Το κλίμα ήταν ήδη βαρύ για την κυβέρνηση. Με έναν άριστο συγχρονισμό, για να μην το επιβαρύνει κι άλλο, έκανε να συμπέσουν το Σκοπιανό με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Κλασσική κίνηση τακτικής. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έκρινε πως οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου θα δημιουργούσαν σε αυτήν την φάση, επικοινωνιακά, μεγάλο πρόβλημα και με το Σκοπιανό επιχείρησε να μετατοπίσει το ενδιαφέρον των πολιτών. Συγχρόνως να προσφέρει εκδούλευση σε Αμερικάνους και Γερμανούς.
Επειδή είναι μαρξιστές, αγνοούν πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στα εθνικά θέματα. Δεν μπορούν να διανοηθούν πως η ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι για εκατομμύρια πολίτες μέρος της ταυτότητας τους. Και γι΄αυτό ακριβώς έκαναν αυτό το μοιραίο λάθος. Πούλησαν όνομα, γλώσσα και εθνότητα, για να εισπράξουν μελλοντικές υποσχέσεις.
Ασχέτως της τελικής κατάληξης της σχετικής διαδικασίας ολοκλήρωσης της συμφωνίας, κατεγράφησαν επισήμως και με την υπογραφή του έλληνα υπουργού των Εξωτερικών, οι παραχωρήσεις της Ελληνικής κυβέρνησης.
Συγχρόνως, το πολυνομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία, και οι συνέπειες του θα βαρύνουν για πολλά χρόνια τις επόμενες κυβερνήσεις, θάφτηκε υπό το βάρος της συμφωνίας με την FYROM. O σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ, εν μέρει, πέτυχε.
Όμως τόσο με το Σκοπιανό ζήτημα όσο με τα οικονομικά μέτρα του πολυνομοσχεδίου τίθεται το εξής ερώτημα: νομιμοποιείται πολιτικά μια κυβέρνηση, έναν χρόνο πριν την λήξη της θητείας της, να δεσμεύσει αμετάκλητα τις επόμενες κυβερνήσεις. Η απάντηση είναι πως τυπικά έχει το δικαίωμα. Μέχρι και την τελευταία ημέρα του βίου της μπορεί να κυβερνά.
Ουσιαστικά όμως δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση. Αυτό το επεσήμανε πριν από λίγες εβδομάδες η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κυρία Φ.Γεννηματά, όταν και ζήτησε, γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο, άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Στις δημοκρατίες υπάρχουν οριακές καταστάσεις που επιβάλλουν την διενέργεια εκλογών, πριν την λήξη της θητείας μιας κυβέρνησης. Και αυτό συμβαίνει όταν αυτή καλείται προς το τέλος της θητείας της να χειριστεί μείζον εθνικό θέμα ή να δεσμεύσει μακροπρόθεσμα την οικονομική πολιτική της χώρας.
Αυτή η έκτακτη κατάσταση θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν οι κυβερνώντες επεδίωκαν την συναίνεση τουλάχιστον της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις.
Στην πατρίδα μας ο ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς, επέλεξε την οδό της προσωπικής διπλωματίας, χωρίς να ενημερώσει τους λοιπούς αρχηγούς των κομμάτων. Ως εκ τούτου τα περιθώρια συναινετικών προτάσεων στένεψαν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τον λόγο τον έχουν οι πολίτες. Η προσφυγή στις κάλπες είναι η μόνη λύση. Και αυτό μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους:
1. Παραίτηση της κυβερνήσεως
2. Παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας
3.Υπερψήφιση της πρότασης μομφής.
Οι περιπτώσεις 1 και 3 θεωρούνται ανεδαφικές. Η παρούσα κυβέρνηση με τον κυνισμό που την διακρίνει δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες. Και μέχρι σήμερα, μετά την Μεταπολίτευση, ουδεμία πρόταση μομφής τελεσφόρησε. Άρα απομένει η παραίτηση του Π.Παυλόπουλου.
Ο Α.Σαμαράς τον έθεσε προ των ευθυνών του. Ας το πράξει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι εκλογές είναι επιβεβλημένες.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου