Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ


ΑΘΑΝΑΤΟΙ

26 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.

28 Δεκεμβρίου: ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.

29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.

10 Ιανουαρίου 1996: Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.

4 Ιανουαρίου: Ο Αμερικάνος πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: Φοβάμαι θερμό επεισόδιο.
19 Ιανουαρίου: Στην Ελλάδα πρωθυπουργός γίνεται ο Κ. Σημίτης.

25 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν στα Ίμια την ελληνική σημαία.

28 Ιανουαρίου 1996: Μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας «Χουριέτ» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία. Ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. επικοινωνεί με τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/Γ.Ε.Ν. και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Γεράσιμο Αρσένη. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ναύαρχος Λυμπέρης, επικοινωνεί με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, αρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τον οποίο συμβουλεύει όπως η σημαία υψωθεί μέσω δημάρχου Καλύμνου και όχι απευθείας από το πολεμικό πλοίο. Η επικοινωνία, όμως, δεν κατέστη δυνατή με το πλοίο και η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του περιπολικού «Αντωνίου».

30 Ιανουαρίου 1996: Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα Τουρκικά παράλια.- Από το πρωί στην περιοχή επικρατεί ένταση.- Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης.- Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.- Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου.

30/31 Ιανουαρίου 1996: Τη νύχτα, οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχώς και η ορατότητα στην κυριολεξία είναι μηδέν.Στη 01:15 άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υψώνουν την τουρκική σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες. Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 της Φ/Γ «Ναυαρίνο». Στις 5:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί που επέβαιναν, Αντιπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Ατιπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός.- Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.

Στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, και του διαμεσολαβητή Ρ. Χόλμπρουκ. Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς.Τα ερωτήματα για το σκοτεινό παρασκήνιο της κρίσης των Ιμίων παραμένουν αναπάντητα. Μέσα στη δίνη της ειδησιογραφίας εκείνων των ημερών, ορισμένα γεγονότα δεν πήραν τη δημοσιότητα που θα έπρεπε. Ένα από αυτά που αξίζει να σημειωθεί είναι η σύλληψη των στρατιωτικών ακολούθων της Ιταλίας και της Ολλανδίας στις 28 Ιανουαρίου στη Μυτιλήνη, όταν διαπιστώθηκε ότι παρακολουθούσαν ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βρέθηκαν στη κατοχή τους σχεδιαγράμματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων του νησιού, ονόματα και αριθμούς πλοίων που έπλεαν στην περιοχή και άλλες στρατιωτικής φύσεως πληροφορίες.

"Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς, αιρετώτερος" - Δημοσθένης


strategy-geopolitics


ΙΜΙΑ 2009 - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ


..

ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 7:ΟΟ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ, ΒΑΣ. ΣΟΦΙΑΣ & ΡΗΓΙΛΛΗΣ
...


ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ


Το Πατριωτικό κίνημα ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ διοργανώνει εκδήλωση Μνήμης και Τιμής στους μεγάλους νεκρούς της Πατρίδας.

Δεκατρία χρόνια μετά την προδοσία στα Ίμια οι Έλληνες της Κύπρου θυμούνται και τιμούν.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 1η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

ΩΡΑ 19:00

Θα ακολουθήσει λαμπαδηφορία προς το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας .

http://protigrammi.com/

Τι επιδιώκει με την συνεχή «επίδειξη δύναμης» ο Ερντογάν;

Το τελευταίο χαρτί της Τουρκίας

πριν την επερχόμενη διάλυσή της


Μετά και το τελευταίο «επεισόδιο» στο Νταβός, όπου ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν επετέθη κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού Σιμόν Πέρες, υπερασπιζόμενος τα δίκαια των Παλαιστινίων (της Χαμάς;), γίνεται σαφέστερη η εικόνα που προσπαθεί να αποκτήσει η Τουρκία στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Η Τουρκική προπαγάνδα εξαπλώνεται ραγδαία, πλέον, στα ανώτερα κλιμάκια των διεθνών φόρουμ, προσπαθώντας ταυτόχρονα να επιβάλει στο εσωτερικό της Τουρκίας την "εικόνα" μίας ισχυρής κυβέρνησης που έχει σημαντικό και ισχυρό λόγο στις διεθνείς εξελίξεις. Την ίδια στιγμή, ο Τούρκος πρωθυπουργός «διεκδικεί» αναβάθμιση της προσωπικής του εικόνας ως πολιτικού (και όχι ως διπλωμάτη, όπως ο ίδιος δήλωσε) στην διεθνή πολιτική σκακιέρα, σε μία απόπειρά του να αλλάξει την εικόνα της Τουρκίας και να επαναφέρει την «Οθωμανική Αυτοκρατορία» σε μία πιο σύγχρονη έκδοσή της, αυτή της "Μεγάλης Τουρκίας".

Γνωστά είναι βεβαίως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κύριος Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας του.
Προβλήματα οικονομικά: προσπαθεί να επιβάλει τους δικούς του όρους δανεισμού στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εν όψει οικονομικής κατάρρευσης της Τουρκίας, αλλά και εν όψει της διεθνούς οικονομικής κρίσης η οποία ταχύτατα αρχίζει και εξαπλώνεται πλέον και στην Ευρώπη
Προβλήματα εθνικά: οι Κούρδοι έχουν πλέον αποκτήσει δημόσιο «πρόσωπο», μία σχετική νομιμότητα και «απειλούν» σε πολιτικό επίπεδο τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, υπάρχει και μία σειρά από εθνότητες που διαβιούν ως Τούρκοι πολίτες και επιδιώκουν την απόκτηση των δικαιωμάτων που ήδη έχουν πάρει οι Κούρδοι (Αλεβίτες, Λαζοί κ.λ.π.)
Προβλήματα εσωτερικής ισχύος: στην κόντρα που έχει ανοίξει με τους στρατηγούς και στην προσπάθειά του να τους «χαλιναγωγήσει», προκειμένου να κυβερνά ο ίδιος και όχι ο στρατός με τις παρακρατικές του οργανώσεις π.χ. Εργκένεκον.
Σε αυτή του την προσπάθειά να αποκτήσει «ισχύ» και να εμφανιστεί ως ο μόνος δυνατός αλλά και ικανός να χειριστεί με επιτυχία τα εσωτερικά ζητήματα της χώρας,
ο Τούρκος πρωθυπουργός δείχνει να προσεταιρίζεται ανοιχτά πλέον τον ισλαμικό χώρο, προωθώντας (κυρίως) το ζήτημα των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας (που πληθυσμιακά είναι κυρίως μουσουλμάνοι) και τα έχει καταφέρει μέχρις ενός σημείου (δεν έχει αντιμετωπίσει σημαντικά ζητήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας σε σχέση με το Ισλάμ, όπως για παράδειγμα η λειτουργία θρησκευτικών σχολών…).
Την ίδια στιγμή και λόγω του προσεταιρισμού του στο Ισλάμ, ο Ερντογάν ελπίζει σε μία σημαντική οικονομική βοήθεια από τις Αραβικές χώρες, για να αντιμετωπίσει κάτω από καλύτερες οικονομικές συνθήκες την επερχόμενη οικονομική κρίση που είναι απολύτως βέβαιο πως θα ισοπεδώσει την εξαρτώμενη από δυτικά κεφάλαια οικονομία της Τουρκίας.
Η επίθεσή του όμως προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό και τις στρατιωτικές επιλογές και επιχειρήσεις του Ισραήλ κατά το τελευταίο διάστημα, σχετίζεται μερικώς και με την ακύρωση (εκ μέρους του Ισραήλ) μίας σειράς μη επανδρωμένων αεροσκαφών που είχε παραγγείλει η Τουρκία από το Ισραήλ και τα οποία ήθελε να χρησιμοποιήσει άμεσα στον πόλεμο κατά των ένοπλων Κούρδων ανταρτών.
Πολλαπλά τα «μέτωπα» αλλά και οφέλη για τον Ταγίπ Ερντογάν, εάν όλα εξελιχθούν έτσι όπως ο ίδιος ελπίζει. Η αποφασισμένη (από τις ΗΠΑ) αναδιάρθρωση κρατών στην Ασία, συμπεριλαμβάνει και την γέννηση του Κουρδιστάν (κάτι τέτοιο θα είναι η αρχή ενός τεράστιου διαμελισμού της Τουρκίας σε πολλά κράτη), γεγονός που θέλει να αποφύγει με κάθε τρόπο η κυβέρνηση της γείτονος χώρας. Έτσι, η «κίνηση» σε μία απόπειρα μετάβασης της Τουρκίας στον ρόλο του ισχυρού της περιοχής, ουσιαστικά μεταφράζεται σε μία ύστατη προσπάθεια ώστε να μεταπεισθεί το State Department για να αλλάξει τα σχέδιά του. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο, θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
Το μόνο βέβαιο όμως είναι πως η κυβέρνηση Ερντογάν, αλλά και ο ίδιος, ελπίζουν σε σοβαρές ανακατατάξεις που θα αντιστρέψουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Το παρελθόν της Τουρκίας και η αντιμετώπιση του Κουρδικού ζητήματος, με τις χιλιάδες δολοφονίες, μοιάζει σχήμα οξύμωρο, σε σχέση με το «πολιτισμένο πρόσωπο» που προσπαθεί ο ίδιος ο κύριος Ερντογάν να εξάγει προς τον δυτικό κόσμο. Η «μάχη» του Τούρκου πρωθυπουργού, έχει μεγαλύτερο κέντρο βάρους στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου αποσκοπεί στην δημιουργία της εικόνας ενός ηγέτη διεθνούς εμβέλειας, ικανού να διαχειρισθεί τα τρέχοντα αλλά και τα μελλοντικά προβλήματα της χώρας. Άλλωστε, το σύνθημα «υποδεχόμαστε το νέο ηγέτη του κόσμου» δείχνει ξεκάθαρα το «κλίμα» που επιδιώκει να επιβάλει το κυβερνών κόμμα για το πρόσωπο του κυρίου Ερντογάν.
Η στάση του Ισραήλ
Μετά την αποχώρηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τράπεζα συζήτησης στο Νταβός και τις οργίλες δηλώσεις που ακολούθησαν, μια από τις ισχυρότερες εβραϊκές οργανώσεις στην Αμερική, το Αμερικανοεβραϊκό Συμβούλιο (AJC), αργά χθες το βράδυ εξέδωσε έγγραφη ανακοίνωση για το θέμα.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η στάση του Ερντογάν κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο Νταβός "είναι μια αθλιότητα που μπορεί να προκαλέσει νέες αντιδράσεις εναντίον των Εβραίων".
Ο Ερντογάν, κατά τη διάρκεια της... συζήτησης σε πάνελ στο Νταβός, απευθυνόμενος στον Σιμόν Πέρες του είπε: "Εσείς γνωρίζετε πολύ καλά πως να σκοτώνετε ανθρώπους", προκαλώντας την αντίδραση του Πέρες.
Ο πρόεδρος του AJC, David Harris, στη δήλωσή του τονίζει ότι "η οργίλη στάση του πρωθυπουργού Ερντογάν στο Νταβός, μοιάζει σαν να πηγαίνει κανείς να σβήσει τη φωτιά των αντισημητικών αντιδράσεων χύνοντας βενζίνα".
Ο Χάρρις αφού αναφέρθηκε στη ζωτική σημασία που έχουν οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, τόνισε ότι η Τουρκία είχε πάντα την υποστήριξη των Εβραίων της Αμερικής και σημείωσε ότι σε μια περίοδο που αυξάνεται ο αντισημιτισμός στην Τουρκία, τέτοιες συμπεριφορές και στάσεις απέναντι στο Ισραήλ δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Παρακολουθώντας την υπόθεση και την επίδρασή της στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, να σημειώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας ότι κύριο θύμα της ιδιότυπης αυτής "ιερής" συμμαχίας Τουρκίας-Ισραήλ-Εβραϊκού λόμπι της Αμερικής είναι η Κύπρος, με αρχιτέκτονα της εισβολής και της κατοχής της τον Χένρι Κίσσιγκερ, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ιδιότυπη συμμαχία Τούρκων και εξισλαμισμένων κυρίως Εβραίων στην εθνοκάθαρση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, ένας από τους στόχους της οποίας ήταν η ιδιοποίηση των περιουσιών των Ελλήνων με άθλιους τρόπους, όπως αυτός του Βαρλίκ Βεργκισί.
Να σημειωθεί επίσης ότι υπό διερεύνηση είναι επίσης ο ρόλος των εξισλαμισμένων Εβραίων στο Κίνημα των Νεοτούρκων, που ανδρώθηκε στη Θεσσαλονίκη, το οποίο κίνημα είναι υπεύθυνο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολίας, ένα από τα ζητούμενα της οποίας ήταν επίσης η ιδιοποίηση των περιουσιών των Ελλήνων και ο έλεγχος της αγοράς από «ακίνδυνους» για τα συμφέροντα του τουρκισμού επιχειρηματίες.
Η πρώτη αντίδραση των ΗΠΑ
Μετά από τις αντίδραση της εβραϊκής οργάνωσης AJC και η κυβέρνηση των ΗΠΑ έρχεται με τη σειρά της να πάρει τα πρώτα μέτρα, ως αντίδραση στη στάση του Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ και τον Σιμόν Πέρες.
Με βάση δημοσιεύματα των μεγαλύτερων τουρκικών εφημερίδων, ανακοινώθηκε ότι ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Ομπάμα για τη Μέση Ανατολή, George Mitchell, αναβάλλει το προγραμματισμένο ταξίδι του στην Τουρκία "λόγω τεχνικών ζητημάτων και έλλειψης χρόνου", ενώ το...υπόλοιπο σκέλος του ταξιδιού του θα πραγματοποιηθεί κανονικά.
Στην ανακοίνωση αυτή προέβη η εκπρόσωπος τύπου της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Kathryn Schalow. ο Σάλοου δήλωσε ότι δεν έχει καθοριστεί η ημερομηνία κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί η αναβληθείσα επίσκεψη του Μίτσελ στην Άγκυρα.
Το ταξίδι του Μίτσελ θα συμπεριλάβει τις χώρες Αίγυπτο, Ισραήλ, Δυτική Όχθη, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία.

Η θέση της Ελλάδας!
Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις, η Ελλάδα, για μία ακόμη φορά δείχνει να έχει πάρει τη γνωστή της θέση, αυτή της παρακολούθησης των εξελίξεων, χωρίς καμία απολύτως διάθεση παρέμβασης. Η «μη πολιτική» της κυβέρνησης Καραμανλή, δυστυχώς, αναβιβάζει την γειτονική Τουρκία σε σχέση με την χώρα μας, γεγονός που μελλοντικά μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει (η ίδια τακτική ακολουθείται και στο θέμα των Σκοπίων, που αν και νέο, μικρό και αδύναμο κράτος έχει επιβάλλει τους δικούς του κανόνες στην διαπραγμάτευση του ονόματος).
Η κυρία Μπακογιάννη, ασχολείται περισσότερο με άλλα υπουργεία, όπως το Οικονομικών, το Εθνικής Άμυνας και το Μεταφορών, παρά με το υπουργείο Εξωτερικών στο οποίο προΐσταται αλλά μάλλον το έχει ξεχάσει! Παρά τα δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν και που αφορούν το υπουργείο της, η κυρία Μπακογιάννη «περί άλλων τυρβάζει»…
Γεγονός, είναι πως θα πρέπει η Ελλάδα να κινηθεί παράλληλα με την Τουρκία, εφαρμόζοντας μία «επίθεση φιλίας και δύναμης» προς τον δυτικό κόσμο, φροντίζοντας έτσι ώστε να μην βρεθεί σε δυσμενή μελλοντική θέση στις εξελίξεις που έρχονται (να μην ξεχνάμε τις δηλώσεις της κυρίας Ψαρούδα Μπενάκη…).





Ασφαλιστικό σύστημα υπο κατάρρευση λόγω Βουλγάρων, Ρουμάνων και...κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Μετανάστες από γειτονικές χώρες, με λίγους μόνο μήνες ασφάλισης στην Ελλάδα και οι οποίοι έχουν συμπληρώσει τα όρια ηλικίας, μπορούν να πάρουν την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ, ύψους 716 ευρώ, σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης ...ΒΟΥΛΓΑΡΑ 60 ΕΤΩΝ, η οποία έχει δουλέψει μόνο έναν χρόνο στην Ελλάδα, κατοικεί στη χώρα της και παίρνει από το ΙΚΑ σύνταξη και ΕΚΑΣ 716 ευρώ. Οχι, δεν είναι το τελευταίο σύντομο ρατσιστικό ανέκδοτο, αλλά η νέα ασφαλιστική καταιγίδα που θα μεγαλώσει αναπόφευκτα τη «μαύρη τρύπα» του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα στη χώρα μας.

Ο αριθμός των αιτήσεων για συνταξιοδότηση Βουλγάρων εργαζομένων τριπλασιάστηκε απότομα τους τελευταίους μήνες, προκαλώντας την εύλογη απορία της αρμόδιας διεύθυνσης του ΙΚΑ. Το μυστήριο βεβαίως λύθηκε όταν οι υπάλληλοι ανέτρεξαν στους κοινοτικούς κανονισμούς απονομής συντάξεων. Οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι, ως ισότιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης διέλευσης στη χώρα μας από την 1η Ιανουαρίου του 2009 και απολαμβάνουν τα ίδια εργασιακά και συνταξιοδοτικά προνόμια με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Ετσι, ακόμα και με λίγους μήνες ασφάλισης στην Ελλάδα, ένας Βούλγαρος, ένας Ρουμάνος ή ένας Πολωνός που έχει ήδη δουλέψει 14-15 χρόνια στην πατρίδα του, μπορεί (στα 65 ο άντρας, στα 60 η γυναίκα) να πάρει την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ, ύψους 486 ευρώ, όπως επίσης να κάνει και αίτηση για χορήγηση του ΕΚΑΣ, ύψους 230 ευρώ. Το ποσό θεωρείται αστρονομικό για τη Βουλγαρία, η οποία καταβάλλει συντάξεις-ψίχουλα, της τάξεως των 40 έως 130 ευρώ.

Αυτοί οι αλλοδαποί όμως ζουν στην Ελλάδα ή απλώς εισπράττουν τη σύνταξη από το ΙΚΑ και συνεχίζουν να διαμένουν στη φθηνή χώρα τους; Τα μικροκυκλώματα πέριξ της πλατείας Ομονοίας, τα οποία εκμεταλλεύονταν πριν από λίγα χρόνια τους αλλοδαπούς για να τους βγάλουν την περιβόητη άδεια παραμονής και εργασίας (500 έως 1.800 ευρώ ήταν η ταρίφα για την άδεια), σπεύδουν τώρα να τους βγάλουν σύνταξη με το αζημίωτο...

Το σημαντικότερο κατόρθωμά τους είναι να ξεπεράσουν τα γρανάζια της γραφειοκρατίας που ταλαιπωρούν εξίσου και εμάς τους Ελληνες και να δηλώσουν ψεύτικη διεύθυνση κατοικίας εντός της ελληνικής επικράτειας, λαδώνοντας κάποιον πρόθυμο να δανείσει τη διεύθυνσή του, καθώς απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνταξιοδότηση είναι ο αλλοδαπός να αποδείξει ότι διαμένει μόνιμα στη χώρα μας.

Ετσι, οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ συχνά διαπιστώνουν ότι σε πολλές αιτήσεις αναφέρεται η ίδια διεύθυνση σπιτιού, αλλά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και αυτή τη φορά δεν έχουν βρει την άκρη του νήματος. Η Μαρίνα Δ., 66 ετών, από τη Βουλγαρία, ήρθε πέρυσι στη χώρα μας ενώ ήδη είχε διανύσει 25 χρόνια ασφάλισης. Η σύνταξη που περίμενε να πάρει στη χώρα της δεν ήταν παραπάνω από 130 ευρώ. Δούλεψε λοιπόν έναν χρόνο σε συνεργείο καθαριότητας και μετά την 1η Ιανουαρίου, που βαφτίστηκε και επισήμως ισότιμη Ευρωπαία πολίτης (αφού εξέπνευσε και η διετής μεταβατική περίοδος που είχε ζητήσει από την Ε.Ε. το υπουργείο Απασχόλησης), πληροφορήθηκε ότι δικαιούται σύνταξη από το ΙΚΑ.

Βάσει των κοινοτικών κανονισμών, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι αν έχουν ασφαλιστεί έναν χρόνο στη χώρα υποδοχής τους έχουν συγκεντρώσει το σύνολο των απαιτούμενων ενσήμων και συμπληρώσει το όριο ηλικίας, ενώ αποδεδειγμένα είναι και μόνιμοι κάτοικοι σε αυτή τη χώρα, δικαιούνται να πάρουν σύνταξη. Το σκεπτικό που διέπει την κοινοτική νομοθεσία είναι ότι κάθε κράτος-μέλος είναι υποχρεωμένο να προσφέρει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και την ανάλογη περίθαλψη στους Ευρωπαίους πολίτες που διαμένουν και εργάζονται σε αυτό. Η Μαρίνα Δ., που γνώριζε ότι δεν θα τα ’βγαζε πέρα με τις πολύπλοκες διαδικασίες των ασφαλιστικών ταμείων, πλήρωσε 4.000 ευρώ στο κύκλωμα, στο οποίο σημειωτέον συμμετέχουν και δικηγόροι, για να βγάλει την κατώτατη σύνταξη των 486 ευρώ, ενώ σε δύο χρόνια μπορεί να κάνει αίτηση και για ΕΚΑΣ! Προφανώς έπεσε θύμα εκμετάλλευσης, αφού η συνήθης αμοιβή των δικηγόρων για τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι 500 έως 800 ευρώ (μία έως δύο συντάξεις).

Τα νέα διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα, ο κουμπάρος έφερε τον μπατζανάκη και η μητέρα την ξαδέλφη, με αποτέλεσμα 7 στους 10 πολίτες άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που καταθέτουν αιτήσεις για συνταξιοδότηση στο ΙΚΑ να είναι Βούλγαροι. Στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες που δουλεύουν σε συνεργεία καθαριότητας ή προσέχουν ηλικιωμένους και λόγω της κοντινής απόστασης με την Ελλάδα, για να φτουρίσει και η σύνταξη, μένουν στα χωριά τους στη Βουλγαρία. 130.000 Βούλγαροι και Ρουμάνοι εργάζονται σήμερα στην Ελλάδα.

ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, σήμερα στη χώρα μας ζουν και εργάζονται 130.000 Βούλγαροι και Ρουμάνοι. Το ΙΚΑ γνωρίζει το πρόβλημα και δεν κρύβει πως στο μέλλον θα πάρει μορφή χιονοστιβάδας. Παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκτιμούν ότι οι αιτήσεις Βουλγάρων για συνταξιοδότηση στη Βόρεια Ελλάδα είναι χιλιάδες. Το υπόλοιπο 30% των αιτήσεων από ευρωπαϊκές χώρες έχει υποβληθεί από Ρουμάνους, Πολωνούς και Ελληνες που έχουν δουλέψει στο Βέλγιο και τη Γερμανία. Σε αυτό το σημείο εντοπίζονται οι στρεβλώσεις του συστήματος για να μην κατηγορηθούμε ότι «γκετοποιούμε», με βάση ρατσιστικά στερεότυπα, ανθρώπους που εργάζονται σε σκληρά επαγγέλματα, συνήθως ανασφάλιστοι και κακοπληρωμένοι, αντιμετωπίζοντας καθημερινά την εργοδοτική ασυδοσία και βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους, όπως συνέβη με τη δολοφονική απόπειρα κατά της Βουλγάρας Κωνσταντίνας Κούνεβα. Η στρέβλωση εντοπίζεται στη χαώδη διαφορά μισθών και συντάξεων των κρατών του πρώην ανατολικού μπλοκ σε σχέση με το επίπεδο αποδοχών στη χώρα μας. Επί παραδείγματι, ο Ελληνας που δούλεψε 25 χρόνια στις στοές του Βελγίου και 5 χρόνια στην Ελλάδα, θα πάρει τουλάχιστον 1.000 ευρώ σύνταξη από τον ασφαλιστικό φορέα του Βελγίου και άλλα 250 από το ΙΚΑ. Αντίθετα, στην περίπτωση των βαλκανικών κρατών που εντάχθηκαν στην Ε.Ε., το ποσό που απονέμει π.χ. η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεν ξεπερνάει τα 100 ευρώ.

«Η διαφορά θα επιβαρύνει το ΙΚΑ», επισημαίνουν ανώτατα στελέχη του Ιδρύματος και συμπληρώνουν: «Πρόκειται για ανθρώπους που απλώς κάνουν τα τελευταία ένσημά τους στην Ελλάδα, έχουν δηλαδή μηδενική προσφορά στο σύστημα και λαμβάνουν κανονική σύνταξη. Πολλές φορές δεν τους ξέρουν ούτε οι γείτονες αλλά ούτε και οι δημοτικές αρχές. Εκτός από συντάξεις γήρατος, πολλοί έχουν πάρει επιδόματα παραπληγικών, τυφλότητας κ.λπ. Εχουμε κράτος πρόνοιας και είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε, όμως στο μέλλον το κόστος θα είναι υπέρογκο».

Αιμορραγεί το ασφαλιστικό σύστημα

Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, που αιμορραγεί από την εισφοροδιαφυγή και τα ελλείμματα, θα έρθει σύντομα αντιμέτωπο με τη νέα πραγματικότητα που διαμόρφωσαν το κύμα μετανάστευσης και η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρκετοί μελετητές υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες τροφοδοτούν με τις εισφορές τους το σύστημα, με αποτέλεσμα να μη χρειαστεί να πάρουμε άμεσα νέα σκληρά μέτρα για τη σωτηρία του. Οι επόμενες αναλογιστικές μελέτες θα δείξουν αν τα έσοδα μπορούν να εξισορροπήσουν το κόστος για περίθαλψη και συντάξεις.

Και τα δύσκολα έρχονται. Ας μην ξεχνάμε ότι οι αναλογιστικές μελέτες διεθνών οίκων έχουν δώσει χρόνο ζωής στο ασφαλιστικό σύστημα έως το 2020 βία το 2025. Τι το ιδιαίτερο θα συμβεί σε αυτή τη χρονολογία-ορόσημο που μπορεί να απειλήσει με κατάρρευση το σύστημα; Θα αρχίσουν να συνταξιοδοτούνται οι Αλβανοί εργαζόμενοι που μπήκαν στην αγορά εργασίας με το άνοιγμα των συνόρων το 1990. Τουλάχιστον αυτό το σαρωτικό κύμα συνταξιούχων θα έχει αιμοδοτήσει έστω και με δυσκολία επί 30-35 πραγματικά χρόνια το ασφαλιστικό μας σύστημα.

Για να δούμε τι θα πουν οι σοβαροί πολιτικοί μας όπως ο κ. Παυλόπουλος, κ. Αλαβάνος και κ. Τσίπρας. Αφού κατέστρεψαν την οικονομία με την άκρατη εισροή λαθρομεταναστών, (πτώση μεροκάματων, ανεργία, εξαγωγή χρήματος), έλεγαν ότι χάρη αυτών στηρίχθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Βλέπουμε τώρα την στήριξη.... Δεν θα έχουν να δώσουν λεφτά στους Έλληνες συνταξιούχους που δούλευαν μια ζωή...

Από Πηγές: Πρώτο Θέμα, Κυριακή 25/1/2009

Π.Σ. Θερμοπύλες

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Εντολή στους στρατιώτες: «Πυροβολήστε ό,τι κινείται...»

«Πυροβολήστε ό,τι κινείται στη Ζεϊτούν, χωρίς ερωτήσεις» ήταν οι εντολές που τους δόθηκαν. «Κάναμε τη Ζεϊτούν σκόνη» -ένας Ισραηλινός στρατιώτης, που διατηρεί ανωνυμία, έσπασε τη σιωπή του και μίλησε στους «Τάιμς».

Ο στρατιώτης που παραβίασε τις στρατιωτικές εντολές απορρήτου, ήταν μέλος του τάγματος Γκιβάτι, που κατά τη διάρκεια της επιχείρησης δραστηριοποιήθηκε στο ανατολικό προάστιο της Γάζας, το οποίο και ισοπεδώθηκε. Στη Ζεϊτούν, που θεωρείται προπύργιο της Χαμάς, η οικογένεια Σαμούνι έχασε 29 μέλη της.

Οι Ισραηλινοί στρατιώτες τούς ανάγκασαν να μπουν σε ένα κτίριο το οποίο στη συνέχεια βομβαρδίστηκε. Οι 22 σκοτώθηκαν στον βομβαρδισμό ενώ στους άλλους δεν προσφέρθηκε ιατρική βοήθεια και αιμορράγησαν μέχρι θανάτου. Παρόμοιες μαρτυρίες τρόμου κατέθεσαν και μέλη των οικογενειών Αμπού Ζοχάρ και Χέλιου: «Είδαμε τους ανθρώπους μας να πεθαίνουν από τα τραύματά τους και να πυροβολούνται ενώ έβγαιναν από κτίρια κρατώντας λευκές σημαίες».

Το Ισραήλ απαγόρευσε την παρουσία δημοσιογράφων στη Γάζα κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, και τώρα, ενώ μία ιστορία τρόμου διαδέχεται την άλλη, η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch ζητά τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας, ειδικά για την περίπτωση της Ζεϊτούν. Μέλη της οργάνωσης μίλησαν με δεκάδες θύματα και αυτόπτες μάρτυρες που επέζησαν καταγγέλλουν τη δράση του Ισραήλ. «Είμαστε πεπεισμένοι ότι το Ισραήλ κάθε άλλο παρά πήρε μέτρα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες αμάχων. Το αντίθετο, ενώ επιπροσθέτως αρνήθηκε και την παροχή ιατρικής βοήθειας», είπε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, Φρεντ Αμπραχαμς.
Ιω.Ν. (Πηγές: «The Times»,
www.sky.com)

Μηνύει τον Αττίλα στον Εισαγγελέα Αθηνών, ο Παπαθεμελής

Μηνυτήρια αναφορά καταθέτει στον εισαγγελέα Αθηνών, κατά του Αττίλα Ολγκάτς, ο κ. Παπαθεμελής. Στις 11 π.μ. στο κτίριο 16 της εισαγγελίας στην Ευελπίδων.


Στη μηνυτήρια αυτή αναφορά που θα κατατεθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αναγέννησης, στις 11 το πρωί της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου, στο κτίριο 16 της εισαγγελίας στην πρώην Σχολή Ευελπίδων, ο κ. Παπαθεμελής, ζητά από τον εισαγγελικό λειτουργό, να ασκήσει ποινικές διώξεις τόσο κατά του Αττίλα Ολκάτς που δημοσίως παραδέχθηκε τα εγκλήματά του, όσο και κατά όλων των φυσικών και ηθικών αυτουργών, στρατιωτικών της Άγκυρας, που συμμετείχαν στις εγκληματικές πράξεις του Τούρκου στρατιώτη, κατά την εισβολή στην Κύπρο, το 1974.

Να σημειώσουμε εδώ πως από την Κυριακή, 25/1/09, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης, ζήτησε με επιστολή του από τους Υπουργούς Δικαιοσύνης Ελλάδας και Κύπρου, κ.κ. Δένδια και Λουκά, να προχωρήσουν σε άμεση ενεργοποίηση του νομικού οπλοστασίου των δύο χωρών για την δίωξη του παραπάνω εγκληματία πολέμου.

Το πλήρες κείμενο της μηνυτήριας αναφοράς του κ. Παπαθεμελή, έχει ως εξής:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Στυλιανού Παπαθεμελή, Προέδρου της Δημοκρατικής Αναγέννησης, τ. βουλευτή, τ. υπουργού, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός Αριστοτέλους αρ. 26.

ΚΑΤΑ

ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ

Αξιότιμε κ. Εισαγγελέα,

Σύσσωμη η ελληνική και παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολούθησε σοκαρισμένη την κυνική ομολογία του Τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς, ο οποίος προσκεκλημένος σε εκπομπή του καναλιού της Τουρκικής Τηλεόρασης «Kanal Turk» (Κανάλ Τουρκ) για την εκπομπή στην οποία πρωταγωνιστούσε δήλωσε ότι κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στην Κύπρο, το Χρονικό διάστημα της τουρκικής εισβολής το έτος 1974 είχε σκοτώσει δέκα άτομα, με πρώτο έναν 19χρονο αιχμάλωτο στρατιώτη που ήταν δεμένος. Η κυνική αυτή τηλεοπτική ομολογία, ξύπνησε όπως ήταν φυσικό, μνήμες από την φρίκη που επικράτησε στο νησί του Ιούλιο και Αύγουστο του 1974.

Χαρακτηριστικά ανέφερε τα εξής: «Κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το έτος 1974, ο διοικητής μου, μου έδωσε εντολή να σκοτώσω. Ο πρώτος που σκότωσα ήταν ένας δεκαεννιάχρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια σκότωσα άλλους εννιά. Και αφού τους σκότωνα, πήγαινα στο αρχείο και έκλαιγα, αλλά την επομένη, σκότωνα και πάλι. Δε λένε να βγουν από τα όνειρά μου οι εικόνες αυτές. Για το λόγο αυτό, δεν μπορώ ακόμη να φάω κρέας, δεν μπορώ να δω αίμα, γιατί αμέσως θυμάμαι τα παιδιά που σκότωσα. Την αλήθεια αυτή την αποκαλύπτω σήμερα για πρώτη φορά. Ο πόλεμος με επηρέασε για μεγάλο διάστημα και επαγγελματικά. Δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα. Ακόμη και σήμερα θυμάμαι τον διοικητή να μου λέει, νομίζεις ότι πάντα θα σκοτώνεις πάνω σκηνή; Πάρε το όπλο και σκότωσε κάποιον στα αλήθεια, να δεις πως είναι».

Η παραδοχή αυτού του φρικιαστικού γεγονότος, επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, αυτό που όλοι γνωρίζαμε, ότι δηλαδή κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, διαπράχθηκαν από την πλευρά των Τούρκων στρατευμένων κατ' εντολή των ανωτέρων τους στρατιωτικών διοικητών, φρικαλεότητες σε βάρος Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων στρατευμένων, οι οποίοι συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι και στη συνέχεια εκτελέσθηκαν σε τόπους και χρόνους άγνωστους. Η ομολογία αυτή αποτελεί δε την πρώτη άμεση αποδοχή της εκτέλεσης αιχμαλώτων από τουρκικής πλευράς, αφού μέχρι σήμερα υπήρχαν μόνο έμμεσες μαρτυρίες που έδειχναν προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά καμία άμεση.

Η ανατριχιαστική τηλεοπτική ομολογία του Τούρκου ηθοποιού αποκαλύπτει δηλαδή, αυτό που ήταν σε όλους γνωστό, πλην όμως κανείς έως σήμερα δεν είχε τολμήσει να το παραδεχτεί ευθέως, πάρα μόνον αυτός, ότι δηλαδή η Τουρκία κατά τη διάρκεια της εισβολής της στην Κύπρο, διέπραξε εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας. Παραβίασε κατάφωρα τόσο τις Ευρωπαϊκές Συμβάσεις περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακόμη και εν καιρώ πολέμου όσο και τη συνθήκη της Γενεύης, σύμφωνα με την οποία η δολοφονία αιχμαλώτων συνιστά έγκλημα πολέμου. Η ασφάλεια των στρατιωτών που αιχμαλωτίζονται στον πόλεμο, η απομόνωσή τους μέχρι το τέλος του πολέμου και η αποστολή τους στην πατρίδα τους όντας σώοι και αβλαβείς, είναι ανάγκη η οποία απορρέει από όλες τις διεθνείς συμφωνίες, τις οποίες η Τουρκία επιδεικτικά έχει αγνοήσει και συνεχίζει να αγνοεί.

Φυσικοί αυτουργοί των δολοφονιών αυτών σε βάρος των αδελφών Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων στρατιωτών ήταν οι Τούρκοι στρατευμένοι, ηθικοί δε αυτουργοί ήταν οι στρατιωτικοί τους διοικητές, οι οποίοι και τους έδωσαν τις σχετικές εντολές κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, συμφωνίας και συνθήκης.

Αξιότιμε κ. Εισαγγελέα,

Ύστερα από την φρικιαστική αυτή πραγματικά ομολογία του Τούρκου ηθοποιού, θεωρώ καθήκον μου τόσο ως Έλληνας πολίτης αλλά και ως πολιτικός, να απευθυνθώ ενώπιων Σας, υποβάλλοντας την παρούσα μηνυτήρια αναφορά μου, αιτούμενος να διατάξετε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για την διαπίστωση των αξιόποινων πράξεων που έχουν διαπραχθεί και διώκονται και αυτεπαγγέλτως και την απόδοση ποινικών ευθυνών κατά παντός υπευθύνου, αυτουργού, ηθικού αυτουργού, συνεργού κ.λπ., ο οποίος θα προκύψει κατά την διενέργεια της προανάκρισης που θα διεξάγετε και την εν συνεχεία άσκηση ποινικής δίωξης κατ' αυτών.

Ειδικότερα, φρονώ ότι καταρχάς πρέπει να διερευνηθεί ύστερα από τη δική Σας εντολή, κάτω από ποιές συνθήκες έλαβε τελικώς χώρα η εν ψυχρώ δολοφονία των δέκα Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων στρατιωτών και ποιος στρατιωτικός διοικητής έδωσε την σχετική εντολή, προκειμένου στη συνέχεια να προβείτε στην άσκηση των ποινικών διώξεων εναντίον τους.

Η απόδοση δε των ευθυνών στους αυτουργούς και στους ηθικούς αυτουργούς και συνεργούς αυτών με την άσκηση από πλευράς Σας ποινικών διώξεων για τα εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας που τέλεσαν, παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου, θα αποτελέσει την απαρχή , για την διερεύνηση και άλλων ανάλογων περιπτώσεων που έλαβαν χώρα την ίδια χρονική περίοδο της εισβολής του Αττίλα στη Κύπρο το έτος 1974, με την εν ψυχρώ εκτέλεση Ελλαδιτών και Ελληνοκύπριων στρατιωτών, που συνελήφθηκαν αιχμάλωτοι από τις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής.

Επειδή ως μάρτυρες προτείνω να εξετασθούν οι κάτωθι:

1. Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος

2. Βάσος Λυσαρίδης, επίτιμος Πρόεδρος ΕΔΕΚ

3. Κλαίρη Αγγελίδου, Πρώην Υπουργός Κυπριακής Δημοκρατίας

4. Ουράνιος Ιωαννίδης, Πρώην Υπουργός Κυπριακής Δημοκρατίας

5. Γιαννάκης Ομήρου, Πρόεδρος ΕΔΕΚ

6. Δημήτρης Συλλούρης, Πρόεδρος Ευρωπαϊκού Κόμματος Κύπρου κάτοικοι Λευκωσίας Κυπρου.

7. Γιώργος Νταλάρας, μουσικός

8. Χρήστος Ζαχαράκης, Πρέσβης επί Τιμή

9. Θέμος Στοφορόπουλος, Πρέσβης επί Τιμή, κάτοικοι Αθηνών.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΙΤΟΥΜΕ

Να διατάξετε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για την διαπίστωση των αξιόποινων πράξεων που έχουν διαπραχθεί και διώκονται και αυτεπαγγέλτως και την απόδοση ποινικών ευθυνών κατά παντός υπευθύνου, αυτουργού, ηθικού αυτουργού, συνεργού κ.λπ., ο οποίος θα προκύψει κατά την διενέργεια της προανάκρισης που θα διεξάγετε και την εν συνεχεία άσκηση ποινικής δίωξης κατά αυτών.

Πληρεξούσιους και αντικλήτους δικηγόρους μου διορίζω τους δικηγόρους Αθηνών, Δημήτρη Βερβεσό και Δημήτρη Ανδριόπουλο, κατοίκους Αθηνών, οδός Ασκληπιού αρ. 42, τηλ. 2103647348

Αθήνα, 29.01.2009

Ο αναφέρων

Στυλιανός Άγγελος Παπαθεμελής

ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΤΑΦΟΙ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΟΗΤΩΝ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ ΤΟΥ '74

Πηγή: diaspora-grecque

Μετά από τις δηλώσεις του Τούρκου ηθοποιού, Αττίλα Ολγκάτς, ότι εκτέλεσε Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους το 1974 άρχισε το θέμα αυτό στην Κύπρο να πέρνει μεγάλες διαστάσεις και να μιλάνε για ομαδικούς τάφους
Λάβαμε ένα μήνυμα που υπέγραφε Έφεδρος Αξιωματικός

Τζαβέλλας Κώστας
Έφεδρος Αξιωματικός
Αιχμάλωτος 74


ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΤΑΦΟΙ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΟΗΤΩΝ

Θαυμάστε δήλωση του εκπροσώπου του τρομοκράτη Ταλάτ:
Θέμα : Αγνοούμενοι σε κατοχικά στρατόπεδα

Το θέμα της αναζήτησης αγνοουμένων σε στρατόπεδα του κατοχικού στρατού ηγέρθη από τον Πρόεδρο Χριστόφια στον Τ/κ ηγέτη Ταλάτ. Ο Ταλάτ απάντησε πως το θέμα δεν πρέπει να πολιτικοποιείται και ότι εκταφές σε στρατόπεδα θα πραγματοποιηθούν «όταν έρθει ο καιρός τους».

Δηλαδή όταν θα αποφασίσει ο Αλής θα έχουν εξαφανισθεί και τα κόκκαλα των αγνοουμένων έτσι δεν θα υπάρχει καμιά μαρτυρία για τα αποτρόπαια εγκλήματα των τούρκων της ανατολίας και των τούρκων της Κύπρου.
Η Χαραυγή γράφει δήλωση τούρκου στρατιώτη ότι έδινε νερό από το παγούρι του σε ελληνοκύπριους αιχμάλωτους. Εδώ γελάει και το παρδαλό κατσίκι από το Δίκωμο.
Ένα είναι το σίγουρο ότι ποτές εμείς αι αιχμάλωτοι είδαμε το νερό τοω τούρκων στρατιωτών από τα βρωμισμένα παγούρια τους.
Ο διοικητής των φυλακών στα Άδανα λίγο προτού μας μεταφέρουν στην πλατεία Αδάνων για να μας μεταφέρουν με το τραίνο στην Αμάσεια μας είπε επι λέξει «Σήμερα 450 από εσάς θα πάτε αλλού, αλλά για μας είναι προτιμότερο να διαθέσουμε μια σφαίρα για υον καθένα σας παρα να σας ταίζομε». Εγώ τότες αυθόρμητα πετάχτηκα πάνω και του είπα ότι δεν ήξερα ότι τα βραστά βαζάνια είναι πιο ακριβά από τις σφαίρες και τότες έγινε χαμός και άρχισε να με κλωτσάει με τόσο μένος που πόνεσε και ο ίδιος τα πόδια του.
Στην πλατεία Αδάνων λίγο προτού μας βάλουν σένα τρισάθλιο τραίνο μας πετούσαν μέχρι και τις γλάστρες οι τουρκάλες ,μάλιστα οι τουρκάλες, από το τριώροφο κτίριο του σταθμού των τραίνων ,να αφήσομε τον όχλο που μέχρι και τα βρακοπαντέλονα τους τα κατέβαζαν για να θαυμάσουμε το σουννέττιν τους.

Ψάξετε στην τουρκική τηλεόραση να βρείτε τις ταινίες γιανα δείτε τι έγινε στο Τοκάτ και Σιβάς που μας περίμεναν πριν από τις φυλακές της Αμάσειας , χιλιάδες για να μας σφάξουν με κάτι πελώρια μαχαίρια όπως έσφαξαν οι τούρκοι της Κύπρου το 59 τους Κοντεμενιώτες στο Κιόνελι .Μέχρι και οι τουρκάλες της περιοχής κρατούσαν τσεκούρια.Οι εφημερίδες της τότε εποχής στην τουρκία έκαναν εκτενή αναφορά για τα επεισόδια στο Τολάτ και Σιβάς . Η Χαραυγή και το ΑΚΕΛ όμως αγρόν αγόρασαν.

Ο λοχίας της αστυνομίας μ. Σταύρος Κυπριανού θείος μου στις 24/25 Ιουλίου βρισκόταν στον Άγιο Επίκτητο και δοκίμασε να μεταβεί περπατητές στο σπίτι του στην Κερύνεια για να πάρει ορισμένα πράγματα από το σπίτι του.
Έξω από το χωριό Καζάφανι συνελήφθηκε από τούρκους στρατιώτες. Επειδή γνώριζε πολύ καλά τα τούρκικα και επειδή για καλή του τύχη εκεί είχε και δυο ,τρεις τούρκους από το Καζλαφανι τους έπεισε και τον άφησαν ελεύθερο. Όμως πρόλαβε και είδε κάτω από μια χαρουπιά γύρω στα δεκαπέντε άτομα δεμένα. Αναγνώρισε σχεδόν όλους τους Κερυνειώτες που ήταν εκει δεμένοι και όπως μου ανάφερε ο ένας του φώναξε με τρεμάμενη φωνή δυο λέξεις μόνο «θκιέ Σταυρή ….» αλλά οι τούρκοι τον έδιωξαν και έφυγε προς τον Άγιο Επίκτητο πάλι. Όπως μου είπε μετά την απελευθέρωση μου από τις φυλακές της τουρκίας συνεχώς άκουε εκείνες τις δυο τρεμάμενς και παραπονεμένες λέξεις .
Είναι γνωστό ότι πριν από λίγους μήνες βρέθηκε ομαδικός τάφος έξω από το κατεχόμενο Καζάφανι και έγιναν ταυτοποιήσεις. Σε εκείνο τον τάφο βρεθηκαν όσοι μου είχε αναφέρει ότι ήσαν δεμενοι κάτω από την χαρουπιά.
Ακόμη ένας ομαδικός τάφος με εκτελεσθέντες Ελληνοκύπριους εν ψυχρώ από τους εισβολείς και τουρκοκύπριους χασάπηδες.

Τα αδέλφια Γερμανοί 14 ετών ο ένας ,ο Γιώργος Νικολάου, ο θεολόγος Τάκης Κάιζερ και τόσοι άλλοι Κερυνειώτε που συνελήφθηκαν μέρες μετά την κατάληψη της Κερύνειας τι έγιναν κύριοι τουρκοκύπριοι της Κερύνειας που εσείς τους συλλάβετε γιατί εσείς τους γνωρίζατε και όχι ο στρατός εισβολής;

Κατά τα άλλα κατά το ΑΚΕΛ και την Χαραυγή όλα καλά και ωραία.


Τζαβέλλας Κώστας
Έφεδρος Αξιωματικός
Αιχμάλωτος 74

Οι "δικηγόροι" των κουκουλοφόρων - Από τη Baader-Meinhof στο Indymedia

Όλοι είδαμε το βίντεο, πριν από μερικές εβδομάδες, με τους δικηγόρους που αποκλείουν την πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας για να μην κάνει η αστυνομία συλλήψεις. Απο τους δικηγόρους άρχισαν να εκτοξεύονται απειλές του τύπου ''δως μου τα στοιχεία σου'' ποιός είσαι''και απο'' δω και πέρα θα πάμε ατομικά''.Σαφείς απειλές κατα της ζωής των αστυνομικών.Κάποια στιγμή ακούγεται και η απειλή'' θα σε βρώ φίλε'' απο την δικηγόρο Κατερινα ιατροπουλου.Ποιά είναι όμως η εν λόγω κυρία δικηγόρος. Σύμφωνα με την εφημερίδα "ΣΤΟΧΟΣ" η Ιατροπούλου είναι σύζυγος και χήρα του μέλους της γερμανικής τρομοκρατικής ομάδας Baader-Meinhof (RAF). (πηγή: Vendeta)

ΜΥΝΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ... Προχώρησαν σε μυνήσεις οι δικηγόροι της Κατερίνας Ιατροπούλου που ειχαν εμπλακεί την προηγούμενη Παρασκευή στα επεισόδιαεπί της οδού Αγησιλάου... Ήταν τότε από ακούσαμε την επίμαχη φράση «θα σε βρώ φίλε...» και η οποία έχει γίνει αντικείμενο προβληματισμού... Κι αυτό γιατί η Κατερίνα Ιατροπουλου δεν είναι μιά οποιαδήποτε δικηγόρος. Γενικά η Κατερίνα Ιατροπούλου δεν είναι η οποιαδήποτε... Και πως θα μπορούσε άλλωστε αφού πρόκειται για την χήρα του διαβόητου στελέχους της RAF (Mπάαντερ Μάϊνχοφ) Ραλφ Πόλε που πέθανε στην Αθήνα το 2004 και τάφηκε στο νεκροταφείο Ζωγράφου. Η Κατερίνα Ιατροπούλου παντρεύτηκε τον Πόλε το 1986 μετά την αποφυλάκιση του από Γερμανικές φυλακές για την συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση αλλά και για την παράνομη πρώτη απελευθέρωση του με την διαδικασία της ανταλλαγής από μιά άλλη τρομοκρατική οργάνωση (ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΙΟΥΝΗΣ) που είχε απαγάγει κορυφαίο Γερμανό παράγοντα. Υπαρχουν κι άλλες λεπτομέρειες στον «ΣΤΟΧΟ» που κυκλοφορεί, όμως αξίζει να προσθέσουμε μιά ακόμη...Ο Ρολφ Πόλε (Ο γνωστός "Ιός" της Ελευθεροτυπίας αφιέρωσε ολόκληρο άρθρο προκειμένου να τον "αγιογραφήσει") ξεκίνησε την δράση του -πριν καταλήξει «αναρχίζων», σύμφωνα με την ΣΤΑΖΙ στην Ελλάδα- ως δικηγόρος ακροαριστερών της Γερμανίας την εποχή της APO του κινήματος της εξτρεμιστικής Αριστεράς στα τέλη του 60.


Η Κατερίνα Ιατροπούλου υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη των τρομοκρατών του Ε.Λ.Α., ενώ το 1997 είχε έρθει στα πρόθυρα δικαστικής διαμάχης με τη Νομαρχία Αθηνών γιά άλλο ζήτημα. Η ίδια, όπως άλλωστε και η επίσης δικηγόρος και μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Χαλκιδικής κ.Ξανθούλα Καρανίκα, βρίσκονται εδώ και καιρό στις "υπηρεσίες" των αναρχικών και των κουκουλοφόρων, προσπαθώντας μαζί με έναν αριθμό συνηγόρων να τους ¨ξελασπώσουν". Στο Ιndymedia άλλωστε (όπως και στο σάιτ Indy.gr που πρόσκειται στον Συνασπισμό) έχουν αναρτηθεί ολόκληρα κατεβατά με πληροφορίες γιά το πως θα "ξεμπλέξουν απ' την ασφάλεια τα καλόπαιδα, σε περίπτωση σύλληψης". Γι' αυτό το λόγο έχει συγκροτηθεί ολόκληρη νομική ομάδα η οποία εργάζεται γιά να αποφυλακίσει τους "δήθεν αγανακτισμένους πολίτες", οι οποίοι στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι άτομα που δημιουργούν επεισόδια, καταστρέφουν περιουσίες και επιτίθενται σε αστυνομικά όργανα.

Πηγή: stop-indymedia.blogspot.com

Αμεση διαγραφή απο το ΠΑΣΟΚ και αποπομπή απο τη βουλή του επίορκου βουλευτή Μάνταζη Τσετίν

Αφού διάβασα αναλυτικά τον...επικήδειο που εκφώνησε ο τουρκόφωνος έλληνας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μάνταζη Τσετίν στον εκλιπόντα πρώην τούρκο πρέσβη στην Αθήνα Γκουντούζ Ακτάν, αφού διάβασα τι έγραψαν οι τουρκόφωνες ελληνικές εφημερίδες Millet και Τζουμχουριετ για τα όσα έγιναν στα εγκαίνια του εστιατορίου "Αγνάντεμα" στο δρόμο Ξάνθης-Εχίνου με την παρουσία και ομιλία του Τούρκου Προξένου στην Κομοτηνή, η γνώμη μου και την λέω καθαρά και δυνατά είναι η εξης:
1ον ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΜΕΣΩΣ με πλήρη καταδίκη του απο το ΠΑΣΟΚ το εν λόγω στέλεχος και βουλευτής
2ον Με πρωτοβουλία του Προέδρου της Βουλής - και τη σύμφωνη γνωμη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ - να κινηθεί η συνταγματική διαδικασία αποπομπής του απο το ελληνικό κοινοβούλιο
3ον Να αρθούν οι άδειες κυκλοφορίας των δύο τουρκόφωνων εφημερίδων, αφού θεωρούν οτι είναι τούρκικες και σπέρνουν το μίσος και τον φανατισμό ανάμεσα στους έλληνες πολίτες. Μπορούν να πάρουν άδεια λειτουργίας απο την Τουρκία και να έρχονται μαζί με τις ξένες εφημερίδες στην χώρα μας. Οι ιδιοκτήτες τους να υποστούν τις νόμιμες συνέπειες.
ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ στους πράκτορες και προδότες.
Να ζητηθεί απο την Τουρκία να αποσύρει τον "κοσοβάρο" Πρόξενο, εαν επιθυμεί καλές σχέσεις με την Ελλάδα και περεταίρω ευρωπαϊκή πορεία. Αυτά τα πολύ απλά και καθαρά.

Πηγή και σχόλια στο: i - Reporter

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ…

ΩΡΑ 5:15 ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ 28ΗΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ TOY 2008 ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΕΡΑΥΝΟΣ



Την 28η του μηνός όπως ξέρουμε κλείνει χρόνος από την κοίμηση του Μακαριστού και λαοφιλούς Αρχιεπισκόπου μας Χριστοδούλου, που ποίμανε με αυταπάρνηση την Ελλαδική Εκκλησία επί μια δεκαετία σε μια περίοδο επικίνδυνου αποπροσανατολισμού της κοινωνίας μας και προσέδωσε στη φωνή της Εκκλησίας τον δυναμισμό που στερείτο για χρόνια.

Το αρχιερατικό μνημόσυνο για την μνήμη του θα τελεστεί την Κυριακή 1 Φεβρουαρίου στον Καθεδρικό Ναό της Αθήνας μετά την θεία λειτουργία. Ακολούθως (11.00) θα τελεστεί τρισάγιο στο Α' Κοιμητήριο. Ας αποτίσουμε όλοι τον δέοντα φόρο τιμής προσευχόμενοι να είναι αιώνια η μνήμη του στον Θεό που υπηρέτησε για όλη του τη ζωή.

Ένα βίντεο 4 λεπτών από τον ενθρονιστήριο λόγο του το 1998 για να τον θυμόμαστε:


antibaro

Η Πολιτισμικότητα Απέτυχε στα Βαλκάνια

του Κωνσταντίνου Χολέβα

Ένα πολυχρησιμοποιημένο σύνθημα της εποχής μας είναι η πολυπολιτισμικότητα Το σύνθημα αυτό συγκινεί αρκετούς Έλληνες διανοητές και πολιτικούς, φαίνεται όμως ότι δεν συγκινεί πλέον τους Ευρωπαίους. Είναι χαρακτηριστική η αποτυχία του πολυπολιτισμικού μοντέλου στην Βρετανία, όπου οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι οι περισσότεροι νεαροί Μουσουλμάνοι, παρά την βρετανική τους παιδεία, δηλώνουν ότι νιώθουν πρώτα Μουσουλμάνοι και μετά Βρετανοί. Επίσης προ ολίγων εβδομάδων το Εργατικό Κόμμα που εκφράζει την Κεντροαριστερά στην Ολλανδία δήλωσε επισήμως ότι δεν πιστεύει στην πολυπολιτισμικότητα και ότι η ολλανδική κοινωνία πρέπει να επιβάλει ένα κοινό πλαίσιο αξιών σε όλους τους πολίτες ασχέτως καταγωγής ή θρησκείας. Εκεί, όμως, όπου φαίνεται να έχει καταρρεύσει κάθε πολυπολιτισμική προσπάθεια είναι ο χώρος των Βαλκανίων με αποκορύφωμα το Κοσσυφοπέδιο και την Βοσνία –Ερζεγοβίνη.

Ο διακεκηρυγμένος στόχος των αμερικανικών και συμμαχικών βομβαρδισμών κατά της Σερβίας το 1999 ήταν η δημιουργία ενός πολυεθνικού Κοσσυφοπεδίου με δικαιώματα για όλες τις εθνότητες. Είτε ήταν ειλικρινής είτε ήταν προπαγανδιστικός αυτός ο στόχος τελικά δεν επετεύχθη, Σήμερα το de facto ανεξάρτητο Κόσσοβο αποτελεί ένα αμιγώς αλβανικό «κράτος». Οι 100.000 Σέρβοι που απέμειναν έχουν συγκεντρωθεί στην ζώνη βορείως της Μητρόβιτσα δίνοντας την εικόνα μιάς διχοτομημένης περιοχής. Η συμβίωση είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη, ενώ καθημερινά σχεδόν μαθαίνουμε για καταστροφές Ορθοδόξων ναών και σερβικών μνημείων από φανατικούς Αλβανούς. Το νέο σχέδιο, το οποίο τώρα προωθείται ως υποκατάστατο ή μάλλον ως ωραιοποίηση της Μεγάλης Αλβανίας» είναι η περιφερειακή «μίνι-Σέγκεν» μεταξύ των χωρών που περιλαμβάνουν αλβανικούς πληθυσμούς. Όπως μάς πληροφορεί η εφημερίδα UTRINSKI VESNIK των Σκοπίων της 17-1-2009, ο Κοσσοβάρος Πρόεδρος Σεϊντίου και ο Αλβανός Πρόεδρος Τόπι πρότειναν την δημιουργία μιας ζώνης οικονομικής συνεργασίας και ελεύθερης διακίνησης προσώπων και εμπορευμάτων, στην οποία θα περιλαμβάνονται η Αλβανία, το Κόσσοβο, τα Μαυροβούνιο και το κράτος των Σκοπίων. Ο σκοπιανός αρθρογράφος καταγγέλλει το σχέδιο αυτό ως μία εκδοχή της Μεγάλης Αλβανίας με την «γλώσσα των διανοουμένων». Ο φόβος των Σκοπιανών και των Μαυροβουνίων Σλάβων είναι ότι με το σχέδιο αυτό θα μπορούν να επικοινωνούν ανετότερα με την Αλβανία και το Κόσσοβο οι αλβανικές μειονότητες της ΦΥΡΟΜ και του Μαυροβουνίου, οι οποίες είναι πολυάριθμες.
Η τραγικότερη διάψευση του πολυπολιτισμικού ιδεώδους έρχεται από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η οποία αποτελείται από δύο συνιστώντα κρατίδια: Το Κροατομουσουλμανικό και το Σερβικό, την γνωστή ως REPUBLIKA SRPSKA. Ήδη είναι προφανές ότι πρόκειται για δύο οντότητες ελάχιστα συνεργαζόμενες μεταξύ τους, οι οποίες εμφανίζονται ως ενιαίο κράτος μόνον με ένα καρτελλάκι στον ΟΗΕ και με την εθνική ποδοσφαιρική τους ομάδα. Το ενδιαφέρον είναι ότι μετά την αποξένωση των Σερβοβοσνίων από τις άλλες δύο εθνότητες έρχονται τώρα και οι Κροάτες να δηλώσουν ότι δεν μπορούν ή/και δεν θέλουν να ζουν μαζί με τους Μουσουλμάνους. Στις 29-12-2008 ο Πρόεδρος της συλλογικής Προεδρίας της Βοσνίας –Ερζεγοβίνης Νεμπόϊσα Ραντμάνοβιτς δήλωσε ότι οι Κροάτες της Βοσνίας θα πρέπει να έχουν την δική τους οντότητα, επειδή στις ισχύουσες δομές δεν έχουν ίση μεταχείριση με τους υπόλοιπους και δεν συμμετέχουν ισότιμα. Θυμίζω ότι με βάση τις συμφωνίες του Ντέϊτον το τεχνητό αυτό κράτος διατηρείται συγκολλημένο με την πίεση των ΗΠΑ και της Ευρ. Ένωσης και με την παρουσία διεθνών παρατηρητών, οι οποίοι έχουν δικαίωμα να παρεμβαίνουν στην πολιτική ζωή της χώρας.
Όταν ιδρύθηκε το κράτος αυτό, μετά την αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και με πρωτεύουσα το κοσμοπολίτικο Σαράγεβο προοριζόταν να αποτελέσει ένα πρότυπο πολυεθνικής συνύπαρξης. Διαφημίσθηκε ως πρότυπο πολυπολιτισμικού μοντέλου και ως εφαρμογή των νέων πρακτικών επιλύσεως διαφορών , τις οποίες κάποιοι θέλουν να εφαρμόσουν και στην Κύπρο. Σήμερα τίποτε από αυτά δεν ισχύει. 14 χρόνια μετά το Ντέϊτον φάνηκε καθαρά ότι η πολυδιαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα δεν ήταν παρά ένα τέχνασμα για την φυλετική, οικονομική και πολιτιστική επικράτηση των Μουσουλμάνων. Παντού επικρατεί η «βοσνιακή» ταυτότητα, δηλαδή ο αποκλεισμός των μη μουσουλμάνων. Σε σχετικό άρθρο του με τίτλο «Ποιος θυμάται την Βοσνία;» ο Κύπριος πρώην βουλευτής Πρόδρομος Προδρόμου παρατηρεί: «Τόσο ο σερβικός ορθόδοξος όσο και ο κροατικός καθολικός πληθυσμός περνάνε δύσκολες ώρες και ζουν την καθημερινότητα στριμωγμένοι. Οι δυσμενείς διακρίσεις στο σχολείο, στις υπηρεσίες, στην κοινότητα είναι καθημερινό φαινόμενο. Ως κοινωνικά καθωσπρέπει στο σχολείο θεωρούνται τα παιδιά που παρακολουθούν το Ilmihal, το βασικό εγχειρίδιο μουσουλμανικών τρόπων και εκπαίδευσης. Στο Σαράγεβο δεν έμεινε ελεύθερο οικόπεδο όπου να μη χτιστεί τζαμί και μιναρές. ... Οι Βαλάχοι, όπως αποκαλούν οι μουσουλμάνοι τους σερβικής καταγωγής, υφίστανται δυσμενή αντιμετώπιση έως και κοινωνικό ρατσισμό... Η εκ των άνω επιβολή της συνταγής του «πολυπολιτισμικού μοντέλλου» ήταν μία πολιτική που έφερε την μεταμόρφωση του Σαράγεβο σε μουσουλμανική πρωτεύουσα»(εφημ. ΣΗΜΕΡΙΝΗ Λευκωσίας, 19-10-2008).
Και στην περίπτωση του Κοσσόβου και στην τεχνητή Βοσνία-Ερζεγοβίνη του αποτυχόντος Ντέϊτον στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας κερδίζουν οι Αλβανοί και οι Βοσνιομουσουλμάνοι εις βάρος των Σέρβων και των Κροατών. Δηλαδή κατά σύμπτωσιν (;) και στις δύο περιπτώσεις μουσουλμανικές κοινότητες επιβάλλονται και Χριστιανικοί πληθυσμοί καταπιέζονται. Είναι χρήσιμο να έχουμε αυτά τα παραδείγματα κατά νου διότι και στην Κύπρο και στην Θράκη η Τουρκία προωθεί τα συμφέροντά της καταδεικνύοντας πόσο επισφαλής και διφορούμενη είναι η «πολυπολιτισμικότητα».


Πηγή: diktyo21

Η υπόθεση «Εργκένεκον» μικρό κεφάλαιο μόνο του δαιδαλώδους τουρκικού παρακράτους

Πυκνό πέπλο μυστηρίου συνεχίζει να καλύπτει την υπόθεση «Εργκένεκον», παρά τις πρόσφατες αποκαλύψεις στη γείτονα. Η έκταση που έχει πάρει η υπόθεση και η στάση που τηρούν οι κυριότεροι θεσμοί της χώρας, όμως, δημιουργεί στους παρατηρητές εύλογα ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις εκείνων που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της Δημοκρατίας και ζητούν εξιχνίαση των εγκλημάτων.
Τα στοιχεία, που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας έως...αυτήν τη στιγμή, συνηγορούν στο ότι ένας περίπλοκος παρακρατικός μηχανισμός, που δρούσε υπογείως, είχε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της γείτονος εδώ και πολλές δεκαετίες. Η, ήδη, θολή εικόνα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, όταν διαπιστώνει ο αναγνώστης ότι τα μέλη της οργάνωσης έχουν συχνά ασύμβατες και συγκρουόμενες επαγγελματικές και ιδεολογικές καταβολές. Σε αυτό το δαιδαλώδες παρακρατικό σχήμα συναντά κανείς άτομα απ' όλο το φάσμα της τουρκικής κοινωνίας: α) Τις δυνάμεις ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες, β) Τη γραφειοκρατία και τον πολιτικό κόσμο ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή κομματικής απόχρωσης, γ) Τους ανθρώπους του υποκόσμου, δ) Τους θρησκευτικούς θεσμούς και οργανώσεις, ε) Τη διανόηση, και στ) Τον Τύπο. Διαπιστώθηκαν, λοιπόν, πολλά ευτράπελα, κατά τα οποία χωροφύλακες συνεργάζονταν με αντάρτες του ΡΚΚ, οι μυστικές υπηρεσίες προσέφευγαν στη χρησιμοποίηση των ακροδεξιών σε επικίνδυνες αποστολές, θρησκευτικές οργανώσεις παρείχαν χώρους για τις συναντήσεις της οργάνωσης, πανεπιστημιακοί και όργανα του Τύπου με κατάλληλες παρεμβάσεις καθοδηγούσαν την κοινή γνώμη κ.λπ. Για ποιο λόγο, όμως, η «Εργκένεκον», που την αποτελούν κυρίως επιφανείς Κεμαλιστές, στελέχη της κρατικής μηχανής και του Στρατού, παραβίασε την υπάρχουσα νομοθεσία και έδρασε στο περιθώριο;
Η ρίζα του κακού ανάγεται χρονικά στον «ψυχρό πόλεμο», όταν με την εισδοχή της Τουρκίας στην Ατλαντική Συμμαχία, οι ΗΠΑ δρομολόγησαν, όπως είχαν κάνει και με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που συνόρευαν με το «Σιδηρούν Παραπέτασμα», τη σύσταση της Διερευνητικής Επιτροπής Επιστράτευσης με αποστολή την οργάνωση ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση σοβιετικής κατοχής. Η οργάνωση αυτή, που μετονομάστηκε αργότερα σε Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου, ανδρώθηκε και αναπτύχθηκε υπό την εποπτεία των Ενόπλων Δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών, αποτελώντας τον ακρογωνιαίο λίθο του σύγχρονου τουρκικού παρακράτους. Ο διφυής ρόλος των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, που φιλοξενούσε στους κόλπους του την οργάνωση, ως παράγοντας με λόγο όχι μόνο στην ασφάλεια της χώρας, αλλά και στα πολιτικά πράγματα, ίσως να απαντάται στα ερωτήματα περί της ενδυνάμωσης και διόγκωσης της ισχύος της. Δίνοντας τη δική του εκδοχή, ο δημοσιογράφος της «Μιλιέτ», Χασάν Τζεμάλ, θεωρεί την οργάνωση υπαίτια για τη δημιουργία του κατάλληλου πολιτικό κοινωνικού κλίματος που οδήγησε στις διαδοχικές στρατιωτικές επεμβάσεις και την εδραίωση της θέσης του Στρατού στο πολιτικό σύστημα ως το 1980. («Μιλιέτ» 14.1.2009) Η κατάσταση επιδεινώθηκε στις αρχές της δεκαετίας 1990, όταν τον πρωθυπουργικό θώκο κατέλαβε η νεοεμφανιζόμενη, τότε, στον πολιτικό στίβο Τανσού Τσιλέρ. Άπειρη καθώς ήταν στη διεύθυνση των θεμάτων του κράτους, σε σύγκριση με τον προκάτοχό της Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, δεν διείδε έγκαιρα τους κινδύνους που ελλόχευαν, επιτρέποντας την εξάπλωση και ενδυνάμωση των παρακρατικών κύκλων. Η οργάνωση, μεταλλασσόμενη, βρήκε ερείσματα στον αγώνα κατά του ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όπου επιδόθηκε σε παρανομίες. Τα αποτελέσματα πρωτοήρθαν στην επιφάνεια, λίγο αργότερα, με το σκάνδαλο «Σούσουρλουκ», τον προάγγελο του «Εργκένεκον». Η κυβέρνηση Γιλμάζ, που αντικατέστησε την κυβέρνηση συνασπισμού του Ερμπακάν το 1997, κλήθηκε να διαλευκάνει τη διαπλοκή πολιτικού κόσμου και παρακράτους υπό «αντίξοες» συνθήκες. Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Όπως ομολόγησε προσφάτως ο Γιλμάζ, οι στρατιωτικοί και ο κρατικός μηχανισμός δεν τον «στήριξαν» στην προσπάθειά του!
Φτάνοντας στο 2002, το πολιτικό σκηνικό είχε αλλάξει άρδην. Στην εξουσία είχαν έρθει οι Ισλαμιστές με ισχυρή πλειοψηφία. Το στράτευμα έγινε δέκτης νέων εκκλήσεων για πραξικόπημα. Θαρρεί κανείς ότι διαμορφώνονταν οι απαιτούμενες συνθήκες. Ο Στρατός περιορίστηκε όμως σε «προσεκτικές» παρεμβάσεις. Τι είχε αλλάξει; Διαγράφοντας μια αισιόδοξη εκδοχή των πραγμάτων, που παραβλέπει σχεδόν τον ρόλο των Ισλαμιστών στη σύνταξη του κατηγορητηρίου, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην ισλαμική «Γιενί Σαφάκ», ο δημοσιογράφος, Αβνί Οζγκούρελ, διακρίνει αλλαγή στη στάση των Ενόπλων Δυνάμεων και τοποθετεί την έναρξή της χρονικά στα 1999, έτος που συμπίπτει με τη διακυβέρνηση του συνασπισμού Ετσεβίτ-Γιλμάζ-Μπαχτσελί και τα εγκαίνια της ενταξιακής πορείας της χώρας στην ΕΕ. («Γιενί Σαφάκ» 19.1.2009). Ο Οζγκούρελ πιστεύει ότι τότε οι στρατηγοί είχαν πάρει μια απόφαση για το κράτος και ότι αυτή προέβλεπε ελεγχόμενη εξυγίανση και του ίδιου του στρατεύματος από τα κακοποιά στοιχεία που δρούσαν στις τάξεις του παρακράτους. Αυτήν την εξυγίανση δεν θα μπορούσε να την αναλάβει άλλος, βέβαια, από τη Δικαιοσύνη που ελέγχεται ακόμη από τους Κεμαλικούς κύκλους. Το ενδεχόμενο μιας συνεννόησης με τον Στρατό -με τους όρους που αυτός έθεσε- ενισχύεται πάντως από τη στάση που τήρησαν οι Ένοπλες Δυνάμεις μετά τη συνάντηση Ερντογάν-Μπουγιούκανιτ στο παλάτι Ντολμάμπαχτσε τον Μάιο του 2007. Μετά την εν λόγω συνάντηση, οι παρεμβάσεις του Στρατού στα πολιτικά πράγματα, που ήταν έντονες έως την παραμονή (27 Απριλίου), πράγματι μετριάστηκαν.
Παρά τα πολλαπλά κύματα συλλήψεων, όλα δείχνουν ότι το κουβάρι της διαπλοκής, που βαραίνει τις πλάτες κυρίως της Κεμαλικής παράταξης, θέλει αρκετό χρόνο και αποφασιστικότητα για να ξεδιαλυθεί. Ποιος μπορεί όμως να μας εγγυηθεί ότι η οργάνωση θα εξαρθρωθεί τελείως και δεν θα προκύψουν παραπλήσιοι μηχανισμοί; Ή ότι η ισλαμική κυβέρνηση ΑΚΡ επιθυμεί απλώς να μειώσει την ισχύ των Κεμαλιστών στην οργάνωση, ώστε να αποκτήσει δικαίωμα λόγου σε αυτήν; Γιατί, όπως πολύ ορθά μας υπενθυμίζει ο Οζγκούρελ, το τουρκικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να απαλλαχθεί εύκολα από τέτοιες οργανώσεις. Κι' αν ακόμη πραγματοποιηθεί, αυτό θα είναι πρόσκαιρο και θα προκύψουν σύντομα νέα σχήματα. («Γιενί Σαφάκ» 20.1.2009). Πρόκειται περί μιας έμφυτης ροπής του συστήματος προς την παράνομη οργάνωση και την αυθαίρετη εκτέλεση σχεδίων. Άλλωστε, κράτος και παρακράτος φαίνεται να αποτελούν τις δύο όψεις του Ιανού στην Τουρκία, καθώς διέπονται από μια αμφίδρομη σχέση, όπου οι απειλές κατά της ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας που θέτει το ένα, αποτελούν τον λόγο ύπαρξης του άλλου. Ενώ αυτό που χρειάζεται η Τουρκία είναι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες εκείνες συνθήκες για δημοκρατικό διάλογο, όπου όλες οι πολιτικές δυνάμεις και θεσμοί θα συμμετάσχουν επί ίσοις όροις.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος
Το Παρόν της Κυριακής - 25.01.2009

Ζούμε ένα νοσηρό πολιτικό αδιέξοδο

Καθημερινά η δικτατορία του ψεύδους των «νταβάδων» (υπερατλαντικών και εγχώριων), μέσω των μεγάλων λαρυγγιών τους (ΜΜΕ), μας βομβαρδίζουν με μια αχαλίνωτη εκλογολογία και δημοσκοπολαγνεία.
Αυτή η υστερική εκλογολαγνεία δεν αποσκοπεί μόνο στην επικάλυψη των πολιτικών αδιεξόδων του καθεστώτος. Αποσκοπεί και σε κάτι άλλο ακόμα: Να συσκοτίσει και να τυφλώσει την ελληνική κοινωνία, ώστε να πιστέψει ότι με τις πρόωρες εκλογές θα λυθούν τα προβλήματα.

Το γενικό πολιτικό αδιέξοδο προσπαθούν να το εστιάσουν σε αδιέξοδο μόνο της Ν.Δ.
Επιχειρείται δηλαδή η μετάθεση του γενικού πολιτικού αδιέξοδου στη Ν.Δ. αποκλειστικά. Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση κινείται όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του συστήματος και των πολιτικών κομμάτων-υποτελών των «νταβάδων».
ΚΑΜΙΑ λύση δεν μπορούν να δώσουν οι εκλογές στα αδιέξοδα και στην κρίση. Η κρίση δεν είναι κρίση απλώς κοινοβουλευτική ή κυβερνητικής διαχείρισης, είναι κρίση ΣΥΝΟΛΙΚΗ του πολιτικού συστήματος, κρίση πολιτικής κυριαρχίας του καθεστώτος.
Οι εκλογές είναι το «εργαλείο», μέσω του οποίου, οι πλανητικοί μηχανισμοί και τα εγχώρια τσιράκια τους, θα επιχειρήσουν να αναδιατάξουν και να υποτάξουν ολοκληρωτικά το πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό η δικτατορία του ψεύδους τους, βομβαρδίζει την ελληνική κοινωνία με επιλεγμένα και διατεταγμένα σκάνδαλα και αφόρητη σκανδαλολογία, με τρομοκρατικές πράξεις αποσταθεροποίησης (κουκουλοφόροι κ.λπ), με καθημερινές δημοσκοπήσεις και νοσηρή εκλογολογία. Κατασκευάζουν ένα πνιγηρό κλίμα νοσηρής πολιτικής ασφυξίας, έτσι, ώστε ο ελληνικός λαός, όταν κληθεί να ψηφίσει να είναι ναρκωμένος από τον ακατάπαυστο βομβαρδισμό των πολιτικών μολότοφ και των πολιτικών καπνογόνων…

Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία υπάρχει ολοκληρωτική, δραματικά ολοκληρωτική, απουσία πολιτικών αντιπαραθέσεων και προτάσεων. Αυτό που κυριαρχεί και κατακλύζει τα πάντα σαν νεροποντή είναι η υστερία των «ελεγκτών» της κοινής γνώμης, οι δημοσκοπήσεις, η εκλογολογία και η υποταγή των πάντων στη δικτατορία του πολιτικού θέματος των ΜΜΕ. Είναι οι δικτάτορες εισαγγελείς των «νταβάδων» που εκλέγουν και αποφασίζουν για τη ψήφο του ελληνικού λαού.

Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς, ότι οι εκλογικές διαδικασίες είναι μια απάτη πολλαπλών «κεφαλών» σήμερα. Το εκλογικό σώμα πάντα υπόκειται στις χειραγωγήσεις του κεφαλαίου, μέσω των κομμάτων στο παρελθόν, μέσω του τηλεθεάματος σήμερα. Γι’ αυτό σήμερα είναι πολλαπλά χειραγωγημένο από την εκλογική απάτη.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι εκλογές οδηγούν στους δρόμους που θέλουν οι «νταβάδες»: Στην άλωση και των τελευταίων ψηγμάτων των Ιδεών και της Πολιτικής.
Δηλαδή τι θα αλλάξει αν πέσει ο Καραμανλής και στη θέση του έρθει ο Γ. Παπανδρέου; Μόνο αθεράπευτα ηλίθιοι μπορεί να πιστεύουν ότι το διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι ΠΑΣΟΚ, που δεν άφησε τίποτα όρθιο στην κυβερνητική του θητεία και δεν έχει ΟΥΔΕΜΙΑ, έστω φραστική εναλλακτική πρόταση διαχείρισης, θα κυβερνήσει καλύτερα.
Σε επίπεδο προγραμματικό, οικονομικής και κοινωνικής διαχείρισης είναι πανομοιότυπο με τη Ν.Δ.
Σε επίπεδο απάτης είναι χειρότερο: διαβρώνει πιο αποτελεσματικά τις ιδέες και την κοινωνική συνείδηση.
Σε επίπεδο «εθνικών θεμάτων» ξεπερνάει σε δωσιλογισμό και αμερικανική δουλικότητα τη Ν.Δ. παρασάγγες.
Αν τα συνθέσουμε όλα αυτά το σημερινό ΠΑΣΟΚ και το «εκσυγχρονιστικό» του παρακράτος του είναι δέκα φορές χειρότερα από τη Ν.Δ.: είναι το πιο δουλικό εξάρτημα των ΗΠΑ και η πλέον αποκρουστική γκριμάτσα της νεοτξικής ισοπέδωσης…
Γίνεται ακόμα πιο εφιαλτική αυτή η κυβερνητική επιλογή αν συνδυασθεί με το φρενοβλαβές, προβοκατόρικο εξάρτημα του πλανητικού ιμπεριαλισμού: Τον ΣΥΡΙΖΑ.


Η λύση δεν είναι οι εκλογές.
Η μοναδική λύσει που μπορεί να αναχαιτίσει τους πλανητικούς σχεδιασμούς είναι η ανάπτυξη των λαϊκών κινημάτων. Μόνο τα λαϊκά κινήματα (οι προϋποθέσεις όχι μόνο υπάρχουν, αλλά είναι και «εκρηκτικές») θα πυροδοτήσουν την πολιτική σκέψη και τη συνείδηση του ελληνικού λαού. Θα τον απεγκλωβίσουν από το δηλητηριώδες ναρκωτικό του τηλεθεάματος και θα αλλάξουν τους κοινωνικούς συσχετισμούς.
Μπορεί μια ανάπτυξη των κινημάτων να μην επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα (απουσιάζει παντελώς το πολιτικό υποκείμενο), αλλά θα βάλει ισχυρές βάσεις για το αύριο και το σπουδαιότερο: Θα αναπτύξει τις ιδέες, θα απεγκλωβίσει τη σκέψη από τους «ελεγκτές» των ΜΜΕ και θα οδηγήσει σε πιο ορθότερες εκλογικές επιλογές…

"Τα Ίμια και ο Οτζαλάν"

Από το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη "Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας", το κεφάλαιο "Τα Ίμια και ο Οτζαλάν":

"Απ' ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, όταν άρχισε να ανεβαίνει η ένταση στα Ίμια, οι Τούρκοι στρατηγοί είχαν συσκεφθεί στο τουρκικό επιτελείο και είχαν προβεί στην εκτίμηση ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο, οι ίδιοι ήσαν εντελώς ανέτοιμοι να χειριστούν στρατιωτικά μια κρίση και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν σε θέση να διεξάγουν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Θα ήταν ολοκληρωτική καταστροφή γι' αυτούς. Από την άλλη πλευρά, αν ήθελαν να θέσουν...θέμα αμφισβητούμενων νησιών, είχαν μια σειρά από άλλα νησιά να το κάνουν. Τα Ίμια ήσαν τα πλέον ακατάλληλα, αφού η Τουρκία τα είχε παραχωρήσει με συμφωνία στην Ιταλία και αυτή με τη σειρά της, τα παραχώρησε πάλι με συμφωνία στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που λίγες μέρες μετά ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισμαήλ Χακκί Καράνταϊ, αναφερόμενος στην κρίση των Ιμίων, δήλωνε: "Ήταν ένα στρατηγικό λάθος".
Ο Σημίτης, πρωθυπουργός δύο ημερών, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, δεν κατάφερε να χειριστεί αποτελεσματικά την κρίση και στην ουσία κρεμόταν από τις διαθέσεις των Αμερικανών. Από τη μια μεριά η Τουρκία, η οποία παρόλο που ήταν σε μειονεκτική θέση από πλευράς συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή, έθετε προκλητικά τελεσίγραφα προς την Ελλάδα με την απειλή βίας, και από την άλλη ένας άπειρος πρωθυπουργός, που δεν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Ας δούμε όμως την κατάσταση.
Στα Ίμια ήμασταν σαφώς σε πλεονεκτική θέση, αφού, αφ' ενός μεν είχαμε με το μέρος μας το διεθνές δίκαιο και αφ' ετέρου ο συσχετισμός των ναυτικών δυνάμεων που είχαν καταπλεύσει στην περιοχή ήταν υπέρ ημών. Στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο ο ελληνικός στόλος κυριαρχούσε. Στον Έβρο ήμασταν απολύτως ασφαλείς και σε σαφώς πλεονεκτική θέση, αφού γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να κινήσουν ούτε ένα άρμα, λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων, που είχαν καταστήσει όλα τα δρομολόγια των αρμάτων αδιάβατα. Την ίδια στιγμή όλες οι μονάδες του ελληνικού Δ΄ Σώματος Στρατού είχαν κινητοποιηθεί άμεσα και βρίσκονταν έγκαιρα στις θέσεις που προβλέπουν τα σχέδια, σε ποσοστό 100%.Σε επίπεδο προετοιμασίας και κινητοποίησης κρατικών μηχανισμών, ήμασταν μερικές μέρες μπροστά από τους Τούρκους, λόγω της διακλαδικής άσκησης "Αλέξανδρος - 99", που ήταν σε εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τέσσερα αρματαγωγά των Τούρκων ήσαν εκτός ενεργείας για διάφορους λόγους, άρα οι Τούρκοι δε μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αμφίβια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας. Δεν μπορούσαν να κάνουν πόλεμο δηλαδή.
Και ενώ η Ελλάδα είχε το πλεονέκτημα σε επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, δεχόταν από την Τουρκία προκλητικά τελεσίγραφα με την απειλή χρήσης βίας. Και αντί να διαπραγματευτεί πολιτικά την υπεροχή που είχε σε στρατιωτικό επίπεδο, τελικά, υποχώρησε. Τι να πεις! Κανείς δε θέλει πόλεμο, αλλά και κανείς δεν μπορεί να ακυρώνει την υπόσταση και τις βασικές αρχές λειτουργίας ενός κράτους. Και όταν ένα άλλο κράτος προσπαθεί να σου αποσπάσει πολιτικά οφέλη με απειλή χρήσης βίας, δεν υποχωρείς άτακτα, τη στιγμή μάλιστα που έχεις και το πλεονέκτημα στον τομέα αυτό.
Ανεξάρτητα με το ποιος και γιατί προκάλεσε την κρίση, τα Ίμια ήταν μια ευκαιρία να πάρουν οι Τούρκοι ένα ιστορικό μάθημα και να συμμορφωθούν με αυτά που επιβάλλει η διεθνής νομιμότητα και ο πολιτισμένος κόσμος. Και δεν υπονοώ φυσικά τον πόλεμο, αλλά τη σωστή διαχείριση της κρίσης, που θα ξεγύμνωνε τις αδυναμίες της Άγκυρας, που ήταν πολλές. Όλα αυτά όμως δεν μπορούσε να τα δει και να τα αξιολογήσει η νεοσύστατη κυβέρνηση και ο άπειρος, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, πρωθυπουργός. Δεν μπόρεσε να δει την Ελλάδα και την ιστορία της και εξέλαβε τα γεγονότα ως μια συνωμοσία εναντίον του. Είδε το δένδρο και δεν είδε το δάσος."


Το βιβλίο "Παράδοση Οτσαλάν: Η ώρα της αλήθειας" είναι των εκδόσεων ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ.

Πηγή και σχόλια στο: infognomonpolitics