Ο Αντώνης Σαμαράς, προ ακόμα της εκλογής του, χάραξε μία πορεία που από πολλούς “ειδήμονες” της επικοινωνίας χαρακτηρίστηκε πολιτική αυτοκτονία. Γι’ αυτό και η εκλογή του ήταν γνήσια κινηματική αφού δεν ακολούθησε κανένα από τα γνωστά κλισέ, αλλά έγινε με απ’ ευθείας άνοιγμα στην κοινωνία. Ο Σαμαράς γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στα ΜΜ”Ε”, αδιαφόρησε για το πανηγύρι και την πολεμική των τηλεπαραθύρων, απευθύνθηκε στην κοινωνία και το διαδίκτυο και δικαιώθηκε.
Η συνέχεια, γνωστή. Ουδείς πολιτικός ηγέτης δεν πολεμήθηκε με τόση λύσσα από το σύνολο των ΜΜΕ στη μεταπολίτευση. Όλοι προέβλεπαν “διασπάσεις, αποχωρήσεις, νέα κόμματα“. Η πολεμική μετατράπηκε σε ανοιχτή σύρραξη όταν ο Σαμαράς παρά τις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τα συκοφαντικά διλήμματα, έκανε αυτό που λίγοι ηγέτες θα έκαναν στην θέση του: Πήγε κόντρα όχι μόνο στα ξένα και ντόπια συμφέροντα, αλλά και στις δημοσκοπήσεις που όλοι οι πολιτικοί ακολουθούν σαν Ευαγγέλιο και είπε ΟΧΙ στο ΔΝΤ. Και όχι μόνο κατέρριψε την πολιτική της υποτέλειας ως αυτή αποτυπώθηκε με το περιβόητο μνημόνιο, αλλά παρουσίασε και ένα εναλλακτικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής για την έξοδο από την κρίση.
Σχέδιο το οποίο αντιγράφεται από το ΠΑΣΟΚ τώρα που η κατάρρευση της οικονομίας είναι γεγονός. Τώρα όλοι μιλούν για την ανάγκη ανάπτυξης και τον “εφιάλτη της ύφεσης”, ακόμα και για την ανάγκη απεμπλοκής από το μνημόνιο (!), όταν πριν λίγο καιρό εκτόξευαν μύδρους για το σχέδιο Σαμαρά που έλεγε ακριβώς αυτό...
Ηγέτης είναι αυτός που συσπειρώνει την κοινωνία με ειλικρίνεια και πολιτική ουσίας
Δεν ήταν λίγοι εκείνου που βάφτιζαν τον Σαμαρά “υποτονικό” και “αδύναμο επικοινωνιακά”. Η υπερπροβολή της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιώργου Καρατζαφέρη από τα ΜΜΕ, μαζί με τα απίστευτα σενάρια διάσπασης δημιούργησαν μία εικονική πραγματικότητα αποδυνάμωσης και αμφισβήτησης. Εδώ, ο Σαμαράς παρέδωσε μαθήματα αποτελεσματικότητας στην διαχείριση του παραπολιτικού μετώπου, χωρίς ούτε μία στιγμή να χρησιμοποιήσει επικοινωνιακά τεχνάσματα. Ήταν η δεύτερη φορά που ο Σαμαράς γύρισε την πλάτη σε ανίερες πρακτικές του ανούσιου, επικοινωνιακού φαίνεσθαι και δικαιώθηκε ΠΑΛΙ:
- Οι περιβόητες αποχωρήσεις και διάσπαση κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, έμειναν στην φαντασία των προπαγανδιστών. Ο Σαμαράς χωρίς πολιτικούς εκβιασμούς και κορώνες, έπεισε. Η περιβόητη “κομματική πειθαρχία” έγινε πράξη σε αντίθεση με την προγενέστερη κομματική υπακοή που παρήγαγε Τατούληδες και πρόθυμους “αντάρτες” με το αζημίωτο της μηντιακής υπερπροβολής. Ένας εσωκομματικός θρίαμβος δηλαδή.
- Η πολυπόθητη διάσπαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας λόγω μνημονίου, μεταφράστηκε στην απόλυτη μοναξιά της κυρίας Μπακογιάννη και την θλιβερή εικόνα αποθέωσης του κυρίου Βορίδη σε μία ομιλία μνημείο πατριδοκαπηλείας. Τώρα και αυτοί ασθμαίνοντας προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν για να γλιτώσουν την λαϊκή οργή, υιοθετώντας τις πολιτικές λύσεις Σαμαρά που μέχρι πρότινος τις βάφτιζαν “προδοτικές”. Μέχρι που ο λαός μέσω διαδικτύου, έμαθε ακριβώς τι είναι αυτό το μνημόνιο.
- Η πολιτική διάλυση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, του κόμματος με την κολοσσιαία προβολή στα ΜΜΕ, η οποία εξηγήθηκε βέβαια από την στάση που κράτησε στο θέμα του μνημονίου. Ο Σαμαράς κατάφερε να διαλύσει έναν πολιτικό σχηματισμό, χωρίς να χρησιμοποιήσει ούτε ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη, ούτε μία κορώνα δυσφήμισης. Η ειλικρινής αγάπη για την Πατρίδα δεν φαίνεται από δικέφαλους και λεκτικές κορώνες πατριδοκαπηλείας, αλλά από τον ΜΟΧΘΟ για την δημιουργία σχεδίου βιώσιμου και εφαρμόσιμου. Ο Σαμαράς απέδειξε τον πατριωτισμό του παρουσιάζοντας ένα πραγματικό Ελληνοκεντρικό σχέδιο εξόδου ερχόμενος σε ρήξη με αυτούς που χρησιμοποίησαν αναίσχυντα την προβιά του πατριωτισμού για να περάσουν την πλέον καταστροφική πολιτική υποτέλειας. Τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας, συσπειρώνουν την κοινωνία γύρω από το σχέδιο Σαμαρά σε καθημερινή βάση.
Η στρατηγική των εκλογών
Ο ρόλος των ΜΜΕ θεωρείται καθοριστικός για την έκβαση κάθε εκλογικής αναμέτρησης στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν επιλέγει για τρίτη φορά να έρθει σε ρήξη με τα ΜΜΕ και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, δίνοντας ξεκάθαρο χαρακτήρα “δημοψηφίσματος” στις επερχόμενες εκλογές, δομώντας παράλληλα με σκληρή, αθόρυβη δουλειά τον τρόπο ανάπτυξης του κόμματος στην εκλογική αναμέτρηση.
Ο Σαμαράς προκαλεί και πάλι ανοιχτά το σύστημα της διαπλοκής, δίνοντας πάλι στοιχεία κινηματικού χαρακτήρα στην ψήφο για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Η στρατηγική επιλογής των υποψηφίων: Ο Σαμαράς στήριξε μέχρι τέλους την στρατηγική του παρά τον πόλεμο φθοράς που δέχτηκε και κατάφερε να επιβάλλει τις επιλογές του, όχι σε επίπεδο προσώπων αλλά σε επίπεδο πολιτικής.
Θυμάστε το ερωτηματολόγιο για τις δημοτικές εκλογές που μοιράστηκε στις εκατοντάδες χιλιάδες των μελών του κόμματος, μαζί με την επιστολή Σαμαρά για το Συνέδριο; Οι απαντήσεις αποτέλεσαν την βάση για τις επιλογές που ακολούθησαν.
Ποτέ άλλοτε δεν ακολουθήθηκε τόσο ξεκάθαρη διαδικασία επιλογής υποψηφίων. Έτσι, λίγο πριν από τις εκλογές οι όποιες αντιδράσεις στις επιλογές της ΝΔ υπάρχουν σε επίπεδο “κουτσομπολιού” και παραπολιτικής όταν αντίστοιχα στο “παραδοσιακά πειθαρχημένο” ΠΑΣΟΚ γίνεται ομηρικός πόλεμος που μεταφράζεται ακόμα και σε πεδίο μάχης έξω από το γραφείο του κυρίου Ραγκούση! Όσο και αν τα ΜΜΕ προσπαθούν να αντιστρέψουν την εικόνα διάλυσης ονειρευόμενα αντάρτικα στη ΝΔ, οι τοπικές κοινωνίες είναι τόσο κλειστές, που τα απόνερα των όποιων επιλογών χτυπούν τις εξώπορτες και όχι τους τηλεοπτικούς δέκτες.
- Ο μυθος περί Ντορικών υποψηφίων, είναι άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια δημιουργίας κλίμακος που αυτογελοιοποιήθηκε εν τη γενέση της! Ο Αντώνης Σαμαράς, αφού ξεκαθάρισε αριστοτεχνικά και αναίμακτα το τοπίο, θωρακίζει και τις τελευταίες κερκόπορτες εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης, δίνοντας δικαίωμα πολιτικής δράσης ακόμα και σε πρόσωπα που δεν τάχθηκαν υπέρ του στην εσωκομματική αναμέτρηση. Η ενότητα στην πράξη δηλαδή και όχι στη θεωρία, επιστρέφοντας τις πρακτικές “αντεκδίκησης” σε αυτούς που θα αμφισβητήσουν αυτές τις επιλογές! Όσοι λοιπόν επιμένουν να βαφτίζουν “ντορικούς” συγκεκριμένους υποψηφίους, δημιουργούν και το απόλυτο άλλοθι του κόμματος σε περίπτωση εκλογικής τους αποτυχίας! Γι’ αυτό και βλέπετε να φθίνει αυτή η στρατηγική προπαγάνδας αφού συνειδητοποίησαν οι ίδιοι κύκλοι την γκάφα τους.
Ηγέτης είναι αυτός που χρησιμοποιεί τα όπλα του αντιπάλου προς όφελος του
Εδώ είναι και η μεγάλη δικαίωση της πολιτικής Σαμαρά εν όψει των δημοτικών εκλογών. Το ΠΑΣΟΚ που μέχρι πρότινος εμφανιζόταν ηγέτιδα δύναμη στις δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ που εμφάνιζε Τατούληδες ως υποψηφίους κοινής αποδοχής, τώρα κυριευμένο από πανικό ψάχνει τρόπους να αμβλύνει τις παρενέργειες της εκλογικής συντριβής που πλέον θεωρείται αναπόφευκτη.
-Η αποτυχία του ΠΑΣΟΚ να εντάξει οικονομικούς μετανάστες στο εκλογικό σώμα, φανερώνει την πλήρη αποτυχία της μεταναστευτικής πολιτικής του. Το σύνολο των πολιτών πλέον θεωρεί το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια ένα τέχνασμα που αποσκοπούσε στη νόθευση του εκλογικού σώματος και όχι στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Σαμαράς, χωρίς κορώνες περί δημοψηφίσματος, δικαιώνεται για την επιλογή του να ακυρώσει το νομοσχέδιο όταν γίνει κυβέρνηση, αφού θα έχει την πλήρη στήριξη της κοινωνίας και ελάχιστες παρενέργειες.
-Οι ακροβασίες μεταξύ 42% και 50%. Εδώ είναι και η πρακτική απεικόνιση του κυβερνητικού πανικού που βλέπει πλέον την απέχθεια της κοινωνίας προς την πολιτική και τα πρόσωπα. Η πλέον φασιστική τακτική “ρευστής εκλογιμότητας”, θα ήταν επικίνδυνη για την δημοκρατία εάν μπορούσε πλέον να παίξει κάποιο ρόλο. Η πολιτική Σαμαρά στο θέμα του εκλογικού νόμου έχει αφήσει ένα ΠΑΣΟΚ να γελοιοποιείται ξιφομαχώντας με φαντάσματα, αφού πρακτικά δεν υπάρχει αντίπαλος.
Το ΠΑΣΟΚ χαλαρωμένο στην επίπλαστη μακαριότητα που του εξασφάλιζαν τα ΜΜΕ, είδε ξαφνικά μία παγιωμένη εφιαλτική πραγματικότητα: Οι δημοτικές εκλογές μετατράπηκαν σε δημοψήφισμα για το μνημόνιο, αθόρυβα, μη αναστρέψιμα. Η κοινωνία ετοιμάζεται να δώσει την ετυμηγορία της με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις αγγίζουν τα όρια αυτογελοιοποίησης: Η κυρία Τζάκρη δήλωσε ότι “οι εκλογές δεν θα είναι δημοψήφισμα για το μνημόνιο, αλλά για τον Καλλικράτη!!!” και τα ΜΜΕ πρόθυμα το αναπαρήγαγαν, εντείνοντας την γελοιοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου