Την Παρασκευή ο Α. Τσίπρας ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Του είχε φύγει ο «τσαμπουκάς» που κουβαλούσε επί οκτώ χρόνια και ζαρωμένος στην γωνία του, είχε αποβάλει την επιθετικότητα και τον διχαστικό λόγο που τον χαρακτηρίζει.
Τι έγινε; Θυμήθηκε στο τέλος της πρωθυπουργικής του θητείας τον πολιτικό πολιτισμό;
Κανένα πολιτικό πολιτισμό δεν θυμήθηκε. Απλώς γεύτηκε αυτά που ο ίδιος έκανε στους πολιτικούς του αντιπάλους. Δέχτηκε κτυπήματα κάτω από την ζώνη και φοβάται μήπως δεχτεί και άλλα.
Κάτι θα ξέρει.
Πριν από τέσσερις ημέρες ο Κ.Μητσοτάκης έκανε κάτι πολύ απλό. Πήγε στο γήπεδο του Τσίπρα, του έριξε πέντε μπαλάκια κι έφυγε. Και όλα αυτά μόλις δύο αγωνιστικές πριν το τέλος.
Και ο «μικρός», όπως τον αποκαλούν χαϊδευτικά οι της δεξιάς συνιστώσας, τα έχασε. Αιφνιδιάστηκε. Δεν περίμενε να «κυλιστεί και ο Μητσοτάκης στην λάσπη», όπως είπε στην δευτερολογία του όλο παράπονο, ομολογώντας πως ήθελε την «λάσπη» αποκλειστικά δικό του πολιτικό εργαλείο.
Και τώρα γνωρίζει πως το μονοπώλιο της λάσπης έληξε. Μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις. Λίγους μήνες πριν τις εκλογές οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν.
«Μα δεν ήταν αυτό θέαμα που παρουσίασαν οι δύο πολιτικοί», έσκουζαν οι δημαροποταμίσιοι. Να συμφωνήσω μαζί τους. Ομως, πού ήταν όλοι αυτοί οι ισαποστάκηδες όταν ο Τσίπρας και η συμμορία του καθύβριζαν και συκοφαντούσαν την σύζυγο του Κ.Μητσοτάκη, του Γ.Στουρνάρα, όταν συνωμοτούσαν για την υπόθεση Νovartis σπιλώνοντας υπολήψεις ;
Ο Τσίπρας αναδιπλώθηκε γιατί φοβήθηκε. Και στην πολιτική όταν ο αντίπαλος σου χρησιμοποιεί κυρίως αθέμιτα μέσα δεν μπορείς εσύ να τον παλέψεις με «κυριλίκι».
Το σύνθημα «νάτος, νάτος ο Τσίπρας ο σκαφάτος» θα ηχεί για πολύ καιρό στ΄αυτιά όχι του Τσίπρα, αλλά των κορόιδων που τον υποστηρίζουν για να κάνει αυτός χλιδάτη ζωή.
Φυσικά και δεν συμφωνώ με την οικογενειακή ευθύνη. Απάδει στον πολιτικό πολιτισμό και στις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Τον πρωθυπουργό μπορούμε να τον κατηγορήσουμε για τα δικά του πεπραγμένα, που είναι πολλά.
Δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε και με τον πατέρα του και τον θείο του.
Ομως, δεν μπορώ να το κρύψω, και το γράφω. Αισθάνθηκα μιαν ικανοποίηση όταν τον είδα να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για την οικογένεια του, καθώς ένιωσε στο πετσί του αυτά που ο ίδιος έκανε στους αντιπάλους του από το 2011 ως τις ημέρες μας.
Ας μην φανταστεί ο αναγνώστης πως ο πρωθυπουργός υπέστη κρίση συνειδήσεως. Δεν άλλαξε φιλοσοφία. Τώρα κατάλαβε πως δεν μπορεί να πετά τη λάσπη ανέξοδα και αναίμακτα για τον ίδιο.
Πλέον του την έχουν φυλαγμένη.
Συνεπώς, η αναδίπλωση του δεν είναι στρατηγικής μορφής. Δεν άλλαξε ο Τσίπρας. Πολάκης παραμένει. «Λουφάζει» για λόγους τακτικής.
Και ο Κυριάκος;
Ο Κ.Μητσοτάκης ήταν και παραμένει ένας αστός πολιτικός, πολίτης της Ελλάδος και του κόσμου, με ευρύτητα οριζόντων. Εκανε προχθές μια καταδρομική επιχείρηση στην έδρα του Τσίπρα, κτύπησε με επιτυχία κι έφυγε.
Και παραμένει αυτός που όλοι ξέρουμε. Απλώς, απέδειξε πως μπορεί να αντεπεξέλθει και στον «βρώμικο» πόλεμο.
Γιατί στην πολιτική οι αντίπαλοι σου για να σε σέβονται πρέπει πρώτα να σε φοβούνται.
Του Σάκη Μουμτζή
Ας το επαναλάβουμε για μιαν ακόμα φορά. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ούτε Ποτάμι ούτε Δράση.
Είναι ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα με βαθιές ρίζες στις παραδόσεις της Δεξιάς και του Κέντρου. Είναι ένα κόμμα με συμπαγή βάση που παρέμεινε αρραγής στα δύσκολα χρόνια 2010-2019. Και σήμερα βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει απέναντι της μια ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία. Αυτά είναι γνωστά, χιλιοειπωμένα και τα ζούμε σχεδόν κάθε ημέρα.
Προχθές στην Βουλή είδαμε έναν άλλο Κυριάκο Μητσοτάκη. Επιθετικό και σίγουρο γι΄αυτά που έλεγε. Μας ξάφνιασε ευχάριστα. Απέδειξε πως, στην τελική ευθεία, βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, βάζοντας σε δεύτερες σκέψεις όσους πιστεύουν πως ο Τσίπρας στις μονομαχίες τον «έχει του χεριού του».
Ικανοποίησε την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών των δημοκρατικών κομμάτων, που πιστεύουν πως το τέρας δεν αντιμετωπίζεται με τα s’ il vous plait
Βέβαια, κάποιοι, oι «γνωστοί» δημαροποταμίσιοι δήλωσαν πως απογοητεύτηκαν από το ύφος του Κυριάκου. Έπεσε χαμηλά, είπαν. Δεν είναι αυτό το επίπεδο του, ψιθύριζαν μεταξύ τους. Εξανέστησαν από την ποιότητα του λόγου των δύο μονομάχων, βάζοντας, όπως πάντα, στα ίσα Μητσοτάκη και Τσίπρα.
Προφανώς, είτε υποκρίνονται, καθώς τσουβαλιάζουν τον θύτη με το θύμα είτε έχουν μια προσκοπική αντίληψη για την πολιτική. Ίσως και να νομίζουν πως ζουν στο Βέλγιο ή σε κάποια Σκανδιναβική χώρα, κάτι ανησυχητικό για την ευφυΐα τους.
Ως γνωστόν, η πολιτική δεν ασκείται με όρους savoir vivre και comme il faut. Δεν είναι τυχαίο πως όσοι έχουν αυτήν την άποψη εκπροσωπούνται από κόμματα του 1%. Το γεγονός πως έχουν δημόσιο λόγο στα κοινωνικά δίκτυα, δεν αίρει το μηδαμινό βεληνεκές των λόγων τους.
Μια παρεούλα χιλίων ανθρώπων που αλληλοψυχοθεραπεύονται.
Και το κυριότερο, δεν επρόκειτο ποτέ να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Πιστεύουν πως είναι λίγοι, αλλά εκλεκτοί. Απεχθάνονται την πλέμπα.
Πάμε παρακάτω.
Στην πολιτική, αν δεχθείς μια γροθιά πρέπει να ρίξεις πέντε, για να καταλάβει ο αντίπαλος σου ποιος είναι το αφεντικό. Η πολιτική δεν παίζεται μόνο στα γήπεδα του Champions League, αλλά και στο ξηρό του Κορυδαλλού και του Ευόσμου.
Με απλά λόγια η πολιτική δεν είναι για φλώρους. Γιατί σε ματώνει. Θέλει γερά νεύρα, γερό στομάχι και πάνω απ΄όλα καθαρή σκέψη. Όποιοι δεν ελέγχουν τα όσα λένε, όπως οι Τσιπροπολάκηδες, θα υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους.
Προχθές ο Κυριάκος απέδειξε πως μπορεί να παίξει καλή μπάλα και σε ξηρό γήπεδο, με λακούβες και λάσπη. Εξώθησε τον αντίπαλο του να υποπέσει σε σοβαρότατο ολίσθημα, καθώς εκφράστηκε απρεπώς για έναν νέο άνθρωπο που η ζωή δεν στάθηκε δίκαιη απέναντι του.
Αυτό που είπε ο Τσίπρας για τον Στ. Κυμπουρόπουλο θα τον ακολουθεί για πολλά χρόνια. Άλλωστε, θα του το υπενθυμίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Από την προχθεσινή συζήτηση αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι το μήνυμα που έστειλε ο Κυριάκος στον Τσίπρα και στην συμμορία του, πως οι μαχαλομαγκιές και οι ψευτοτσαμπουκάδες τέλος.
Ένα θα λέει ο Αλέξης, πέντε θα ακούει. Μπράβο Κυριάκο!
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου