Περί βουλευτικών αυτοκινήτων και ...λεωφορείων ή πως να δημιουργήσεις θέμα από το τίποτε...

Είπαμε, πολλοί μπορεί να μη συμπαθούν τον Άδωνη Γεωργιάδη, ούτε εμείς υπήρξαμε ποτέ και τίποτα… υστερικοί οπαδοί του, όμως άλλο αυτό και άλλο να δημιουργείς θέματα εκεί που δεν υπάρχουν με σκοπό να τον πλήξεις πολιτικά! Η πλάκα δε είναι, ότι τα πυρά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι… φίλια, αφού φαίνεται ότι ισχύουν όσα ακούγονται, ότι η έλευσή του μαζί με τον Μάκη Βορίδη στη Νέα Δημοκρατίας, «χάλασε τη σούπα» πολλών…
Ο Γεωργιάδης υποτίθεται ότι είπε ότι «οι βουλευτές ξεφτιλίζονται όταν μπαίνουν στα λεωφορεία και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς»! Εάν το έλεγε έτσι, προφανώς ο τίτλος και η εισαγωγή του άρθρου – σχολίου μας θα ήταν πολύ διαφορετικά! Επειδή όμως δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι είναι τόσο… βλαξ, κάναμε το απλούστερο: Αναζητήσαμε τους ακριβείς διαλόγους και τους αναγνώσαμε. Συμπέρασμα: ΔΕΝ προκύπτουν όσα του καταλογίζονται!
Ο Γεωργιάδης, μιλώντας για το ζήτημα δήλωσε ότι οι πολίτες αντιδρούσαν για τα πολυτελή βουλευτικά αυτοκίνητα και τώρα που αντικαταστάθηκαν με αυτοκίνητα των 1.400 κυβικών, πάλι διαμαρτύρονται γιατί δεν παίρνουν οι βουλευτές το μετρό και το λεωφορείο.
«Αφού λοιπόν τώρα πήραμε τα αυτοκίνητα των 1.400 κ.ε. αρχίζετε πάλι την ίδια συζήτηση: Μα γιατί να πάρουν αυτοκίνητα οι βουλευτές; Ωραία, να μην πάρουμε αυτοκίνητα. Θέλετε να κυκλοφορούμε με το λεωφορείο και το τραίνο; Γίνεται; Πιστεύετε ότι είναι εφικτό; Προφανώς και όχι», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε σχολιάζοντας το ζήτημα και κατέληξε:
«Δε μπορεί να ξεφτιλίζεις το βουλευτή. Αλλιώς να καταργήσουμε τη δημοκρατία, να πάμε σε άλλο καθεστώς».
Προφανέστατα, το επιχείρημα του Γεωργιάδη είναι απλά ότι δεν είναι εφικτό για έναν βουλευτή να μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο του ημερήσιου προγράμματος, εάν κυκλοφορεί με τη δημόσια συγκοινωνία. Ατό δεν είναι παράλογο και το ξέρουν καλά όσοι έχουν προγράμματα διαφορετικά από όσους κάθονται πίσω από ένα γραφείο επί 8 ώρες ή σε κάποια άλλη δουλειά και στη συνέχεια πάνε σπίτι τους.
Όσον αφορά τη λέξη «ξεφτιλίζεις» που χρησιμοποίησε, είναι εξίσου προφανές ότι το επιχείρημά του είναι πως… «είπαμε στη γριά να… κι αυτή πήγε και…», υπό την έννοια ότι καλές οι περικοπές και απολύτως απαραίτητες. Όλα όμως έχουν ένα όριο, διαφορετικά, εάν είναι να εξισώσουμε τον ρόλο του βουλευτή με μια απολύτως σεβαστή, απαραίτητη και τιμητική γι’ αυτόν που την κάνει καθημερινή δουλειά, είναι φθηνός λαϊκισμός και όχι οικονομία.
Με την ίδια λογική γιατί να μην παίρνουν έναν λίγο μεγαλύτερο μισθό οι διευθυντές σε μια εταιρία από τους υφισταμένους τους; Το πρόβλημα όμως στην Ελλάδα είναι ακριβώς αυτό. Ότι τα ισοπεδώσαμε όλα τις τελευταίες δεκαετίες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και κίνητρο για δουλειά στην ιεραρχία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι υπήρχε στον δημόσιο τομέα μια ελίτ η οποία έτρωγε με χρυσά κουτάλια και πλήρωναν τα κορόιδα οι φορολογούμενοι. Για να κάνουν δημόσιες σχέσεις, συνδικαλισμό και να βολεύουν «τα δικά μας παιδιά»…
Αν δεν πατήσουμε φρένο σαν κοινωνία και να καταβάλλουμε προσπάθεια να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο, θα βαδίσουμε με τη γνωστή μας ταχύτητα στον δρόμο της καταστροφής… Παν μέτρον άριστον που έλεγαν και οι πρόγονοι… Ούτε υπερβολές, ούτε όμως και απαξίωση.
defence-point.gr


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK