Και τα μισά απ’ όσα λένε να κάνουν καλά θα είναι...

Μόνο ένας ανόητος μαθαίνει από τα λάθη του. Ο έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη των άλλων.
Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος

Δυο από τις αντιλήψεις που κατάφερε να περάσει η παρούσα κυβέρνηση της αριστεράς στην κοινή γνώμη και να κερδίσει τις τελευταίες εκλογές, εμπεριέχονται στις φράσεις: "Πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα" και " Και τα μισά να κάνουν απ’ όσα λένε, καλά θα είναι".
Μετά από έξι μήνες θα πρέπει κάποιος να είναι τυφλωμένος από μεγάλης επιφάνειας κομματικές παρωπίδες για να μην είναι σε θέση να διαπιστώσει πως τα πράγματα κάθε φορά μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα.
Ιδίως αυτό είναι ευκολότερο να συμβεί όταν μια κοινωνία διανύει μια περίοδο 60 και πλέον ετών, από το ’50 και μετά, όπου κάθε επόμενος χρόνος ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο και κάθε επόμενη δεκαετία καλύτερη από την προηγούμενη.
Οι γενιές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μετά τον τελευταίο πόλεμο, έχουν εθιστεί στη γραμμική εξέλιξη της ευημερίας και της βελτίωσης της ζωής.
Επιπλέον η Ελλάδα δεν είχε την ατυχία της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Αλβανίας κλπ. να βιώσουν την έκρηξη της ευημερίας στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες...
Τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα και οι προοπτικές για τους επόμενους 6 με 12 μήνες για όσους ξέρουν στοιχειώδη προπαίδεια των οικονομικών είναι πολύ δυσμενείς.
Οι παρούσες γενιές των Ελλήνων αδυνατούν να κατανοήσουν πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα γιατί πάσχουν από κάποιο είδος ιστορικής "λοβοτομής" και άνοιας στη λογική.
Νομίζουν πως οι Αλβανοί, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι ή οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί γεννήθηκαν από κάποιον κατώτερο Θεό που τους ανάγκαζε να πωλούν την εργατική τους δύναμη αντί λειψού πινακίου φακής.
Η εξαθλίωση των λαών των Βαλκανίων κατά το μέσο καλοζωισμένο Έλληνα είχε κάποιες μεταφυσικές φυλετικές και γεωγραφικές ρίζες και όχι πρακτικά αίτια που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης.
Οι περισσότεροι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης πριν 20-30 χρόνια είχαν βιοτικό επίπεδο που ισοδυναμούσε με μικρό κλάσμα του αντίστοιχου ελληνικού.
Οι περισσότεροι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης σε 10-20 χρόνια θα έχουν βιοτικό επίπεδο αρκετά υψηλότερο από το ελληνικό.
Η Ελλάδα των 3 εκατ. συνταξιούχων και του 1 εκατ. σιτιζόμενων από το δημόσιο, με σκληρής αξίας Ευρώ δανείων και επιδοτήσεων, αποφάσισε να εκβιάσει τους εταίρους στην Ευρώπη για καλύτερους όρους διατήρησης του παρασιτικού της μοντέλου.
Ο εκβιασμός δεν πέρασε, το παρεάκι των καφενόβιων "επαναστατών" είχε διαγνώσει λάθος τους οφθαλμοφανείς σε βάρος μας συσχετισμούς δυνάμεων.
Η ελληνική, είναι μια κοινωνία με βαθιές αριστερές ρίζες όχι γιατί κάποια λογικά επιχειρήματα έχουν συμβάλει σ’ αυτό, αλλά γιατί έχουν συμβάλει κυρίως συναισθηματικοί και λόγοι.
Οι αριστερές ρίζες στην ελληνική κοινή γνώμη πηγάζουν από βαθύτερα πολιτισμικά αρχέτυπα που έχουν να κάνουν με τη θρησκευτική αδυναμία του διαχωρισμού του ιδιωτικού με το δημόσιο, του παρόντος από το παρελθόν και το μέλλον, της θυσίας από την ενοχή και την απόλαυση.
Τις βαθιές ρίζες των αριστερών ιδεολογημάτων θα τις συναντήσει κάποιος στα ασφυκτικά επαναλαμβανόμενα μοτίβα του μεταπολεμικού έντεχνου τραγουδιού, τις αξίες που εμφύτευσε τις τελευταίες δεκαετίες η εγχώρια λογοτεχνία.
Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να φτωχύνει οικονομικά σαν χώρα γιατί όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα εχθρικό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα, την αξιοκρατία και την αριστεία...
Ο Τσίπρας και η αριστερά στην εξουσία δεν αποτελούν παρά το επιστέγασμα αυτής της μεταπολεμικής πορείας προς το αδιέξοδο και την κατάρρευση.
Οι ρίζες της ελληνικής χρεοκοπίας είναι βαθύτερες των αφορμών της οικονομικής χρεοκοπίας του 2010.
Κώστας Στούπας
kostas.stoupas@capital.gr


Μοιραστείτε



Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK