμείς, που βρέχονταν από τις ίδιες θάλασσες, όπως εμείς και, ναι, που δοκιμάζονταν από τα ίδια πάθη, όπως εμείς. Που ήταν ταυτόχρονα ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο, όπως εμείς, που μιλούσαν την ίδια γλώσσα, που πρωτοστατούσαν, ταυτόχρονα, σε απίστευτους αγώνες Ελευθερίας και σε μοναδικές τραγωδίες εμφύλιου σπαραγμού. Τα πάντα ειπώθηκαν εδώ. Τα πάντα γράφηκαν εδώ. Τα πάντα έγιναν εδώ. Κι όμως! Αυτή την κληρονομιά εμείς οι ίδιοι την αγνοούμε. Καμιά φορά την περιφρονούμε κιόλας. Σε αυτή την παρακμή πρέπει να μπει ένα τέλος! Η ανάδειξη της πολιτιστικής μας παράδοσης είναι αφετηρία Ανάκαμψης και πηγή δύναμης. Δεν αποτελεί «στροφή στο χθες». Είναι εφαλτήριο για άλματα στο αύριο. Τα μεγαλύτερα πνευματικά κινήματα τους τελευταίους αιώνες στην Ευρώπη υπήρξαν η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός.
Τα μεγαλύτερα κινήματα στην Ευρώπη, Αναγέννηση και Διαφωτισμός, έγιναν όταν οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν ξανά και διάβασαν με νέο μάτι τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Σήμερα, σε ένα σύγχρονο κόσμο, όπου παραμερίζονται οι ψεύτικες βεβαιότητες, τα δόγματα και οι ιδεοληψίες, μπαίνουν ξανά αιώνια ερωτήματα, όπου οι Αμερικανοί διαβάζουν ξανά Αριστοτέλη και Θουκυδίδη, όπου οι Ρώσοι διαβάζουν ξανά τους Πατέρες της Εκκλησίας και τον Πλάτωνα, όπου οι Κινέζοι διαβάζουν –το είδα στην Κίνα- ξανά τον Πλάτωνα μαζί με τον Κομφούκιο, όπου οι Ευρωπαίοι ανακαλύπτουν ξανά τον Ξενοφώντα και τον Πολύβιο, όπου επιστρέφει, ειδικά στην Ευρώπη, η μεγάλη συζήτηση που έγινε στην Αμερική, ανάμεσα στον Τζέφερσον και τον Χάμιλτον, που και οι δυο τους έκαναν συνεχείς και ευθείες αναφορές στους Έλληνες Κλασικούς, εμείς τι θα κάνουμε; Θα τα παρακολουθούμε όλα αυτά από μακριά, σιωπηλά και παθητικά; «Βουβοί και μοιραίοι αντάμα»; Θα μείνουμε πίσω, όταν όλοι οι άλλοι ανακαλύπτουν ξανά την Πνευματική μας Κληρονομιά; Ή θα πρωτοστατήσουμε σε αυτή τη σύγχρονη Αναγέννηση διεθνώς, που θα σημαίνει ταυτόχρονα και πνευματική Αναγέννηση της Πατρίδας μας;
Οι επτά αρχές για την ηγεμονία στην Δεξιά
Πρώτον, όχι αναδιανομή με δανεικά, αλλά παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα. Επί τόσα χρόνια είχε επικρατήσει σε αυτόν τον τόπο ένα μοντέλο ανάπτυξης που ενδιαφερόταν μόνο για την «αναδιανομή». Και έφτασε η Χώρα να αναδιανέμει δανεικά, σε βάρος των νέων παιδιών, των επόμενων γενεών! Οι λέξεις επένδυση, ανταγωνιστικότητα, εξωστρέφεια, ήταν ή ξεχασμένες ή απαγορευμένες! Η επιχειρηματικότητα και οι αποκρατικοποιήσεις το ίδιο. Όλα όσα γίνονταν παντού αλλάζουν. Εμείς τα είχαμε ξεχάσει, τα είχαμε απαγορεύσει. Η Ελλάδα έμενε πίσω συνεχώς. Τώρα τελειώνουν όλα αυτά. Απενοχοποιούμε την επιχειρηματικότητα. Στρεφόμαστε στην επένδυση, στην ανταγωνιστικότητα, στην εξωστρέφεια. Δεν ξεχνάμε την αναδιανομή του εισοδήματος ασφαλώς. Δεν ξεχνάμε τη στήριξη των πιο αδύναμων στρωμάτων ασφαλώς. Αλλά δεν μπορείς να αναδιανείμεις εκείνο που δεν παράγεις. Για να κάνεις αναδιανομή, πρέπει να παράγεις πρώτα. Πολεμάμε τη φτώχεια, πολεμάμε την ανεργία, πολεμάμε τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αλλά για να κερδίσει μια χώρα αυτόν τον «πόλεμο», πρέπει να χρησιμοποιήσει τα μεγάλα «όπλα»: Επενδύσεις, επιχειρηματικότητα, ανταγωνιστικότητα! Αυτά μόνο δημιουργούν πλούτο και φέρνουν εισόδημα και θέσεις εργασίας. Αυτά που δυστυχώς τα πολεμούσε η Χώρα μέχρι πρόσφατα. Τώρα σε αυτά θα στηριχθούμε για να αλλάξουμε τη μοίρα της.
Δεύτερον, ανταγωνιστικότητα σημαίνει υψηλή ποιότητα, χαμηλό κόστος, νέες επιχειρήσεις. Χαμηλό κόστος δεν σημαίνει «φθηνά εργατικά», όπως πιστεύουν κάποιοι. Σημαίνει υψηλή παραγωγικότητα εργασίας. Σημαίνει υψηλού επιπέδου εργατικό δυναμικό. Να αξιοποιήσουμε τα ταλέντα των ανθρώπων μας και να παράγουμε ένα σύγχρονο προσωπικό υψηλής μόρφωσης, συνεχούς εξειδίκευσης.
Η Ελλάδα ήταν γεμάτη στρεβλώσεις, που εμπόδιζαν την αύξηση και την είσοδο, την έναρξη νέων επιχειρήσεων. Σήμερα καταργούμε αυτές τις στρεβλώσεις και διευκολύνουμε την έναρξη νέων επιχειρήσεων. Αλλά ανταγωνιστικότητα σημαίνει πριν απ’ όλα δύο πράγματα: Χαμηλή φορολογία και πόλεμο στη γραφειοκρατία. Τον πόλεμο στη γραφειοκρατία τον αρχίσαμε ήδη. Καταργήθηκαν– θα πω μόνο ένα παράδειγμα- 81 πιστοποιητικά από διάφορες δημόσιες αρχές. Τώρα θα παρέχονται με ηλεκτρονικό τρόπο από τα ΚΕΠ σε μια μέρα. Εκεί που παλιά ήταν υπόθεση μηνών. Ο νέος επενδυτικός νόμος υποχρεώνει το κράτος να απαντά στις επενδυτικές προτάσεις εντός τριμήνου. Εκεί που παλιά χρειαζόταν τρία και τέσσερα χρόνια. Και που πολλές φορές η απάντηση δεν ερχόταν ποτέ. Κι έτσι δεν έρχονταν ούτε και οι επενδύσεις.
Όσον αφορά τη φορολογία, είμαστε υποχρεωμένοι, πριν από όλα, να καλύψουμε τα ελλείμματα. Δεν μπορούμε να ζούμε άλλο με δανεικά. Αλλά διευρύνουμε και τη βάση. Και κυρίως πολεμάμε τη φοροδιαφυγή! Γιατί δεν μπορεί κάποιοι να πληρώνουν τα πάντα και κάποιοι να γλιτώνουν για πάντα! Έτσι ανοίγουμε το δρόμο για μελλοντική μείωση των φόρων. Όλων των φόρων! Από το ΦΠΑ στην εστίαση που συνεχίζουμε να το παλεύουμε, μέχρι το φόρο εισοδήματος και το φόρο περιουσίας. Στόχος μου, και αν θέλετε και προσωπικό μου στοίχημα, είναι να φτάσουμε στο 15% του φόρου για κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα! Δεν θα πάμε εκεί από τη μια μέρα στην άλλη. Θα πάμε σταδιακά, αλλά με σίγουρα βήματα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κερδίσει οριστικά τη μάχη αυτή αν δεν μειώσει τους φόρους. Θα το πετύχουμε σταθερά στα επόμενα τέσσερα χρόνια, τέσσερα με πέντε το πολύ χρόνια.
Τρίτη αρχή της παράταξής μας είναι η Ασφάλεια του Πολίτη! Το είπαμε καθαρά: Η Ελευθερία δεν είναι αντίθετη με την Ασφάλεια, όπως νομίζουν κάποιοι. Η Ασφάλεια των πολιτών είναι προϋπόθεση Ελευθερίας. Η Ασφάλεια είναι εγγύηση Ελευθερίας! Δεν υπάρχει Ελευθερία χωρίς αίσθημα Ασφάλειας. Και έχουμε ήδη κάνει σημαντικά βήματα με χειροπιαστά αποτελέσματα.
Τέταρτη αρχή της Παράταξής μας είναι το δημόσιο συμφέρον. Το δημόσιο συμφέρον είναι βάση της Δημοκρατίας. Της δικαιοσύνης και της πολιτικής σταθερότητας. Η Δημοκρατία δεν είναι άθροισμα συντεχνιών. Δεν έχει «δίκιο» όποιος φωνάζει περισσότερο, όποιος ελέγχει «κυκλώματα» (διαπλοκή) ή όποιος εκβιάζει πιο αποτελεσματικά. Η Δημοκρατία δεν ελέγχεται από τα παρασκήνια, δεν τρομοκρατείται η δημοκρατία και δεν εκβιάζεται και σέβεται τα δικαιώματα όλων και δεν επιφυλάσσει διακρίσεις σε κανένα! Κι όπως έχουν δικαίωμα κάποιοι να διαδηλώνουν ελεύθερα, έχουν επίσης δικαίωμα, κάποιοι άλλοι, να πηγαίνουν ελεύθερα στη δουλειά τους.
Πέμπτον, πόλεμος στην λαθρομετανάστευση. Η Χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπέστη μιαν «άοπλη εισβολή» εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών. Και μόνο όταν αναφέρω τους αριθμούς αυτούς σε ξένους ηγέτες βλέπω στα μάτια τους και την έκπληξη και την ανησυχία. Δεν μπορεί η Ελλάδα να γίνει κέντρο υποδοχής εκατομμυρίων λαθρομεταναστών απ’ όλο τον κόσμο! Αυτό απλώς δεν γίνεται. Δεν είναι θέμα, μην κάνετε λάθος, ιδεολογίας ή ιδεοληψίας. Απλά δεν γίνεται και δεν το συζητάμε. Καταφέραμε ήδη μέσα σε ένα χρόνο να σταματήσουμε την προσέλευσή τους. Που έχει μειωθεί πια στο ελάχιστο. Καταφέραμε ακόμα να επαναπατρίσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες. Συνεχίζουμε να περιφρουρούμε τα σύνορα και να επεκτείνουμε τον έλεγχο στις γειτονιές. Αλλά το έργο του επαναπατρισμού τους είναι τεράστιο και χρειαζόμαστε τη βοήθεια των εταίρων μας. Ήδη ως Ελλάδα προωθούμε μιαν Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για να πειστούν οι χώρες προέλευσης να τους δεχθούν πίσω. Η Ενωμένη Ευρώπη έχει το ειδικό βάρος να πείσει τις χώρες αυτές και να σταματήσουν πια αυτά τα καραβάνια των απελπισμένων. Μπορεί να γίνει προπύργιο σταθερότητας στην περιοχή. Και δεν μπορεί να αφήσουμε σεισμικά κύματα ταραχών στη γειτονιά μας να διαλύουν τη Χώρα.
Έκτη αρχή της παράταξής μας: το Εθνικό συμφέρον! Το Έθνος για μας δεν είναι έννοια «ξεπερασμένη». Το Έθνος είναι πάνω από κόμματα, το Έθνος είναι πάνω από ιδεοληψίες, το Έθνος μάς ενώνει μεταξύ μας. Το Έθνος μάς ενώνει με όσους Έλληνες πέρασαν, άφησαν το αποτύπωμά τους, αλλά δεν υπάρχουν πια. Αλλά το Έθνος μάς ενώνει και με εκείνους που δεν ήλθαν ακόμα. Το Έθνος είναι η ρίζα μας, η υπερηφάνειά μας, το χρέος μας, απόλυτα συνυφασμένο με την Ελευθερία και με την Αξιοπρέπειά μας. Το Έθνος είναι η συγκίνηση που δεν χρειάζεται να την εξηγήσει όποιος τη νιώθει. Και δεν μπορεί να την καταλάβει όποιος δεν τη νιώθει. «Έθνος» είναι η κοινή Πατρίδα που έχουν οι πολίτες. Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς πολίτες, πολίτες χωρίς πόλη, χωρίς κοινή Πατρίδα! Και χώρες χωρίς Εθνική υπόσταση, δεν είναι ελεύθερες χώρες, είναι «γεωγραφικοί» χώροι, πιόνια στα χέρια των ισχυρών. Για μας λοιπόν, για την παράταξή μας, η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «χώρος»! Και οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι «πληθυσμός»!
Έβδομον, η παράταξή μας είναι και ευρωπαϊκή, στρατηγικά. Είναι συνυφασμένη με τις καλύτερες πνευματικές παραδόσεις του Ελληνισμού! Οικουμενική σκέψη, ανοιχτοί ορίζοντες, λαχτάρα επιστροφής στην «Ιθάκη». Εμείς δεν γίναμε «ευρωπαϊστές» από μόδα. Δεν γίναμε «ευρωπαϊστές» από υπολογισμό ή από ανάγκη. Ήμασταν πάντα και είμαστε για πάντα «ευρωπαϊστές». Άρα, η καλύτερη και ισχυρότερη εγγύηση του ευρωπαϊκού μας προσανατολισμού, είναι η βαθιά προσήλωσή μας στο εθνικό συμφέρον, στην Ελληνική μας Παράδοση. Το Εθνικό συμφέρον είναι, λοιπόν, απόλυτα συμβατό με την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα. Για παράδειγμα, θέλουν να μπουν τα δυτικά Βαλκάνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν είναι να διαδραματίσουμε ρόλους σταθερότητας θέλουμε πίσω μας τη γειτονιά μας σταθερή, δημοκρατική, με Ανάπτυξη. Γι’ αυτό και επιμένουμε ότι δεν χωράνε αλυτρωτισμοί. Προβλήματα που υπάρχουν σε γειτονικές χώρες πρέπει να λυθούν οριστικά. Να λυθούν. Όχι να κρυφτούν «κάτω από χαλί». Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους γείτονές μας. Που σημαίνει, αν θέλουν τα Σκόπια να μπουν στην Ευρώπη, εμείς θα τους βοηθήσουμε, αλλά εκείνοι να παραιτηθούν από τον αλυτρωτισμό τους και να συμφωνήσουν σε ένα όνομα για κάθε χρήση, που δεν θα θίγει την ελληνικότητα της Ελληνικής Μακεδονίας.
Η απομόνωση των δύο άκρων
Θέλω να πω ξεκάθαρα ότι υπάρχουν απέναντί μας κάποιοι άλλοι, όχι εμείς, δέσμιοι ακραίων ιδεολογιών, που θέλουν την Ελλάδα δεμένη με το χθες. Που θέλουν να κρατήσουν ίδια όλα όσα πρέπει να αλλάξουμε. Που θέλουν να προστατέψουν τα φέουδα των βολεμένων. Και που αυτό το αποκαλούν «Δικαιοσύνη». Που θέλουν να διασώσουν την ασυδοσία των συντεχνιών. Να κατεβάζουν διακόπτες, να καταλαμβάνουν δημόσια περιουσία, να καίνε την Αθήνα φορώντας κουκούλες. Και να τα αποκαλούν όλα αυτά «Δημοκρατία»! Να προκηρύσσουν απεργίες κάθε τόσο, να απαγορεύουν στις εφημερίδες να εκδοθούν, εκτός από τις δικές τους. Και σε αυτές που «επιτρέπουν», να τους υπαγορεύουν βέβαια τι θα γράψουν. Είναι αυτό που λένε «Ελεύθερη Ενημέρωση». Εμποδίζουν τις επενδύσεις. Κι ύστερα διαμαρτύρονται για την ανεργία. Διώχνουν επιχειρήσεις. Κι ύστερα διαμαρτύρονται για τα λουκέτα. Θέλουν να βγει η Ελλάδα από την Ευρώπη, αλλά τσακώνονται για το πώς, το πότε και το γιατί. Δεν θέλουν αποκρατικοποιήσεις, αλλά καταγγέλλουν την κυβέρνηση αν κάποια αποκρατικοποίηση ξαφνικά σκοντάψει. Κι ύστερα την ξανά-καταγγέλλουν την Κυβέρνηση, όταν προχωρήσει η αποκρατικοποίηση. Διαμαρτύρονται- και το ζω συνεχώς- όταν ο ξένος Τύπος μιλάει, όπως μιλάει τελευταία για επιτυχίες της Ελλάδας, ενώ πανηγύριζαν όταν ο ίδιος Τύπος μίλαγε παλαιότερα για έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Εύχονται διακαώς η Ελλάδα να αποτύχει. Κι όταν η χώρα προχωράει, μένουν αμήχανοι, ή λουφάζουν ή αμφισβητούν τις επιτυχίες της πατρίδας τους, ακόμα κι όταν τις αναγνωρίζουν οι χειρότεροι επικριτές μας μέχρι σήμερα.
Θέλουν η Κυβέρνηση να πέσει, αλλά δεν τολμάνε να τη ρίξουν. Παριστάνουν ότι έχουν σχέδιο, και κάθε τόσο βγαίνει μια «συνιστώσα» τους και λέει ακριβώς τα αντίθετα. Δεν έχουν ιδέες, απλώς απεχθάνονται οτιδήποτε καλό συμβαίνει ή πάει να συμβεί στη χώρα. Δεν έχουν απόψεις, έχουν μόνο εμμονές. Εμφανίζονται ως «προοδευτικοί», αλλά εκπροσωπούν τους χειρότερους εφιάλτες του χθες! Και είναι τόσο δήθεν «προοδευτικοί», που κάθε τόσο ταυτίζονται στη Βουλή και ψηφίζουν και μαζί με τους νεοναζί!
Και οι νεοναζί, από την πλευρά τους, επικαλούνται τις ακρότητες των άλλων, για να διαπράξουν κι εκείνοι τα ίδια και χειρότερα! Επικαλούνται οι Νεοναζί την «Πατρίδα» και θαυμάζουν τους χειρότερους τυράννους που γνώρισε ποτέ αυτή η Πατρίδα! Η Ελλάδα που κάποτε πολέμησε όρθια και μόνη το Ναζισμό, διασύρεται σήμερα από θαυμαστές των Νεοναζί! Ιδεολογία τους είναι το απροκάλυπτο μίσος, το λαθρεμπόριο του πατριωτισμού! Μίσος για κάθε τι μεγάλο και σπουδαίο γέννησε ποτέ η Ελλάδα. Μίσος για την Παράδοση, την Οικουμενικότητα τη Δημοκρατία, τον Ανθρωπισμό, την Ισορροπία, το Μέτρο, τον Ιδεαλισμό. Εκπροσωπούν το μίσος και κηρύσσουν το Μίσος.
Και τα δύο, λοιπόν, άκρα, εύχονται και προσεύχονται και κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε η Ελλάδα να αποτύχει, να βγει από την Ευρώπη, να χάσουμε το στοίχημα.
Εδώ πέρα απόψε τους το λέμε ξεκάθαρα. Δεν θα τους το επιτρέψουμε! Δεν θα τους αφήσουμε εμείς, η παράταξη της Ελλάδας και της Ευρώπης. Δεν θα τους αφήσουμε εμείς, εμείς που χτίζουμε τη Νέα Ελλάδα, σε μιαν Ευρώπη που κι εκείνη τόσο πολύ αλλάζει. Εμείς που αγωνιστήκαμε για να στεριώσει η Δημοκρατία, δεν θα αφήσουμε τους εχθρούς της να την ποδοπατήσουν. Εμείς που σχεδιάζουμε την Νέα Ελλάδα του Αύριο, δεν θα αφήσουμε τους ακραίους, που ζουν με τους εφιάλτες του χθες, να μας κρατήσουν κολλημένους στο Χθες.
Ενότητα: η Παράταξη ανοίγει τα φτερά της, θα ενώσει την Ελλάδα
Φίλες και φίλοι, Τώρα στηρίζουν τις προσπάθειές μας. Παλεύουν δίπλα μας πολλοί περισσότεροι. Το στοίχημα δεν είναι μόνο δικό μας. Πιστέψτε με, είναι η μοίρα, είναι το μέλλον αυτού του τόπου. Εμείς θα βάλουμε την σφραγίδα μας αλλά ζητούμε τη βοήθεια, τη στήριξη από όλους γιατί θα τα καταφέρουμε μόνον ως ενωμένοι όλοι οι Έλληνες. Τείνουμε το χέρι σε όλους. Ακόμα και στους αντιπάλους μας.
Η Νέα Ελλάδα που οικοδομούμε είναι πάνω από κόμματα. Θα την πετύχουμε όλοι μαζί. Θα την πετύχουμε μόνον ενωμένοι και θα ανήκει σε όλους.
Θέλω να το πω καθαρά, αυτή η Παράταξη ανοίγει τα φτερά της, θα ενώσει την Ελλάδα. Μέσα στις γραμμές και γύρω της, θα ενώσει όλους τους Έλληνες. Όσους για διάφορους λόγους έφυγαν παλαιότερα… Εκείνους που δεν στάθηκαν ποτέ δίπλα μας. Προσκλητήριο δίνουμε σε όλους!
Όλοι εκείνοι που αφήνουν πίσω το παρελθόν κι έχουν την ίδια λαχτάρα με μας, να χτίσουμε τη Νέα Ελλάδα. Όλοι εκείνοι που θέλουν να κλείσουν το δρόμο στους ακραίους, που θέλουν να κλείσουν το δρόμο σε νέους διχασμούς. Όλοι εκείνοι που θέλουν μιαν Ελλάδα ισχυρότερη, αξιότερη, πιο σεβαστή, μέσα σε μιαν Ευρώπη πιο Αναπτυξιακή, με περισσότερη Αλληλεγγύη. Προσκλητήριο Ενότητας κάνουμε απόψε. Για να χτίσουμε μαζί τη Νέα Ελλάδα.
Ας κάνουμε, λοιπόν, το «απίστευτο»: Και ας μείνουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά! Όρθιοι, εκεί που μας είχαν γονατισμένους… Ας κάνουμε μια νέα αρχή, εκεί που μας είχαν «τελειωμένους». Ας χτίσουμε αυτή την καινούργια Νέα Ελλάδα, που τα αξίζει η Ιστορία μας. Και που την οφείλουμε στα παιδιά μας.
Χρέος δικό μας δεν είναι να κόβουμε μισθούς και συντάξεις. Χρέος μας είναι να βάλουμε την Ελλάδα σε δρόμο Ανάπτυξης. Χρέος δικό μας δεν είναι να συγκρουόμαστε με τους εταίρους μας ούτε να υποτασσόμαστε στους δανειστές μας… Χρέος μας είναι να απαλλαγούμε από την ανάγκη των δανεικών. Χρέος μας δεν είναι να τσακωνόμαστε μεταξύ μας για εκλογικά ποσοστά ή για υπουργικές καρέκλες… Χρέος είναι να δημιουργούμε θέσεις εργασίας για τα νέα τα παιδιά, ευημερία, προοπτική για τον Έλληνα επιχειρηματία. Χρέος δικό μας δεν είναι να βριζόμαστε πάνω στα ερείπια της Χώρας μας. Χρέος μας είναι να χτίσουμε τη Νέα Ελλάδα! Χρέος δικό μας δεν είναι να διαφωνούμε μεταξύ μας για το σε ποιο ξένο «προστάτη» θα προσκολληθούμε ως Χώρα… Χρέος μας είναι να ενωθούμε, για να μην έχουμε ανάγκη από «προστάτες», για να κερδίζουμε εταίρους και συμμάχους. Και κυρίως το σεβασμό τους.
Αυτό το χρέος έχει πια όνομα: Το λένε «Νέα Ελλάδα»! Και δεν είναι μόνο δικό μας. Είναι όλων των Ελλήνων! «Σ’ αυτό τον τόπο όσοι αγαπούνε»… κάπως έτσι ονειρεύονται τη χώρα τους. Είμαστε μαζί τους. Κι είναι μαζί μας!
Τελειώνω γιατί πράγματι το τελευταίο διάστημα και εγώ ακόμα ομολογώ ότι το παράκανα.
Παραφράζοντας τους στίχους του Πάμπλο Νερούντα που έκανε για την πατρίδα του τη Χιλή, και που πιστεύω ότι είναι εκείνο που θέλει σήμερα ν’ ακούσει η ψυχή του Έλληνα:
Θα σε υποχρεώσουμε Πατρίδα,
Θα σε υποχρεώσουμε Ελλάδα
Να κάνεις θαύματα,
Γιατί μέσα μας
Βρίσκεσαι Εσύ, η Ελπίδα και το Θαύμα!
Με το τωρινό μας Συνέδριο,
Φίλες και φίλοι, ανοίγουμε ένα τέτοιο πλατύ δρόμο, μια λεωφόρο Ενότητας. Ενότητας όλων των Ελλήνων. Ενότητας για την Ελλάδα. Ενότητας για τη Νέα Ελλάδα.
antinews.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου