Ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΕΝΤ δικού μας χρήματος στους «τοκογλύφους» και «ναζί» δανειστές μας έναντι του υπέρογκου χρέους μας!
Ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΕΝΤ δικού μας χρήματος στους «τοκογλύφους» και «ναζί» δανειστές μας έναντι του υπέρογκου χρέους μας!
Ακόμη ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΣΕΝΤ δικού μας χρήματος ………….
Ευχαρίστως θα αντέγραφα την παραπάνω φράση καμιά πενηνταριά φορές ακόμη μπας και καταφέρω να συμβάλλω έστω και στο ελάχιστο στην κατάρριψη του μεγαλύτερου μύθου της εποχής της κρίσης. Του μύθου που λέει πως, οι θυσίες του ελληνικού λαού, τα χαράτσια, οι υπέρογκοι φόροι, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, οι έκτακτες εισφορές, ο αυξημένος ΦΠΑ, οι αυξημένοι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, οι εισφορές αλληλεγγύης, ο φόρος ακινήτων και οποιοδήποτε άλλο μέτρο «απομυζά» ρευστότητα από την αγορά και τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς, έχουν ως τελικό αποδέκτη το εξωτερικό χρέος της χώρας και τους ανάλγητους δανειστές μας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος από αυτό. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει πως όσο δεν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα, το κράτος δεν του φτάνουν όσα εισπράττει από ΟΛΕΣ τις πηγές και κυρίως από τις παραπάνω αναφερόμενες για να καλύψει τις ΔΙΚΕΣ του ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ δαπάνες. Κοινώς, όχι μονάχα δεν περισσεύει ούτε σεντ για να πάει στην εξυπηρέτηση του χρέους αλλά μέχρι φέτος, χρειαζόμασταν ΕΠΙΠΛΕΟΝ δανεικά κάθε χρόνο ώστε να καλύπτουμε τόσο τα πρωτογενή ελλείμματα, όσο και τους τόκους των παλαιότερων δανεικών μας. Οι ίδιοι οι δανειστές μας τέσσερα σχεδόν χρόνια τώρα, αναχρηματοδοτούν το εξωτερικό μας χρέος και ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ καλύπτουν και τα ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ μας ελλείμματα μέσω των δανειακών συμβάσεων που υπογράφουμε μαζί τους.
Μέχρι σήμερα λοιπόν, η αλήθεια είναι, και λυπάμαι αν χαλάω έτσι την μανέστρα ορισμένων «αντιμνημονιακών», «εθναμυντόρων», «επαναστατών», επαγγελματιών γκρινιάρηδων, πολιτικών σπεκουλαδόρων και απίστευτων λαϊκιστών χωρίς τσίπα ευθύνης πάνω τους, πως ξεζουμίζεται μέχρι αναισθησίας ένα μέρος του πληθυσμού, και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους «γδέρνονται» τα τελευταία κομμάτια του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα και οι «νοικοκυραίοι», μόνο και μόνο για να πληρώσει το κράτος τους μισθούς, τις συντάξεις και τα υπόλοιπα έξοδα ενός φουσκωμένου, αντιπαραγωγικού, ανίκανου στην πλειοψηφία και διεφθαρμένου στην νοοτροπία ευρύτερου δημόσιου τομέα, τις παροχές προς τα χρεοκοπημένα από δεκαετίες (αν)ασφαλιστικά ταμεία και τις «προμήθειες» των κρατικοδίαιτων «βδελλών» που κολλημένες πάνω του, παριστάνουν ακόμη τους «επιχειρηματίες».
Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια και απορώ που μονάχα ελάχιστα κυβερνητικά χείλη τολμούν να την εκστομίσουν. Δεν καταλαβαίνω τι φοβούνται, τι σκιάζονται, τι πιστεύουν βαθιά μέσα τους όλοι αυτοί οι πολιτικοί που τρέμουν μια τόσο απλή και ξεκάθαρη αλήθεια. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά είναι έτοιμοι να οδηγήσουν μια ολόκληρη χώρα στην καταστροφή και τον οικονομικό όλεθρο, στον βωμό ενός απίστευτου ψεύδους, ενός σχεδόν γκροτέτσκου λαϊκισμού που λέει πως εμείς δεν φταίμε σε τίποτε και φταίνε μονάχα οι ξένοι, ότι κάποιοι τοκογλύφοι του 1-2%(!) μας πίνουν το αίμα, πως οι θυσίες μας πηγαίνουν σε ξένες τσέπες όταν ούτε σεντ δικό μας δεν έχει πάει εκεί, πως οι Γερμανοί και οι άλλοι ετοιμάζονται να μας αγοράσουν φθηνά όταν τρομάζουμε να βρούμε αγοραστή ακόμη και για τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας που (τάχαμου) εκποιούμε σχεδόν χαριστικά, πως δήθεν οι ξένοι μας επέβαλαν τις θυσίες και τα ανάλγητα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις όταν εμείς οι ίδιοι γονυπετείς τους παρακαλάγαμε γι’ αυτά, γνωρίζοντας πως αν σταματούσαν να χρηματοδοτούν τα ελλείμματα και το παλαιότερο χρέος μας, η χώρα θα είχε καταστραφεί προ πολλού, όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί με μισή καρδιά στο Τέξας ακόμη και ο Αλέξης!
Είμαι βαθιά πεπεισμένος, πως αν δεν παραδεχτούμε ως κοινωνία την αλήθεια που αυτό το ταπεινό σημείωμα υπενθυμίζει, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας για την χώρα. Αργά και σταθερά θα ακολουθήσουμε τον κατηφορικό δρόμο της οικονομικής απαξίωσης των τελευταίων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, θα πουλήσουμε (φθηνά ή ακριβά αδιάφορο) τα τελευταία ασημικά της, θα καταστρέψουμε αλόγιστα ή θα εξαναγκάσουμε σε επιχειρηματική αποδημία τους τελευταίους θυλάκους υγιούς επιχειρηματικότητας και κατόπιν, «ηρωικοί», μοιραίοι και ξεροκέφαλοι ως Έλληνες, θα βουλιάξουμε όλοι μαζί στο βαθύ σκότος ενός οικονομικού μεσαίωνα που ίσως βαστήξει και μερικές δεκαετίες!
Μακάρι να βγω ψεύτης φίλοι μου! Χίλιες φορές μακάρι …
Akenaton
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου