Ο Προκόπης και το μεταμοντέρνο πραξικόπημα

Πάει καιρός από τότε που έλεγαν ότι αν σου χτυπήσουν την πόρτα το πρωί και δεν είναι ο γαλατάς, τότε είναι πραξικόπημα.

Κάποτε τα πραξικοπήματα γίνονταν με τανκς στους δρόμους, συνταγματάρχες και στρατό να συλλαμβάνει τους αντιπάλους με τις πυτζάμες.

Τώρα, όμως, στήνονται μεταμοντέρνα πραξικοπήματα. Με… δημοκρατικές διαδικασίες, με τακτ και με τον… λαό μαζί. Κι αυτό που κάνει τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση της αριστεράς είναι ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα που ωστόσο έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός καθεστώτος κι όλα τα στοιχεία του ολοκληρωτισμού που συναντούσαμε κάποτε στα πρώην κομμουνιστικά κράτη και τώρα στη χώρα του Μαδούρο.

Η επίθεση της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη είναι πρωτοφανής. Ποτέ στα μεταπολιτευτικά
χρονικά δεν έγινε με τόσο απροκάλυπτο τρόπο παρέμβαση στην δικαστική εξουσία. Κι έρχεται σε μια περίοδο όπου η έτερη εξουσία η νομοθετική είναι απαξιωμένη και ο χώρος του Τύπου ρημαγμένος από την κρίση, από τους επιχειρηματίες – λαμόγια αλλά και από τους εκβιασμούς ή τα deal που έχει κλείσει το Μαξίμου.

Ποτέ στα χρονικά δεν έχει υπάρξει υπουργός Δικαιοσύνης που τόσο απροκάλυπτα να προαναγγέλλει αθωωτικές αποφάσεις μέσω της αλλαγής της σύνθεσης ενός δικαστηρίου.

Ποτέ στα χρονικά δεν έχει υπάρξει τόσο απροκάλυπτα από το ίδιο το κράτος, στήριξη ενός κατηγορούμενου αλλά και καταδικασμένου για τρομοκρατία. Διότι δεν μπορεί κανείς να αθωώσει εκ των προτέρων την Ηριάννα που έχουν δικάσει κάποια δικαστήρια. Ούτε βεβαίως μπορεί να παίρνει οποιοσδήποτε αθωωτική απόφαση χωρίς να δικάζεται.

Ποτέ στα χρονικά επίσης, εκτός ίσως από το «μαύρο» 2008, δεν παραδόθηκε η Δικαιοσύνη στα χέρια των «αλληλέγγυων» που καίνε και σπάνε κατά βούληση. Φτάνουμε στο σημείο να επικροτήσουμε την αυτοδικία, ακόμη κι αν ο κατηγορούμενος είναι αμφίβολο αν είναι ένοχος. Όμως, κάποιοι αποφάσισαν να επιτρέψουν στους μπαχαλάκηδες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αυτοί οι κάποιοι είναι στην κυβέρνηση η οποία επιχειρεί –πολύ φοβούμαστε- για άλλη μια φορά να καταλύσει το αστικό κράτος και να εγκαθιδρύσει το δικό της καθεστώς.

Δεν περιμένουμε από τον Αλέξη Τσίπρα να καταδικάσει τις επιθέσεις κατά της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, διότι ο ίδιος τις ενορχηστρώνει. Το γεγονός ότι και ο ίδιος μίλησε για «θεσμικά εμπόδια» δείχνοντας τη δυσαρέσκειά του για τα δικαστήρια, δείχνει ότι το σχέδιο είναι οργανωμένο. Δεν περιμένουμε επομένως να τραβήξει τα αυτιά των ανεκδιήγητων υπουργών του. Του Πολάκη, του Κοντονή, του Ξυδάκη, του Τζανακόπουλου. Αντιθέτως είμαστε σίγουροι ότι θα τρέξει σύντομα στο υπουργείο Δικαιοσύνης ή στο Δημόσιας Τάξης για να παράσχει στήριξη στον Κοντονή και στον Τόσκα.

Αυτό που θα περιμέναμε, όμως, είναι να παρέμβει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αναγνωρισμένος συνταγματολόγος. Γιατί ο Προκόπης Παυλόπουλος σιωπά και κάνει ότι δεν βλέπει ότι η χώρα οδηγείται σε επικίνδυνους δρόμους;

Συμφωνεί άραγε με το μεταμοντέρνο πραξικόπημα της κυβέρνησης; Θέλει κι ο ίδιος να συμμετάσχει, θέλει να είναι μέλος ή στην καλύτερη περίπτωση θεατής μιας οργανωμένης και πρωτοφανούς προσπάθειας ποδηγέτησης της Δικαιοσύνης; Αυτής που και ο ίδιος υπηρέτησε αλλά και που έχει ορκιστεί να φυλάττει;

Επιτέλους ας μιλήσει ο Πρόεδρος γιατί η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί και μπορεί να γίνει χειρότερη; Κι ας μιλήσουν και οι πολιτικοί πάτρωνες του κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλου ο οποίος ανέχεται να προσβάλλεται η Δικαιοσύνη που και αυτός υπηρέτησε. Αυτοί που έβαλαν τον κ. Παπαγγελόπουλο στη θέση αυτή ας βγουν να καταγγείλουν το ρόλο που παίζει ο ίδιος, η κ. Θάνου και αρκετοί άλλοι.

Επιμένουμε, όμως. Η προστασία της Δικαιοσύνης, η θωράκιση της Δικαιοσύνης είναι δουλειά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν δεν μπορεί να την κάνει ας πάει σπίτι του…

antinews.gr


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK