Το τελευταίο διάστημα αναπτύσσεται μια έντονη συζήτηση για το ενδεχόμενο προσφυγής της Ελλάδος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ποιά είναι η αλήθεια;
Διαπραγματευτικό όπλο ή πολιτική επιλογή;
Όταν τα spreads άρχισαν να παίρνουν την ανιούσα και η Ε.Ε. με τη συμπεριφορά της μάλλον έριχνε νερό στο μύλο των κερδοσκόπων, στην κυβέρνηση ξανασυζήτησαν το θέμα.
Το σενάριο αυτό κατ’ αρχήν εξυπηρετούσε όσους θέλουν μια αποδυναμωμένη Ε.Ε. (ΗΠΑ, Ρωσία, για αυτό και η υπόδειξη Μεντβέντεφ).
Βόλευε, επίσης, και όσους στοιχημάτιζαν στην υποτίμηση του ευρώ.
Εξυπηρετούσε και την κυβέρνηση, ως μέσο πίεσης στου ευρωπαίους αδιάφορους εταίρους προκειμένου να στηρίξουν την Ελλάδα ουσιαστικότερα.
Είχε, όμως, βάση;
Ας δούμε τώρα στην πράξη τι θα σήμαινε μια τέτοια κίνηση. Κατ’ αρχήν μια προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ, θα προκαλούσε την κατάρρευση της ζώνης του ευρώ.
Το θέλουν αυτό η Γερμανία με τη Γαλλία; Η απάντηση είναι πώς όχι! Πέραν των όσων έχουν γραφτεί υπάρχει και κάτι άλλο που δεν έχει επαρκώς τονιστεί. Αν η Ελλάδα υποχρεωθεί να καταφύγει στο ΔΝΤ δημιουργείται τετελεσμένο και για τις άλλες χώρες που στο μέλλον αντιμετωπίσουν προβλήματα. Και είναι αρκετές οι υποψήφιες… Το πουλόβερ θα αρχίσει να ξηλώνεται.
Αυτό η Ε.Ε. δε θα το επιτρέψει ποτέ, γιατί διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτοϋπονομεύεται και καταργείται στην πράξη.
Οι απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ
Παρακάτω θα αναφέρουμε μερικές από τις εισηγήσεις του ΔΝΤ προς την ελληνική κυβέρνηση:
Σήμερα το ΒΗΜΑ αναφέρει ότι οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ ζητούν την απόλυση 230.000 εργαζομένων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με κατάργηση θέσεων, ενοποίηση και συγχωνεύσεις οργανισμών, ΔΕΚΟ κ.λ.π. Στο ΔΝΤ θα είναι ευτυχείς και με 150.000, αλλά από την κυβέρνηση διέρρευσαν φουσκωμένα νούμερα για ευνόητους λόγους (υπενθυμίζω ότι πριν λίγο καιρό η Ρουμανία έκανε κάτι παρόμοιο).
Πλήρης αναδόμηση στην τοπική αυτοδιοίκηση όπου και εντοπίζεται ανεξέλεγκτη σπατάλη πόρων.
Άρση της μονιμότητας, πλην του στενού δημοσίου τομέα.
Εξίσωση ορίων ηλικίας για άνδρες και γυναίκες στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα με ενιαίο όριο συνταξιοδότησης τα 67.
Κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών. Ίσως επιβιώσουν 2-3 κατηγορίες.
Πλήρης κατάργηση 14ου και 13ου μισθού στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Φορολόγηση των αγροτών.
Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων από το πρώτο ευρώ (ισχυρίζονται ότι έτσι θα εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση).
Απελευθέρωση όλων των κλειστών επαγγελμάτων.
Επιβολή ΦΠΑ σε όλες τις υπηρεσίες (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κ.λ.π.)
Περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων (εισηγούνται 2 το πολύ τρία ταμεία)
Πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Ριζική αναδιάρθρωση του εθνικού συστήματος υγείας και του τρόπου λειτουργίας των κρατικών νοσοκομείων.
Ριζική αναδιοργάνωση του συστήματος παιδείας. Προτείνονται δίδακτρα στα πανεπιστήμια με κάποια πρόβλεψη για τα χαμηλά εισοδήματα.
Προτείνουν και άλλα («τεχνικής φύσεως») θέματα τα οποία θα συρρικνώσουν το δημόσιο και θα καταστείλουν τις δημόσιες δαπάνες.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση;
Είναι προφανές ότι ακόμα και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, με την αμέριστη στήριξη των ΜΜΕ, θα είναι αδύνατο να σταθεί, αν επιχειρήσει να περάσει αυτά τα μέτρα. (για αυτό στο παρασκήνιο άρχισαν δειλά-δειλά να ακούγονται σενάρια ευρύτερων κυβερνητικών σχημάτων)
Όπως, είναι επίσης βέβαιο ότι πολλά από τα μέτρα αυτά διαρρέονται για «τρομοκρατήσουν» τον κόσμο και να δημιουργήσουν την κατάλληλη ψυχολογία, ώστε όταν αποφασισθούν κάποια εξ αυτών, να φανούν «ηπιότερα».
Εκτιμάται ότι η κυβέρνηση κραδαίνει το σενάριο προσφυγής στο ΔΝΤ επειδή θέλει να εκβιάσει ένα deal οικονομικής στήριξης από την Ε.Ε.
Γιατί και η Ευρώπη γνωρίζει, ότι αν το ΔΝΤ «καταλάβει» την Ελλάδα, τότε θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και ποιος ξέρει ποιους άλλους θα παρασύρει στο διάβα του.
Όμως, σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τα νέα μέτρα τα οποία θα κληθεί να πάρει εντός τους έτους, γιατί όπως όλοι πια παραδέχονται τα ληφθέντα δεν θα επαρκέσουν.
Πηγή
kostasxan
Μοιραστείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου