Μπορεί να δώσει διέξοδο στους απελπισμένους Έλληνες η ΝΔ;

Aναδημοσιεύουμε το σχόλιο του Διογένη στο άρθρο ερώτημα του antinews
Μπορεί να δώσει διέξοδο στους απελπισμένους Έλληνες η ΝΔ;

Μα το ερώτημα δεν είναι περί του κόμματος ΝΔ.

Είτε το θέλουμε είτε όχι (και εμείς το θέλουμε), η λύση θα δοθεί από την κεντροδεξιά παράταξη. Από την παράταξη δηλαδή που εκπροσωπεί σήμερα η ΝΔ.

Παρομοιους προβληματισμούς είχαμε και το 2009. Ήρθε στις 29 Νοεμβρίου 2009 αρχηγός ο Σαμαράς σε ένα κόμμα όχι μόνον κουρασμένο και γερασμένο, αλλά και φθαρμένο και παρηκμασμένο.

Ένα κόμμα που ήταν έτοιμο να εκλέξει τη Ντόρα αρχηγό και επόμενη πρωθυπουργό. Φέρνοντας μαζί της ολη την παρακμή που κουβαλούσε όχι μόνον το πατρικό της όνομα, αλλά και η δική της προσωπική πολιτική διαδρομή.

Στην ουσία πρέπει να είμαστε, παραδόξως, ευγνώμονες στον ολετήρα της Ελλάδας τον ΓΑΠ, ο οποίος έφερε στο ΠΑΣΟΚ την εκλογή από τη βάση και μπόρεσε, έτσι, να γίνει αίτημα η εκλογή από τη βάση και στη ΝΔ. Αίτημα στο οποίο δεν μπόρεσε κανένας τελικά να αντισταθεί. Με αποτέλεσμα η βάση να επιβάλει τον Σαμαρά αρχηγό στη ΝΔ και στην κεντροδεξιά.

Θα μπορούσε να γίνει ο Σαμαράς πρωθυπουργός χωρίς τη ΝΔ; Μπορούσε να γίνει τίποτε καλό για τη χώρα δια της κεντροδεξιάς παράταξης, της μόνης που μπορούσε να κάνει το σωστό για τη χώρα, χωρίς τη ΝΔ;

Μα βιώθηκε και μάλιστα τραυματικά η αποτυχία άνευ της
"σφραγίδας" ΝΔ την δεκαετία του 1990.

Αλλά και επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, το όραμα της "Νέας Ελλάδας" δεν μπόρεσε τελικά να υλοποιηθεί. Δυστυχώς μεν, αλλά δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί. Αυτό δείχνει όχι μόνον το πόσο μεγάλο βαρίδιο είναι η ΝΔ, αλλά ταυτόχρονα και κυρίως το πόσο ισχυρή είναι η σφραγίδα ΝΔ.

Ακόμη και σήμερα. Και είναι ακόμη και σήμερα ισχυρή διότι, κατά τα ψέματα, την διατήρησε ισχυρή μέσα από εξαιρετικά δυσχερείς συγκυρίες ο Αντώνης Σαμαράς.

Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατάματα και η πραγματικότητα είναι ότι, διατηρώντας στη ζωή τη ΝΔ ο Σαμαράς, διατήρησε στη ζωή και όλον εκείνο τον παλαιοκομματισμό που εκφράζει σήμερα π.χ. ο Μεϊμαράκης ή ο Στυλιανίδης ή ο Αντώναρος.

Αν η ΝΔ είναι σήμερα κόμμα εξουσίας, αυτό οφείλεται στον Σαμαρά, είναι έργο Σαμαρά και είναι παρακαταθήκη Σαμαρά.

Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα για να το αλλάξουμε αυτό; Το 28% του Ιανουαρίου και το 28% του Σεπτεμβρίου, με κάπως διαφορετική σύνθεση από αυτό του Ιανουαρίου, είναι το 28% της δυναμικής μειοψηφίας που βάζει πλάτη στα δύσκολα αλλά αποτελεσματικά, στα οποία την εκπαίδευσε ο Αντώνης Σαμαράς στα δυόμιση χρόνια της πρωθυπουργίας του.

Αυτό το 28% είναι σήμερα το πιο δυναμικό, το πιο αξιόλογο, το πιο μορφωμένο, το πιο προοδευμένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Δεν αποτελείται μόνον από παλαιούς Νεοδημοκράτες, αλλά και από την αφρόκρεμα του πρώην ΠΑΣΟΚ, καθώς και την αφρόκρεμα της ανανεωτικής αριστεράς που μαζεύτηκε αρχικώς στο κόμμα της ΔΗΜΑΡ.

Αυτό το 28% λοιπόν ομνύει σήμερα στον Σαμαρά και στα επιτεύγματά του. Αν υπάρχουν κάποιοι ανάμεσα σε αυτούς που δεν το κάνουν, αυτοί είναι κάποιοι κομματικοί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Δεν είναι η πλειοψηφία σε καμία περίπτωση και δεν είναι πάντως ο βασικός πυρήνας που κρατάει τη ΝΔ να είναι κόμμα εξουσίας.

Κόμμα εξουσίας, υπενθυμίζω, χωρίς την πελατειακότητα άλλων εποχών που έδινε εκλογική αβάντα και είχε κάνει τη δεξιά καθεστώς. Όταν ο παλιός Καραμανλής π.χ. μοίραζε άδειες ταξί και ΚΤΕΛ, αντί να φτιάχνει μετρο και σιδηρόδρομο. Με την πελατειακότητα αυτή τη στιγμή όλη μα ΟΛΗ μαζεμένη απέναντι σε αυτό το 28% της ΝΔ, να περιμένει την καρικατούρα του Ανδρέα Παπανδρέου, τον Τσίπρα, να βγάλει το μαγικό ραβδάκι και να φέρει λεφτά να ταϊστούν κι αυτοί και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.

Αυτή η ΝΔ είναι τελείως διαφορετική από τη ΝΔ του 2009. Είναι μια ΝΔ που χτίστηκε σε επίπεδο βάσης και επίπεδο αντιλήψεων σχεδόν από την αρχή.

Θα μου πείτε, πώς είναι δυνατόν όμως να έχουμε μια "νέα" ΝΔ και το κόμμα ως οργανισμός να είναι παμπάλαιο.

Μα απλούστατα διότι ο Σαμαράς ποτέ δεν είχε "χημεία" με αυτό το κόμμα και ποτέ δεν μπόρεσε να τα πάει καλά με αυτό το άθλιο κόμμα!

Η επικοινωνία του Σαμαρά, ως του τελευταίου των ηγετών, ήταν απευθείας με τον λαό, ήταν απευθείας με τη βάση. Ο Σαμαράς μας εκπαίδευσε και μας διαπαιδαγώγησε ώς πολιτικά όντα σε κάτι διαφορετικό, σε έναν τρόπο σκέψης πολύ πιο προχωρημένο από τον παλαιοκομματικό που μας είχε μάθει η παλιά ΝΔ. Και γι' αυτό υπήρξε τόσο μεγάλη μεταβολή και στη σύνθεση της εκλογικής βάσης της ΝΔ, διότι πολύ απλά δεν ήταν για όλους αυτό που έφερνε ως αλλαγή, ως πολιτική μεταρρύθμιση ο Σαμαράς.

Κακά τα ψέματα όμως: Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Ένας κούκος δεν μπόρεσε να φέρει ούτε την Πολιτική Άνοιξη (συγγνώμη για το λογοπαίγνιο), αλλά ούτε και την Νέα Ελλάδα. Δεν ευνόησαν οι συγκυρίες, δεν ήταν 1974, ούτε και υπήρχε ένα παλάτι από πίσω να στηρίζει πολιτικά και εκλογικά τον όποιο αρχηγό της δεξιάς, προικίζοντάς τον αυτομάτως με τη μισή Ελλάδα ως εκλογικό κοινό.

Αυτό που έφερε ο Σαμαράς χρειάζεται συνέχεια. Και αντιστρέφω το ερώτημα: Μπορεί να δοθεί συνέχεια σε αυτό που έφερε ο Σαμαράς χωρίς ΑΥΤΗ την διαφορετική ΝΔ που έφτιαξε σε πεντέμιση-έξι χρόνια ο Σαμαράς;

Μα ό,τι έφερε ο Σαμαράς ενσωματώνεται αυτή τη στιγμή σε αυτή την διαφορετική ΝΔ! Και δεν είναι καν βέβαιο ότι θα μπορούσε να το πάρει μαζί του ο Σαμαράς φεύγοντας, αν υποθέσουμε ότι έφτιαχνε ο ίδιος ως πρώην πρωθυπουργός πια, ένα διαφορετικό κόμμα.

Και εδώ πρέπει να ξαναπούμε: Εάν δεν μπόρεσε να κάνει τη Νέα Ελλάδα όσο ήταν θεσμικά πανίσχυρος πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, πόσες πιθανότητες έχει ένα νέο κόμμα Σαμαρά σήμερα;

Μόνον πάνω σε ερείπια θα μπορούσε να χτιστεί ένα νέο κόμμα Σαμαρά. Σε ερείπια τύπου κυπριακής προδοσίας, μικρασιατικής καταστροφής κλπ.

Σε ερείπια, όμως, σαν κι αυτά στα οποία επενδύει ο Καραμανλής για επανέλθει, όπως μαθαίνω, ως "οικουμενικός" πρωθυπουργός, μετά την αποτυχία Τσίπρα και την πιθανότατη βίαιη εκδίωξή μας από το ευρώ προς τη δραχμή, μια εκδίωξη που δεν θα έχει την πολιτική ισχύ τότε πια ο Τσίπρας για να την υλοποιήσει ως προς τα "προαπαιτούμενα" από την πλευρά της Ελλάδας.

Αν αυτή θέλει ο Σαμαράς να είναι η κληρονομιά του, μια κληρονομιά αντίστοιχη των Καραμανλήδων και συνέχεια του δικού τους, άθλιου ιστορικού ρόλου (αναφέρομαι στο 1974 και σε όσα συνέβησαν τότε, περιλαμβανομένης της νομιμοποιήσεως της αριστεράς), να μας το πει να το ξέρουμε.

Ο Σαμαράς θυσίασε μια βέβαιη πρωθυπουργία το 1992 για το όνομα, την ταυτότητα και τη γη της Μακεδονίας. Η ζωή, ο Θεός δηλαδή, του το αναγνώρισε δινοντάς του την πρωθυπουργία που του χρωστούσε σε στιγμές πολύ πιο δύσκολες για την Ελλάδα, οπότε και ήταν πολύ πιο χρήσιμη για το ιστορικό μας έθνος.

Θυσίασε την πολιτική ηγεμονία το Νοέμβριο του 2011, ρισκάροντας μάλσιτα να μας χάσει από οπαδούς του, προκειμένου να σταθεί η χώρα όρθια με τη συνεργασία του πιο αμοραλιστικού κόμματος που γνώρισε ποτέ η χώρα (ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απομίμηση), του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο στη συνέχεια και διέλυσε, μετά από εκέινη τη συνεργασία-ομολογία πλήρους αποτυχίας για το ΠΑΣΟΚ.

Και θυσίασε και την μελλοντική θριαμβευτική επάνοδό του τον Ιούλιο του 2015, όταν όλα φαινόταν χαμένα για τη χώρα, προκειμένου να δοθεί διέξοδος και να μην καταλήξουμε είτε στη δραχμή χωρίς σχέδιο, είτε να σαπίσουμε απλώς στο ευρώ.

Αξίζει λοιπόν τώρα ο Σαμαράς να ψάχνει, τι; Μια δικαίωση που δεν τη χρειάζεται; Μια δικαίωση που οι ξένοι του τη δίνουν καθημερινά και που είναι βέβαιο ότι θα του την δώσουν και οι Έλληνες πριν από το τέλος της ζωής του;

Δεν χρειάζεται δικαίωση του Σαμαρά αυτή τη στιγμή. Χρειάζεται συνέχεια του έργου του! Και χρειάζεται φρένο στα άθλια σχέδια τον Καραμανλήδων, να επανέλθουν "θριαμβευτές" και τάχα "σωτήρες" πάνω στα ερείπια που και οι ίδιοι μεθόδευσαν, δια της μη υποστηρίξεως της πρωθυπουργίας Σαμαρά (μην τυχόν και πετύχει και τους στείλει στα αζήτητα της ιστορίας) και δια της λανθάνουσας αλλά αποτελεσματικής υποστηρίξεως Τσίπρα, μέχρι και σήμερα ακόμη. Θα δείτε αυριανό πρωτοσέλιδο γνωστής εφημερίδας και θα καταλάβετε πολλά.

Αυτό το φρένο στον Καραμανλή μπορεί να το θέσει μόνον μια ΝΔ που θα είναι η φυσική συνέχεια του Αντώνη Σαμαρά.

Μια ΝΔ υπό έναν άξιο άνθρωπο που ο ίδιος ο Σαμαράς έφερε στη ΝΔ και που, όπως ο ίδιος αναγνωρίζει, η ΝΔ ποτέ δεν θα τον αναδείκνυε, δεν θα του επέτρεπε να έχει χώρο και λόγο στην πολιτική.

Πήγα στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου του Άδωνι Γεωργιάδη. Και μου έκανε τρομερή εντύπωση, όχι μόνον ο παλμός και ο ενθουσιασμός των απλών ανθρώπων που ήρθαν, αλλά η ΠΑΝΤΕΛΗΣ απουσία των κομματικών από τα εγκαίνια! Ούτε καν για τα προσχήματα δεν πήγαν!

Αυτό δείχνει ότι η βάση της ΝΔ, η ανανεωμένη δια της θητείας Σαμαρά βάση της ΝΔ, είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την επανάσταση που ξεκίνησε στις 29 Νοεμβρίου 2009. Κόντρα σε μηχανισμούς, σχεδιασμούς και κέντρα λήψης αποφάσεων.

Ειναι όμως γνωστά τα μειονεκτήματα του Άδωνι Γεωργιάδη. Του λείπει, κυρίως, το ηγετικό προφίλ. Αυτό ή το έχεις ή δεν το έχεις. Και αν το είχε ο 40χρονος Σαμαράς το 1991, αποδεικνύεται ότι δεν είναι θέμα ηλικίας.

Αυτό το ηγετικό προφίλ περιμένουμε να το αναπληρώσει ο αρχηγός μας, ο Αντώνης Σαμαράς, τιθέμενος αφανής αλλά ουσιαστικός επικεφαλής και μπροστάρης της όλης προσπάθειας του Άδωνι. Μπροστάρης όπως μόνον ένας ηγέτης μπορεί να είναι.

Είναι ανάγκη όχι μόνον να σταματηθεί ο Τσίπρας (αυτός θα καταρρεύσει κάποια στιγμή), αλλά κυρίως να σταματηθεί η συνωμοσία των Καραμανλήδων, που σχεδιάζουν την επόμενη μέρα μετά τον Τσίπρα πάνω στα ερείπια της χώρας. Και μάλλον στη δραχμή. Οι ενδείξεις ότι αυτό συμβαίνει είναι πάμπολλες, για να μπορούν να αγνοηθούν.

Ε λοιπόν αυτό θα σταματηθεί μόνον δια της ίδιας της ΝΔ. Η οποία σήμερα ενσωματώνει εκτός από τη σαμαρική και την, υποτιθέμενη, καραμανλική παρακαταθήκη.

Λέω "υποτιθέμενη", διότι ας μας πει κάποιος σε τι συνίσταται μια τέτοια παρακαταθήκη πέρα από το επίπεδο του συμβολισμού ενός ονόματος.

Με τον Άδωνι πρόεδρο της ΝΔ και το Σαμαρά ουσιαστικό επικεφαλής της προσπάθειας, οι Καραμανλήδες θα είναι βραχυκυκλωμένοι. Η επόμενη μέρα μετά τον Τσίπρα θα ανήκει νομοτελειακά στη ΝΔ. Στη ΝΔ όπως την μετάλλαξε, την φρέσκαρε και την αναζωογόνησε ο Σαμαράς και η εξαετία του.

Σε διαφορετική περίπτωση, προβλέπονται πολύ μαύρες ημέρες για τη χώρα.

Αντώνη Σαμαρά, ήρθε η ώρα να σώσεις πάλι τη χώρα. Κάνοντας Πρόεδρο της ΝΔ τον Άδωνι Γεωργιάδη και βάζοντας ουσιαστικό εμπόδιο στην καραμανλική συνωμοσία κατά της χώρας.

Σε περιμένουμε να τεθείς αφανής αλλά ουσιαστικός επικεφαλής της προσπάθειας. Και ας μην τα βρείτε σε όλα με τον Άδωνι. Δεν χρειάζεται. Το δικό σου ηγετικό προφίλ θα αναπληρώσει αφανώς, αλλά πολύ ουσιαστικώς την οποιαδήποτε έλλειψη συμφωνίας σε όλα.

Το θέμα για εμάς, για τη βάση, είναι να συνεχίσει τη ζωή της η νέα, σαμαρική ΝΔ, που εσύ έφτιαξες και παρέδωσες στο έθνος υπέρ της χώρας.

Και αν κάποτε αλλάξει πάλι κόμμα αυτή η παράταξη, να είναι σαμαρικό αυτό το κόμμα και όχι ερμαφρόδιτο γιαλαντζί δεξιό, σαν κι αυτό που φτιάξαν οι Καραμανλήδες το 1974.

Γιατί εσύ Αντώνη Σαμαρά, έχεις ένα έργο να υπερασπιστείς. Ένα έργο που η ιστορική συνέχεια και συνείδηση του Ελληνισμού δεν πρέπει να επιτρέψει να πάει χαμένο, χωρίς τη συνέχεια που απαιτείται για να επιβιώσει.




Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK