Πηγή : resaltomag-forum
Τα ΜΜΕ, από τη φύση τους και τη λειτουργία τους είναι υποταγμένα πλήρως στους ισχυρούς του χρήματος. Αποτελούν τα μεγάλα λαρύγγια του διεθνούς κεφαλαίου.
Τα ελληνικά ΜΜΕ, λόγω της μεταπρατικής φύσης των ελληνικού κεφαλαίου αποτυπώνουν και όλη την αθλιότητα και τον κυνισμό της λαιμαργίας και επιθετικότητας του μεταπρατισμού. Είναι οικονομικές και πολιτικές επιχειρήσεις πλήρως υποταγμένες στο διεθνές κεφάλαιο και στους ποικίλους μηχανισμούς του. Τα συμφέροντα κάθε τυχοδιώκτη μεταπράτη είναι άμεσα υποταγμένα στους διεθνείς πολυεθνικούς μηχανισμούς και τις υπηρεσίες του. Οι μεταπράτες αποτελούν τους γενίτσαρους των μεγάλων υπερεθνικών αφεντικών.
Έτσι το καθεστώς αυτό των ελληνικών ΜΜΕ, από την ίδια την οικονομική θέση, φύση και λειτουργία του, έχει ΑΛΩΘΕΙ ολοκληρωτικά από τους διεθνείς μηχανισμούς του κεφαλαίου και ιδιαίτερα από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Τα ελληνικά ΜΜΕ αποτελούν τα νέα φασιστικά «τάγματα εφόδου» των παρακρατικών μηχανισμών του κεφαλαίου και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.
Από αυτή την άποψη αποτελούν ένα κριτήριο αλάθευτο σχετικά με το τι πολιτικά επιδιώκεται στη χώρα μας. Το ποιοι μπαίνουν στο στόχαστρο των ΜΜΕ ή στο ποιοι προβάλλονται σκανδαλωδώς, αυτό είναι επιλογή και «εντολή» των δικτατόρων μας: Των ΗΠΑ
Ζούμε σε καθεστώς κατοχής
Όσοι δεν χρυσώνουν τις αλυσίδες τους διακρίνουν καθαρά ότι ζούμε σε ένα καθεστώς κατοχής: ιδεολογικής, πολιτικής παρακρατικής. Το κράτος και οι θεσμοί δεν είναι απλώς όργανα του κεφαλαίου, αλλά έχουν αλωθεί κυριολεκτικά από τους παρακρατικούς μηχανισμούς και τις διεθνείς μυστικές υπηρεσίες.
Οι σπόνσορες των διεθνών οικονομικών μηχανισμών (τύπου Σόρος) και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν παντού οργανωμένους θύλακες:
α) Κράτος και τις υπηρεσίες του
β). Κόμματα, συνδικάτα και ποικιλόχρωμες οργανώσεις.
γ). πλήθος Μ.Κ.Ο και Ιδρυμάτων.
δ). Ποικίλα δίκτυα…
Τα ΜΜΕ έχουν ΑΛΩΘΕΙ ολοκληρωτικά, ακριβώς γιατί αποτελούν την κεντρική εστία της σύγχρονης προπαγάνδας και χειραγώγησης.
Σήμερα οι πάντες γνωρίζουν ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, καθώς και άλλες ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ στα ΜΜΕ. Επανειλημμένα έχουν δει το φως της δημοσιότητας καταγγελίες και αποκαλύψεις για πολλά βαποράκια των μυστικών υπηρεσιών, για χρηματοδοτήσεις δημοσιογράφων και πολλά άλλα. Όλα πνίγονται…
Δεν είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν τους κραγμένους πράκτορες που κατέχουν διευθυντικές θέσεις ή πόστα σε κανάλια…
Αλλά δεν χρειάζεται να προσκομίσει κανείς αστυνομικά τεκμήρια για να αποδείξει ότι η δημοσιογραφική αθλιότητα που ζούμε καθημερινά είναι διατεταγμένη και κατευθυνόμενη από τους θύλακες των μυστικών υπηρεσιών. Ούτε χρειάζεται να διαθέτεις συνθετικό πολιτικό μυαλό. Απλώς να θέλεις να σκέπτεσαι.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία του κυνηγητού της «πληροφορίας» και το δημοσιογραφικό ανταγωνισμό ο δημοσιογράφος πιάνεται στο δόκανο κάθε μυστικής υπηρεσίας, γίνεται το «βαποράκι» της. Σήμερα σε καθεστώς κατοχής των ΜΜΕ από τις μυστικές υπηρεσίες, όλο το πεδίο της δημοσιογραφίας και ιδιαίτερα οι μεγαλοδημοσιογράφοι και η «αλητεία» των νέων αριβιστών που πληθαίνει καθημερινά, αποτελούν όργανα των μυστικών υπηρεσιών και των «πληροφοριών» τους, χαλκευμένων οι περισσότερες.
Η τακτική της διοχέτευσης
Αν παρατηρήσει κανείς τις «τακτικές» διοχέτευσης των «αποκαλύψεων» αντιλαμβάνεται αμέσως τον παρακρατικό σχεδιασμό.
Ανάλογα με το ποιόν της «αποκάλυψης» επιλέγεται και η εφημερίδα ή το κανάλι. Μετά την πρώτη «εμφάνιση» της «αποκάλυψης» αρχίζει ο ολομέτωπος βομβαρδισμός από όλους. Μια ξαφνική νεροποντή με πλήθος «στοιχείων», λες και όλοι ήταν με το όπλο παρά πόδας και είχαν συλλέξει αυτόματα όλα τα νέα στοιχεία. Και βγαίνουν απίθανες νέες «πληροφορίες» και τυφώνας φημών και δήθεν στοιχείων. Και φυσικά ένα σκηνικό που παρελαύνουν πάντα οι γνωστοί «μαϊντανοί» διατεταγμένα: Τα «βαποράκια» των υπονόμων…
Οι καραμπινάτες πρακτορικές πληροφορίες και προβοκάτσιες βγαίνουν από τα μικροκάναλα ή από κάποιους ιστότοπους (τώρα έχουμε και το «όπλο» του ιντερνετ): Χώροι της δημοσιογραφικής, αριβιστικής λέπρας, των «δοκιμών» και της «πρόβας» της «είδησης» και κάθε προβοκάτσιας των μυστικών υπηρεσιών. Μετά πάλι η «αποκάλυψη» ή η προβοκάτσια ξαπλώνεται σαν επιδημία παντού, εκτός και αν γελοιοποιηθεί από την αρχή…
Τις σοβαρές πολιτικές «δουλειές» και τις στρατηγικές προβοκάτσιες των Αμερικανών δικτατόρων τις αναλαμβάνουν και τα «σοβαρά» έντυπα ή μεγαλοδημιογράφοι με «κύρος». Τη βρώμικη λάντζα οι λαντζέρηδες αριβίστες στα μικροκάναλα που μοχθούν να γίνουν και αυτοί «μεγάλοι». Δυστυχώς γιΆ αυτούς είναι τόσο βρώμικοι που δεν θα τους εμπιστευτούν σοβαρότερα έργα οι «νταβατζήδες» τους…
Εξάλλου, ο ελληνικός λαός δεν είναι τόσο βλάκας, όπως νομίζουν. Το τι ρόλο παίζουν σήμερα τα ΜΜΕ και τα «εγκάθετα» όργανά τους γίνεται αντιληπτό και δια γυμνού οφθαλμού. Και οι ηρωϊκοί λεονταρισμοί των βρώμικων δεν πείθουν κανέναν. Οι μεγαλύτεροι απατεώνες πάντα είναι αυτοί που φωνάζουν πιο δυνατά για ήθος, ηθική και εντιμότητα. Αλλά πάντα είναι και αυτοί που ο κόσμος τους αηδιάζει περισσότερο…
Η άλωση των ΜΜΕ από τους διεθνείς μηχανισμούς και τις υπηρεσίας των ΗΠΑ δεν αποτελεί μια «κατοχή» στον αέρα, μια άλωση μόνο και μόνο για τη διάβρωση και χειραγώγηση της ελληνικής κοινωνίας. Έχει στρατηγικούς και άμεσα πολιτικούς στόχους, ως εκ τούτου διαπλέκεται με πολιτικούς ιστούς.
Δύο είναι οι κεντρικοί άξονες αυτής της «διαπλοκής» για την πολιτική κεφαλαιοποίηση των κερδών από τη δράση των ΜΜΕ.
Οι «άξονες» βρίσκονται εντός των δύο κεντρικών κυβερνητικών κομμάτων: ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ είναι η μία «σκαλωσιά».
Η άλλη κεντρική «σκαλωσιά» είναι εντός της Ν.Δ.: ο αραχνοειδής ιστός της Ντόρας.
Φυσικά υπάρχουν οι «τσόντες» και τα υποστυλώματα: Οι ηγεσίες ΛΑ.Ο.Σ και ΣΥΡΙΖΑ.
ΟΛΟ το έργο των ΜΜΕ παίζεται πάνω σε αυτούς τους αμερικανικούς πόλους και τα υποστυλώματα.
Όποιος έχει μάτια για να βλέπει και εγκέφαλο για να σκέφτεται το αντιλαμβάνεται αμέσως.
Έχετε δει ποτέ να βγαίνουν άπλυτα των αμερικανόδουλων πολιτικών; Ή των υπηρετών των «νταβατζήδων»; Τα άπλυτα βγαίνουν πάντα εναντίον εκείνων που κουνάνε, έστω και στο ελάχιστο, την ουρά τους εναντίον του αυτοκράτορα δυνάστη.
Τα άπλυτα βγαίνουν επιλεκτικά όταν οι Αμερικανοί θέλουν να επιβάλουν τις πολιτικές επιλογές της αρεσκείας τους, όταν σχεδιάζονται νέες συμφορές εναντίον των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων.
Σήμερα στην ημερησία διάταξη είναι η αποδόμηση του Καραμανλή και γενικότερα το πολιτικού σκηνικού και η επιβολή μιας κατάστασης κομμάτων προτεκτοράτων. Μόνο η «εγκάθετοι» των ΜΜΕ και του πολιτικού κόσμου θέλουν να μας πείσουν ότι το πιο βρώμικο κομμάτι είναι ο «κύκλος» Καραμανλή. Μόνο οι «εγκάθετοι» θέλουν να μας πείσουν ότι οι πιο ανίκανοι και τα μεγαλύτερα «πολιτικά ψώνια» (σαν αυτόν τον ανεκδιήγητο Δαϊλάκη) βρίσκονται μόνο σε ένα κόμμα…
Χρησιμοποιούν τα «ψώνια» σαν αναλώσιμα υλικά, τα ηρωποιούν, τα κινούν διατεταγμένα, πειθήνια ή εξαγορασμένα για να κτυπούν την ηγεσία τους και μετά που γίνονται ή τα κάνουν «ρόμπες» κράζουν για τα «ψώνια» που υπάρχουν μόνο σε ένα και το αυτό κόμμα, σε ένα και μοναδικό κύκλο: Στον «κύκλο» που θέλουν να αποδομήσουν.
Τέτοιο ελεεινό, κυνικό και ανοικτό παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών σπάνια συναντάς στην πολική ιστορία του τόπου.
Για το μητσοτακέικο ιστό της αράχνης δεν βγαίνει άχνα. Και αν κάποιος δημοσιογράφος γράψει κάτι εξαφανίζεται αμέσως. Πρόσφατο παράδειγμα το κείμενο της «ατίθασης» Κύρας Αδάμ στην «Ελευθεροτυπία». Η «προοδευτική» και «αντιδεξιά» εφημερίδα απάλειψε ή εξαφάνισε τις αιχμές κατά της Ντόρας…
Αυτό το αίσχος της αθλιότητας και της διατεταγμένης δημοσιογραφίας οι δημοσιογράφοι το γνωρίζουν, αλλά δεν τολμούν να μιλήσουν.
Ο ελληνικός λαός το αντιλαμβάνεται, αλλά είναι εγκλωβισμένος στις μυλόπετρες της κοινοβουλευτικής απάτης…
Συγγραφέας: Εξόριστος
Συνεχίζοντας τη σκέψη του «παλαίμαχου» θα προβώ σε κάποιες επισημάνσεις γύρω από την επιχείρηση της συνδυασμένης επίθεσης κατά του Καραμανλή.
Τα επιτελεία των κέντρων που θέλουν να ρίξουν τον Καραμανλή και να ανασυνθέσουν το πολιτικό τοπίο, αυτή τη φορά δεν επιτίθενται μόνο ολομέτωπα και συνδυασμένα αλλά και με πολιτικές τακτικές επεξεργασμένες, καθώς και με έξυπνα επιλεγμένους στόχους.
Θα σκιαγραφήσουμε με λίγα λόγια τα «στοιχεία» αυτής της μεθοδευμένης επίθεσης:
Πρώτον: πλατιά αξιοποίηση της σήψης του καθεστώτος και των μικροκομματικών, αντιπολιτευτικών ανταγωνισμών, όλα επικεντρωμένα στην ανικανότητα της κυβέρνησης. Επικαλύπτεται η ΣΥΝΟΛΙΚΗ παρακμή, αποκρύβονται οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ που οδηγούν στην κοινωνική αθλιότητα, μένει στο απυρόβλητο η αποσύνθεση όλων των κομμάτων, τα προγράμματά τους που δεν λένε τίποτα το διαφορετικό από τη Ν.Δ, καθώς και η παντελής απουσία μιας άλλης εναλλακτικής πρότασης, έστω διαχειριστικής. Τα πάντα εστιάζονται στην «κακιά δεξιά» και στα «ανίκανα» πρόσωπα. Λές και η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δεξιά πολιτική .
Δεύτερον. Αυτή η γενική πολιτική επίθεση εναρμονίζεται με τις κλασσικές συνταγές της μικροκομματικής αντιπολίτευσης και επιπλέον ενώνει όλα τα κόμματα σε ένα αρραγές Μέτωπο εναντίον της Κυβέρνησης. Αυτή η «κλασσική» συνταγή συνδυάζεται με μια άλλη, εξίσου δοκιμασμένη συνταγή: Την κατακλυσμιαία νεροποντή επιλεγμένων σκανδάλων που πυροδοτούν την τυφλή λαϊκή οργή και λειτουργούν συσωρευτικά στη φθορά της κυβέρνησης και του Καραμανλή.
Ένα τέτοιο ανηλεές και διαρκές σφυροκόπημα από επιλεγμένα σκάνδαλα και υστερική σκανδαλολογία δεν αφανίζει κυριολεκτικά κάθε πολιτική σκέψη, αλλά προκαλεί και διαιρέσεις στο εσωτερικό της Ν.Δ.
Τρίτον. Αυτές οι διαιρέσεις στο εσωτερικό της Ν.Δ οξύνονται και διευρύνονται με ένα άλλο ευφυώς επεξεργασμένο «στοιχείο» της επίθεσης: Τους επιλεγμένους στόχους στα πρόσωπα. Πλήττονται πρόσωπα στο περιβάλλον Καραμανλή που σέρνουν τον Καραμανλή στη στήριξή τους, τραυματίζοντας έτσι ο ίδιος το κύρος του.
Ιδιαίτερα η επιλογή να τεθεί στο στόχαστρο ο Ρουσόπουλος είναι μια «κίνηση» που οξύνει εκρηκτικά τους εσωτερικούς διχασμούς στη Ν.Δ. Γι αυτό και όλα τα κέντρα και οι διατεταγμένοι «εγκάθετοι» των πλανητικών και εγχώριων «νταβάδων» (πολιτικών και δημοσιογράφων) «επενδύουν» στον παραμερισμό του Ρουσόπουλο. Αυτό σε συνδυασμό με όλα όσα παραπάνω αναφέραμε δίνει στις εσωτερικές διαιρέσεις της Ν.Δ. και εύρος και οξύτητα.
Είναι τόσο ισχυρό αυτό το «όπλο» ώστε οι παρακρατικοί μηχανισμοί επιστρατεύουν και κάθε φαιδρό ανδρείκελο…
Ο κεντρικός στόχος όλων αυτών είναι να σύρουν τον Καραμανλή σε άμεσες εκλογές, με «αντάρτες», εσωτερικές υπονομεύσεις και μέσα σε ένα κλίμα νοσηρά εναντίον του.
Ο μεγάλοι κοινοβουλευτικοί, αστοί ηγέτες (από τη δική τους λογική μιλάμε), μέσα σε τέτοιες περίπλοκες καταστάσεις φαίνονται και αναδεικνύονται.
Αλίμονο για τον αρχηγό μιας κυβέρνησης να συρθεί στο γήπεδο που επιδιώκουν αυτοί που θέλουν να τον ρίξουν, να υποκύψει σε «θέσεις» δικαίωσης προσώπων και το χειρότερο να μη διακρίνει τους εσωτερικούς θύλακες που τον υπονομεύουν.
Πρέπει να βρίσκεται μπροστά από τα πράγματα και όχι να φωτογραφίζει τα οπίσθιά τους.
Πρέπει να ανοίγει τους δικούς του δρόμους με επιθετικές πρωτοβουλίες που να αιφνιδιάζουν και να ανατρέπουν τα δεδομένα.
Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι ένας σαρωτικός ανασχηματισμός και η εξάλειψη των «στοιχείων» που οξύνουν τις εσωτερικές τριβές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου