Κατάπληξη μου προξένησε το γεγονός ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν τον μυστηριώδη Άλεξ Ρόντος , τον εξ απορρήτων του κ. Γ. Παπανδρέου, αλλά και τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ , μετά τα γεγονότα της Γεωργίας.
Σχετικά με τις στενές σχέσεις του με την Ουάσιγκτον είχα αναφερθεί από τον Απρίλιο (Μας χρωστάει ο Γιώργος), αλλά καλό είναι να αναφέρω μια σχετικά αναλυτικότερη περιγραφή της δράσης του στην Ελλάδα με σκοπό την αποκάλυψη των σκοτεινών δραστηριοτήτων του.
Καταρχάς μιλάμε ( με ότι αυτό σημαίνει ) για τον Σύμβουλο επί Εξωτερικής Πολιτικής και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ανδρέα Γ. Παπανδρέου (εδώ).. Γεννήθηκε στην Τανζανία το 1954 και μεγάλωσε στην Αφρική . Σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη. Μετά τριάντα χρόνια που θα ανοίξουν κάποια αρχεία ,θα φανεί από …πότε δραστηριοποιήθηκε στα … «δύσκολα» και σε ....ποιους ρόλους. Για να μην περιμένετε τόσο διάστημα καλό θα ήταν να σας αναφέρω περιληπτικά την …. «δράση του».
Στα … «δύσκολα» τον έβαλε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος (CIAκωβος κατά τον Α. Παπανδρέου) χρίζοντας τον επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης Orthodox Christian Core, που ανέπτυσσε δραστηριότητα στη Μαύρη Ήπειρο. Το 1992 ο Ιάκωβος (όλως τυχαίως) αποφάσισε να στείλει στη …..Σερβία μια αποστολή της Οργάνωσης με επικεφαλής τον Άλεξ Ρόντος. Στην Αθήνα τον πρωτοείδαμε το 1998 μαζί με τον πρόεδρο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Άντριου Άθενς . Με το που ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών ο κ. Γ. Παπανδρέου τοποθέτησε τον- άγνωστο σε όλους -Άλεξ Ρόντος ....αμέσως στην κεφαλή της Υπηρεσίας Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ). Διαχειριζόταν όλα τα χρήματα που διέθετε το ΥΠΕΞ σε ΜΚΟ αλλά και μυστικά κονδύλια για την «άσκηση πολιτικής» στα Βαλκάνια με ……έμφαση την πρώην Γιουγκοσλαβία. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Άλεξ Ρόντος με τις πλάτες του κ. Γ. Παπανδρέου (και όχι μόνο όπως καταλαβαίνεται) ανέλαβε και τον χειρισμό κρίσιμων Εθνικών μας θεμάτων.
Όταν άρχισε η εθνοκάθαρση κατά των Σέρβων, με στόχο την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, ήταν εκεί ο Άλεξ....
Ο ίδιος διαψεύδει ( τι άλλο) ότι υπήρξε ελληνική χρηματοδότηση των οργανώσεων της αντιπολίτευσης και επιμένει πως ούτε ένα δολάριο αμερικανικής βοήθειας δεν πέρασε μέσα από ……ελληνικά κανάλια.
Γεγονός είναι πως η ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ συμβουλευόταν τον κ. Ρόντος για τα εσωτερικά της Σερβίας και τον καλούσε στην Ουάσιγκτον για συναντήσεις με τον υφυπουργό Εξωτερικών κ. Πίκερινγκ, με στελέχη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου και μέλη του Κογκρέσου.
Από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι του Μιλόσεβιτς μίλαγαν για τον σύμβουλο του υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου με κάθε άλλο παρά κολακευτικά λόγια...
Άνθρωπο, ….των Αμερικανών τον χαρακτήριζαν και δεν είχαν καθόλου άδικο.
Σε συνάντηση που είχαν λίγα χρόνια αργότερα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κόλιν Πάουελ με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο υπεύθυνος για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης κ. Φρίντμαν είπε για τον παριστάμενο κ. Ρόντο: «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς»…….
Με τα ….διαπιστευτήρια του κ. Γ. Παπανδρέου βρέθηκε στο πλευρό του κ. Κοστούνιτσα, όταν ο τελευταίος ανέλαβε την προεδρία της Γιουγκοσλαβίας, το 2000, ενώ ιδιαίτερα στενές σχέσεις είχε και με τον …..δολοφονηθέντα, το 2003, πρωθυπουργό της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς.
Μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2004, ο Άλεξ Ρόντος-κάθε άλλο παρά τυχαία -βρέθηκε στη Γεωργία ως σύμβουλος της κυβέρνησης του προέδρου της Μιχαήλ Σαακασβίλι.
Φυσικά όπως καταλαβαίνετε έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη... δοκιμή που έγινε για να μετρηθούν οι αντοχές της «αρκούδας» αλλά και προσωπικά του Βλαντιμήρ Πούτιν...
Η παρουσία του Άλεξ Ρόντος πάντα στην πρώτη γραμμή των γεγονότων φανερώνει και την υψηλόβαθμη θέση του σε …..υπηρεσίες των ΗΠΑ που κινούν υπογείως τα νήματα .
Άλεξ Ρόντος ! Ο εξ απορρήτων του Αρχηγού της Αξιωματικής μας Αντιπολίτευσης , αλλά και μέλος του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου υπεύθυνος επί ….εξωτερικών θεμάτων !!!!
Πιστεύετε ακόμα στις …συμπτώσεις ;
ΥΓ. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Γ.Παπανδρέου τον είχε χρίσει ….πρέσβη εκ προσωπικοτήτων και με αυτόν τον τίτλο, του πρώην πρέσβη μας (Former Ambassador of Greece), κινείται τώρα στα Βαλκάνια-ΗΠΑ- Καύκασο.
«tovima»,«kathimerini»,«eleytherotipia»
Πηγή : politis-gr
Alex Rondos: What side are we on?
Για να καταλάβετε με τί έχουμε να κάνουμε, παραθέτω το άρθρο που είχε γράψει πριν από λίγο καιρό ο Άλεξ Ρόντος γνωστός ως σύμβουλος του Γιωργάκη Παπανδρέου και για το ρόλο του κατά τα γεγονότα της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Ουσιαστικά, ο τύπος προμηνύει τον πόλεμο που ξέσπασε στη Νότια Οσσετία και δείχνει ξεκάθαρα ΠΟΙΟΙ τον προετοίμασαν και τον έκαναν.
Προσέξτε ακόμη, ότι ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΣΑΑΚΑΣΒΙΛΙ!
International Herald Tribune
TENSIONS OVER GEORGIA
What side are we on?
By Alex Rondos Published: May 8, 2008
Georgia is under threat of partial occupation by Russia and thus has become a moral lightning rod for the West. All the demons of our 20th-century history are bubbling up again in this embattled outpost of Western interests.
If Western nations do not soon intercede, there is a serious risk that a small war will occur on the eastern edge of Europe. It will be bloody. It will sour relations with Russia and damage strategic Western interests. It will divide the European Union between the complacent original members and the nervous new members on Russia's borders. Countries in the Caucasus and beyond the Caspian will abandon any hope of a strategic link to the West.
One would have thought such vital interests might shake people into action.
But there is more. If we let things drift, we will extinguish a small flame of our Western values in a part of the world that we all too easily dismiss.
When I imagine our values, I do not think of their attendant bureaucracies - NATO and the European Union. I have in mind the simple notion that we stick by those who struggle to find their freedom and to emulate us. We do so with a largeness of spirit because in their struggle they will make mistakes.
Here lies our moral crisis. We all take such pride in developing our democracies and liberal economies. We promote them throughout the globe. The United States hectors with the confidence of a missionary. The EU insists on "values and practices" with the relentlessness of a corporate auditor. Yet, when the entire project comes under threat, we run for cover, hiding behind something called realism. This debases true realism and sullies our values.
What is happening in Georgia today is powerfully redolent of the 1938 Sudeten crisis. Then, "interests" prevailed over action; we rationalized our moral dereliction.
Today, in a different setting, we have to navigate our way to an accommodation with a resurgent Russia - and we do need this - while we stand for something more than the strategic politics of the harlot. If we fail in our own moral confidence, we will sow the seeds of a more general corrosion in our body politic. This is why Georgia matters.
In the last few weeks, Moscow has announced a series of military and legal steps that amount to the gradual occupation of Abkhazia, a separatist territory recognized by international law as part of Georgia.
Russia says it is protecting its citizens. But this is a fake diaspora that Moscow has manufactured in the past two years by illegally giving Russian passports to Abkhaz residents. This constitutes a mockery of the "right to protect."
Russia also has increased its troop presence in Abkhazia, breaking all past agreements. The parallels with the Turkish occupation of northern Cyprus are striking. That terrifying equation, for those of us from smaller countries, of military power and ethnic manipulation being met by Western acquiescence is being replayed in Georgia.
The Georgians have repeatedly appealed for international attention. Tepid diplomatic jargon and generic calls for restraint have been the response. These appeals for restraint are interpreted by Moscow as a euphemism for indifference.
Meanwhile, Georgia has presented proposals that could easily form the basis of a resolution with the Abkhaz, granting them extraordinary constitutional and economic rights within Georgia. These have been ignored by Moscow, in turn rejected by the Abkhaz, and, barely given serious acknowledgement by Western governments.
As a result, a domestic territorial dispute has now escalated into an ominous conflict between one very large country and its small neighbor.
We must step back from the brink. Serious diplomacy is needed now. Sterile negotiating formats created by the United Nations, in which Russia is no longer a disinterested party but has a veto, merely prolong the tension.
The EU should review whether its visa regime with Russia is being abused by Moscow's handout of passports in Abkhazia. Real talks need to start between Georgian authorities and Abkhaz leaders.
I have had to listen in shame in numerous European capitals to the variations on why we should discount Georgian alarm. Do they really matter? Why don't they simply cut a deal and give up some of their territory? Aren't these Georgians rather emotional? Aren't they just crying wolf?
The more sinister variant is: We really can't afford to irritate the Russians. Also: Georgians need to perfect their democracy before we jeopardize our interests. We have all heard such talk at other historical junctures. I certainly have, as a Greek, to the great cost of my own country.
Caught between our own European merchants of a petty-minded realism and the purveyors of political purism, this little country risks being lost to everything that we stand for. If there is room in our political soul for honor and self-respect, then we must move quickly beyond our indifference and casuistry to minimize the risk of future shame.
Alex Rondos, a former ambassador of Greece, advises the government of Georgia.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου