 |
| Ανδρέας Ζαμπούκας |
Τι πρέπει να γίνει με τους ανθρώπους που μπορεί να θελήσουν να πεθάνουν παρέα μαζί μας; Ίσως στο αεροδρόμιο, σε κάποια πτήση, στο μετρό ή σε κάποιο γήπεδο; Τι μπορούμε να κάνουμε με όλους αυτούς που μπορεί να απειλούν συνειδητά ή ασυνείδητα την ασφάλειά μας; Μόνο στην Ευρώπη, πάνω από 22 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι εν δυνάμει «ύποπτοι» να εμπλακούν σε κάποια εξτρεμιστική δράση. Και οι πιθανότητες θα αυξάνονται, κάθε φορά που θα ζούμε μία νέα σφαγή, σε κάποια δυτική κοινωνία.
Κι αν δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα, κι αν δεν έχει λογική να θεωρεί κανείς ύποπτη μια ήσυχη οικογένεια μουσουλμάνων, σε κάποιο προάστιο της Στοκχόλμης, μετά από απανωτές δόσεις ανασφάλειας θα το κάνει. Και αν πάλι δεν συμβεί σε όλους θα δημιουργήσει τέτοια κρίσιμη μάζα καχύποπτων πολιτών που η μόνη τάση εξισορρόπησης θα είναι το αντίπαλο δέος: ένα αυξανόμενο κύμα εκβαρβαρισμού από την αντίθετη κατεύθυνση ως μαγική λύση στη βαρβαρότητα των εχθρών. Κι έτσι, αργά ή γρήγορα 22 εκατομμύρια «εν δυνάμει ύποπτοι» θα γεννήσουν 100 εκατομμύρια «διασώστες» στην αντίπερα όχθη. Και όσο θα αυξάνονται οι «υποψίες» τόσο θα εξαπλώνονται τα γεννήματα της ανασφάλειας, αρχής γενομένης ίσως από τις εκλογές της Γαλλίας , το 2017…
Άρα λοιπόν, και να θέλουμε δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι οι ανοιχτές και φιλελεύθερες κοινωνίες της Ευρώπης θα πάψουν να είναι φιλελεύθερες εξαιτίας των μουσουλμάνων. Και μάλιστα όχι επειδή θα αυξηθεί ποσοτικά το μίσος εναντίον του δυτικού τρόπου ζωής. Το αποτέλεσμα όμως θα είναι το ίδιο επειδή ο μειοψηφικός τους εξτρεμισμός θα δημιουργήσει ένα τεράστιο ρεύμα δυτικής βαρβαρότητας στην αντίπερα όχθη.
Ποια θα είναι η κατάληξη; Το τέλος της ανοιχτής κοινωνίας και ο θάνατος του φιλελεύθερου ανθρώπου ο οποίος δεν θα υφίσταται πια ως υποκείμενο διεκδίκησης δικαιωμάτων, πολιτικών ελευθεριών και ανεξάρτητης πνευματικότητας.
Αυτός θα είναι μακροπρόθεσμα ο μεγάλος ηττημένος από την
αμφίδρομη έξαρση του ανατολικού και του δυτικού φονταμενταλισμού. Γιατί η άμυνα στον παραλογισμό δεν θα αφήσει πολλά περιθώρια για βελτίωση θεσμών, προστασία αξιών και υπηρέτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα γνωρίσαμε ως τώρα.
Ο φιλελεύθερος άνθρωπος αργά ή γρήγορα, θα δολοφονηθεί από αδερφικό χέρι αν η Ευρώπη δεν πάρει γρήγορα μέτρα διάσωσης. Και δεν χρειάζεται ούτε να κηρύξει σε διωγμό την μουσουλμανική μειονότητα ούτε και να εκπέσει σε κατάσταση πανικού. Το μόνο που χρειάζεται είναι να εφαρμόσει όλα όσα προβλέπει η φιλελεύθερη δημοκρατία της. Και όχι μόνο για του μουσουλμάνους αλλά για κάθε εστία ολοκληρωτισμού που αναδύεται από την εκμετάλλευση της ανεκτικότητάς της.
Δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια. Η ελευθερία προϋποθέτει την ευθύνη όσων την απολαμβάνουν. Σε τρόπο ζωής, σε θεσμούς, σε νόμους, σε εκπαιδευτικά συστήματα και κυρίως σε πολιτικές επιλογές. Η Ευρώπη χρειάζεται πλέον μια πολύ «αυστηρή δημοκρατία» και στο βάθος πολιτική ένωση. Δεν έχει πολλά περιθώρια ενίσχυσης της οικονομικής και πολιτικής ανασφάλειας, όταν για τα επόμενα χρόνια, θα ζει αναγκαστικά με τον φόβο του εξτρεμισμού. Θα πρέπει να υπερασπιστεί την εξέλιξη της φιλελεύθερης κοινωνίας της προχωρώντας στην τραπεζική ενοποίηση, στη ψήφιση Συντάγματος και στην εκλογή του πρώτου Προέδρου της από τους λαούς της.
Αν δεν έχουμε στα επόμενα χρόνια, την ευρωπαϊκή συνείδηση του Ευρωπαίου πολίτη, ο φασισμός και η ανασφάλεια θα απλωθούν παντού και θα γυρίσουν τις κοινωνίες στις εποχές του σκοταδισμού.
Οι τζιχαντιστές θα έχουν σταματήσει να ανατινάζουν αεροδρόμια αλλά θα έχουν αφήσει πίσω τους «μεταλλαγμένους σπόρους» της ανασφάλειας.
Να σώσουμε τον φιλελεύθερο άνθρωπο πριν είναι πολύ αργά. Και για να το κάνουμε, το μόνο όπλο που έχουμε είναι η νομιμότητα. Να ταράξουμε τις δυτικές κοινωνίες στη νομιμότητα και να πατάξουμε κάθε ολοκληρωτισμό που δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κανένα έλεος και καμία ανοχή σε όποιον δεν κατανοεί την ανεκτικότητα, την ελευθερία, την ανεξιθρησκία και την αμοιβαιότητα στον δημοκρατικό τρόπο ζωής. Κανέναν οίκτο και ανοχή στον φανατισμό, στην απολυτότητα και στην βαναυσότητα των πράξεων. Είτε πρόκειται για δεδηλωμένη τάση φονταμενταλισμού είτε θρησκευτικού φανατισμού είτε «αντιεξουσιαστικού» ολοκληρωτισμού.
Η Ευρώπη έχει ανάγκη από περισσότερη δημοκρατία και περισσότερες αποφάσεις. Αν μείνουμε στα μοιρολόγια και στα φοβικά σύνδρομα, γρήγορα θα την διαλύσουμε.
Μοιραστείτε
Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου