Ας μην κάνουμε πολύ θόρυβο γιατί μπορεί να ενοχλήσουμε την πατρίδα που κοιμάται... Ας αφήσουμε το θεάρεστο έργο της διάλυσης της Ελλάδας στα χέρια των Τσιπραίων και των Λαφαζάνηδων...
Ποιος θα φανταζόταν πέντε χρόνια πριν τον κατακερματισμό του πολιτικού συστήματος με τέτοιο τρόπο και σε τέτοια ένταση και έκταση; Αλλά το κυριότερο. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο ελληνικός λαός θα βρισκόταν σε τόσο μεγάλη αφασία ώστε ακόμη και μπροστά στον γκρεμό να νομίζει ότι δεν κινδυνεύει και να συνεχίζει να λειτουργεί σα να μη συμβαίνει τίποτε;
Εντάξει, ο λογαριασμός ακόμη δεν έχει έρθει, οι φόροι δεν ταχυδρομήθηκαν, ο ΕΝΦΙΑ θα πληρωθεί από τον Οκτώβριο, οι μισθοί και οι συντάξεις σιγά - σιγά θα αρχίσουν να μειώνονται.
Εντάξει, η σκληρότητα του μνημονίου δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή στις ξαπλώστρες όλης της Ελλάδας, από την Ψαρρού στη Μύκονο μέχρι την τελευταία παραλία της χώρας. Άλλωστε ο Έλληνας είναι γνωστός καλοπερασάκιας. Να πάει διακοπές ακόμη και με δανεικό βρακί και τί στον κόσμο.
Να πάει να τα πιει στα μουζουκοπανήγυρα και στα κλαρίνα του χωριού, κάτω από τον πλάτανο και το γάργαρο νεράκι και σιγά μη χαλάσει τη ζαχαρένια του.
Ο ελληνικός λαός έχει συνηθίσει εδώ και δεκαετίες να ρίχνει όλα τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι και είτε να τα αντιμετωπίζει κάποια στιγμή είτε να κάνει ότι δεν τα βλέπει και να προσπαθεί με κόλπα, λαμογιές και υπεκφυγές να τα… πληρώσει ο άλλος.
Αυτά που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες στη χώρα και κυρίως στη Βουλή δεν έχουν προηγούμενο. Δεν υπάρχουν σε καμιά άλλη βουλή. Στις χώρες δε που πέρασαν κρίση και
μνημόνιο ουδέποτε συνέβησαν όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Πρωτοτυπούμε και πάλι και πράγματι αυτή η νέα… πρωτιά δεν πρέπει να μας τιμά αλλά να μας βάζει σε σκέψεις σχετικά με το μέλλον της χώρας.
Σε ότι αφορά την τύχη της αριστεράς ουδόλως μας ενδιαφέρει. Άλλωστε πρόκειται για μια περίπτωση η οποία και πάλι διατηρεί παγκόσμια πρωτοτυπία και καλό θα ήταν να εξαφανιστεί κάποια στιγμή. Γιατί δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε όλους αυτούς τους απίθανους και ανόητους ψευτοεπαναστάτες τη μια να υψώνουν σημαίες επανάστασης και από την άλλη να σκύβουν στα τέσσερα μπροστά στους δανειστές και αυτό να το λένε αξιοπρέπεια.
Ούτε μπορούμε να ανεχθούμε άλλο να βλέπουμε και να ακούμε ανθρώπους όπως ο Βαρουφάκης, η Κωνσταντοπούλου, ο Λαπαβίτσας, ο Λαφαζάνης οι οποίοι εμφανίζονται περίπου ως διάνοιες και σωτήρες της χώρας. Όλοι οι ανεπάγγελτοι που ασελγούν στο κορμί της χώρας.
Εκείνο που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι πώς θα ξυπνήσει ο ελληνικός λαός από τον λήθαργο. Πώς θα καταλάβει ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για πειραματισμούς και γι’ αυτό το αίσθημα παραίτησης. Να αφήνει δηλαδή την τύχη των παιδιών του σε ερασιτέχνες και να συντηρεί το ίδιον του ωχαδερφισμού αν και βλέπει ότι η πατρίδα του κινδυνεύει.
Για παράδειγμα που είναι οι άνθρωποι του πνεύματος που δεν έχουν καμιά σχέση με τον κρατικοδίαιτο πολιτισμό; Που είναι οι άνθρωποι που βλέπουν το μέλλον της Ελλάδας εντός του ευρώ, στην ευρωπαϊκή οικογένεια και δεν ανέχονται τους καραγκιόζηδες της δραχμής να καθορίζουν την πολιτική και οικονομική ατζέντα;
Που είναι το λεγόμενο ευρωπαϊκό μέτωπο να αντιπαρατεθεί στο λόμπι της δραχμής και τους επιχειρηματίες που βρίσκονται πίσω από αυτό;
Που είναι οι σοβαροί επιχειρηματίες, αυτοί που βάζουν πλάτη χρόνια για τη χώρα και δεν έχουν σχέση με τη διαπλοκή; Που είναι οι Έλληνες της αστικής τάξης, των μεσαίων και ανώτερων εισοδημάτων (όσοι απέμειναν από αυτούς), να βγουν μπροστά και να στηρίξουν μια σοβαρή προσπάθεια που θα πάει κόντρα στο λαϊκισμό και την πολιτική φτήνια;
Και τελικά που είναι τα πρόσωπα που θα ηγηθούν της προσπάθειας ανάτασης της Ελλάδας; Πολιτικοί και μη που θα βγουν μπροστά τα επόμενα χρόνια και θα επιχειρήσουν να μαζέψουν το μαγαζί πριν είναι οριστικά αργά; Κι αυτοί χάθηκαν ή κάνουν τα μπάνια τους περιμένοντας πότε ο Τσίπρας θα καταστρέψει τη χώρα;
Ας μην κάνουμε πολύ θόρυβο γιατί μπορεί να τους ξυπνήσουμε, μπορεί να ενοχλήσουμε την πατρίδα που κοιμάται. Ας αφήσουμε το θεάρεστο έργο της διάλυσης της Ελλάδας στα χέρια των Τσιπραίων και των Λαφαζάνηδων.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου