β) Έχοντας εγκλωβιστεί η κυβέρνηση σε μια (απόλυτη, πλέον) ανάγκη να κερδίσει το παιχνίδι με την Χ.Α., το χειρότερο που θα μπορούσε να της συμβεί, θα ήταν μια μετατόπιση της Χ.Α. από την θέση του θύτη, στην θέση του θύματος. Αυτό ήδη συνέβαινε, στα μάτια των οπαδών της Χ.Α., λόγω της συνολικής θεσμικής και επικοινωνιακής επίθεσης που το κόμμα αυτό δεχόταν μετά την δολοφονία Φύσσα. Ωστόσο, τώρα πια θα είναι πολύ δύσκολο να συντηρηθεί η θεσμική επίθεση, και μάλλον απολύτως αδύνατον να συντηρηθεί η επικοινωνιακή επίθεση.
γ) Άρα, η κυβέρνηση βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σε μια σχεδόν αναπόφευκτη πολιτική ήττα έναντι της Χ.Α., πολιτική ήττα σχεδόν υπαρξιακών διαστάσεων. Η Χ.Α. αποτελούσε μια πολύ σοβαρή πολιτική απειλή στα δεξιά της, προς στιγμήν φάνηκε μετά την δολοφονία Φύσσα ότι αυτή η απειλή τουλάχιστον ανασχέθηκε, όμως τώρα πια κινδυνεύει να ηττηθεί χωρίς να χρειάζεται η Χ.Α. να κάνει σχεδον τίποτα. Ας αναλογιστούμε μόνον τι θα σημαίνει για την κυβέρνηση μια αρκετά πιθανή, πλέον,
αθώωση του Μιχαλολιάκου και των λοιπών από τις (έτσι κι αλλιώς όχι ιδιαίτερα θεμελιωμένες) κατηγορίες που τους αποδίδονται.
δ) Αυτά συμβαίνουν ακριβώς την στιγμή κατά την οποία το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων της Ελλάδας έπεσε κάτω από το 8% στο 7,9%, για πρώτη φορά από το 2010. Μια εξέλιξη δηλαδή που έγινε με καλά μεθοδευμένες προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά και που έφερνε την Ελλάδα σε απόσταση αναπνοής από την έξοδο στις αγορές. Για την ακρίβεια, θα την βγάλει στις αγορές σε έναν-δυο μήνες, εάν συνεχιστεί.
ε) Εάν λοιπόν κάποιοι θέλουν την πολιτική ήττα της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίησή της, την ανατροπή της πορείας εξόδου από το Μνημόνιο, στην οποία είχε μπει σχεδόν αμετάκλητα (πλην “ατυχήματος”) η χώρα και την συντήρηση της κρίσης στην Ελλάδα, αυτό που συνέβη χθες ήταν ένας ιδανικός τρόπος για να επιτευχθεί: Μοιάζει με αριστερίστικη “αντεκδίκιση” για την δολοφονία Φύσσα, στριμώχνει άγρια την κυβέρνηση χωρίς να γίνει αντιληπτή η στόχευση αυτή, και δεν κάνει καθόλου ορατό τον τελικό στόχο, που είναι η συντήρηση της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησαν ο ΓΑΠ και τα αφεντικά του.
στ) Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το ακόλουθο: Είναι λάθος να νομίζει κανείς ότι η Χ.Α. θα αντιδράσει βίαια στις δύο δολοφονίες. Ακριβώς επειδή το όλο πολιτικο προφίλ της Χ.Α. γέμει υπονοουμένων βίας, η ηγεσία της Χ.Α. ήταν ανέκαθεν εξαιρετικά προσεκτική στο να μην ασκεί πραγματικά βία η ίδια η Χ.Α. Αυτό συμβαίνει και στα τριάντα χρόνια παρουσίας της εν λόγω οργάνωσης στα ελληνικά πράγματα. Γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι στο στόχαστρο και ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί πολιτικά την άσκηση βίας. Θα το δείτε και τις επόμενες κρίσιμες ημέρες/εβδομάδες, πόσο η Χ.Α. θα εγκολπωθεί για τα καλά τον ρόλο του θύματος και δεν θα εντείνει η ίδια περαιτέρω το φαύλο κύκλο της βίας: Πολύ απλά, δεν την συμφέρει. Βρήκε μια μοναδική ευκαιρία να εξέλθει από το στρίμωγμα που την έφερε η δολοφονία Φύσσα και θα την αφήσει να πάει χαμένη;
Συμπέρασμα: Το χτύπημα είναι ή 1) τυφλό χτύπημα μίσους από αριστεριστές τρομοκράτες ή 2) “χειρουργικό” χτύπημα αποσταθεροποίησης με στόχο οικονομικό εις βάρος της χώρας. Αν δεν ισχυει το πρώτο (και ο επαγγελματισμός των δραστών δείχνει ότι μάλλον δεν ισχύει το πρώτο), τότε η στοιχειώδης πολιτική ανάλυση των δεδομένων δείχνει ότι η στόχευση δεν μπορεί να ήταν η έναρξη ενός άτυπου εμφυλίου μεταξύ χρυσαυγιτών-αριστεριστών, ακριβώς λόγω της καταγεγραμμένης συμπεριφοράς της Χρυσής Αυγής στο παρελθόν, αλλά και λόγω της στοιχειώδους κοινής λογικής που υπαγορεύει στην Χ.Α. να “κάτσει στ’ αυγά της” και να επωφεληθεί από αυτούς που δουλεύουν γι’ αυτήν.
Θα πρέπει λοιπόν να ιδωθεί η (πιθανότατη) εκδοχή του αποσταθεροποιητικού χτυπήματος στις σωστές της διαστάσεις, που είναι η πολιτική ήττα της κυβέρνησης έναντι της Χ.Α., μέσω της ηθικής πριμοδότησης που δίνει το χτύπημα στην Χ.Α.
Εάν ισχύει η εκδοχή της αποσταθεροποίησης, από μια άποψη είναι καλό αυτό που συνέβη: δείχνει ότι οι εχθροί της χώρας δεν είχαν τη δυνατότητα (ή την βούληση) για κάτι περισσότερο, στην κρίσιμη αυτή καμπή των δημοσίων οικονομικών. Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να βρει τρόπους πολιτικής αντίδρασης απέναντι στην Χ.Α., και να προσπαθήσει να απεγκλωβιστεί από τις κινήσεις υψηλού πολιτικού ρίσκου της πολιτικής “Δένδια” (ας την πούμε έτσι) έναντι της Χ.Α.
Αυτό προϋποθέτει βέβαια συνολικότερο πολιτικό σχεδιασμό και συνολικότερο αναπροσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής στρατηγικής. Ίσως π.χ. κάποια στιγμή θα έπρεπε να ενεργοποιηθεί και εκείνη η έρμη “μία και μόνη εξεταστική για το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο”. Αν είναι ο Σαμαράς να βγει στις αγορές, άρα να πάει σε σύγκρουση με τις δυνάμεις που θέλουν παράταση του Μνημονίου για την Ελλάδα, γιατί να μην πάει σε συνολική σύγκρουση με αυτούς; Η πορεία αυτή μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα πολιτικά ασφαλέστερη για τον Σαμαρά από την πορεία υπαρξιακής σύγκρουσης με την Χ.Α., στην οποια μπήκε με την σύλληψη Μιχαλολιάκου και λοιπών. Πρέπει όμως και να δικαιολογηθεί πολιτικά το γιατί όλον αυτόν τον καιρό ο Σαμαράς ήταν αναγκασμένος να συμμαχεί με τον διάβολο των δυνάμεων του Μνημονίου.
Η ουσία είναι ότι κάπου εδώ που πλησιάζει στο στόχο της η κατ’ ουσίαν αντιμνημονιακή πολιτική Σαμαρά, πρέπει να αρχίσει να το λέει κιόλας ο Σαμαράς ότι είναι κατά βάθος αντιμνημονιακή η πολιτική του, και να πάψει να προσποιείται πόσο πολύ του αρέσει η μνημονιακή πολιτική του, υπό την πίεση της “πολιτικής δέσμευσης στις μεταρρυθμίσεις” που του έχει επιβάλλει η τρόικα. Έλεος πια. Λες και θέλει η κυβέρνηση να επιβάλει τον ενιαίο φόρο ακινήτων, αν δεν της το επέβαλε η τρόικα.
Διογένης
Ψύχραιμη καί καλή παράθεση-ανάλυση τών πράξεων-γεγονότων τής συγκεκριμένης δολοφονικής επίθεσης.
Άν ενεργοποιήσουμε λίγο τήν μνήμη μας καί σταθούμε στήν δολοφονία Μπακογιάννη, τότε θά ανακαλύψουμε παραλληλισμούς. Η πολιτική ένταση τής τότε εποχής επέτρεπε επιλεκτικές τρομοκρατικές ενέργειες πού στόχο είχαν τήν επαύξηση τής πολιτικής έντασης-αντιπαράθεσης καί τήν επιβολή διχαστικής πόλωσης στό πολιτικό σκηνικό. Ψύχραιμη η στάση τότε τού Μητσοτάκη καί τού Α.Παπανδρέου πού απέτρεψε τά χειρότερα.
Η στοχοποίηση τής πολιτικής ομαλότητας μέ τήν επιλογή δολοφονιών μελών τής ΧΑ είναι προφανής. Οι επιλογές τής κυβέρνησης καί γενικότερα τής αντιπολίτευσης είναι πολιτικά πιό περιορισμένες, λόγω τής προφυλάκισης τού ηγετικού πυρήνα τής ΧΑ.
Η δικαστική δίωξη καί προφυλάκιση τού ηγετικού πυρήνα τής ΧΑ ήταν μιά πολιτική απόφαση τής κυβέρνησης καί ειδικότερα τού Α. Σαμαρά.
Άν ήταν σωστή ή λάθος η συγκεκριμένη πολιτική πρωτοβουλία καί άν σηματοδοτεί τό θελημένο κλείσιμο ή τό αθέλητο άνοιγμα τής κερκόπορτας άλωσης τής χώρας μέσω τής σκλήρυνσης τού πολιτικού παιχνιδιού καί επίτευξης αθέμιτων εθνικών παραχωρήσεων, θά τό δείξει τό μέλλον.
Προϊόν αυτών τών κινήσεων αποτέλεσε η αντισυστημικότητα πού αποδίδονταν στήν ΧΑ καί η εκφορά της στό πολιτικό παιχνίδι πού επέφερε τό εκλογικό αποτέλεσμα καί στήν συνέχεια οι δημοσκοπήσεις. Από τήν άλλη πλευρά φαίνεται ότι η αντισυστημικότητα πού προσδίδει μέρος τού εκλογικού σώματος στήν ΧΑ είναι τρόπω τινά επίπλαστη, αβαθής καί ομιχλώδης γιά ένα κόμμα πού σκέφτεται καί λειτουργεί σάν κλειστή συμμορία. Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι η ΧΑ δέν είναι αντισυστημικό κίνημα, πόσω δέ μάλλον εθνοσοσιαλιστικό, παρά τήν εθνικοσοσιαλιστική της μίμηση καί ρητορεία. Οργανωμένη κλειστή ομάδα, ομάδα έν είδει συμμορίας μάλλον, παρά λαϊκό κίνημα. Συκγεκριμένες χρονικά συγκυρίες τήν ευνόησαν εκλογικά -όπως καί τήν άλλη μικρή οργανωμένη ομάδα ονόματι ΣΥΡΙΖΑ- καί, όπως φάνηκε, η ΧΑ τό εκμεταλλεύθηκε προσπαθώντας στήν πορεία νά μετατρέψει αυτό τό αποτέλεσμα σέ πιστοποιητικό αναγνώρισής της ώς αποδεκτή καθεστωτική πολιτική συνιστώσα. Φάνηκε μάλιστα καί από τίς συλλήψεις καί μετά, ώπου η επίκληση τής συνταγματικής καί νομικής νομιμότητας αποτέλεσε τήν μοναδική γραμμή άμυνας πού αντέταξε η ΧΑ στίς κατηγορίες περί εγκληματικής οργάνωσης καί δέν κρύφθηκε πίσω από τήν αγωνιστικό αντισυστημικό προσωπείο μέ αντισυστημικές παρόλες. Αποκήρυξε μάλιστα πειθήνια κάθε αποδιδόμενη κατηγορία περί ναζιστικής οργάνωσης καί ορκίζεται μόνο ότι αποτελεί ένα εθνικιστικό κόμμα μέ εθνικιστική πολιτική ιδεολογία πού, λίγο άν ψαχθεί, θά προκαλέσει φαιδρότητα.
Μά άλλα λόγια η αντισυστημικότητα τής ΧΑ είναι ένα περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο, χρονικά ειδωμένο, ψυχολογικό καταφύγιο εκδικητικότητας κοινωνικά εξουθενωμένων συνανθρώπων μας, οι οποίοι «ξεσπούν» τήν αγανάκτησή τους έναντι τής απαξίωσης πού τούς επεφύλαξε τό κατεστημένο αριστερότροπο πολιτικό σύστημα μιάς επαρχιακού τύπου αντίληψης τής διεθνικότητας, τυποποιημένης στήν μετεμφυλιακά καί μεταχουντικά ηρωποιημένη καί νεφελώδη προοδευτικότητα.
Μέ άλλα λόγια από τήν ΧΑ λείπει η συγκολλητική ουσία κόμματος-κινήματος καί υποστηρικτών πού μπορεί νά επιφέρει μιά μαζικοποίηση λαϊκών στρωμάτων μέ κυρίαρχη διάθεση μετωπικής σύγκρουσης μέ τό πολιτικό κατεστημένο. Ακόμα καί οι νέες ηλικίες πού έλκονται από τήν απλότητα τής εθνικιστικής προπαγάνδας τής ΧΑ δέν πείθονται από κάποιο νόημα βαθύτερου καί ουσιαστικού προστάγματος αντισυστηματικότητας καί προοπτικής, η δέ υποστήριξή τους, μάλλον τό πιθανότερον, είναι «συμπαθητική» καί όχι ουσιαστική καί αυτό λόγω τής απουσίας αξιοπρόσεκτης καί κατανοητής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης.
Τό «αριστερό»σύστημα πού δημιούργησε η «έξυπνα» σχεδιασμένη αμοραλιστική παπανδρεϊκή πολιτική πρακτική τής ενσωμάτωσης κάθε «προοδευτικής» πρσδοκίας στήν κρατική πρόσοδο πού υπόσχονταν τό κράτος πού δημιούργησε, στό όνομα τής «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης» καί στόν εγκλεισμό κάθε έλλογης ανησυχίας καί αντίδρασης στό «χρονοντούλαπο τής Ιστορίας», πού εντέχνως καί σοφώς διακήρυξε καί εφάρμοσε εκμεταλλευόμενο τήν ανθρώπινη ιδιοτέλεια καί ευτέλεια, δημιούργησε καί αυτή τήν απέχθεια τής νεολαίας γιά κάθε αριστερή πρόταση. Μέ άλλα λόγια τήν αριστεροσύνη τήν έχουν φάει στήν μάπα από τούς γονείς τους καί καταλαβαίνουν ότι η δική τους θυσία είναι τό αντίτιμο μιάς συγκεκριμένης υποκριτικής προοδευτικότητας τών γονιών τους, στόν άκοπο αγώνα τους γιά «πλέρια» συμμετοχή στήν κρατικοπροστατευόμενη μάσα πού εξασφάλισαν οι «προδευτικές» πρακτικές τής εξουσιαστικής πιά «αριστεράς». Συμπερασματικά θά έλεγα ότι καί από τήν νέα γενιά λείπει η κρίσιμη μάζα υποστηρικτών πού θά μπορούσε νά καταστήσει τήν ΧΑ μαζικό αντισυστημικό κίνημα.
Μέ τήν επίθεση αυτή, όντως, «πριμοδοτείται» η ΧΑ. Η «πριμοδότηση» αυτή θεωρώ ότι αποτελεί μιά βασική παράμετρο τού σκοπού πού επεδίωκε η συγκεκριμένη δολοφονική ενέργεια. Μιά έξαρση τού μίσους εναντι τών συστημικών κομμάτων (αριστερών καί δεξιών), μέ δεδομένη τήν ανικανότητα τών ισχυρών πολιτικών σχηματισμών νά απορροφήσουν καί νά διαχύσουν τήν λαϊκή οργή πού δημιουργεί η οικονομική ανέχεια, η οποία από μόνη της μπορεί νά κρατήσει στόν αφρό τήν ΧΑ, δυναμώνοντάς την μάλιστα περιστασιακά.
Μιά διχαστική όξυνση στό εσωτερικό τής χώρας σέ συνδυασμό μέ μιά περίοδο ακυβερνησίας πού δύναται νά δημιουργήσει ένα εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί νά αναγκάσει τό ελλαδικό κράτος σέ τέτοιες υποχωρήσεις έναντι τρίτων χωρών καί οργανωμένων εξουσιαστικών συμφερόντων (μέ τά ελλαδικά τους παραρτήματα) καί σέ τέτοιο βαθμό πού η σημερινή μειωμένη εθνική κυριαρχία νά φαντάζει υπόδειγμα εθνικής ανεξαρτησίας.
Θέλει πολύ προσοχή καί ψάξιμο η δολοφονία, όπως καί η ορθή πολιτική της αντιμετώπιση. Δέν αποκλείεται μάλιστα νά έχουμε καί άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις τό επόμενο διάστημα μέ επιλεγμένους στόχους από τόν αντίθετο πολιτικοϊδεολογικό χώρο, όπως καί επιλεγμένους συστημικούς στόχους. Ούτε οι όποιες προκηρύξεις οργανώσεων φαντασμάτων -ένθεν κακείθεν- πρέπει νά μάς αποπροσανατολίσουν. Η χώρα μας γεωστρατηγικά είναι ο ομφάλιος λώρος καί μιά ματιά στόν παγκόσμιο χάρτη τό καταδεικνύει. Όλες οι μεγάλες δυνάμεις θέλουν νά τόν ελέγχουν γιατί είναι γεωστρατηγικά προνομιακός. Ακόμα καί χωρίς τίς πιθανολογούμενες ενεργειακές διαθεσιμότητες τής χώρας μας, ο έλεγχός της από τούς μεγάλους είναι βασική παράμετρος τής στρατηγικής τους. Βασική είναι καί η δική μας στρατηγική επιλογή συμμαχιών. Πρέπει νά είναι η σωστή. Η ενδοχώρα μας δέν είναι η στεριά. Είναι η θάλασσα. Δέν πρέπει νά στηριχθούμε αποκλειστικά στίς ισχυρές ηπειρωτικές δυνάμεις, αλλά ούτε καί νά τίς προκαλέσουμε. Όλοι ξέρουν τά όριά τους καί μέχρι πού μπορούν νά φθάσουν χωρίς νά βλάψουν σημαντικά τά συμφέροντά τους. Εμείς πρέπει νά ξέρουμε μέχρι πού μπορούμε νά απλώσουμε τό πάπλωμά μας, ώστε νά μήν βρεθούμε ξαφνικά ξεσκέπαστοι.
Ιαπετός
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου