Αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Της Αλήθειας;
Ο απόρρητος χάρτης από το αρχείο του Κίσιντζερ, με ημερομηνία 13 Αυγούστου, δείχνει ακριβώς το όριο που θα προχωρούσε ο "Αττίλας 2" την επόμενη ημέρα. Τότε που η Ελλάδα και η Εθνική Φρουρά δεν προέβαλαν καμία αντίσταση. Πώς γνώριζε ο Κίσιντζερ ότι δεν θα αντιδράσει Ελλάδα και Κύπρος και χάραξε τα όρια της δεύτερης εισβολής με τόση ακρίβεια. Κάποιος δεν πρέπει να απαντήσει σ' αυτό το ερώτημα;
Την Τετάρτη γιορτάστηκε με λιτή τελετή η 39η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήταν τότε, στις 24 Ιουλίου του 1974, που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε στην Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι είχαν κατορθώσει να κάνουν ένα προγεφύρωμα δίπλα στην Κυρήνεια, καταλαμβάνοντας μόλις το 5-7% του εδάφους της Κύπρου.
Είχε προηγηθεί το προδοτικό πραξικόπημα, στις 15 Ιουλίου, από την κυβέρνηση της Αθήνας, η οποία ανέλαβε τα ηνία μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αυτού που επιχειρείται από μια μερίδα πολιτικών και εκπαιδευτικών να παρουσιαστεί ως εθνική επέτειος μείζων της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου, ενώ όλοι γνωρίζουν ότιη εξέγερση εκείνη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια «κεκαλυμένη» -προκαταρκτική την λέμε επιτελικά στο στρατό- επιχείρηση εκείνων των δυνάμεων που επεδίωκαν το διαμελισμό της Κύπρου. Όλοι γνωρίζουν ότι όταν το άρμα άνοιγε την πόρτα του Πολυτεχνείου, άνοιγε στην ουσία και ο καταπέλτης των αποβατικών, στην ακτή Πέντε Μίλι της μαρτυρικής Κυρήνειας.
Επίσης, της αποκατάστασης της Δημοκρατίας είχαν προηγηθεί δεκάδες αναφορές των υπηρεσιών πληροφοριών για τις συγκεντρώσεις τουρκικών στρατευμάτων στη Μερσίνα, με τις ανάλογες εκτιμήσεις ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται για στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο, για να ακολουθήσουν οι διαβεβαιώσεις των πολιτικών και ανωτάτων υπηρεσιακών παραγόντων ότι «δεν πρόκειται να γίνει τίποτα»!
Της αποκατάστασης της Δημοκρατίας είχε προηγηθεί η εισβολή στην Κύπρο, με τους Τούρκους να αποβιβάζονται με την …ησυχία τους στο νησί,
τη στιγμή που τα ελληνικά ολοκαίνουργια και πάνοπλα Φάντομ, πολύ
ανώτερα των τουρκικών μαχητικών, μεταστάθμευαν στο αεροδρόμιο του
Ηρακλείου, με ετοιμότητα «εκτέλεσης αποστολών προσβολής των αποβιβαζομένων εχθρικών δυνάμεων στην Κύπρο», όπως αναφέρει ο αντιπτέραρχος Παναγιώτης Μπαλές στο βιβλίο του «Παρακαταθήκες Αετών». Ο κ. Μπαλές ήταν επικεφαλής της μιας εκ των δυο τετράδων Φάντομ, που ήταν
έτοιμες να καταβυθίσουν και να καταρρίψουν πλοία και αεροσκάφη που
συμμετείχαν στην επιχείρηση του Αττίλα, μετατρέποντας την απόβαση σε
εφιάλτη και τραγωδία για τους Τούρκους. Μόνο που η διαταγή για την
εκτέλεση αυτής της αποστολής δεν ήλθε ποτέ, ούτε στον πρώτο, ούτε στο
δεύτερο Αττίλα!Παρεμπιπτόντως, τον κ. Μπαλέ, άριστο αξιωματικό με περγαμηνές, τον απεστράτευσε μαζί με εκατοντάδες άλλους άριστους αεροπόρους η «Γενιά του Πολιτεχνείου», όταν ανέλαβε να φέρει σε πέρας την επόμενη «αποστολή» της, που ήταν -εκτός από τη διάλυση της Ελλάδας- αυτή της διάλυσης της Πολεμικής Αεροπορίας, για να ανοίξει η «Κερκόπορτα» και να γίνει πιο εύκολα η εκχώρηση του Αιγαίου στους Τούρκους.
Της αποκατάστασης της Δημοκρατίας ακολούθησαν στη Γενεύη οι ειρηνευτικές συνομιλίες για την Κύπρο, μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών των τριών εγγυητριών χωρών της Κυπριακής Ανεξαρτησίας (Μαύρος, Γκιουνές, Κάλαχαν), που κατέληξαν στη Διακήρυξη της 30ής Ιουλίου, με τις σχετικές διαβεβαιώσεις των Τούρκων για μη επέκταση των περιοχών που κατείχαν και τα άλλα συναφή.
Ακολούθησε η δεύτερη φάση των ειρηνευτικών συνομιλιών της Γενεύης (8-14 Αυγούστου), που κατέληξαν στη δεύτερη εισβολή, με την οποία οι Τούρκοι κατέλαβαν το 38% της Κύπρου. Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, οι χουντικοί έχασαν το 5-7% της Κύπρου και οι πολιτικοί το 30-33%.
Μπορεί να αντιτείνει κανείς ότι η επιχείρηση εισβολής και κατοχής της Κύπρου, δεν είναι μια απλή μαθηματική πράξη, μια προσθαφαίρεση. Σωστό. Όμως, τι μπορεί να αντιτάξει κανείς στο επιχείρημα ότι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας, παρέμεινε εντελώς απαθής στο δεύτερο Αττίλα, να παρακολουθεί το θάνατο και την ατιμωτική αιχμαλωσία χιλιάδων Ελλήνων, τον εκπατρισμό διακοσίων χιλιάδων Ελλήνων από τις προαιώνιες εστίες τους και την κατάληψη σχεδόν της μισής Κύπρου, δηλαδή την απώλεια εθνικού εδάφους, που είναι ο ορισμός της προδοσίας; Αν αυτό δεν είναι προδοσία, τότε τι είναι;
Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε ότι όσο διαρκούσαν οι συνομιλίες στη Γενεύη, η κ. Γλαύκος Κληρίδης, που είχε «αποκαταστήσει» κι αυτός τη Δημοκρατία στην Κύπρο, είχε ενημερώσει τον κ. Καραμανλή ότι οι Τούρκοι, παρά την εκεχειρία, στέλνουν ενισχύσεις, και εφόδια στο θύλακα που είχαν καταλάβει στην Κερύνεια. Συγκεκριμένα, ο Κληρίδης φέρεται να είπε στον Έλληνα πρωθυπουργό: «Εδώ αποβιβάζουνε οι Τούρκοι στρατό, φέρνουνε εφόδια και τα λοιπά και εσείς δεν στέλνετε τίποτα.», για να του απαντήσει ο Καραμανλής «Μην φοβάσαι. Δεν πρόκειται να γίνει άλλη εισβολή.»
Δηλαδή, η διαβεβαίωση, ήταν ακριβώς ίδια με τη διαβεβαίωση που έδινε ο Ιωαννίδης στους εν Κύπρω αξιωματικούς που αγωνιούσαν για τη συγκέντρωση στρατευμάτων: «Μην φοβάσαι. Δεν πρόκειται να γίνει εισβολή.»
Οι αναγνώστες μπορούν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, όμως αν θέλουμε να πετάξουμε κάποια μέρα τον τουρκικό στρατό κατοχής από την Κύπρο και αν θέλουμε να ανατρέψουμε τα επεκτατικά σχέδια που έχουν σήμερα που μιλάμε οι Τούρκοι για το Αιγαίο και τη Θράκη, κάποια μέρα θα πρέπει να πούμε ολόκληρη την αλήθεια στον ελληνικό λαό, για το τι πραγματικά ήταν αυτό που αποκαλούμε «εξέγερση του Πολυτεχνείου, Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και Μεταπολίτευση».
Έχουμε το θάρρος, όμως, να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια;
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου