Ο πολιτικός χρόνος έχει συμπυκνωθεί δραματικά, ο ρυθμός του πολιτικού παιχνιδιού είναι καταιγιστικός, ο αντίπαλος μέσα στη δίνη των ιδεοληψιών, της ανικανότητας και των ψεμάτων του μέρα με τη μέρα καταρρέει.
Είναι προφανές ότι η ΝΔ αν θέλει να επιβιώσει πολιτικά και να καταφέρει πολύ γρήγορα να σταθεί με αξιώσεις απέναντι σε μια – πιθανότατα σύντομα – νέα πολιτική μάχη, θα πρέπει να αλλάξει, εκτός από τον αρχηγό της, ριζικά και η ίδια.
Η αλλαγή αυτή πρέπει οπωσδήποτε να αποδώσει ένα καινούριο κόμμα, στελεχιακά ανανεωμένο, ιδεολογικά προσανατολισμένο και απαλλαγμένο από βαρωνίες, οικογενειοκρατία και ιδιοκτησιακά σύνδρομα.
Όλα αυτά, συντείνουν σε συγκεκριμένα απαιτούμενα, που συνοπτικά θα μπορούσαν να περιγραφούν ως εξής: ξήλωμα της κομματικής επετηρίδας, διάλυση των φατριών, των «τσελιγκάτων» και των αμαρτωλών σογιών, άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία ώστε να προσελκύσει ικανά στελέχη εκτός του κομματικού σωλήνα και πλήρη αποενοχοποίηση της δεξιάς ιδεολογίας, αυτής που παντού σχεδόν στον δυτικό κόσμο έχει επικρατήσει, κυβερνά και οδηγεί τις κοινωνίες στην ανάπτυξη με τον ένα ή τον άλλο κομματικό μανδύα.
Η ΝΔ δεν έχει άλλη επιλογή από το να γίνει μια νέα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ που θα κυβερνήσει μετά την λαίλαπα πολλών δεκαετιών αριστερού και «δεξιού» κρατισμού. Μια τέτοια ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ δεν θα έχει ανάγκη παρά φύση συναινέσεις και θολά κυβερνητικά σχήματα. Αντίθετα, θα προτείνει ευθαρσώς ένα πλήρες πολιτικό – κυβερνητικό αφήγημα που θα πείσει την κοινωνία να της εμπιστευτεί την επόμενη διακυβέρνηση της χώρας. Ένα αφήγημα που θα περιέχει όλα εκείνα που είναι προαπαιτούμενα για την έξοδο της χώρας από την κρίση, δεδομένου πως μονάχα μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ικανή να επιτύχει κάτι τέτοιο. Τούτο είναι γνωστό σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο, εκτός της μεταπολιτευτικής «Δανίας του νότου».
Και δεν είναι γνωστό στην Ελλάδα, επειδή ποτέ δεν υπήρξε σε αυτή την χώρα μια ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΕΞΙΑ παράταξη, η οποία θα σκορπίσει τους μύθους και τα φαντάσματα της αριστεράς που επί δεκαετίες την δυναστεύουν και θα παρουσιάσει τον «βασιλιά» γυμνό, αγκαλιά με την αποτυχία, την μιζέρια και την ισοπέδωση προς τα κάτω που στην πραγματικότητα επαγγέλλεται. Μια ΔΕΞΙΑ που θα ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, υπέρ της υγιούς επιχειρηματικότητας, υπέρ του κέρδους. Μια ΔΕΞΙΑ που θα πολεμήσει τον κομματικό συνδικαλισμό ΚΑΙ την διαπλοκή των κρατικών εργολάβων. Μια ΔΕΞΙΑ που θα πατάξει την διαφθορά, την γραφειοκρατία, την αναποτελεσματικότητα, την ατιμωρησία και την τεμπελιά ενός ασύδοτου, πλαδαρού, κομματοκρατούμενου δημόσιου τομέα, ΚΑΙ την ίδια ώρα θα φροντίσει ώστε να εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση και να εισπράττονται οι φόροι, τα τέλη και οι ασφαλιστικές εισφορές ανάλογα με την φοροδοτική ικανότητα του κάθε πολίτη.
Μια ΔΕΞΙΑ τέλος που χωρίς καμιά ενοχή και μασημένα λόγια θα αναδείξει και θα δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα της ασφάλειας και της λαθρομετανάστευσης, θα εξορθολογήσει την απονομή δικαιοσύνης και θα ανοίξει μια νέα, ξεκάθαρη, εθνική και ανυποχώρητη ατζέντα στην εξωτερική πολιτική και στα κρίσιμα εθνικά θέματα, που χαίνουν ανοικτές πληγές στα πλευρά του Έθνους.
Η επερχόμενη εκλογή νέου αρχηγού θα (πρέπει να) αποτελέσει την θρυαλλίδα όλων αυτών των αλλαγών και πολιτικών επανατοποθετήσεων. Το πρόσωπο που θα επιλεγεί από την βάση του κόμματος, θα πρέπει όχι μονάχα να συμβαδίζει αρμονικά με όλες αυτές τις προαπαιτήσεις αλλά και να τις υπερακοντίζει. Αποκλείονται όθεν όλοι οι «γόνοι», οι «επίγονοι», οι κάτοχοι θέσεων κομματικών «επετηρίδων», οι «κληρονόμοι», οι «κομματικοί δεινόσαυροι», οι ετερόφωτοι, οι έχοντες ανάγκη στήριξης και όλοι όσοι τρομάζουν στην ιδέα να θεωρηθούν ή να παραδεχτούν πως είναι ΔΕΞΙΟΙ με την έννοια που πιο πάνω ξεκάθαρα ετέθη.
Προτιμάται αυτός που είναι έτοιμος να «πολεμήσει», να ξεσκεπάσει την «αριστερή» απάτη, να υποστηρίξει σθεναρά τις αποκρατικοποιήσεις, τον περιορισμό του δημόσιου τομέα, την μείωση των φόρων, την προσέλκυση ξένων και ντόπιων επενδυτών για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να ξεκινήσει επιτέλους η ανάπτυξη που μονάχα από τον ιδιωτικό τομέα μπορεί να προέλθει. Προτιμάται αυτός που θα πει αλήθειες, θα επενδύσει στην λογική, θα εργαστεί σκληρά προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, ακόμη και όταν φαίνεται πως η κοινωνία αρχικά δεν τον ακολουθεί. Είναι προτιμότερο να επιτεθείς κατά μέτωπο στην χρόνια «αριστεροπάθεια» της χώρας με κίνδυνο να χάσεις κάποια εκλογή αρχικά, παρά να προσπαθήσεις να την αντιγράψεις όπως έκανε η ΝΔ μετά την μεταπολίτευση. Στην πρώτη περίπτωση, αργά ή γρήγορα θα επικρατήσεις κατά κράτος και θα ηγεμονεύσεις ανορθώνοντας την Πατρίδα. Στην δεύτερη, το πολύ-πολύ να αποτελέσεις το απαραίτητο κυβερνητικό διάλειμμα μιας αριστερόστροφης κυβερνητικής διαδρομής, μη ωφελώντας καθόλου την χώρα και τους πολίτες της.
Ο μόνος υποψήφιος που φαίνεται να έχει τις αρετές, τις ποιότητες, τα χαρακτηριστικά και την πολιτική δυναμική που περιγράψαμε παραπάνω είναι κατά τη γνώμη μου ο Άδωνις Γεωργιάδης. Η ΝΔ και ο κόσμος της πρέπει να κάνουν με αποφασιστικότητα και κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες όσων επιθυμούν την συνέχιση της παρούσας αρρωστημένης και ψευδεπίγραφης ΔΕΞΙΑΣ, το επόμενο βήμα. Οι καιροί ου μενετοί και οι ευκαιρίες που χάνονται σπάνια εμφανίζονται ξανά.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου