Προσωπικά δηλώνω οπαδός της «δημοσιογραφικής» του σχολής.
Είμαι εθισμένος στο ιδιαίτερο στυλάκι του από την εποχή του «χωρίς αναισθητικό», που άνοιξε νέες πρωτοποριακές οδούς στην καινούργια δημοσιογραφική σκηνή της χώρας, που τότε εξελίσσονταν
ραγδαία.
Είμαι μάλιστα τόσο εξαρτημένος από τα ξεσπάσματά του, που όταν διέκοψε την μετάδοση του το ΑΛΤΕΡ, ήμουν σε συνεχή κατάθλιψη επί δυο εβδομάδες, ζώντας αποκλειστικά με μπανάνες, αψέντι, και βαλεριάνα.
Τον Τράγκα τον πρωτοέμαθα την εποχή του Χέρφιλντ, τότε που οι διάφοροι μετέπειτα μεγαλοδημοσιογράφοι ήταν στημένοι νυχθημερόν με τα ματσούκια τους έξω από το αγγλικό νοσοκομείο, περιμένοντας να μάθουν πότε «επήλθε διούρηση» του κατάκοιτου Ανδρέα, ή πότε θα εμφανιστεί στο κυλικείο η πληθωρική Λιάνη, για να το κάνουν θέμα.
Μιλάμε για δημοσιογραφία αιχμής.
Μάλιστα, όπως ακούστηκε τότε, ο Μιχάλης Ζιάγκας, ο θηριώδης κολλητός του Παπανδρέου, είχε σφαλιαρίσει τον Τράγκα (στο κυλικείο που λέγαμε), για
κάποιο πικάντικο ρεπορτάζ του, που δεν του είχε αρέσει.
Με αυτά και με αυτά, η Ελλάδα προχώρησε, όπως προχώρησε και η ελληνική δημοσιογραφία.
Η απελευθέρωση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης έφεραν στο προσκήνιο διάφορους «δημοσιογράφους», που παράτησαν το ματσούκι και το πεζοδρόμιο, και έγιναν διάσημοι τηλεαστέρες, και διαμορφωτές της κοινής γνώμης. (Μερικοί μάλιστα προχώρησαν περαιτέρω, και έγιναν και εθνοπατέρες).
Μεταξύ αυτών των πρώτων, και ο Τράγκας, που με την χαρακτηριστική του φωνή, και το ιδιαίτερο (χύμα) στυλ του, καθιερώθηκε ως opinion maker.
Βέβαια, όπως και σε κάθε άλλο τομέα, έτσι και σε αυτόν της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, η Ελλάδα υπερέβη τα εσκαμμένα, αφού η Μαντάμ Σουσού, δεν μπορεί να αποκτήσει τρόπους Κοντέσας, όσο κι αν φτιασιδωθεί.
Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι, με συνεχείς (σοβαρές) εκπομπές επί παντός του επιστητού, από το θηρίο του 666, και τις τρανσέξουαλ, έως το αλήστου μνήμης Ερωτοδικείο.
Μέσα σε αυτό το αλαλούμ τηλεοπτικό κλίμα, ευδοκίμησε και θέριευσε ο Τράγκας. Ο οποίος απέκτησε το δικό του φανατικό κοινό, τόσο τηλεοπτικό, όσο και αναγνωστικό.
Από κάποια φάση όμως και μετά, ο Γιώργος το έχασε.
Πέρασε απέναντι…
Ο πάντα (σε άψογα ελληνικά) παραληρηματικός, προφορικός του λόγος, ξεπέρασε κάθε μέτρο.
Με αποτέλεσμα, όποτε τον βλέπω ή τον ακούω, να ανησυχώ μη τυχόν και κάνει ντου στο στούντιο κάποιος μπρατσωμένος και τον αρχίσει στις φάπες, ή κάποια διμοιρία ΜΑΤ, για να τον πάει μέσα για τα περαιτέρω.
Μέχρι που έμαθα ότι προστατεύεται (και αυτός) από την αστυνομία.
Ναι, αυτήν που πληρώνουμε όλοι μας, και που όταν μας γίνεται διάρρηξη, ή επίθεση από τρελαμένους Αφγανούς κλπ σπάνια έρχεται… λόγω λειψανδρίας.
Βέβαια δεν είναι ο μόνος.
Η αστυνομία φυλάει διάφορα μπουμπούκια, δημοσιογράφους και μη. Λέγεται μάλιστα, πως ακόμη φυλάει την ξανθιά μπίμπο, πρώην βουλευτίνα του Πασόκ, και νυν στέλεχος μεγάλου ομίλου. Γιατί άραγε;
Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών των μπουμπουκιών, παρά την αστυνομική συνοδεία, οπλοφορούν κιόλας! Ασχέτως αν επίσημα το κράτος τους έχει χαρακτηρίσει «γιωτάδες», ήτοι σαλεμένους. Είναι και αυτό ένα από τα πολλά περίεργα, που μας καθιστούν ως την μοναδική μπανανία της Ευρώπης (που δεν βγάζει καν μπανάνες).
Ο Τράγκας λοιπόν φυλάσσεται σε 24ωρη βάση, για να βρίζει τους πρώην πρωθυπουργούς, και να λοιδορεί τον νυν, και γενικά για να αντιπολιτεύεται για την αντιπολίτευση.
Έτσι, για να’χουμε να λέμε.
Και είναι, λέει, στόχος!
Ποιος το λέει; Ο ίδιος!
Τον έχει βάλει, ισχυρίζεται, στο μάτι η παγκόσμια μασονία, οι σκοτεινές ελίτ που μας κυβερνούν από κάποιους απόμακρους γυάλινους πύργους, οι μνημονιακές δυνάμεις που θέλουν να μας αλυσοδέσουν, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, η Μοσάντ, ο Ντάφυ Ντακ, και ίσως και οι εξωγήινοι!
Θυμάμαι κάποτε, που ένας διάσημος Έλληνας, απηύθυνε δημόσια έκκληση να τον προστατέψει το κράτος, διότι ήταν, λέει, στο στόχαστρο της τότε παντοδύναμης 17 Νοέμβρη.
Ευτυχώς, η οργάνωση, με το χιούμορ που την χαρακτήριζε, έσπευσε μέσω προκήρυξης να τον καθησυχάσει, διευκρινίζοντας πως δεν «ασχολείται μαζί του, διότι τον θεωρεί φαιδρό»! Ή κάπως έτσι…
Τώρα, που καθημερινά ακούω τον Τράγκα να ωρύεται επειδή ο Δένδιας του μείωσε την φρουρά, ανησυχώντας πως θα τον δολοφονήσουν κάποια σκοτεινά συμφέροντα, διότι είναι, λέει, στόχος, ελπίζω να δούμε κάποια δημόσια τοποθέτηση αυτών των συμφερόντων, αυτών των πρακτόρων της παγκοσμιοποίησης και του χάους, που να καθησυχάζουν τον Τράγκα θυμίζοντάς του πως δεν είναι στόχος αλλά μάλλον … στόκος.
Έτσι, για να ηρεμήσει λιγουλάκι, διότι όπως τον ακούω κάθε πρωί, πιο πολύ από εγκεφαλικό κινδυνεύει, παρά από δολοφονική επίθεση….
Και για να ηρεμήσω λίγο και εγώ, διότι αν τυχόν κάνω λάθος, και κάποιοι εχθροί της πατρίδας όντως τον πειράξουν, με ποιον θα γελάω κάθε πρωί;
Strange Attractor
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου