Mόνον αδειανά κεφάλια μπορούν να πειστούν ότι ο ελληνικός καρνάβαλος που παρήλασε στο Eurogroup, πολιτικό στριπτήζ για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δυστυχώς και εθνική οπισθοδρόμηση, αποτελεί «εθνικό θρίαμβο».
Τουλάχιστον στην πρώιμη εποχή της αποικιοκρατίας, οι αποικιοκρατικές δυνάμεις δεν είχαν και πρώτη μέριμνα στις αποικίες την καλλιέργεια της παιδείας των αυτοχθόνων. Λέγεται δε ότι τότε, ανάλογα με το αν ο υποτελής πληθυσμός ήταν πειθήνια υπάκουος ή όχι, σε ορισμένες αποικίες ίσχυε νόμος με τον οποίο όποιος ιθαγενής γνώριζε ανάγνωση και γραφή καταδικαζόταν σε θάνατο. Από την μεριά του δυνάστη ήταν λογικό. Άνθρωποι με γνώση η οποία μπορούσε να μετατραπεί σε συνείδηση, αργά ή γρήγορα, θα ζητούσαν την ανεξαρτησία τους και κυρίως να διακοπεί η λήστευση των φυσικών πόρων της πατρίδας τους.
Μια άλλη δυναστική μορφή, φορέας αυταρχικής ιδεολογίας, η Αριστερά, έχει διαφορετικής εκδήλωσης αλλά ταυτόσημη προσέγγιση για τα κεφάλια των ανθρώπων : τα θέλει επίσης άδεια. Απεχθάνεται τους βαθείς γνώστες, αυτούς που σκύβουν στη λεπτομέρεια, τα πραγματικά ανεξάρτητα πνεύματα. Γιατί γνωρίζει ότι ούτε μπορεί να τους ελέγξει ούτε να τους έχει τυφλούς οπαδούς και ενεργούμενα.
Θεωρητικά, η Αριστερά είναι φλογερά υπέρ της ευρείας παιδείας. Στην πράξη όμως έχει αποθεώσει την ημιμάθεια. Την πλέον επικίνδυνη δηλαδή μορφή «γνώσης» από ψήγματα ακρίβειας και ανακρίβειας. Όπου ενώ κάποιος είναι ανίδεος έχει ταυτόχρονα την ακλόνητη πεποίθηση ότι είναι παντογνώστης. Και το κυριότερο, πιστεύει αμετάπειστα ότι η άποψή του είναι ισχυρή, ασχέτως του αν απλά εμπίπτει στον διάσημο αφορισμό του επιθεωρητή “Dirty Harry” Callahan.
Στην κοσμοθεωρία και στην πολιτική της Αριστεράς μείζον ζήτημα αποτελεί ο ασφυκτικός έλεγχος της μάζας. Αυτό είναι εφικτό μόνο μέσω της
κοινωνικής εξαθλίωσης, της οικονομικής εξάρτησης και της άγνοιας ή ημιμάθειας.
Γιατί μόνον αδειανά κεφάλια μπορούν να πειστούν ότι ο ελληνικός καρνάβαλος που παρήλασε στο Eurogroup, πολιτικό στριπτήζ για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δυστυχώς και εθνική οπισθοδρόμηση, αποτελεί «εθνικό θρίαμβο».
Μόνον ημιμαθείς μπορούν να πιστέψουν τον εθνικό κόλαφο και την ασφυκτικότερη δέσμευση που επιβλήθηκε από την καταρχήν συμφωνία επί της διαδικασίας και μόνο και όχι επί της ουσίας, η οποία αναμένεται μετά την υποβολή των ελληνικών προτάσεων τη Δευτέρα, ως απαρχή εθνικής ανεξαρτητοποίησης.
Και μόνον αστοιχείωτοι και ανενημέρωτοι μπορούν να αγνοήσουν σύσσωμο τον διεθνή τύπο, οποίος μιλά για πλήρη υποταγή της Ελλάδας, για συνέχιση και επαναφορά του Μνημονίου, και να αποδεχθούν την αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ για τέλος του Μνημονίου και της Τρόικα. Είναι οι ίδιοι αστοιχείωτοι (μεταξύ αυτών ο ίδιος ο πρωθυπουργός) που χρησιμοποιούν τον όρο «ανακοινωθέν» για κάτι που δεν έχει αλλά αναμένεται να ανακοινωθεί, μη γνωρίζοντας καν ότι είναι μετοχή.
Παρακολούθησα τις συνεντεύξεις μετά το πέρας του Eurogroup. Οι τέσσερεις, Dijsselbloem, Moscovici, Lagard, Reckling ήταν λιτοί, σαφείς, ακριβείς. Και ευγενικοί. Και αμέσως μετά, αυτός που υποτίθεται με εκπροσωπούσε, ένας προπέτης, απεραντολόγος, τιποτολόγος και ψεύτης νάρκισσος.
Είναι γνωστό το δόγμα των απανταχού εμπόρων «Εγώ, στραβώνω και πουλάω», που συνεχίζεται με την παραίνεση προς τον διαμαρτυρόμενο για την ποιότητα αγοραστή «Εσύ, άνοιξε τα μάτια σου και αγόρασε».
Κατά το παρελθόν, οι κυβερνήσεις της Αριστεράς κυριολεκτικά τύφλωναν τον λαό, είτε με παραποίηση είτε με απόκρυψη των γεγονότων από τα μέσα ενημέρωσης που σε μεγάλο ποσοστό ήλεγχαν. Αξίζει να αναφερθεί ένα ιστορικό περιστατικό σχετικά. Το 1981 το ΠΑΣΟΚ, η κυβερνητική Αριστερά, γίνεται κυβέρνηση. Το 1982 διενεργούνται δημοτικές εκλογές. Ο Σήφης Βαλυράκης, τότε υφυπουργός και υψηλό στέλεχος, δηλώνει για τα Χανιά «και έναν γάϊδαρο να βάλω υποψήφιο θα τον εκλέξω δήμαρχο». Το γεγονός, εκδήλωση του ολοκληρωτισμού και της ακραίας αλαζονείας του χώρου, δείγματα του οποίου παρατηρούμε και σήμερα, αποκαλύπτεται μετά από οκτώ (!) χρόνια από τον Κίτσο Τεγόπουλο, μόνον επειδή οι εκδότες βρίσκονται σε κόντρα με τον Αντρέα λόγω της υπόθεσης Κοσκωτά.
Σήμερα, σε αντίθεση με εκείνο το παρελθόν, λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας και των επικοινωνιών, τουλάχιστον όσα διαμείβονται υπό το φως γίνονται αμέσως γνωστά. Σημειώνεται λοιπόν τις τελευταίες ημέρες μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη.
Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των Βαρουφάκη και Τσίπρα να αποτινάξουν το στίγμα του yesman που απορρέει από τους χειρισμούς τους στην πραγματικότητα, παρά την θαυμαστή επικοινωνιακή δεινότητα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή άλλωστε είναι και η μόνη της δεινότητα αφού όλος ο Τύπος έχει επανδρωθεί από μέλη των αριστερών νεολαιών μετά τη Μεταπολίτευση, το Διαδίκτυο έχει αρχίσει να «βράζει» από αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ σχόλια, από ανθρώπους που δηλώνουν πρόσφατοι ψηφοφόροι του.
Δεν γνωρίζω που βρήκε η «Αυγή» στήριξη του 80% στον Τσίπρα, αλλά στο Διαδίκτυο δεν είναι ούτε το μισό του, όποιος μπορεί να το ερευνήσει και μόνος του σε ιστοσελίδες εφημερίδων και blogs. Για να μη μιλήσουμε για τον σχολιασμό σε διεθνή blogs, όπου οι άνθρωποι για το ελληνικό ζήτημα δεν έχουν υποστεί τη λοβοτομή της εσωτερικής αριστερής προπαγάνδας και μας οικτίρουν, διότι εκείνοι δεν ψηφίζουν.
Οι πρώτοι κοψοχέρηδες λοιπόν είναι εδώ, ούτε ένα μήνα μετά τις εκλογές. Οι ψηφοφόροι πλέον έχουν κάνει στην άκρη τις ιδεολογίες και έχουν γίνει λίγο ή πολύ ωφελιμοθήρες. Ψηφίζω, λέει κάποιος, ΣΥΡΙΖΑ και ας κάνει τα 3 από τα 10 που υπόσχεται, κέρδος θα έχω. Οι εξελίξεις στο προχθεσινό Eurogroup δηλούν ότι ούτε αυτά είναι εφικτά. Εξ ου και ταχύτατα τα πρώτα ραγίσματα της εμπιστοσύνης, που προσωπικά τα εκτιμώ σαν τη απογοήτευση του αγοραστή από την ποιότητα του προϊόντος. Αλλά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω «άνοιξε τα μάτια σου και αγόρασε». Γιατί, κυρίες και κύριοι, συμπαθάτε με, αλλά ποιος/ποια από σας πίστευε την απάτη του ΣΥΡΙΖΑ, ποιος δηλαδή περίμενε ότι θα ανατρέψει το Μνημόνιο, παίρνοντας ταυτόχρονα λεφτά από την Ευρώπη ΧΩΡΙΣ δεσμεύσεις;
Επί 30 και πλέον χρόνια οι άνθρωποι του χώρου αυτού ευδοκιμούσαν σε προσωπικό επίπεδο ροκανίζοντας δίχως αιδώ τα δάνεια από τα οποία η χώρα χρεωνόταν σε συλλογικό επίπεδο. Είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι αυτή είναι μια ομαλή και διατηρήσιμη πραγματικότητα. Γι’ αυτό και οι περιώνυμες προτάσεις, τουλάχιστον όπως διαρρέεται, δεν περιέχουν ούτε έναν αριθμό, μια κοστολογημένη δέσμη μέτρων, παρά ευχολόγια, χαρακτηριστικό των ανθρώπων με διαστρεβλωμένη αντίληψη για την πραγματικότητα.
Το απεύχομαι αλλά είναι ενδεχόμενο η Γερμανία, χωρίς να τορπιλλίσει εν τέλει τη συμφωνία, να κάνει ένα τελευταίο καψώνι στον ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς στην Ελλάδα, απορρίπτοντας κάποιες προτάσεις και στέλνοντάς τον πάλι να «κάνει το μάθημα», με σκοπό να του «κοπεί το αίμα» και να παραδοθεί ολοκληρωτικά και προς παραδειγματισμό πριν την τελική έγκριση, μόλις πριν την εκπνοή της προθεσμίας.
Λες και η ιστορική σημειολογία έχει ξεσαλώσει, η κατάθεση των ελληνικών προτάσεων ορίστηκε ανήμερα στο αποκορύφωμα της Αποκριάς. Γι' αυτό, πικρή παρηγοριά για όσα υφιστάμεθα από τους αδαείς ερασιτέχνες, ας τηρήσουμε το εύθυμο το πάλαι ποτέ κλίμα των ημερών. Όπως είχε πει ο σπουδαίος Βρετανός φορ Gary Lineker «ποδόσφαιρο είναι το άθλημα όπου αγωνίζονται 22 παίκτες επί 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Και, ο Lineker εννοούσε ότι αντίπαλοι των Γερμανών παίζουν σοβαροί παίκτες και πάλι χάνουν.
Εμείς, που παίζουμε με τον Βαρουφάκη, ο οποίος με την ανεκδιήγητη πολιτεία του σε προκαλεί να γίνεις απρεπής, αναφέροντάς τον με την παράφραση του επωνύμου του, τι να πούμε;
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου