Ρωσία: Θέλει άμεση λύση με τις ΗΠΑ… φόβος το άγνωστο

Ο ηγέτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, δείχνει να έχει αντιληφθεί πολύ καθαρά το υπό διαμόρφωση διεθνές περιβάλλον και προτεραιότητα της πολιτικής του είναι να επιχειρήσει κλείσιμο των μετώπων σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, όσο είναι ακόμα ο Μπάρακ Ομπάμα στην εξουσία.

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οι επερχόμενες αμερικανικές εκλογές προκαλούν εύλογα φόβο για το τι μπορεί να «ξημερώσει» για τις σχέσεις Μόσχας και Ουάσιγκτον στα μέτωπα όπου τα συμφέροντα είναι αποκλίνοντα, κατάσταση η οποία οδήγησε τα τελευταία χρόνια σε σοβαρή επιδείνωση.

Κατά συνέπεια και με βάση το δείγμα γραφής του Ομπάμα τα τελευταία δυο χρόνια, το συμπέρασμα του Κρεμλίνου είναι ότι το «παράθυρο ευκαιρίας» (window of opportunity) για την εξεύρεση συμβιβαστικής συμφωνίας στα πιο κρίσιμα τουλάχιστον μέτωπα, που θα οδηγήσουν σε ελάφρυνση τουλάχιστον των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, είναι τώρα…

Στις δηλώσεις που έγιναν κατά τη συνάντηση του Πούτιν με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι, που βρίσκεται στη Μόσχα για συνομιλίες σε ανώτατο επίπεδο, τόσο για το μέτωπο της Συρίας όσο και γι’ αυτό της Ουκρανίας (το «defence-point.gr» επέμενε από την πρώτη στιγμή του συριακού εμφυλίου ότι τα δύο αυτά μέτωπα είναι «συγκοινωνούντα δοχεία»), ο τόνος από ρωσικής πλευράς ήταν εξόχως συμφιλιωτικός και συμβιβαστικός.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TASS, ο Ρώσος πρόεδρος χρησιμοποίησε πολύ θερμά λόγια για την «εποικοδομητική στάση» του Αμερικανού ομολόγου του, Μπάρακ Ομπάμα, στις κοινές προσπάθειες για την επίτευξη πολιτικής λύσης στη Συρία, προσθέτοντας όμως και το πρόβλημα της Ουκρανίας…

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε την ελπίδα ώστε η επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών θα συμβάλλει στη μείωση της απόστασης ανάμεσα στις δυο πλευρές για τα επίμαχα θέματα. Να σημειωθεί, ότι και από μόνο του το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας συναντά έναν κατώτερο αξιωματούχο έστω κι αν αντιπροσωπεύει την κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει ειδική σημασία.

Οι Ρώσοι είναι εμφανές ότι φοβούνται ότι όποιος από τους δυο κύριους -με τα σημερινά δεδομένα- υποψηφίους είναι ο νέος πρόεδρος στις ΗΠΑ, η Χίλαρι Κλίντον ή ο Ντόναλντ Τραμπ, οι επιπλοκές στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις μπορεί να είναι πολύ σημαντικές.

Σε τελική ανάλυση θα μπορούσε εύκολα να χρειαστεί ικανό χρονικό διάστημα για να
σταθεροποιηθεί η διμερής σχέση και να εξευρεθούν νέες ισορροπίες. Ένα διάστημα το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί είτε από λάθος κάποιας πλευράς είτε από κακή «ανάγνωση» των προθέσεων και των σκέψεων του αντιπάλου, πολύ αποσταθεροποιητικό.

Ακόμα και να μην επαληθευθούν αυτές οι προβλέψεις, και μόνο του το γεγονός ότι ο Ομπάμα δεν έχει να συνυπολογίσει πολιτικές σκοπιμότητες και δεσμεύσεις αφού δεν δικαιούται συνταγματικά να διεκδικήσει την επανεκλογή του για τρίτη θητεία, τον καθιστά εξ ορισμού ιδανικό συνομιλητή, εάν συνυπολογίσει κανείς και τη «μετριοπαθή φύση» του ως πολιτικού.

Πρόκειται για μια ευκαιρία την οποία η Μόσχα επείγεται να αξιοποιήσει και να βρει μια νέα ισορροπία στις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον, προτού η φερόμενη ως εχθρική στάση της Χίλαρι Κλίντον απέναντι στη Ρωσία, ως αποτέλεσμα ιδεολογίας ή γενικότερων επιδιώξεων που μπορεί να προωθεί, ή ο παρορμητισμός και το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του Ντόναλντ Τραμπ (παρά τη διαφαινόμενη σαφή υποστήριξη του Κρεμλίνου έναντι της… φιλοπόλεμης Χίλαρι), δημιουργήσουν καταστάσεις που θα είναι δύσκολο να τεθούν υπό έλεγχο.

Η ρωσική πολιτική στο ζήτημα δείχνει να είναι απολύτως ορθολογική. Οι ανωτέρω σκέψεις – αναλύσεις φαίνεται ως οδήγησαν στη σημαντική αποχώρηση δυνάμεων από τη Συρία, σε μια χειρονομία προς τις ΗΠΑ με διττή ανάγνωση…

Η πρώτη είναι ότι η Ρωσία αποζητά άμεσα τον συμβιβασμό, κάτι για το οποίο είναι διατεθειμένη να προβεί ακόμα και σε κινήσεις μη συμβατές με το προφίλ που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, προβάλλοντας ταυτόχρονα και την εικόνα του αξιόπιστου συνεργάτη – συνδιαχειριστή των δυσκολότερων προβλημάτων ασφαλείας της υφηλίου.

Η δεύτερη ανάγνωση, όσο κι αν – ευλόγως – αρνείται το Κρεμλίνο, με την αποχώρηση των δυνάμεων διευκολύνει τα μέγιστα την πολιτική της Ουάσιγκτον, στέλνοντας αυστηρό μήνυμα στο καθεστώς Άσαντ, ότι μπροστά στις σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ που αντιπροσωπεύει το ανώτατο στρατηγικό επίπεδο, κάθε επιμέρους «φίλος και σύμμαχος» είναι αναλώσιμος, είναι ένα πιόνι στη σκακιέρα του γεωστρατηγικού ανταγωνισμού σε πλανητικό επίπεδο…

Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK