1999. Στην Βαλκανική χερσόνησο, μετά από μακρά περίοδο στενής πολιτικής συνεργασίας, επιτυγχάνεται οικονομική και τελωνιακή ένωση των: Ελλάδας, Αλβανίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Κροατίας, Βουλγαρίας.
Η Ελλάδα που αποτελεί την πιο οικονομικά, παραγωγικά και βιομηχανικά ανεπτυγμένη δύναμη εκ των ετέρων της, προσχωρεί στην Ενιαία Βαλκανική Ένωση (ΕΒΕ), προσδοκώντας περαιτέρω ανάπτυξη για τις επιχειρήσεις της μέσω της διείσδυσης τους στις υπόλοιπες χώρες με απώτερο στόχο την αναβάθμιση του ΑΕΠ της προς όφελος των πολιτών της και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω της εξαγωγής προϊόντων της. Ταυτόχρονα έχοντας εγκαθιδρύσει ένα αποτελεσματικό κράτος /διοίκηση και έχοντας πάρει σχετικά ικανοποιητικά μέτρα για την φοροδιαφυγή και διαφθορά ασκεί μια πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική φειδωλών παροχών προς τους πολίτες δημιουργώντας έτσι ένα σοβαρό κρατικό πλεόνασμα, κρατώντας όμως ταυτόχρονα σε αρκετά υψηλά επίπεδα το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών της. Προς υλοποίηση των στόχων της, όσον αφορά την ΕΒΕ, αποδεσμεύει μεγάλα κεφάλαια προς τα υπόλοιπα κράτη-εταίρους, ώστε αυτές να τα διοχετεύσουν στις οικονομίες τους και να αναβαθμιστεί το κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών τους, μέσω πολλαπλασιαστικών στρατηγικών τοποθετήσεων (υποδομές, δάνεια σε υγιείς επιχειρήσεις, ανάπτυξη πρωτογενούς παραγωγής κλπ).
Επί σειρά ετών όλες οι χώρες της ΕΒΕ απολάμβαναν τους καρπούς της οικονομικής και τελωνιακής τους ένωσης, χτίζοντας υγιείς κρατικούς μηχανισμούς και στέρεες βάσεις οικονομίας, κερδίζοντας
αμφότεροι από την ένωση. Όλες εκτός από δύο την Αλβανία και λιγότερο την Ρουμανία.
Η Αλβανία επί σειράς ετών απολαμβάνει τα οφέλη της ένωσης. Ανεβαίνει το κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών και βελτιώνεται θεαματικά η ποιότητα ζωής των πολιτών. Μόνο που αυτό επιτυγχάνεται με ένα τραγικά λάθος τρόπο με εξίσου τραγικά αποτελέσματα.
Τα δυο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα της Αλβανίας αντί να διοχετεύσουν τα χρήματα της ένωσης στην οργάνωση του κράτους, σε σύγχρονες υποδομές, σε υγιείς επιχειρήσεις με εξωστρεφή προσανατολισμό και ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής, στο όνομα του κομματισμού και της κυβερνητικής εξουσίας συναγωνίστηκαν στην διαφθορά, τις ίντριγκες, την κατασπατάληση του χρήματος σε κομματικούς φίλους και οικονομικούς άρχοντες φροντίζοντας να περάσουν και ένα ποσό σε αυξήσεις προς το εργατικό δυναμικό της χώρας. ¨Επιπροσθέτως προχωρά σε ένα φρενήρη εξωτερικό δανεισμό προς κάλυψη των συνεχών αυξανόμενων αναγκών λόγω των παροχών. Η Αλβανική κοινωνία εθίζεται στο εύκολο χρήμα χωρίς την απαραίτητη αύξηση της παραγωγικής απόδοσης της. Ξαφνικά οι τομείς της υγείας και παιδείας βρίσκονται λίγο πριν την κατάρρευση. Ο δανεισμός της χώρας έφτασε σε τέτοια ύψη ώστε το Αλβανικό πολιτικό κατεστημένο αναγκάζεται να παραδεχθεί και επισήμως πως βαίνει προς χρεοκοπία. Όπως είναι φυσικό οι αγορές κλείσανε τις κάνουλες της χρηματοδότησης. Προκηρύσσονται εκλογές και η νέα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση με υψηλά μάλιστα ποσοστά, προσφεύγει στους εταίρους της ΕΒΕ για καλύψει των δανικών της αναγκών.
Ρουμανία. Βλέπε όπως Αλβανία.
2010
Ελλάδα. Η Ελληνική κυβέρνηση λαμβάνει απεγνωσμένη αίτηση της Αλβανίας για κάλυψη των δανειακών της αναγκών προς αποφυγή χρεοκοπίας. Η Ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται επι διλλήματος. Να καλύψει το Αλβανικό κράτος με βοήθεια από τον δικό της προϋπολογισμό ή να την αφήσει να χρεοκοπήσει και να φύγει από την νομισματική ένωση; Και τα δύο έχουν κόστος. Αποφασίζει το πρώτο, στο οποίο έχει και περισσότερες ελπίδες να πάρει πίσω τα χρήματα που ήδη έχει δαπανήσει στις υποδομές της γειτονος χώρας αλλά και γιατί πιθανός τον ίδιο δρόμο της εξόδου θα ακλουθούσε σε λίγο και η Ρουμανία και έτσι η ένωση θα τελούσε υπό αμφισβήτηση. Μέγιστη προσδοκία της Ελληνικής Κυβέρνησης η εξάλειψη των αιτίων που δημιουργήσανε την Αλβανική κρίση, ώστε η Αλβανία και Ρουμανία να αποτελέσουν ξανά πόλο δυναμικής ανάπτυξης της εξαγωγικής της δραστηριότητας.
Η ΕΒΕ αναλαμβάνει όλες τις δανειακές της Αλβανίας και Ρουμανίας, ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Σαφώς όμως στην πραγματική οικονομία κανείς δεν δανείζει άνευ όρων, πόσο μάλιστα οι κυβερνήσεις σύγχρονων κρατών που είναι υπόλογες απέναντι στους πολίτες τους, το χρήμα το οποίο χρησιμοποιούν για να σωθούν οι δυο χώρες της ένωσης. Συντάσσουν λοιπόν ένα πρόγραμμα (το οποίο όπως είναι φυσικό, κάτω από την πίεση του χρόνου δεν είναι προσαρμοσμένο και εναρμονισμό πλήρως στις απαιτήσεις των χωρών που θα λάμβαναν το δάνειο) το οποίο και αποδέχονται άμεσα η Αλβανία και Ρουμανία. Η δε πρώτη μάλιστα το αποδέχεται χωρίς καν να το διαβάσει. Ο βασικός κορμός και φιλοσοφία των προγραμμάτων ήτανε , ο άμεσος εκσυγχρονισμός του κράτους, η αντιμετώπιση της τεράστιας διαφθοράς και φοροδιαφυγής (η οποία κυρίως προερχότανε από την άρχουσα τάξη), η δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών κινήτρων για επίτευξη ανάπτυξης και η παρουσίαση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών μετά από κάποια χρόνια. Για κάθε μέτρο που δεν λαμβανόταν ή δεν υλοποιούταν προβλεπότανε μια σειρά άλλων, ισοδύναμων μέτρων τα οποία όμως θα έφερναν ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση της μεσαίας τάξης και οδηγούσανε σε ένα οικονομικό σπιράλ ασφυξίας και αδιεξόδου.
Αλβανία. Η δημοκρατικά νεοεκλεγμένη κυβέρνηση αποδέχεται τους όρους της ΕΒΕ και πραγματοποιείται ανακατανομή των δανειακών της υποχρεώσεων με την Ενιαία Βαλκανική Τράπεζα (ΕΒΤ) να αναλαμβάνει την χρηματοδότηση των σχεδόν υπό πτώχευση Αλβανικών τραπεζών. Αντί όμως η νέα κυβέρνηση να ζητήσει συναίνεση της αντιπολίτευσης (η οποία ήταν και συνυπεύθυνη για την κατάσταση) και συμμετοχής της στη χάραξη μιας μακρόπνοης εθνικής στρατηγικής ώστε να μην χαθεί η τελευταία ευκαιρία για την χώρα, συνέχισε με το business as usual. Αποτέλεσμα να μην υλοποιηθούν οι αρχικοί όροι της δανειακής τους σύμβασης και οι πιστωτές της με πρώτη την Ελλάδα να ζητά να παρθούν τα επόμενα μέτρα που προβλεπόταν (τα οποία όμως οδηγούσανε και σε φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης).
Ξαναγίνονται εκλογές αλλά με τα ίδια όμως αποτελέσματα, λόγω της ατολμίας του πολιτικού κατεστημένου να έρθει σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα και τους κομματικούς μηχανισμούς. Στο σημείο αυτό η δεύτερη πλέον σε δύναμη στο κοινοβούλιο, με αριστερό προσανατολισμό, αντί να σπάσει τον φαύλο κύκλο του λαϊκισμού και να εστιάσει την σφοδρή κριτική της στα κύρια μέτρα που έπρεπε να παρθούν και στην ανασυγκρότηση του οικονομικού/κοινωνικού υπόβαθρο της χώρας ώστε να αντιμετωπιστούν τα αίτια της Αλβανικής κρίσης, βρίσκει την ευκαιρία με σύνθημα ‘’για όλα φταίει η Ελλάδα’’ ‘’για όλα φταίει το μνημόνιο’’, να ξεσηκώσει την μεσαία εξαθλιωμένη πλέον τάξη , παρασυρμένη και αυτή από τον χρόνιο εθισμό της στις εύκολες λύσεις και αποποίησης των ατομικών τους ευθυνών.
Υπόσχεται η αντιπολίτευση να σκίσει την δανειακή σύμβαση, να ξαναγυρίσει τους Αλβανούς στη πρωτύτερη κατάσταση οικονομικής ευμάρειας, να ‘’χορέψει τις αγορές’’, να τα βάλει με το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και να απαιτήσει δυναμικά κούρεμα των χρεών της από τις άλλες χώρες της ΕΒΕ. Παράλληλα ‘’κλείνει’’ το μάτι σε όλο εκείνο το συνδικαλιστικό κατεστημένο του ευρύτερου δημοσίου το οποίο και θεωρείται ότι έχει εξίσου μεγάλη ευθύνη ως προς τα αίτια της κρίσης.
Έτσι και μέσα σε δύο χρόνια το σύνθημα ‘’για όλα φταίνε οι Έλληνες και αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη φτώχια μας’’ και εκμεταλλευόμενη τις όποιες αστοχίες του προγράμματος διάσωσης, επικράτησε πλήρως στη χώρα. Αποτέλεσμα η πρόκληση εκλογών και η κυριαρχία της αριστερής αντιπολίτευσης με ισχυρή πλειοψηφία. Η νέα Αλβανική κυβέρνηση απαιτεί σε υψηλούς τόνους από την Ελλάδα τερματισμό της λιτότητας και της φτωχοποίησης της Αλβανίας μην αναγνωρίζοντας πλέον τις αναληφθείσες υποχρεώσεις της προηγούμενης Αλβανικής Κυβέρνησης προς τους εταίρους της ΕΒΕ, ζητώντας όμως παράλληλα τη συνέχιση της χρηματοδότησης ώστε να μην χρεοκοπήσει η χώρα και κατ επέκταση να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα η ΕΒΕ από την αποχώρηση της Αλβανίας από το κοινό νόμισμα. Παράλληλα εγείρει θέμα αποζημίωσης από την Ελλάδα ενός δανείου που είχε πάρει η τελευταία από την Αλβανία πριν 70 χρόνια, κατά την διάρκεια εισβολής της Ελλάδος στην Αλβανία.
Ρουμανία. Ερχόμενη σε συνεννόηση με την αντιπολίτευση η Ρουμανική κυβέρνηση, λαμβάνοντας το δάνειο από την ΕΒΕ, φροντίζει να υλοποιήσει τους όρους της ΕΒΕ, ξεκινώντας από την αναδιοργάνωση του κράτους και την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της, χτυπώντας στην ρίζα τους τις κυριότερες παθογένειες που οδηγήσανε τη χώρα στην παρ ολίγο πτώχευση. Ζητά μάλιστα πρόωρα την αποπληρωμή μεγάλου μέρους του δανείου της.
Ελλάδα. Η κουρασμένη από την συνεχή αντιμετώπιση του Αλβανικού προβλήματος Ελληνική κυβέρνηση και σε μεγάλο μέρος η Ελληνική κοινωνία, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα νέο δίλλημα. Έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη της στις Αλβανικές αρχές (οι οποίες τα τελευταία 20 έτη υπόσχονται χωρίς να υλοποιούν μέτρα αντιμετώπισης των εσωτερικών τους παθογενειών), απογοητευμένοι ίσως και από το ΄΄για όλα φταίνε οι Έλληνες΄΄ και μην κατανοώντας πως ο συνομιλητής τους έχει το ένα χέρι απλωμένο για βοήθεια και ταυτόχρονα με το άλλο να σου υψώνει το δάκτυλο και απαιτεί, αρχίζουν να φλερτάρουν με την ιδέα της διακοπής της χρηματοδότησης στην Αλβανία αναγνωρίζοντας ότι το όποιο κόστος αποχώρησης της να είναι πιθανόν μικρότερο από το να ‘’γεμίζουν βαρέλι δίχως πάτο’’ τα τελευταία 20 έτη και φυσικά να λαμβάνουν πλέον σοβαρά υπόψη τους την συνεχή αναταραχή που προκαλεί η διαιώνιση του Αλβανικού προβλήματος στην οικονομία της Βαλκανικής και της ΕΒΕ. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι περισσότερες χώρες της ένωσης, οι οποίες δεν μπορούν να κατανοήσουν την ‘’Αλβανική λογική’’ . Ίσως γιατί η πολιτική τους λογική δεν μπορεί να κατανοήσει πως μια δημοκρατικά νεοεκλεγμένη κυβέρνηση μπορεί να αρνηθεί τις υπογραφές της προηγούμενης επίσης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης έναντι άλλων δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων όμορων κρατών ή ίσως γιατί σε ορισμένες από αυτές τις χώρες να έχουν από χρόνια χαράξει εθνική πολιτική στρατηγική με στράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων ανεξαρτήτως αριστερού, κεντρώου ή δεξιού πολιτικού πρόσημου, κατανοώντας εδώ και δεκαετίες πως οι ισχυρές οικονομίες και κράτη δεν δημιουργούνται από τα ‘’πρόσημα’’ και τις ‘’ιδεολογίες’’ αλλά μέσα από την συλλογική ορθολογική μακρόπνοη πολιτικοοικονομική διαχείριση των πραγμάτων.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1 Πως πρέπει να αντιδράσει η Ελληνική κυβέρνηση αλλά και ο Ελληνικός λαός;
2 Ποιος τελικά είναι ο υπεύθυνος για την παρούσα κατάσταση της Αλβανίας;
Ο Συντάκτης
Στέφανος Γκούτρας
Καλαμπάκα
Πηγή:www.capital.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου