Σε πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη, με τίτλο «Αναπάντητα ερωτηματικά για τον Άραξο», το όργανο του ΚΚΕ ανέφερε ότι γίνονται εργασίες στο αεροδρόμιο για τη μεταφορά δραστηριοτήτων της βάσης του Ινσιρλίκ, και μάλιστα πυρηνικών όπλων, στη Δυτική Ελλάδα. Βέβαια, παρ’ ότι το ΚΚΕ δείχνει να διαθέτει σε ορισμένα θέματα καλή πληροφόρηση, δεν είναι πάντα αξιόπιστο στα συμπεράσματά του, αφού πίσω απ’ όλα, ανακαλύπτει «ιμπεριαλιστικές συνωμοσίες» και γεωπολιτικές στοχεύσεις της «άρχουσας τάξης» (σιγά την «άρχουσα τάξη» της Ελλάδας!).
Ένα από τα πολλά σημαντικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, στο οποίο, πάντως, ελάχιστη σημασία έδωσαν τα ελληνικά ΜΜΕ, είναι η πολύ μεγάλη στρατιωτική άσκηση των Ρωσίας – Λευκορωσίας, «Ζάπαντ 2017» («Δύση 2017»). Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι αλλού: Επικαλούμενος και την επικείμενη ρωσική άσκηση ως επιχείρημα ότι οι Ρώσοι έχουν επιθετικές βλέψεις απέναντι στη Δύση, φέτος, στο τέλος του Ιουνίου, στην προγραμματισμένη Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού, Γιένς Στόλτεμπεργκ, για πρώτη φορά έβαλε ως θέμα συζήτησης το σενάριο της κινητοποίησης των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ, βάσει του άρθρου 5 (σε περίπτωση που απειλείται κάποιο μέλος, τα υπόλοιπα σπεύδουν σε βοήθεια), αλλά με πυρηνικά όπλα. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάστηκαν τα σχέδια του ΝΑΤΟ και οι δυνατότητές του σε αυτόν τον τομέα.
Αν άκουγε κανείς τον αμερικανό υπουργό Άμυνας, Τζέϊμς Μάτις, θα νόμιζε ότι μπήκε στη μηχανή του χρόνου και ξαναγύρισε στον Ψυχρό Πόλεμο, οπότε κυριαρχούσε η ισορροπία του τρόμου των πυρηνικών. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι η Ρωσία είναι ο «κύριος αντίπαλος», παραβιάζει συνεχώς τη Συνθήκη για τα πυρηνικά (International Nuclear Forces treaty), παράγει νέου τύπου βαλλιστικούς πυραύλους, και γι’ αυτό επιβάλλεται η «πυρηνική προώθηση» του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Κάτι που, μεταξύ άλλων, θα γίνει, όπως είπε, στέλνοντας στα κράτη - μέλη που είναι κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία τα νέα μαχητικά αεροσκάφη που παράγονται στις ΗΠΑ, F-35 (εδώ, μάλλον εμφανίστηκε ως «ατζέντης» οπλικών συστημάτων), τα οποία είναι κατασκευασμένα για να φέρουν –και- τα εκσυγχρονισμένα πυρηνικά όπλα που θα έχει στη διάθεσή του το ΝΑΤΟ τα αμέσως επόμενα χρόνια. Κατά την άποψή του, η μεταφορά των αεροσκαφών πιο κοντά στο πιθανό «πεδίο πολέμου» (!), θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, αφού έτσι θα σταλούν τα κατάλληλα μηνύματα προς τη Μόσχα. Ο αμερικανός υπουργός Άμυνας, μάλιστα, φέρεται να σημείωσε ότι για τους παραπάνω λόγους, οι ΗΠΑ δεν παραιτούνται του πυρηνικού προγράμματός τους. Κάτι που, ως γνωστόν, ανέφερε ο Ντόναλντ Τράμπ από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ευρωπαϊκές –χλιαρές- αντιδράσεις
Οι πληροφορίες αυτές προκάλεσαν ανατριχίλα. Στους Γάλλους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και σε πάρα πολλά άλλα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, που είτε αντιτάχθηκαν ανοικτά, όπως η Γαλλία, επικαλούμενη το «εθνικόν» των πυρηνικών της, είτε συγκεκαλυμμένα, όπως η Γερμανία, η οποία, αν και δεν τόλμησε να αμφισβητήσει ευθέως τις ΗΠΑ, προσφέρθηκε να «φιλοξενήσει» (!) πυρηνικά. Αντίθετα, οι Βρετανοί οι οποίοι φημίζονται για τη σκληρή αντιρωσική στάση τους, φέρονται να συντάχθηκαν απόλυτα με τις ΗΠΑ, θέτοντας μάλιστα τον «ρωσικό κίνδυνο» πάνω ακόμα και από αυτόν της Βόρειας Κορέας. Πολύ περισσότερο, την αμερικανική τοποθέτηση χειροκρότησε η «νέα Ευρώπη» (το πρώην «ανατολικό στρατόπεδο»), όπως η Πολωνία, οι χώρες της Βαλτικής, κ.ο.κ. Κομματάκια από την πίτα επεδίωξαν να πάρουν και οι Ρουμανία και Βουλγαρία, οι οποίες θέλουν να ενταχθούν στους συνολικότερους ΝΑΤΟΪκούς σχεδιασμούς απέναντι στη Ρωσία. Στη Σύνοδο, παρών από ελληνικής πλευράς ήταν ο κ.Πάνος Καμμένος, ο οποίος, αν και λαλίστατος συνήθως για άλλα θέματα, τοποθετούμενος επί του ζητήματος, ψέλλισε κάποια μισόλογα περί … σύνεσης, κ.λ.π. Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας δεν παρέλειψε, πάντως, να αναφερθεί, όπως πολύ συχνά έχει κάνει, στη βάση της Σούδας, ούτως ώστε να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή.
Η μεγάλη ανατριχίλα
Όσα ακούστηκαν στη Σύνοδο αποτελούν εφιαλτικά σενάρια. Πλην όμως, είναι υπαρκτές οι προθέσεις να διαμορφωθεί ένα πολιτικο-στρατιωτικό περιβάλλον στην Ευρώπη, που παραπέμπει στην ανατριχιαστική περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.Κι όλα αυτά, όταν επικρατεί μεγάλη αναταραχή, η οποία δεν αποκλείεται να ενταθεί, σε όλο το τόξο δίπλα στην Ελλάδα, από τη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, μέχρι την Τουρκία, την Ουκρανία και τα Βαλκάνια.
Εάν αυτό το υποθετικό (;) σενάριο γίνει πράξη, και εάν ο Ριζοσπάστης έχει δίκιο ότι η Ελλάδα θα ενταχθεί στους πυρηνικούς σχεδιασμούς, μένει να αποδειχτεί. Προς το παρόν, αν και τι επιφυλάσσεται για την Ελλάδα παραμένει άγνωστο. Το μόνο που ακούγεται, είναι η μόνιμη επωδός του αμερικανού πρέσβη, Τζέφρι Πάγιατ, να ζητάει αύξηση των στρατιωτικών διευκολύνσεων της χώρας μας προς τις ΗΠΑ. Και, βέβαια, στις πάμπολλες συνεντεύξεις του (πρέπει να είναι ο πρώτος αμερικανός πρέσβης εδώ και αρκετές δεκαετίες με τόσο πολλές συνεντεύξεις σε ΜΜΕ) δεν χάνει την ευκαιρία να εκθειάζει την κυβέρνηση, να κάνει συνεχείς «επιθέσεις φιλίας» και να μιλάει για μεγαλόπνοα αμερικανικά επενδυτικά σχέδια στην Ελλάδα, που, πάντως, δεν έχουμε δει.
Να σημειωθεί πως, ενώ η χώρα μας βρίσκεται στο μάτι ενός θερμού γεωπολιτικού κυκλώνα, και επί οκτώ χρόνια στενάζει υπό το βάρος της κρίσης, μόνο λόγια «παρηγοριάς» ακούει από τις ΗΠΑ. Οι, δε, αμερικανικές επενδύσεις είναι δυσανάλογα μικρότερες των δυνατοτήτων της υπερδύναμης. Ενδεικτικά, οι μόνες επενδυτικές πρωτοβουλίες με σάρκα και οστά είναι η «Εθνική Ασφαλιστική» (την πήραν μέσα από τα χέρια των Κινέζων), και οι αγωγοί με αζέρικο φυσικό αέριο. Το τελευταίο, ωστόσο, είναι σχέδιο των τελευταίων δεκαετιών, που στόχευε εκτός των άλλων να στριμώξει τη Ρωσία, και μόνον ως «αμερικανική βοήθεια» στην Ελλάδα της εποχής της κρίσης, νοείται. Εσχάτως, βέβαια παρατηρείται μια σχετική κινητικότητα. Στο φως της δημοσιότητας, για παράδειγμα, ήλθε το ενδιαφέρον της Exxon Mobil για το Ιόνιο, αλλά και το ενδιαφέρον αμερικανικής (με Ελληνοαμερικάνους) εταιρείας για τα ναυπηγεία του Νεωρίου Σύρου. Όπως είναι γνωστό, πάντως, εδώ και πολλές δεκαετίες, ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, η Μόσχα τα είχε βάλει στο μάτι, και τα ζητούσε για τη διευκόλυνση του στόλου της. Το ενδιαφέρον της, κατά πληροφορίες, υφίσταται έως σήμερα.
Όπως και να’ χει, η κυβέρνηση, θέλοντας να καλλιεργήσει την εικόνα ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις περνούν την καλύτερη περίοδο από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, έχει ήδη προαναγγείλει ότι το 2018, η ΔΕΘ θα είναι αφιερωμένη στις ΗΠΑ (φέτος ήταν στην Κίνα). Ιδιαίτερη θέρμη γι’ αυτό, μάλιστα, έδειξε και ο κ.Πάγιατ. Ενδιαφέρον θα’ χει, πάντως, εάν αυτός ο επικοινωνιακός «μήνας του μέλιτος» θα συνοδευτεί και από μια επίσκεψη του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, άμεσα, στις ΗΠΑ, και, προπάντων, με μια συνάντησή του με τον Ν.Τραμπ. Κάτι που για ανεξήγητους –για πολλούς Συριζαίους- λόγους λέγεται ότι επιθυμεί σφόδρα το μέγαρο Μαξίμου, και, κατά πληροφορίες, θα γίνει. Πέραν των «αριστερών» ή «δεξιών» ιδεολογημάτων και προκαταλήψεων, εφόσον ο οιοσδήποτε Έλληνας πρωθυπουργός θέλει να επισκεφθεί στις ΗΠΑ, είναι φυσικό να στοχεύει σε μια συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας. Πόσο μάλλον όταν ο τελευταίος επανειλημμένως έχει δει και επικοινωνήσει με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Τ.Ερντογάν. Εάν, λοιπόν, οι Αμερικανοί προσκαλούν, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, τον Έλληνα πρωθυπουργό στις ΗΠΑ, στο όνομα της ίσης μεταχείρισης, θα ήταν τουλάχιστον άκομψη μια συνάντηση σε κατώτερο επίπεδο (π.χ. στο επίπεδο του αντιπροέδρου, Πενς, όσο κι’ αν το «σύστημα» τον προωθεί ως αντίβαρο στον Τράμπ). Από κει και πέρα, όμως, αρχίζουν τα σοβαρά. Διότι καλές είναι οι δημόσιες σχέσεις και οι φωτογραφίες με τον Τράμπ (ακόμα κι αν δείχνει να’ ναι υπό προθεσμία), αλλά το σημαντικότερο είναι με ποια ατζέντα θα πάει εκεί ο πρωθυπουργός, και ποια ατζέντα θα του θέσουν οι Αμερικανοί. Οι οποίοι, εξάλλου, θεωρούν την Ελλάδα ως «δεδομένη».
Ο λαλίστατος κ.Πάγιατ είναι πασίγνωστος για τις σκληρές αντιρωσικές θέσεις του, ήδη από το 2014, όταν ως πρέσβης στο Κίεβο, μαζί με την αμερικανίδα υφυπουργό Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ, μοίραζε σάντουϊτς στους διαδηλωτές στο κέντρο της πόλης που ανέτρεψαν τον φιλορώσο πρόεδρο της Ουκρανίας. Προφανώς, δεν εστάλη σε ένα σημαντικό πόστο όπως η Ελλάδα, μόνον για τους Ρώσους, αλλά και για την Τουρκία και τη συνολικότερη αναταραχή στην περιοχή. Κουραστικά, πλέον, ο κ.Πάγιατ στις συνεντεύξεις του επαναλαμβάνει τα περί σημασίας της Σούδας, καθώς και ότι η αμερικανική πλευρά θέλει να κάνει επενδύσεις για να την αναβαθμίσει, και γι’ αυτό επιθυμεί 5ετή ανανέωση της συμφωνίας. Αλλά πολιτικά και δημοσιογραφικά «παπαγαλάκια» της πρεσβείας κάνουν λόγο για δέκα χρόνια. Εσχάτως, πάντως, η συμφωνία ανανεώθηκε, ως συνήθως, για ένα έτος. Βέβαια, εάν το μέγαρο Μαξίμου συναινούσε στην πενταετία, τότε η συμφωνία θα έπρεπε να εγκριθεί από τη Βουλή, όπου μάλλον ο πρωθυπουργός θα είχε πρόβλημα με τους βουλευτές της «αριστερής» συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ. Κι’ ας έχουν ψηφίσει το ένα μνημόνιο κατόπιν του άλλου.
Η βάση της Σούδας, όπως όλα δείχνουν, έτσι κι αλλιώς αναβαθμίζεται. Κι εκείνο που δεν λέγει ούτε ο κ.Πάγιατ, ούτε και ο κ.Καμμένος, είναι τι θα «φιλοξενηθεί» εκεί και ποια θα είναι η στρατηγική αποστολή της στο εξής. Θα είναι, άραγε, όπως λέγουν στις ΗΠΑ, κάποιες δραστηριότητες του Ινσιρλίκ, ή, εν πάση περιπτώσει κάτι άλλο; Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνονται εν κρυπτώ. Επιπλέον, αντί των «επιθέσεων φιλίας» του αμερικανού πρέσβη, καλύτερα είναι να πει συγκεκριμένα τι ανταλλάγματα είναι διατεθειμένες (;) οι ΗΠΑ να δώσουν στον τομέα των γεωπολιτικών ισορροπιών στα ελληνοτουρκικά, στην Κύπρο, στα Σκόπια, στην Αλβανία, κ.ο.κ. Διότι, έως τώρα, το μόνο που βλέπουμε, είναι τον έναν μετά τον άλλον υψηλόβαθμους αξιωματούχους των ΗΠΑ να πηγαινοέρχονται στην Άγκυρα, αλλά στην Αθήνα δεν εμφανίστηκαν ούτε για καφέ. Πολύ περισσότερο, αν νομίζει ότι, με μερικά ανταλλακτικά για οπλικά συστήματα, και κάποιες διευκολύνσεις για τα F-16, όπως ζητάει ο κ.Καμμένος και κάποιοι στρατιωτικοί, καθώς και με τη «φιλοξενία» που του παρέχει αφειδώς μερίδα ελληνικών ΜΜΕ, θα πείσει για τις αγαθές προθέσεις των ΗΠΑ, είναι μάλλον αμφίβολο.
antinews.gr
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου