του Χρήστου ΜαραμαθάΦυσικός – Ερευνητής Πυρηνικής Τεχνολογίας
Πηγή : teleDOS Newspaper
Προς τα που οδεύουμε;;;
Την περίοδο 5-7 Μαϊου (2008) έγινε στην Αθήνα το Διεθνές Συνέδριο: The Athens Summit 2008, Global Climate & Energy Security. Βρήκα τον χαιρετισμό του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ πολύ ενδιαφέρων και παράλληλα ελπιδοφόρο... Φαίνεται οτι εχουν αρχίσει να βλέπουν μπροστά μερικοί Ελληνες πολιτικοί! Και λέω μερικοί διότι οι περισσότεροι εναντιώθηκαν σε αυτά που είπε για την Πυρηνική Ενέργεια . Μου δημιουργεί έκπληξη το γεγονός οτι οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ανενημέρωτοι ως προς το εν λόγω θέμα και θα προσπαθήσω μέσα από την επόμενη δημοσίευση να παρέχω μια στοιχειώδη ενημέρωση!
Σας παραθέτω εδώ την ομιλία του υπουργού αυτούσια:
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΧΩΔΕ κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Στο διεθνές συνέδριο με τίτλο «The Athens Summit 2008, Global Climate & Energy Security»
(Χίλτον, 5-7 Μαΐου 2008)
ΑΘΗΝΑ 5 Μαΐου 2008
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας
Σας καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου στο Athens Summit με θέμα την κλιματική αλλαγή και την ενεργειακή ασφάλεια και θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές για την πολύ σημαντική αυτή πρωτοβουλία. Μία πρωτοβουλία που δεν φέρνει απλώς στο επίκεντρο τη συζήτηση για τα μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα της εποχής μας, αλλά πιστεύω ότι θα συμβάλλει στο να διεξαχθεί αυτή η συζήτηση με νηφαλιότητα και υπευθυνότητα.
Και το τονίζω αυτό γιατί στην Ελλάδα τελευταία, όταν μιλάμε για αυτά τα θέματα έχει χαθεί το μέτρο και περισσεύουν οι υπερβολές. Όμως το μέτρο και η αρμονία είναι τα ζητούμενα για τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Σήμερα, τα περιβαλλοντικά ζητήματα βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινότητας. Ιδίως το πώς επηρεάζουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες το κλίμα και το περιβάλλον.
Ο άνθρωπος άρχισε να συνειδητοποιεί ότι το περιβάλλον είναι το σπίτι του. Δεν του εξασφαλίζει απλώς καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά την ίδια τη ζωή του. Και για αυτό οφείλει να μην το τραυματίζει, όπως κάνει επί αιώνες, αλλά να το προσέχει και να το προστατεύει.
Αυτή η συνειδητοποίηση αποτελεί την προϋπόθεση για τη θέσπιση και εφαρμογή κανόνων προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος. Μάλιστα, η προστασία του περιβάλλοντος αναγνωρίζεται σήμερα ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, στο Xάρτη της Eυρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι πλέον όρος επιβίωσης να συνειδητοποιήσουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε σε υπεύθυνες θέσεις –και μέσω ημών η παγκόσμια κοινωνία των πολιτών-ότι η κάθε δραστηριότητα πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον.
Κι αυτή είναι μια αρχή οικουμενική. Γιατί στη σημερινή εποχή, έχουμε όλοι πια καταλάβει ότι κάτι που συμβαίνει σε μία χώρα επηρεάζει και τις άλλες χώρες. Τα προβλήματα είναι οικουμενικά, άρα και οι λύσεις πρέπει να είναι οικουμενικές.
Κατεξοχήν οικουμενικό είναι το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών, εξαιτίας ιδίως του φαινομένου του θερμοκηπίου. Είναι, αναμφίβολα, το σημαντικότερο περιβαλλοντικό πρόβλημα που απασχολεί σήμερα την παγκόσμια κοινότητα η οποία, όπως γνωρίζετε, προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με το Πρωτόκολλο του Κιότο.
Για να βάλουμε τα πράγματα στην αληθινή τους διάσταση: οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία, οι πιο ρυπογόνες χώρες, οι οποίες παράγουν συνολικά το 77% της παγκόσμιας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, δυστυχώς δεν μετέχουν στο Πρωτόκολλο. Οι χώρες αυτές, μαζί με την Αυστραλία, τον Καναδά και την Ιαπωνία, που παράγουν το 85% των αερίων θερμοκηπίου, δεν θέλησαν στο Μπαλί να δεσμευτούν με συγκεκριμένους στόχους. Το αποτέλεσμα στο Μπαλί ήταν φτωχό, όμως έγιναν βήματα μπροστά. Σας θυμίζω ότι η Ελλάδα παράγει περίπου το 2 τοις χιλίοις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο δεσμεύθηκε να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, κατά 8% για την περίοδο 2008- 2012 και κατά 20% έως το 2020.
Η Ελλάδα, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κιότο, έχει αναλάβει ορισμένες υποχρεώσεις. Ήδη είμαστε μέσα στο στόχο που μας έχει τεθεί και να είστε βέβαιοι ότι θα είμαστε απόλυτα συνεπείς στις υποχρεώσεις μας.
Το 78,6% των συνολικών εκπομπών στη χώρα μας προέρχεται από τον τομέα της ενέργειας. Και μάλιστα, περίπου το 50% του συνόλου προκαλείται από τη ΔΕΗ. Το θέμα, συνεπώς, για την Ελλάδα, αλλά και τις άλλες χώρες, είναι πρωτίστως ενεργειακό και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Βασικός στόχος είναι η αύξηση παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στόχος είναι η πράσινη ενέργεια και κατά την άποψή μου ορθά η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συμπεριλάβει σε αυτήν την κατηγορία και την πυρηνική ενέργεια.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα πρέπει να απεξαρτηθεί από την ευρεία χρήση του λιγνίτη και να στραφεί σε φιλικότερες για το περιβάλλον πηγές ενέργειας. Ωστόσο κάθε απόφαση θα πρέπει να εντάσσεται σε μία πολύ καλά μελετημένη Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική η οποία θα στηρίζεται σε μία αναλογία πηγών ενέργειας που θα εξασφαλίζει τρείς στόχους :
1. Την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια της χώρας
2. Την διατήρηση του ενεργειακού κόστους σε ανεκτά επίπεδα
3. Την μέγιστη δυνατή προστασία του Περιβάλλοντος
Η Ελλάδα κάνει σημαντικές προσπάθειες σε αυτή τη διεθνή προσπάθεια για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Προχωρήσαμε σε μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου την περίοδο 2008 – 2012 κατά 16,6%, για 140 βιομηχανίες.
Παράλληλα, εφαρμόζουμε μία ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων: εισαγωγή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών στη βιομηχανία, εντατικοποίηση των σχετικών ελέγχων, προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μέσα από την θεσμοθέτηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, εφαρμογή επιχειρησιακών σχεδίων για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, ταχεία προώθηση του φυσικού αερίου, εξοικονόμηση ενέργειας στον οικιακό και τριτογενή τομέα, επέκταση του Μετρό και των άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς κ.ά.
Επισημαίνω μάλιστα ότι η χώρα μας για το 2006 βρίσκεται στο +24,6%, δηλαδή εντός των ορίων του εθνικού στόχου –που είναι το +25%. Αντίθετα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες απέχουν πολύ από τον στόχο τους. Οι αποκλίσεις τους φτάνουν και το 200% του στόχου που τους αντιστοιχεί.
Κι ενώ λοιπόν τα κάνουμε όλα αυτά και πάμε αρκετά καλά, ξαφνικά ακούγεται ότι δήθεν η Ελλάδα αποβλήθηκε από το Πρωτόκολλο του Κιότο.
Ας το ξεκαθαρίσουμε: η Ελλάδα ΔΕΝ έχει αποβληθεί από το Πρωτόκολλο του Κιότο. Και δεν το λέω μόνον εγώ αυτό... Το λέει η ίδια η Επιτροπή του ΟΗΕ. Το λέει ο θεωρούμενος «πατέρας του Κιότο» κ.Εστράδα, σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, που παρόλα αυτά στο πρωτοσέλιδό της γράφει για αποβολή!
Τι έχει συμβεί; Η αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι το εθνικό μας σύστημα απογραφής των ρύπων δίδει ορισμένες εσφαλμένες μετρήσεις από το 1995 και μας ζήτησε να τις διορθώσουμε και να βελτιώσουμε το σύστημα απογραφής. Αυτό και κάναμε ήδη. Η Επιτροπή, αποδέχτηκε ότι έγιναν θετικά βήματα, αποφάσισε όμως να έρθει τους επόμενους μήνες να εξετάσει επιτόπου το ανανεωμένο εθνικό σύστημα απογραφής, προκειμένου να το εγκρίνει. Επομένως σύντομα το θέμα θα τακτοποιηθεί και δεν έχει καμία πρακτική επίπτωση ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Ευρωπαiκή Ένωση. Δεν πρόκειται για καταδικαστική απόφαση.
Εντωμεταξύ, η απογραφή των ρύπων από τη χώρα μας –όπως βέβαια και όλα τα υπόλοιπα μέτρα που έχουμε λάβει- συνεχίζεται κανονικότατα και έχουμε υποβάλει εγκαίρως όλα τα σχετικά στοιχεία, τόσο στον ΟΗΕ όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Κλείνοντας, θέλω να αναφέρω ότι το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ για το όζον αποτελεί πρότυπο οικουμενικής συνεργασίας. Για τους λόγους που σας εξήγησα νωρίτερα, αυτό δεν μπορεί να το πει κανείς, δυστυχώς, και για το Πρωτόκολλο του Κυότο. Κι αυτό δεν είναι μόνο λυπηρό, αλλά και επικίνδυνο για τον πλανήτη και το μέλλον μας.
Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι τα προβλήματα των κλιματικών αλλαγών είναι προβλήματα που αντιμετωπίζονται μόνο με τη διεθνή συνεργασία. Και είναι ανάγκη να βρεθεί μια φόρμουλα για να εφαρμοστούν από όλους στην πράξη αυτά που απαιτούνται για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος των κλιματικών αλλαγών.
Οφείλω όμως να τονίσω ότι για την αποκατάσταση του κλίματος είναι απαραίτητα τα μέτρα διαχειριστικής μορφής, όπως είναι οι περιορισμοί των ρύπων, αλλά δεν αρκούν. Καμία περιβαλλοντική πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει καρπούς χωρίς την ενεργό συμπαράσταση της κοινωνίας των πολιτών.
Επιβάλλεται, λοιπόν, η αλλαγή της νοοτροπίας, η αλλαγή του τρόπου ζωής και συμπεριφοράς του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτό είναι ευθύνη του συνόλου της κοινωνίας, η οποία όμως πρέπει να καθοδηγηθεί με πρωτοβουλία των φυσικών ηγητόρων της, της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας.
Εμείς όλοι, που αναπνέουμε σήμερα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και έχουμε τις δυνατότητες, πρέπει να εγγυηθούμε το μέλλον του. Γρήγορα και αποφασιστικά. Δεν έχουμε το δικαίωμα της ολιγωρίας, δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε χρόνο.
Η πρωτοβουλία σας είναι παράδειγμα δράσης της κοινωνίας των πολιτών, που θέτει μάλιστα το ζήτημα στη σωστή του διάσταση: στη διάσταση της αειφόρου ανάπτυξης, της ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας.
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ
Κυρίες και κύριοι,
Ελπίζω, διαβάζοντας τα παρακάτω, να πεισθείτε για την αναγκαιότητα της χρήσης της Πυρηνικής Ενέργειας και από την Ελλάδα που δυστυχώς έχει μείνει πίσω σε όλους τους τομείς εδώ και πολλά χρόνια...
Σύμφωνα με τη συνεχόμενη αύξηση της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και τα όσα περιβαλλοντικά προβλήματα συνεπάγεται αυτή, αλλά καί την παγκόσμια ενεργειακή/οικονομική κρίση που αρχίζει να λαμβάνει μεγάλο μέγεθος, κρίνεται αναγκαία η στροφή της ανθρωπότητας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από την πυρηνική σχάση και άλλες διεργασίες που δεν έχουν ως βάση τους την καύση. Με βάση αυτή την ανάγκη, έχει ξεκινήσει σε πολλές χώρες η διαδικασία κατασκευής (περίπου 150) πυρηνικών αντιδραστήρων νέας γενιάς ενώ ο αριθμός των χωρών ολοένα αυξάνεται. Η χώρα μας δυστυχώς έως σήμερα είναι ουραγός στις εξελίξεις ενώ θα έπρεπε να έχει αναπτύξει την πυρηνική της τεχνολογία εδώ και 30 χρόνια ώστε να είναι τώρα ατμοσφαιρικά αλλά και γενικότερα καθαρότερη, οικονομικά δυνατότερη, ενεργειακά ανεξάρτητη από τα συμφέροντα των δυνατών του πλανήτη και επιπλέον να μην υποχρεούται να πληρώνει, σύμφωνα με τη συνθήκη του Κιότο, για τις υπέρογκες εκπομπές ρύπων που υποτίθεται οτι παράγει λόγω καύσεων. Παρόλα αυτά έχουμε ακόμα περιθώριο για την επιδιόρθωση της κατάστασης, αλλά ο ορίζοντας στενεύει ταχύτατα διότι στην προοπτική της αύξησης της τιμής των σχάσιμων υλών στα επόμενα 60 χρόνια και της μείωσης των αποθεμάτων, οι νικητές στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα θα είναι όσοι επενδύουν τώρα στην πυρηνική ενέργεια και παράλληλα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή ώστε να κάνουμε το μεγάλο βήμα που θα μας απαγκιστρώσει από τα προβλήματα του παρελθόντος και θα μας μετατρέψει σε μία κοινωνία δυνατή, πραγματικά αναπτυγμένη και εντέλει ισάξια με τις περισσότερες Ευρωπαϊκές κοινωνίες!
Επ’ ευκαιρίας σας επισημαίνω ότι η υπάρχουσα τεχνογνωσία και η συνεχώς αναπτυσσόμενη υψηλή τεχνολογία στον τομέα της Πυρηνικής Τεχνολογίας, καθιστούν την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας περισσότερο ασφαλή, καθαρή και αποδοτική από την παραγωγή ηλεκτρισμού με συμβατικά μέσα. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες, τα μεγέθη όπως είναι η επιβάρυνση στην υγεία του πληθυσμού της Γης, οι θάνατοι από ατυχήματα στην βιομηχανία παραγωγής ενέργειας, η κατανάλωση πρώτων υλών και φυσικών πόρων, η κατανάλωση/αχρήστευση/υποβάθμιση της ποιότητας των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων, η αποβολή επιβλαβούς θερμότητας προς το περιβάλλον, κλπ ανά μονάδα παραγόμενης ενέργειας από συμβατικά μέσα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα που αφορούν την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Επίσης, σε μια χώρα που έχει σχάσιμη πρώτη ύλη στο υπέδαφός της όπως είναι η Ελλάδα (είναι κοινό μυστικό η ύπαρξη κοιτασμάτων σε περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης), μεγιστοποιείται η ήδη καλή οικονομική απόδοση ανά μονάδα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας γεγονός που βελτιστοποιεί με ακόμα ταχύτερους ρυθμούς την οικονομία της και κατ’ επέκταση το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Για την ταχύτερη δυνατή ανάπτυξη, η χώρα μας πρέπει να έχει ως πρότυπό της στον ενεργειακό τομέα τη Γαλλία, που υπερέχει ενεργειακά σε σχέση με τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις, και να προσπαθήσει να εφαρμόσει την πρωτοποριακή/καινοτόμο τεχνολογία της και την ενεργειακή πολιτική της. Για την ταχύτερη δυνατή επίλυση του περιβαλλοντικού προβλήματος, πρέπει και η χώρα μας να συμβάλει ακολουθώντας τις επιστημονικές προτάσεις που ακολουθούν και οι μεγάλες ανεπτυγμένες χώρες, σύμφωνα με τις οποίες εξέχουσα θέση έχουν α) η πρόταση παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράλληλα με την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας και β) η πρόταση κατάργησης της χρήσης καύσιμων υλών (πχ πετρέλαιο, λιθάνθρακας, λιγνίτης, κλπ) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Πρέπει όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας και ειδικά η τωρινή κυβέρνηση της Ν.Δ., να αναλάβει και να εφαρμόσει πάση θυσία τις παραπάνω προτάσεις χωρίς να υπολογίζει το βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος αλλά βλέποντας σε βάθος χρόνου τα τόσα θετικά που θα αποδώσει στην κοινωνία μας η εφαρμογή τους. Και αναφέρω την φράση «πολιτικό κόστος» διότι είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν έντονες κοινωνικές αντιδράσεις από πολίτες μεγαλύτερων γενεών ειδικά ως προς την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, από τη στιγμή που υπάρχει άγνοια (τεχνηέντως καλλιεργούμενη και συντηρούμενη κατά το παρελθόν) κι επίσης έχουν κακή εμπειρία από τα μεμονωμένα κακώς κείμενα της πυρηνικής τεχνολογίας (πχ «ατύχημα» Chernobyl). Για την αντιμετώπιση των παραπάνω αντιδράσεων που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην επίλυση των τόσο κρίσιμων προβλημάτων, προτείνεται και πάλι να παραδειγματιστούμε από τις σχετικές Γαλλικές πρακτικές αλλά και να ενημερωθεί ο πληθυσμός όσο το δυνατόν συντομότερα από ειδικούς επιστήμονες με την χρήση όλων των δυνατών μέσων. Τέλος, για αυτούς που θα αντιδράσουν προβάλλοντας το επιστημονικοφανές επιχείρημα ότι σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία δεν παρατηρείται σεισμική δραστηριότητα κι έτσι είναι εφικτή η ασφαλής λειτουργία πυρηνικών εγκαταστάσεων, η απάντηση είναι η εξής: βάσει της προαναφερθείσας υψηλής τεχνολογίας, η σεισμικότητα μιας περιοχής έχει πάψει να θεωρείται πρόβλημα ως προς την ομαλή λειτουργία μίας πυρηνικής εγκατάστασης. Απόδειξη τούτου είναι το γεγονός ότι στην Ιαπωνία, μια χώρα με έντονη καθημερινή σεισμική δραστηριότητα, σε κανένα από τα καινούρια εργοστάσιά της δεν έχει σημειωθεί το παραμικρό πρόβλημα.
Συμπληρωματικά επισημαίνεται ότι με την χρήση πυρηνικών εγκαταστάσεων νέας γενιάς για παραγωγή ηλεκτρισμού από χώρες που περιβάλλονται από θάλασσα όπως και η χώρα μας, είναι εφικτή η αφαλάτωση του θαλάσσιου ύδατος σε μεγάλη κλίμακα, γεγονός που θα επιλύσει μεγάλο μέρος του υψίστης σημασίας προβλήματος της άμεσα επερχόμενης λειψυδρίας. Μερικές άλλες παράλληλες δυνατότητες που έχει ο «χρήστης» των εν λόγω εγκαταστάσεων χωρίς την περαιτέρω κατανάλωση πυρηνικού καυσίμου (δηλαδή ανέξοδα) είναι α) η διάσπαση θαλάσσιου ύδατος προς μεγάλης κλίμακας παραγωγή Υδρογόνου (το οποίο μεταξύ άλλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή ρεύματος ηλεκτροχημικά ή μέσω πυρηνικής σύντηξης), β) η θέρμανση πόλεων που βρίσκονται σχετικά κοντά στην εγκατάσταση (γεγονός που συμβάλει στην περαιτέρω μείωση των ρύπων αλλά και στην βελτιστοποίηση της οικονομίας), γ) η λειτουργία εξειδικευμένης χημικής και φαρμακευτικής βιομηχανίας που απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες (πλησίον του χώρου της εγκατάστασης), δ) η λειτουργία διυλιστηρίου πετρελαίου υψηλής απόδοσης (πλησίον του χώρου της εγκατάστασης), ε) η λειτουργία πολλών άλλων εγκαταστάσεων/εφαρμογών που απαιτούν θερμότητα υψηλής ποιότητας κατά τις διεργασίες που συντελούνται σε αυτές. Σημειώνεται ότι σε όλες τις παράλληλες εφαρμογές, δεν καταναλώνεται άλλη ενέργεια παρά μόνο η περισσευούμενη θερμότητα κατόπιν της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση (συμβατικά εργοστάσια, πυρηνικοί αντιδραστήρες παλαιού τύπου) θα αποβαλλόταν στο περιβάλλον. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση της θερμικής ρύπανσης, την εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας και φυσικά την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν ισχυρότερα επιχειρήματα από τα παραπάνω ώστε να βάλουμε ως λαός πείσμα την προώθηση της εγκατάστασης πυρηνικής βιομηχανίας στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι γείτονές μας που θα προβούν σε υλοποίηση παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, είναι αναπτυσσόμενοι και όμως θα μας ξεπεράσουν κατά πολύ εάν δεν κάνουμε κάτι άμεσα, εάν δεν προβούν οι πολιτικοί μας σε καίριες στρατηγικές κινήσεις!
Ποιές είναι οι σκέψεις σας σε σχέση με τα παραπάνω; Είστε έτοιμοι για την αλλαγή προς την πρόοδο και την οικονομική και περιβαλλοντική ισχυροποίηση της χώρας μας ή λέτε να περιμένουμε να μας αφανίσουν πρώτα...
Ας μιλήσουμε λίγο και με νούμερα που προέκυψαν από τους πρόχειρους υπολογισμούς μου με βάση τις πιο αξιόπιστες πηγές δεδομένων:
Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε περίπου 8000 έως 12000 MW ηλεκτρικής ισχύος, νούμερο υπερβολικά μεγάλο για το μέγεθος και τον πληθυσμό της χώρας. Προφανώς το κακό ξεκινάει και απ' την τοπική αυτοδιοίκηση που δίνει το κακό παράδειγμα κι αντί να βάζει μυαλό έχει γεμίσει τον κόσμο με άχρηστους γλόμπους (ας μην πούμε και για την φωτορύπανση που προκαλείται)... Γεγονός είναι ότι το παραπάνω νούμερο αυξάνεται χρόνο με το χρόνο και γι αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε καινούριες τακτικές άμεσα! Πρέπει αρχικά να πεισθούν οι πολίτες να μη καταναλώνουν ρεύμα που δεν τους χρειάζεται. Κατά δεύτερον πρέπει να δωθεί κίνητρο ώστε να μετατρέψουμε όλοι τον θερμοσίφωνά μας σε ηλιακό. Εκτιμάται ότι εάν γίνει κατι τέτοιο θα υπάρξει μείωση στην συνολικά καταναλισκόμενη ενέργεια κατά 10%-15%. Κατά τρίτον πρέπει να πεισθεί η πολιτεία ότι η παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας πρέπει να ξεπεράσει το υποτιθέμενο ποσοστό του 10% επί του συνόλου και να ανέλθει οπωσδήποτε στο βέλτιστο, που εκτιμάται ότι δεν μπορεί προς το παρόν να υπερβεί τα 3000-4000 MW. Τέλος πρέπει να πέσουν επάνω στην κατάστρωση του σχεδίου σοβαροί επιστήμονες κι όχι πολιτικοί, διοικητικά στελέχη, μονόχνοτοι οικολόγοι/επαναστάτες χωρίς ρεαλιστικές προτάσεις κι άλλοι καρεκλοκένταυροι ή απαρχαιωμένοι επιστήμονες…
Έστω λοιπόν ότι δεν θα αυξηθεί η κατανάλωση: Από την πρώτη και την δεύτερη διαδικασία θα έχουμε εξοικονόμηση της τάξης του 20%. Άρα σ’ αυτή την περίπτωση οι ανάγκες της χώρας είναι 8800 MW. Τα 3100 MW καλύπτονται από τα ήδη υπάρχοντα υδροηλεκτρικά, τα άλλα 4000 MW καλύπτονται από την ηλιακή και την αιολική παραγόμενη ενέργεια της τρίτης παραδοχής και μας λείπουν 1700 MW…
Σε 10 χρόνια όμως θα χρειαζόμαστε νερό το οποίο εάν προέρχεται από αφαλάτωση με την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, θα κοστίζει το λιγότερο 0,5 ευρώ ανά κυβικό μέτρο. Έστω λοιπόν ότι το νερό της αφαλάτωσης θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη γεωργία και την βιομηχανία: Θα χρειαζόμαστε ετησίως περίπου 10000000000 κυβικά μέτρα που θα κοστίζουν 5 δις ευρώ και για να παραχθούν θα καταναλώνεται ηλεκτρικό ρεύμα 40 δις kWh. Έτσι μιλάμε για επιπλέον ανάγκη παραγωγής ισχύος 4500 MW. Άρα μας λείπουν συνολικά (κι απ' το προηγούμενο) 6200 MW ισχύος.
Μία πυρηνική εγκατάσταση 4ης γενιάς συνολικής ισχύος 2000 MW μπορεί να παράγει επιπλέον κι ανέξοδα 4000000 κυβικά μέτρα νερό την ημέρα (δηλαδή το 15% της συνολικής ημερήσιας ανάγκης!). Εάν στηθούν δύο τέτοιες μονάδες θα παράγονται 4000 MW ηλεκτρισμού και το 30% των αναγκών μας σε νερό. Εάν απ’ αυτόν τον ηλεκτρισμό καταναλώνουμε τα 3000 MW για να παράγουμε και το υπόλοιπο 70% των αναγκών μας για νερό, ως αποτέλεσμα θα έχουμε: παραγωγή ηλεκτρικής ισχύος 1000 MW και μεταξύ άλλων ανέξοδη παραγωγή όλου του νερού που χρειάζεται στη γεωργία και την βιομηχανία!
Ως αποτέλεσμα απ’ όλα τα παραπάνω έχουμε ότι: Εάν στηθούν μαζί με τις Α.Π.Ε. και τα ήδη υπάρχοντα υδροηλεκτρικά δύο πυρηνικές μονάδες 4ης γενιάς συνολικής ισχύος 2000 MW η καθεμία, θα μας λείπουν περίπου 700 MW συνολικής ηλεκτρικής ισχύος, θα έχουμε λύσει εντελώς το πρόβλημα της λειψυδρίας, θα λειτουργούν παράλληλα ανέξοδα (ως προς την ενέργεια που θα καταναλώνουν) περίπου 8 διυλιστήρια πετρελαίου (υψηλής απόδοσης), 8 χημικές/φαρμακευτικές βιομηχανίες, 8 βιομηχανίες παραγωγής υδρογόνου, κλπ και θα μας μένουν στην τσέπη ετησίως απ’ το νερό 5 δις ευρώ. Το νούμερο 8 μπορεί να διαφέρει εάν οι προαναφερθείσες βιομηχανίες δεν έχουν την μορφή που έχουν σήμερα… Σημειώνεται ότι όλοι οι υπολογισμοί έγιναν για πληθυσμό 11000000 κατοίκων για το έτος 2015…
Με ρεαλιστική θεώρηση του πράγματος, μετά τα παραπάνω, οι ανάγκες μας για ηλεκτρικό ρεύμα θα έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον 1000 MW. Άρα οι ανάγκες μας θα είναι 8800+1000=9800 MW ενώ θα παράγουμε τουλάχιστον 8100 MW! Στο χέρι μας είναι μετά από τόση ανάπτυξη και οικονομία να στήσουμε και άλλα 2000 MW Α.Π.Ε. ώστε να έχουμε το λιγότερο συνολική παραγωγή από αυτά = 6000 MW και να μας περισσεύει και ενέργεια…
Στα οικονομικά τώρα: Αν και είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστούν τα ακριβή νούμερα, στη χειρότερη των περιπτώσεων (μέχρι και λεφτά να φαγωθούν) τα δύο αυτά εργοστάσια θα κοστίσουν με τα τωρινά δεδομένα 4500 ευρώ ανά kW ισχύος (η πραγματική τιμή υπολογίζεται στα 3000 ευρώ ανά kW με προπληρωμένα καύσιμα). Δηλαδή, αν όλα πάνε στραβά, συνολικά χρειαζόμαστε για να τα βάλουμε σε λειτουργία 18 δις ευρώ (6,1335 τρις δραχμές) (12 δις ευρώ υπό κανονικές συνθήκες). Αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο απ’ την αφαλάτωση θα γλυτώνουμε τουλάχιστον 5 δις ανά έτος, σε 5 χρόνια το πολύ θα έχει γίνει «απόσβεση»!!! Ειδικά εάν λειτουργούν παράλληλα και οι υπόλοιπες βιομηχανίες, η απόσβεση θα έρθει πιο γρήγορα. Για τα έξοδα λειτουργίας δεν μπορώ να δώσω ένα ξερό νούμερο διότι εξαρτώνται από παράγοντες όπως οι εξής: Παράγουμε από δικά μας κοιτάσματα το σχάσιμο υλικό εντός της χώρας; Γίνεται η παραγωγή πλησίον (ή και εντός) του χώρου των εγκαταστάσεων; Αγοράζουμε έτοιμο υλικό από άλλες χώρες; Έχουμε προαγοράσει όλα τα καύσιμα για όλο τον κύκλο ζωής των εργοστασίων (συνήθως αυτό γίνεται); Έχουμε αναπτύξει βιομηχανία για την παραγωγή περιφερειακών και ανταλλακτικών ή εξαρτόμαστε απ’ την μητρική εταιρία; Ανακυκλώνουμε το «καμένο» καύσιμο ή το δίνουμε σε άλλους; Κάνουμε μόνοι μας την ανακύκλωση ή μας την κάνουν άλλοι (μάλλον άλλοι θα μας την κάνουν); Διαχειριζόμαστε μόνοι μας τα απόβλητα εντός του χώρου των εγκαταστάσεων ή τα εξάγουμε; Μετά το κλείσιμο των εργοστασίων (μετά από 50-60 χρόνια) διαχειριζόμαστε μόνοι μας τα προαναφερθέντα απόβλητα εάν τα έχουμε κρατήσει ή τα εξάγουμε; Επενδύουμε ένα μέρος των εσόδων μας σε Α.Π.Ε. και σε σύντηξη ώστε να έχουμε ενέργεια και έσοδα και μετά το κλείσιμο των αντιδραστήρων; Έχουμε προϋπολογίσει σωστά τα αρκετά μεγάλα έξοδα της απόσυρσης (40% του αρχικού κόστους, άρα το πολύ περίπου 7,5 δις ευρώ για 4000 MW. Η πραγματική τιμή υπολογίζεται στα 5 δις ευρώ) ώστε να έχουμε κάνει τα «κουμάντα» μας; (Στα παραπάνω έξοδα απόσυρσης συμπεριλαμβάνονται και τα έξοδα τελικής διαχείρησης αποβλήτων). Κλπ, κλπ, κλπ, κλπ…
Το βασικότερο απ’ όλα όμως, για να μας ενδιαφέρει το τι θα κάνουμε μετά, είναι να ζούμε μέχρι να κλείσει ο κύκλος του εργοστασίου, πράγμα που δεν το πολυβλέπω με την έλλειψη τροφής που έρχεται σύντομα στον πλανήτη και απειλεί να αφανίσει το είδος… Σίγουρα όμως θα έχουμε νερό, δεν θα παράγουμε ούτε ίχνος από τα αέρια του θερμοκηπίου και η τεχνολογία μας θα έχει ισχυροποιηθεί παράλληλα με την οικονομία της χώρας!
Ελπίζω να σας κατατόπισα σχετικά με τα μεγέθη και τις πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν! Πρέπει όμως κλείνοντας, να επισημάνω ότι όλα τα νούμερα που έδωσα προέκυψαν από χονδρικούς υπολογισμούς και ενδέχεται να επιδέχονται μεγάλης βελτιστοποίησης. Δεν μπορεί όμως να γίνουν χειρότερα. Το παρόν παράδειγμα σίγουρα δεν αγγίζει την τελειότητα, αλλά μπορεί να βελτιστοποιηθεί εάν προσθέσουμε κι άλλες πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια (όπου καταναλώνεται περίπου το 40% της συνολικά καταναλισκόμενης ενέργειας στη χώρα).
Εάν σας ενδιαφέρει να εμβαθύνετε στην Πυρηνική Τεχνολογία δεν έχετε παρά να κάνετε ελεύθερη εγγραφή στο site και να βρείτε μέσα, κατόπιν της σύνδεσής σας με τα στοιχεία που επιλέξατε κατά την εγγραφή, χιλιάδες επιστημονικά βιβλία και δημοσιεύσεις. Επίσης σας παραθέτω link για να ενημερωθείτε με μια γρήγορη ματιά για τις δυνατότητες των αντιδραστήρων τέταρτης γενιάς: http://teledos.webhop.org/RESEARCH%20PUBLICATIONS/NUCLEAR%20TECHNOLOGY%20-%20ENGINEERING/Fourth%20Generation%20Nuclear%20Reactors?nameστην σελίδα που θα σας εμφανιστεί πατάτε με το ποντίκι επάνω στο pdf αρχείο «AREVA HTR.pdf».
Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Αποστολάκη, που είναι Καθηγητής Πυρηνικής Τεχνολογίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και μέλος της Advisory Committee on Reactor Safeguards στην Ουάσινγκτον, η οποία ενισχύει τις παραπάνω θέσεις! Θα σας πείσει εάν πιστεύετε στην αξία του αντικειμενικού ακαδημαϊκού λόγου:
Σχετικές με το θέμα, δημοσιεύσεις εφημερίδων μπορείτε να βρείτε εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου