Δεν ξέρω ποιος τους έχει παραμυθιάσει ότι είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Θα μπορούσα να αναμένω να μην έχει ο Λαφαζάνης την παραμικρή γνώση του πώς γίνονται αυτά τα πράγματα. Όμως ούτε ο Βαρουφάκης, ούτε ο Δραγασάκης, ούτε και ο Τσίπρας δικαιολογείται να μην το ξέρει. Και "ναι" να του πει η Μέρκελ, θα του πουν "όχι" οι βουλευτές της.
Το χειρότερο όλων είναι ότι όλα αυτά πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου. Διότι, βλέποντας τώρα πια οι Ευρωπαίοι πόσο "χαλαροί" είναι οι δικοί μας για την 28η Φεβρουαρίου, με πλήρη άγνοια του κινδύνου δηλαδή, αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο θα μπορούσαν να υποθέσουν.
Εδώ δεν χωρούν θεωρίες συνωμοσίας. Και αν ακόμη υποθέσουμε (το υποθέτουμε) ότι ο Τσίπρας και, κυρίως, ο Βαρουφάκης είναι βαλτοί για να εκτελέσουν κάποιο σχέδιο εκπονημένο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (το οποίο όμως ίσως και να μην γνωρίζουν στην ολότητά του), και πάλι δεν είναι δυνατόν να πιστεύουν όλοι σε αυτό το κόμμα ότι δεν είναι μια κατεπείγουσα προθεσμία για την ελληνική οικονομία η 28η Φεβρουαρίου. Πρόκειται λοιπόν για ανθρώπους που πολύ απλά έχουν μαύρα μεσάνυχτα περί του τι θα συμβεί και πώς θα συμβεί.
Το σημαντικότερο γεγονός όλων είναι ότι ο Ντράγκι ζήτησε πολιτική κάλυψη για την παράταση του ELA, δηλαδή για την παράταση της χρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος δεν θεωρεί ότι μπορεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες χωρίς πολιτική κάλυψη. Άρα, αν όχι μέσα στην εβδομάδα που έρχεται
(ίσως και μέσα στην εβδομάδα, βέβαια), πολύ σύντομα οι υπουργοί της Ευρωζώνης θα κληθούν να αποφασίσουν "στηρίζουμε ή δεν στηρίζουμε" την Ελλάδα. Εσείς τι πιστεύετε ότι θα αποφασίσουν;
Και όταν έλθει η ώρα να ληφθεί αυτή η απόφαση, τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία "ξαφνικού θανάτου" της ελληνικής οικονομίας. Είναι κάτι που δεν το διανοούμαστε αυτό που θα μας συμβεί. Και άλλες χώρες χρεωκόπησαν, αλλά τουλάχιστον έκαναν μια προεργασία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Εδώ δεν υπάρχει η παραμικρή προετοιμασία για αυτό που έρχεται. Το οποίο στην πραγματικότητα αναγκάζουμε τους Ευρωπαίους να κάνουν.
Το χειρότερο όλων δεν είναι το οικονομικό θέμα. Εδώ αυτό που θα συμβεί είναι κατά τη γνώμη μου ήδη δεδομένο. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι πολιτικός: Είναι να μην χρεώσουν οι πολίτες, οι Έλληνες πολίτες τον επερχόμενο "ξαφνικό" θάνατο της ελληνικής οικονομίας στα αδίστακτα ρεμάλια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να τον χρεώσουν στην κακιά Γερμανία, στους κακούς Ευρωπαίους και στο κακό συναπάντημα, που δεν θέλουν να ταΐζουν τους απογόνους του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Να γίνει δηλαδή ο οικονομικός θάνατος της Ελλάδας πολιτικό όπλο στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Έστω και για μερικές ημέρες να συμβεί αυτό, θα είναι πολύ κακό διότι θα διασώσει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από το πρώτο και ισχυρότερο σοκ. Γνωρίζουμε ήδη από την 25η Ιανουαρίου ότι ο κόσμος δεν λειτουργεί με τη λογική, και το συναίσθημα εδώ μπορεί να αποδειχθεί ισχυρότατος σύμμαχος για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Έτσι ώστε, όταν δεν μπει ή δεν μπει ολόκληρη η σύνταξη στον λογαριασμό των παππούδων, να μην φταίει ο θίασος των αδίστακτων ασχέτων και ρεμαλιών που μας κυβερνούν σήμερα, αλλά να φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτούς. Δεν είναι φυσικά καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, όμως ας μην αποκλείουμε την πιθανότητα να συμβεί.
Διότι, αν συμβεί, η διαδικασία "ξαφνικού θανάτου" της οικονομίας θα συνεχιστεί και θα εμβαθυνθεί. Και όπως μετά το πρώτο επτάμηνο ΓΑΠ η οικονομία μας είχε μπει σε μια διαδικασία (σχεδόν) μη αναστρέψιμη και τίποτε δεν ήταν πια όπως τον Οκτώβριο του 2009, έτσι και τώρα φαίνεται ότι θα ξεκινήσει μια διαδικασία επίσης μη αναστρέψιμη, όχι σχεδόν αυτή τη φορά, αλλά καθόλου μη αναστρέψιμη. Και κάθε μέρα που θα περνάει, θα είναι τόσο πυκνή σε γεγονότα όσο ήταν και η εβδομάδα που θα πέρασε και θα ωθεί την ελληνική οικονομία και κοινωνία πιο βαθιά μέσα στο βάραθρο. Ώστε μετά δεν θα μπορεί ο κόσμος και η χώρα να πει "αχ να επέστρεφα στην 24η Ιανουαρίου". Δεν θα γίνεται. Και κάθε μέρα που θα περνάει αυτή η διεργασία μη αναστρέψιμης καταστροφής θα προσθέτει και νέα κεφάλαια, νέα επεισόδια μη αναστρέψιμων καταστροφών.
Όλα αυτά συμβαίνουν, εντωμεταξύ, ενώ η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια θαυμαστή νιρβάνα θαυμασμού προς τον Βαρουφάκη για το εξωπέταγμα της τρόικας. Όχι μόνον απλοί άνθρωποι, αλλά και υποτιθέμενοι γνώστες της κατάστασης (καθηγητές πανεπιστημίου κλπ.) βλέπεις να βγαίνουν στην τηλεόραση με μια απάθεια περί τα τεκταινόμενα και ούτε που συνειδητοποιούν ότι ο "ξαφνικός θάνατος" της ελληνικής οικονομίας είναι προ των πυλών.
Δεν ξέρουμε ούτε καν αν αντιλαμβάνονται οι Τσίπρας και Βαρουφάκης των επικείμενο ξαφνικό θάνατο. Πιθανόν να τον γνωρίζουν μόνον όσοι τους "ντοπάρουν" προς αυτή την κατεύθυνση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πιθανόν και να γνωρίζουν. Εάν γνωρίζουν, τότε είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Θα φανεί από τις αντιδράσεις τους στον "ξαφνικό θάνατο" εάν γνωρίζουν από τώρα, ή όχι.
Ο Θεός βοηθός. Είναι η μόνη μας ελπίδα...
Διογένης
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου