Φορείς κρατικής εξουσίας εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και της τρομοκρατίας στην υπόθεση Πανούση

Ειδικού Συνεργάτη

Άφωνη και μουδιασμένη παρακολουθεί η ελληνική κοινωνία κάποια μέλη της Ελληνικής κυβέρνησης να έχουν περάσει στην «άλλη» όχθη και να εκτελούν θελήματα – τουλάχιστον – τρομοκρατών και άλλων κρατουμένων.

Προσφάτως, ο πρώην Αναπληρωτής Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γ. Πανούσης, αναγκάσθηκε να φέρει στο φως της δημοσιότητας μια σκοτεινή, όσο και επικίνδυνη, εκτός από αυτόν και για την ίδια τη Δημοκρατία, υπόθεση. Τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια του...ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, διότι αναφέρθηκε σε πρόσωπα που περιβάλλουν τα υπουργικά γραφεία και σιτίζονται από τους Έλληνες φορολογούμενους, και στις άνομες σχέσεις αυτών των προσώπων με κρατούμενους τρομοκράτες.

Καταρχάς, να θυμίσουμε ότι ο κ. Πανούσης απετέλεσε προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού, παρά το γεγονός ότι δεν ανήκε στα μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κι αυτό επιτείνει την βαρύτητα που απέδωσε ο κ. Τσίπρας στο πρόσωπό του και αποδεικνύει την αυξημένη εμπιστοσύνη με την οποία τον περιέβαλε, αφού ο κ. Πανούσης είχε υπό την εποπτεία του τα Σώματα Ασφαλείας, αλλά και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, προσωπική επιλογή του κ. Τσίπρα, αναγκάζεται τώρα να ξεσκεπάσει βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μέλη του κόμματος, αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, δημοσιοποιώντας τις απειλές που δεχόταν και εξακολουθεί να δέχεται, από άτομα γεννημένα στο παρακράτος, που πλέον βιοπορίζονται από το Κράτος και στις πλάτες και από το υστέρημα του Ελληνικού Λαού. Απειλές, τις οποίες νομίμως και μυστικώς, ως όφειλε, είχε γνωστοποιήσει από καιρό στον κ. Τσίπρα, προσκομίζοντάς του και τις απαιτούμενες αποδείξεις. Σε πληροφοριακά δελτία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ήταν αποτυπωμένες οι συνομιλίες που περιείχαν τις ευθείες απειλές κατά της ζωής του κ. Πανούση, από άτομα του εγκληματικού χώρου, τα οποία συνομιλούσαν με άτομα του ιδεολογικού περιθωρίου. Τα εξωφρενικά γεγονότα δε σταματούν εκεί. Όπως είπε ο ίδιος ο απειληθείς, οι απειλές κατά της ζωής του εκτοξεύθηκαν, διότι είχε εκφράσει κάποιες αντιρρήσεις για το περίφημο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που έφερε την Άνοιξη του τρέχοντος έτους ο κ. Παρασκευόπουλος. Επίσης, οι απειλές εναντίον του εκτοξεύθηκαν, διότι διοχετεύθηκε ψευδώς στον χώρο των Φυλακών η πληροφορία ότι εκείνος ήταν υπεύθυνος που είχε εισβάλει η Αστυνομία σε κελιά κρατουμένων. Ένας εξ αυτών που «μπόλιαζε» τους κρατούμενους τρομοκράτες και άλλους, με πληροφορίες που στοχοποιούσαν τον κ. Πανούση, ο Πάνος Λάμπρου, ήταν εν ενεργεία σύμβουλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αρμόδιος (από πού κι ως πού άραγε;) για θέματα σωφρονιστικών καταστημάτων, δικαιωμάτων κρατουμένων κ.λπ. Κρατικός υπάλληλος που δρούσε και ενεργούσε για λογαριασμό του Κράτους και ειδικότερα, του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Στην υπόθεση Πανούση εμπλέκονται και Βουλευτές και άλλα μέλη του κυβερνητικού κόμματος, η μαφία των φυλακών, καθώς επίσης και διεφθαρμένοι αστυνομικοί.

Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν ενοχική και επιβεβαιωτική των ισχυρισμών Πανούση.
Ο μεν Τσίπρας, παρ’ ότι ήταν ενήμερος από τον ίδιο τον Πανούση, από καιρό για τα εγκληματικά αυτά γεγονότα, με διαρροές παρέπεμψε το θύμα στη Δικαιοσύνη, προκαλώντας έτσι το αβίαστο ερώτημα, γιατί δεν τον παρέπεμψε στη Δικαιοσύνη και μήνες πριν που ο Πανούσης του τα εκμυστηρεύθηκε; Ο δε Παρασκευόπουλος, πιστός στο…ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, διέψευσε ότι είναι πλέον σύμβουλος του Υπουργείου του ο Πάνος Λάμπρου, για να διαψευσθεί στη συνέχεια ο ίδιος, με την δημοσιοποίηση εγγράφου, με το οποίο ο Λάμπρου πήγε στις Φυλακές Διαβατά και επέστρεψε, με δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Δηλαδή, ο Πρωθυπουργός, ο οποίος είναι συγκοινωνός των εγκληματικών «ανδραγαθημάτων» του Λάμπρου, συνοδεύεται από αυτόν σε μια από τις κυβερνητικές φιέστες!

Μέσα σε όλη αυτή την παράνοια, όπου μέλη της Κυβέρνησης(!) εγκληματούν σε αγαστή συνεργασία με τρομοκράτες και άλλους κακοποιούς, ο κ. Τόσκας αντικαθιστά τον Διοικητή της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ., ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικές έρευνες για τις σχέσεις διαφθοράς αστυνομικών με εγκληματίες και πολιτικούς. Τελευταίο επεισόδιο στα όσα απίστευτα παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες, Υπουργοί της Κυβέρνησης να υποβάλουν μήνυση κατά παντός υπευθύνου, στρεφόμενοι κατ’ ουσίαν κατά του Πανούση, στη λογική «η καλύτερη άμυνα είναι επίθεση».

Μετά από την περιγραφή της εξωπραγματικής αυτής κατάστασης, είναι σκόπιμο και χρήσιμο να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα:

Πρώτον, ο κ. Πανούσης αναγκάσθηκε να δημοσιοποιήσει τον εφιάλτη που ζει, διότι οι απειλές κατά της ζωής του ήταν πολύ έντονες, πραγματικές και πάνω απ’ όλα παρούσες. Έτσι εξηγείται και το γιατί δεν αρκέστηκε στην κατάθεση των ονομάτων στη συμβολαιογράφο.

Δεύτερον, η αρχική αλαλία των εμπλεκομένων, και αναφερόμαστε σε Πρωθυπουργό, Υπουργό Δικαιοσύνης, σύμβουλο ΥπΔικ και λοιπούς «παρασημοφορημένους» συντρόφους και συντρόφισσες, μετετράπη σε προσπάθεια απαξίωσης του καταγγέλοντος. Έφθασε δε μέχρι του σημείου να στραφούν δικαστικώς εναντίον του.

Τρίτον, αποδεδειγμένα ο Πρωθυπουργός και μέλη της Κυβέρνησης γνώριζαν για τα τετ α τετ συμβούλου του ΥπΔικ και άλλων με τρομοκράτες και άλλους τρόφιμους φυλακών και εν συνεχεία, για τη μεταφορά των απειλών στον ίδιο τον Πανούση και επέλεξαν να σιωπήσουν. Καμία εντολή για δικαστική έρευνα της υπόθεσης δεν δόθηκε. Το μείζον αυτό ζήτημα συγκαλύφθηκε.

Τέταρτον, η συμπεριφορά του Λάμπρου και των άλλων Βουλευτών και στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που συνομιλούσαν και κατόπιν μετέφεραν τις απειλές στον παθόντα ενέχει ιδιαίτερη ηθικοκοινωνική απαξία. Για την ακρίβεια, αποτελεί έγκλημα και τυποποιείται στο άρθρο 157 § 1 του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με αυτό, «Όποιος με βία ή με απειλή βίας επιβάλλει στην Βουλή ή την Κυβέρνηση ή σε μέλος τους την εκτέλεση, παράλειψη ή ανοχή πράξης που ανάγεται στα καθήκοντά τους τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.». Όσοι, λοιπόν, σύμφωνα με τις καταγγελίες Πανούση τον απείλησαν με βία, προκειμένου να κάμψουν τη θέλησή του όσο ήταν μέλος της Κυβέρνησης, έχουν τελέσει κακούργημα και εντός ορίων εγκληματικής ομάδας, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται.

Πέμπτον, επειδή το έγκλημα της υπάρξεως εγκληματικής ομάδας είναι διαρκές και κυρίως, επειδή πρόκειται για κακούργημα, υπάρχει η δυνατότητα αυτόφωρης σύλληψης ακόμη και των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που εμπλέκονται, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 62 Συντάγματος.

Κατόπιν όλων αυτών και επειδή η Δικαιοσύνη θα σταματήσει να καθεύδει, όσοι αποδειχθεί ότι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε αυτήν την υπόθεση θα πρέπει να αντιληφθούν, πως ο χρόνος τους στην παρανομία τελείωσε και θα κληθούν να λογοδοτήσουν, όχι σαν φορείς της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά σαν κακοποιοί του κοινού ποινικού δικαίου.http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/11/blog-post_921.html#more


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK